.
Η ταυτότητα της ημέρας
και τα γεγονότα που την «σημάδεψαν»
15 Δεκεμβρίου 2024
Είναι η 350η ημέρα του έτους κατά το Γρηγοριανό ημερολόγιο
Υπολείπονται 16 ημέρες για τη λήξη του
🌅 Ανατολή ήλιου: 07:34 – Δύση ήλιου: 17:06 – Διάρκεια ημέρας: 9 ώρες 33 λεπτά
🌕 Σελήνη 14.8 ημερών
Χρόνια πολλά στους: Ελευθερία, Ελευθέριο, Λευτέρη,
Ανθή, Ανθούλα, Άνθια, Σύλβια και Σωσσάνα
Γεγονότα
1828 – Ο Ιωάννης Καποδίστριας συνιστά με θέσπισμα τα πρώτα δικαστήρια στην Ελλάδα. Μετά την εκλογή του Ιωάννη Καποδίστρια ως Κυβερνήτη και την άφιξή του στην Ελλάδα, εκδίδεται το Ψήφισμα ΙΘ΄ της 15ης Δεκεμβρίου 1828 ΄΄Περί τοῦ Διοργανισμοῦ τῶν Δικαστηρίων΄΄ σύμφωνα με το οποίο και με γνώμονα και πάλι το γαλλικό πρότυπο και βάσει της νέας διοικητικής διαιρέσεως της χώρας, αναδιαρθρώνεται η οργάνωση των πολιτικών δικαστηρίων και μεταξύ άλλων ιδρύονται ειρηνοδικεία ένα ανά κάθε χωριό, κωμόπολη και πόλη με υλική αρμοδιότητα να δικάζουν ανεκκλήτως διαφορές αξίας μέχρι τρία, πέντε και επτά δίστηλα, αντίστοιχα, και εκκλητώς διαφορές αξίας μέχρι σαράντα δίστηλα για τα ειρηνοδικεία των χωριών και των κωμοπόλεων και εξήντα για τα ειρηνοδικεία των πόλεων. Έργα ειρηνοδίκη ασκεί ο δημογέροντας του χωριού, της κωμοπόλεως ή της πόλεως και αν υπάρχουν περισσότεροι ο ειρηνοδίκης διορίζεται από την κυβέρνηση. Σε περίπτωση απουσίας ή κωλύματός του, ο ειρηνοδίκης αναπληρώνεται στα καθήκοντά του από τον πλησιέστερο δημογέροντα των γειτονικών ειρηνοδικείων και αν αυτό είναι αδύνατον από το γεροντότερο του χωριού, της κωμοπόλεως ή της πόλεως. Το ως άνω Ψήφισμα ΙΘ΄ της 15ης Δεκεμβρίου 1828 τροποποιείται και συμπληρώνεται με το Ψήφισμα 152 της 15/27ης Αυγούστου 1830, το οποίο περιλαμβάνει 562 άρθρα και αποτελεί ουσιαστικά τον πρώτο ελληνικό Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας (Παντελεήμων Ρεντούλης-Σύντομη Ιστορική Επισκόπηση του Ελληνικού Αστικού Δικονομικού Δικαίου (Μια Προσπάθεια Καταδείξεως της ιστορικής του Συνέχειας) όπως δημοσιεύθηκε στην ΔΙΚΗ 2005.490-520 σελ. 20).
1937 – Με διάταγμα του Στάλιν στοχοποιείται η ελληνική κοινότητα της ΕΣΣΔ ως εθνικώς ύποπτη. Αρχίζουν διώξεις. Το πολιτικό υπόβαθρο δημιουργήθηκε με το ψήφισμα της 7ης Αυγούστου 1932, σχετικά με την προστασία της σοσιαλιστικής περιουσίας. Βάσει του ψηφίσματος αυτού, τα αντισοβιετικά στοιχεία εντός της επικρατείας της Σοβιετικής Ένωσης έπρεπε να επισημανθούν και να εξαλειφθούν, και στον κατάλογο των στοιχείων αυτών συμπεριλαμβάνονταν πρώην κουλάκοι, εγκληματίες, και άλλα αντισοβιετικά στοιχεία. Το μέτρο αυτό άρχισε να εφαρμόζεται τον Ιούνιο του 1937 σε όλες τις ομάδες οι οποίες προσδιορίζονταν ως αντισοβιετικές.
Η ελληνική επιχείρηση συγκεκριμένα ξεκίνησε στις 15 Δεκεμβρίου του 1937, υπό την ντιρεκτίβα αρ. 50215 με χρονολόγηση 11 Δεκεμβρίου του 1937, υπογεγραμμένη από τον κομισάριο εσωτερικών υποθέσεων Νικολάι Γιεζόφ. Το διάταγμα προσδιόριζε πως η Εν Κα Βε Ντε είχε την εξουσιοδότηση να προχωρήσει σε ανακάλυψη και άμεση εξάλειψη του οποιουδήποτε δικτύου Ελλήνων εθνικιστών, κατασκόπων, επαναστατών, και λοιπών οργανώσεων σκοπός των οποίων ήταν η διάβρωση της σοβιετικής ισχύος σε περιοχές όπου διέμενε μεγάλος αριθμός πολιτών ελληνικής καταγωγής και προωθούνταν η δημιουργία μιας μπουρζουάδικης φασιστικής πολιτείας, με ενεργή συμμετοχή των μυστικών υπηρεσιών της Ελλάδας προς όφελος των βρετανικών, γερμανικών, και ιαπωνικών υπηρεσιών. Αρχικά ξεκίνησε σταδιακά με το κλείσιμο των ελληνικών σχολείων, πολιτιστικών οργανώσεων, και εκδοτικών οίκων.
Σε πολλές περιπτώσεις, οι κεντρικές αρχές έστελναν διαταγές στις αστυνομικές δυνάμεις με αίτημα την σύλληψη ενός συγκεκριμένου αριθμού Ελλήνων, χωρίς να διευκρινίζονται ονόματα πολιτών, έτσι οι συλλήψεις γίνονταν έως ότου καλυφθεί το ζητούμενο αριθμητικό σύνολο της ημέρας.
Ντιρεκτίβα 50215: «Τα αποτελέσματα της έρευνας καταδεικνύουν πως οι ελληνικές μυστικές υπηρεσίες δρουν ενεργά ως κατάσκοποι και σαμποτέρ και ενθαρρύνουν τους στασιαστές εντός της ΕΣΣΔ, ενεργώντας βάσει υποδείξεων των βρετανικών, γερμανικών, και ιαπωνικών μυστικών υπηρεσιών. Το επίκεντρο της δραστηριοποίησης τους είναι στις ελληνικές παροικίες στις περιφέρειες του Ροστόφ επί του Ντον και του Κρασνοντάρ στον Βόρειο Καύκασο, στις περιφέρειες του Ντονέτσκ, της Οδησσού και άλλων περιοχών της Ουκρανίας, στην Αμπχαζία και άλλες δημοκρατίες του Καυκάσου, στην Κριμαία, καθώς και σε διάφορες διασκορπισμένες ελληνικές ομάδες σε πόλεις και οικισμούς εντός της Σοβιετικής Ένωσης. Παράλληλα με τις δραστηριότητες κατασκοπείας και σαμποτάζ προς όφελος των Γερμανών και των Ιαπώνων, οι ελληνικές μυστικές υπηρεσίες αναπτύσσουν ενεργά την αντισοβιετική εθνικιστική δραστηριότητα, βασιζόμενοι επί των αντισοβιετικών κοινωνικών στρωμάτων (κουλάκοι, παραγωγοί καπνού, αγρότες, κερδοσκόποι, ανταλλακτές συναλλάγματος και άλλοι) ανάμεσα στον ελληνικό πληθυσμό της ΕΣΣΔ. Προκειμένου να κατασταλούν οι δραστηριότητες των ελληνικών μυστικών υπηρεσιών στις περιοχές της ΕΣΣΔ, διατάσσω:
Στις 15 Δεκεμβρίου αυτού του έτους, ταυτόχρονα σε όλες τις δημοκρατίες, περιοχές και επαρχίες, να συλληφθούν όλοι οι Έλληνες για τους οποίους υπάρχουν υποψίες κατασκοπείας, κωλυσιεργίας, εξεγέρσεως και εθνικιστικής αντισοβιετικής δραστηριότητας.
Όλοι οι Έλληνες (Έλληνες πολίτες και πολίτες της ΕΣΣΔ) είναι προς σύλληψη βάσει των παρακάτω κατηγοριών:
α) όσοι βρίσκονται σε ενεργή δράση και την αναπτύσσουν
β) πρώην μεγαλέμποροι, κερδοσκόποι, κλεπταποδόχοι και ανταλλακτές συναλλάγματος
γ) όσοι Έλληνες εκτελούν αντισοβιετικές εθνικιστικές εργασίες, κυρίως ανάμεσα στα στρώματα των κουλάκων, καθώς και αυτούς που κρύβονται από την αποκουλακοποίηση
δ) πολιτικοί μετανάστες από την Ελλάδα και όλοι οι Έλληνες που αφίχθησαν παράνομα στην ΕΣΣΔ, ανεξάρτητα από ποιά χώρα κατέφθασαν
ε) όλοι οι Έλληνες οι οποίοι έχουν εγκατασταθεί στην περιοχή της ΕΣΣΔ και λειτουργούν ως προσωπικό του ΛΚΕΥ (NKVD) και τους Τμήματος Αναγνώρισης του Κόκκινου Στρατού.
3-4 …(διάφορες διοικητικές αναφορές)
5. Εάν είναι απαραίτητο να γίνουν συλλήψεις του προσωπικού το οποίο διαθέτει στρατιωτικούς και ειδικούς βαθμούς, καθώς και εμπειρογνωμόνων και ατόμων τα οποία ανήκουν στην Κεντρική Επιτροπή, ζητείστε άδεια από το ΛΚΕΥ (NKVD) της ΕΣΣΔ.
6. …
7. Ανάφερετε τα αποτελέσματα της επιχείρησης και των συλλήψεων έως τις 18 Δεκεμβρίου. Αναφέρετε την πορεία της έρευνας χρησιμοποιώντας πενταήμερες συνόψεις με τα σύνολα των συλλήψεων καθώς και τα πιο σημαντικά στοιχεία.
Λαϊκός Κομισάριος Εσωτερικών Υποθέσεων της ΕΣΣΔ
Ο Γενικός Κομισάριος της Κρατικής Ασφάλειας, ΓΙΕΖΟΦ».
1955 – Ο πρώτος νεκρός του κυπριακού αγώνα. Ο Χαράλαμπος Μούσκος, αντάρτης της ΕΟΚΑ, φονεύεται κατά τη διάρκεια της μάχης στους Αρχαίους Σόλους. Ο Χαράλαμπος Μούσκος (Πάνω Παναγιά, 10 Μαΐου 1932 – Μερσινάκι Λευκωσίας, 15 Δεκεμβρίου 1955) ήταν Κύπριος αγωνιστής της ΕΟΚΑ. Ήταν γιος του Γεωργίου και της Αναστασίας και είχε ακόμα έξι αδελφές, τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο στη Παναγιά και το Ελληνικό Γυμνάσιο στη Πάφο, το γνωστό Νικολαϊδίου,. Ξάδελφος του ήταν ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος.
Μαζί με τους Μάρκο Δράκο, Ανδρέα Ζάκο, Χαρίλαο Μιχαήλ , έστησαν ενέδρα σε αγγλικό αυτοκίνητο στη περιοχή Μερσινάκι της επαρχίας Λευκωσίας κοντά στους αρχαίους Σόλους, σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια της μάχης που ακολούθησε. Ήταν ο πρώτος μαχητής της ΕΟΚΑ που σκοτώθηκε από τους Άγγλους στον αγώνα για την Ένωση με την Μητέρα Ελλάδα.
Μαζί με τον Πολύκαρπο Γιωρκάτζη στις 12 Νοεμβρίου 1955 είχαν πάρει μέρος σε ενέδρα εναντίον Αγγλικής φάλαγγας στρατιωτικών οχημάτων.
1970 – Το μη επανδρωμένο διαστημόπλοιο «Venera 7» προσεδαφίζεται στην Αφροδίτη. Είναι το πρώτο ανθρώπινο δημιούργημα που φτάνει σε άλλο πλανήτη και προτού καταστραφεί από την υψηλή θερμοκρασία και την πίεση στέλνει επί 23 λεπτά στη Γη πολύτιμες πληροφορίες.
Το Βενέρα 7 (ρωσ. Венера-7) ήταν σοβιετικό μη επανδρωμένο διαστημόπλοιο του προγράμματος Βενέρα, που είχε σαν στόχο την εξερεύνηση της Αφροδίτης. Είναι το πρώτο σκάφος που έφτασε στην επιφάνειά της και ταυτόχρονα το πρώτο στην ιστορία που προσεδαφίστηκε επιτυχώς σε άλλο πλανήτη και κατάφερε να μεταδώσει σήμα πίσω στην Γη.
Εκτοξεύτηκε στις 17 Αυγούστου 1970 από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ. Το σκάφος αποτελούνταν από δύο διακριτά τμήματα: τον φορέα τύπου 3MV, χάρη στον οποίο πραγματοποιήθηκε το διαπλανητικό ταξίδι, καθώς και την κάψουλα προσεδάφισης. Στις 15 Δεκεμβρίου 1970 το σκάφος μπήκε στην ατμόσφαιρα της Αφροδίτης. Στα πρώτα στάδια της καθόδου ο φορέας 3ΜV παρέμεινε συνδεδεμένος με την κάψουλα, προκειμένου να την ψύχει για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Η κάψουλα προσεδαφίστηκε (5°S 351°E) αλλά φάνηκε να σιγεί αμέσως μετά την πρόσκρουσή της στην επιφάνεια. Τελικά αποδείχθηκε ότι συνέχισε να μεταδίδει αδύναμο σήμα για 23 λεπτά μετά την προσεδάφιση. Πιθανότατα αναποδογύρισε όταν έφτασε στο έδαφος, με συνέπεια η κεραία του να μην είναι στραμμένη σωστά. Το Βενέρα 7 μετέδωσε δεδομένα σχετικά με την πίεση και την θερμοκρασία που επικρατεί, δείχνοντας ότι η πρώτη ανέρχεται στους 475 βαθμούς Κελσίου και η δεύτερη είναι στην επιφάνεια περίπου 90 φορές μεγαλύτερη από την γήινη.
2008 – «Κανόνι» 50 δισεκατομμυρίων δολαρίων από τον αμερικανό χρηματιστή Μπέρναρντ Μάντοφ, στη μεγαλύτερη χρηματιστηριακή απάτη όλων των εποχών. Ο Μάντοφφ πρώην χρηματιστής, σύμβουλος επενδύσεων, διετέλεσε πρόεδρος του Νasdaq στη χρυσή εποχή της κούρσας των τεχνολογικών μετοχών και έχαιρε της απολύτου εμπιστοσύνης τόσο των εποπτικών αρχών όσο και της υψηλής διεθνούς οικονομικής τάξης. Υποτίθεται ότι τα χρήματα που διαχειριζόταν επενδύονταν σε μετοχές εταιρειών, με περίπλοκες δικλείδες ασφαλείας για προσυμφωνημένες αγοραπωλησίες τίτλων στο μέλλον. Ο Madoff υποσχόταν αποδόσεις περίπου 10% τον χρόνο. Στην πραγματικότητα απλώς είχε στήσει μία πολυτελή εκδοχή του κόλπου της πυραμίδας. Όσο για τις αποδόσεις που εμφάνιζε το επενδυτικό του κεφάλαιο – καθώς και η νόμιμη βιτρίνα των δραστηριοτήτων του- φαίνεται ότι ήταν κι αυτές εικονικές με την υποβολή ψευδών δηλώσεων στις αρχές. Δεν αποκλείεται καθόλου το κόλπο να συνεχιζόταν, αν δεν μεσολαβούσε η χρηματοπιστωτική κρίση. Οι πελάτες του Μάντοφ άρχισαν να ζητούν την πρόωρη εξόφλησή τους, με το Μαντόφ να συγκεντρώνει απαιτήσεις πληρωμών ύψους 7 δισ. δολ. όμως τα ταμεία ήταν άδεια. Λόγω της κρίσης, ήταν αδύνατον να βρει νέους πελάτες για να ξεπληρώσει τους παλιούς, κι έτσι η υπόθεση ξεσκεπάστηκε, προκαλώντας τεράστια ζημιά σε μεγαλοεπενδυτές και ιδρύματα που πιάστηκαν στα δίχτυα του. Σύμφωνα μάλιστα με δημοσιεύματα του αμερικανικού τύπου, ορισμένοι πολύ πλούσιοι Αμερικανοί είχαν τοποθετήσει ολόκληρη την περιουσία τους στην πυραμίδα του Μάντοφφ, με αποτέλεσμα σήμερα να μην τους έχει απομείνει τίποτα εκτός από τα ρούχα και τα σπίτια τους.
2011 – Ο κουβανός ηγέτης Φιντέλ Κάστρο κερδίζει μία θέση στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες, ως ο άνθρωπος με τις περισσότερες απόπειρες δολοφονίας εναντίον του.
Από το 1959, όταν ανέτρεψε τον δικτάτορα Μπατίστα, έως το 2006, οπότε παρέδωσε την εξουσία στον αδελφό του, Ραούλ, έγινε στόχος 368 φορές! Σύμφωνα με τον διευθυντή της CIA, Ρίτσαρντ Χελμς, οι αξιωματούχοι της διοίκησης του Κένεντι άσκησαν έντονη πίεση στη CIA να «απαλλαγεί από τον Κάστρο».
Σύμφωνα με τα έγγραφα της CIA, τα λεγόμενα «Οικογενειακά Kοσμήματα» που αποχαρακτηρίστηκαν το 2007, μια απόπειρα δολοφονίας στον Φιντέλ Κάστρο πριν από την Εισβολή στον Κόλπο των Χοίρων περιελάμβανε τους σημαντικούς Αμερικανούς μαφιόζους Ροσέλλι, Σαμ Τζιανκάνα και Σάντο Τραφικάντε τζούνιορ.
Γεννήσεις
1832 – Γκιστάβ Άιφελ. Ο Γουστάβος Άιφελ (γαλλικά: Alexandre Gustave Eiffel, ΔΦΑ [alɛkˈsɑ̃dʁ gysˈtaːv ɛˈfɛl]· πραγματικό επώνυμο: Bönickhausen ή Βοnickhausen, 15 Δεκεμβρίου 1832 – 27 Δεκεμβρίου 1923), ορθότερα στα ελληνικά: Εφέλ, ήταν Γάλλος μηχανικός και αρχιτέκτονας.
Έγινε διάσημος με την κατασκευή του πύργου που πήρε το όνομά του κι έγινε σήμα κατατεθέν του Παρισιού.
Η υλοποίηση του φιλόδοξου σχεδίου του Πύργου του Άιφελ ξεκίνησε το 1887 με στόχο να παρουσιαστεί στην παγκόσμια έκθεση του Παρισιού το 1889, που σκόπευε να δείξει τα επιτεύγματα της Γαλλίας σ’ όλο τον κόσμο. Ο πύργος είχε αρχικό ύψος 300μ και για την κατασκευή του χρειάστηκαν 7000 τόνοι ατσάλι, ενώ δαπανήθηκαν πάνω από 1 εκατομμύριο δολάρια, τεράστιο ποσό για την εποχή.
Λιγότερο γνωστό είναι το γεγονός ότι ο Άιφελ έκανε την τεχνική μελέτη και για το Άγαλμα της Ελευθερίας, δώρο της Γαλλίας προς τις ΗΠΑ ως σύμβολο της γαλλοαμερικανικής φιλίας, μετά τον αμερικανικό εμφύλιο πόλεμο.
Η φήμη του Γκιστάβ Άιφελ αμαυρώθηκε όταν το όνομά του ενεπλάκη σε οικονομικό σκάνδαλο σχετικά με το εγχείρημα της Γαλλικής Διώρυγας του Παναμά. Ο ίδιος δεν είχε καμία σχέση, γεγονός που αποδείχθηκε τελικά στο δικαστήριο.
Προς το τέλος της ζωής του, άρχισε να μελετά την αεροδυναμική, με την οποία ωστόσο δεν πειραματίστηκε ποτέ.
Πέθανε τις 27 Δεκεμβρίου του 1923.
1923 – Άλκη Ζέη. Η Ζέη γεννήθηκε στην Αθήνα τον Δεκέμβριο του 1925 και απεβίωσε τον Φεβρουάριο του 2020. Ο πατέρας της, Ζήνων Ζέης, ήταν τραπεζικός υπάλληλος, μεγαλωμένος στην Κρήτη, αλλά με καταγωγή από την Άνδρο και η μητέρα της, Έλλη Σωτηρίου, ήταν από τη Σάμο και είχε περάσει τα παιδικά της χρόνια στη Σμύρνη. Η Ζέη έζησε ως παιδί στη Σάμο, μαζί με τη μεγαλύτερή της αδελφή, όσον καιρό η μητέρα της ανάρρωνε από φυματίωση σε σανατόριο στην Πάρνηθα. Επιστρέφοντας στην Αθήνα οικογενειακώς το 1937, φοίτησε αρχικά στην ιδιωτική Ιόνιο Σχολή, όπου γνώρισε τη φίλη της και μετέπειτα συγγραφέα Ζωρζ Σαρή. Η δεύτερη, περιγράφει τα χρόνια που φοιτούσε μαζί και την φιλία της με τη Ζέη στο βιβλίο της Ε.Π.. Τα τελευταία τρία χρόνια του γυμνασίου η Ζέη πήγε στην επίσης ιδιωτική Σχολή Αηδονοπούλου. Εκείνη την περίοδο ο θείος της, Πλάτων Σωτηρίου (αδελφός της μητέρας της), παντρεύτηκε τη γνωστή συγγραφέα Διδώ Σωτηρίου, η οποία βοήθησε τη Ζέη να ασχοληθεί με τη συγγραφή. Ενώ ήταν μαθήτρια στη Σχολή Αηδονοπούλου συμμετείχε στον όμιλο κουκλοθεάτρου της σχολής της που διεύθυνε η καθηγήτρια τέχνης Ελένη Περράκη-Θεοχάρη. Τότε ξεκίνησε να γράφει έργα για κουκλοθέατρο και ένας από τους χαρακτήρες που δημιούργησε, ο Κλούβιος, έγινε μετέπειτα ένας από τους κυριότερους ήρωες του κουκλοθεάτρου Αθηνών «Μπάρμπα Μυτούσης» που ίδρυσε η Περράκη-Θεοχάρη.
1926 – Νίκος Κούνδουρος. Ο Νίκος Κούνδουρος καταγόταν από μεγαλοαστική οικογένεια της Κρήτης και ήταν γιος του δικηγόρου και πολιτικού Ιωσήφ Κούνδουρου, ο οποίος χρημάτισε Υπουργός Δικαιοσύνης στην κυβέρνηση του Ελευθέριου Βενιζέλου. Γεννήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 1926 στην Αθήνα, αλλά οι γονείς του, προκειμένου να μην πολιτογραφηθεί Αθηναίος, τον μετέφεραν στην Κρήτη, τυλιγμένο σε μία πάνα, ώστε να γραφτεί στα δημοτολόγια του Αγίου Νικολάου.
Φοίτησε στο Πειραματικό Σχολείο Πανεπιστημίου Αθηνών. Ακολούθως σπούδασε ζωγραφική και γλυπτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας από την οποία και αποφοίτησε το 1948. Κατά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο εντάχθηκε στις τάξεις του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, και πολέμησε στα Δεκεμβριανά στον λόχο σπουδαστών «Λόρδος Βύρων». Μετά τον πόλεμο εξορίστηκε στη Μακρονήσο, λόγω των αριστερών φρονημάτων του. Στα 28 του χρόνια αποφάσισε να ασχοληθεί με τον κινηματογράφο. Ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του ως σκηνοθέτης με τη Μαγική Πόλη (1954), όπου συνδύασε τις επιρροές του από το νεορεαλισμό με την εικαστική του ματιά. Με το σύνθετο και πρωτοποριακό έργο Ο Δράκος (1956), ο Νίκος Κούνδουρος καθιερώνεται. Ακολούθησαν Οι παράνομοι (1958), Το ποτάμι (1959), Μικρές Αφροδίτες (1963), Το πρόσωπο της Μέδουσας (1967), Τα τραγούδια της φωτιάς (1974), 1922 (1978) κ.ά.
Κατά τα ξημερώματα της 21 Οκτωβρίου του 2010, έπεσε θύμα ληστείας στο σπίτι του στο Μετς, από 3 μασκοφόρους τους οποίους η αστυνομία δεν κατάφερε να εντοπίσει, ενώ ο ίδιος μεταφέρθηκε στην εντατική μονάδα του Γενικού Κρατικού Νοσοκομείου Αθηνών «Γιώργος Γεννηματάς». Υπήρξε θύμα ανάλογης ενέργειας και 2 μήνες νωρίτερα.
Ο Κούνδουρος αντιπροσώπευσε τον ελληνικό κινηματογράφο πολλές φορές στο εξωτερικό όπως στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας το 1956, στο Φεστιβάλ Βερολίνου το 1958, 1963 και 1967. Έχει επίσης τιμηθεί με το Πρώτο Βραβείο σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και Βερολίνου το 1963 για την ταινία Μικρές Αφροδίτες. Τιμήθηκε με το βραβείο σκηνοθεσίας του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης για την ταινία του Το ποτάμι το 1959 και την ταινία του 1922 το 1978. Ειδικότερα, η ταινία 1922 απέσπασε εννέα βραβεία στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης του 1978 (α’ καλύτερης ταινίας μεγάλου μήκους, σκηνοθεσίας, φωτογραφίας, α’ γυναικείου ρόλου, β’ ανδρικού ρόλου, σκηνογραφίας, τιμητική διάκριση ερμηνείας, τιμητική διάκριση για το μακιγιάζ και ΕΚΚ σεναρίου) ενώ το 1982 η ίδια ταινία απέσπασε τα βραβεία καλύτερης ταινίας και σκηνοθεσίας στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Κέιπ Τάουν. Για την ταινία Μικρές Αφροδίτες τιμήθηκε και με το Βραβείο της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου του 1982. Η δε ταινία του Ο Δράκος χαρακτηρίστηκε ως η καλύτερη ελληνική ταινία στη δεκαετία του 1950–1960. Τόσο η ελληνική όσο και η γαλλική και αγγλική τηλεόραση έχουν προβάλει κατ’ επανάληψη ταινίες του Κούνδουρου. Σημειώνεται επίσης πως αντίγραφα (κόπιες) πολλών ταινιών του βρίσκονται στο Ευρωπαϊκό Μουσείο Κινηματογράφου, στη Γαλλική Ταινιοθήκη καθώς και στο Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης της Νέας Υόρκης.
Ο Νίκος Κούνδουρος μιλούσε επίσης γαλλικά και ήταν μόνιμος κάτοικος Αθηνών. Ο Νίκος Κούνδουρος έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 90 ετών, την Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2017. Το τελευταίο διάστημα νοσηλευόταν στο νοσοκομείο με αναπνευστικά προβλήματα.
Θάνατοι
1025 – Βασίλειος ο Βουλγαροκτόνος (958 – 15 Δεκεμβρίου 1025), ο επονομαζόμενος Βουλγαροκτόνος, ήταν Ρωμαίος (Βυζαντινός) αυτοκράτορας της Μακεδονικής δυναστείας, ο οποίος βασίλεψε από τις 10 Ιανουαρίου 976 έως το θάνατό του στις 15 Δεκεμβρίου 1025, χαρίζοντας την τελευταία περίοδο πολιτικής ακμής στην αυτοκρατορία.
Το πρώτο μέρος της μακράς βασιλείας του χαρακτηρίστηκε από τον εμφύλιο πόλεμο ενάντια σε πανίσχυρους στρατηγούς από την αριστοκρατία της Ανατολίας. Μετά την υποταγή τους, ο Βασίλειος επέβλεψε τη σταθεροποίηση και την επέκταση των ανατολικών συνόρων της Βυζαντινής αυτοκρατορίας και, πάνω απ’ όλα, την τελική και πλήρη υποταγή της Βουλγαρίας, τον κυριότερο ευρωπαϊκό εχθρό της αυτοκρατορίας. Γι’ αυτό και ονομάστηκε από μεταγενέστερους συγγραφείς ως Βουλγαροκτόνος, με το οποίο είναι ευρύτερα γνωστός. Κατά το θάνατό του, η αυτοκρατορία εκτεινόταν από τη Νότια Ιταλία μέχρι τον Καύκασο και από το Δούναβη μέχρι την Παλαιστίνη.
Παρά τους σχεδόν συνεχείς πολέμους, ο Βασίλειος Β΄ έδειξε επίσης διοικητικές ικανότητες, μειώνοντας τη δύναμη των μεγάλων γαιοκτημόνων, που κυριαρχούσαν στη διοίκηση και στο στρατό, και γεμίζοντας τα θησαυροφυλάκια της αυτοκρατορίας. Πολύ μεγάλης σημασίας ήταν η απόφαση του Βασιλείου να προσφέρει το χέρι της αδελφής του, Άννας, στον Βλαδίμηρο Α΄ του Κιέβου[1], σε αντάλλαγμα για τη στρατιωτική του υποστήριξη, γεγονός που οδήγησε στον εκχριστιανισμό των Ρως και την ενσωμάτωση της Ρωσίας στην πολιτιστική σφαίρα του Βυζαντίου.
1944 – Γκλεν Μίλερ (1 Μαρτίου 1904 – εξαφανίστηκε στις 15 Δεκεμβρίου 1944) ήταν Αμερικανός τρομπονίστας σε μεγάλη ορχήστρα, ενορχηστρωτής, συνθέτης και επικεφαλής μπάντας στην εποχή του σουίνγκ. Ήταν ο καλλιτέχνης με τις καλύτερες πωλήσεις από το 1939 έως το 1942, οδηγώντας μια από τις πιο γνωστές μεγάλες μπάντες . Οι ηχογραφήσεις του Μίλερ περιλαμβάνουν “In the Mood”, ” Moonlight Serenade “, ” Pennsylvania 6-5000 “, “Chattanooga Choo Choo “, ” A String of Pearls “, ” At Last “, ” (I got a Gal In) Kalamazoo “,” American Patrol “,” Tuxedo Junction “,” Elmer’s Tune ” και “Little Brown Jug ” . [20] Σε μόλις τέσσερα χρόνια ο Γκλεν Μίλερ σημείωσε 16 νούμερο ένα (που αποτελεί ρεκόρ) και 69 επιτυχίες στη λίστα με τα 10 κορυφαία τραγούδια – περισσότερες από ό, τι ο Έλβις Πρίσλεϋ (38 στα 10 καλύτερα τραγούδια) και οι Μπιτλς (33 τραγούδια στη λίστα με τα 10 καλύτερα) στην καριέρα τους.
Το 1942 ο Μίλερ εθελοντικά προσχώρησε στον αμερικανικό στρατό για να διασκεδάσει τα στρατεύματα κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, καταλήγοντας με τις αεροπορικές δυνάμεις των ΗΠΑ. Στις 15 Δεκεμβρίου 1944, ενώ πετούσε προςτο Παρίσι, το αεροσκάφος του Μίλερ εξαφανίστηκε σε κακές καιρικές συνθήκες πάνω από τη Μάγχη Του απονεμήθηκε μετά θάνατο το μετάλλιο του Χάλκινου Άστρου.
1966 – Γουόλτ Ντίσνεϊ (Walter Elias “Walt” Disney, Γεννήθηκε 5 Δεκεμβρίου 1901 – Απεβίωσε 15 Δεκεμβρίου 1966) ήταν Αμερικανός δημιουργός κινουμένων σχεδίων, επιχειρηματίας, ηθοποιός φωνής και παραγωγός ταινιών. Θεωρείται πρωτοπόρος στη βιομηχανία του αμερικανικού animation. Μαζί με τον αδερφό του, Ρόυ Ντίσνεϋ, ίδρυσε το Disney Brothers Studio (νυν The Walt Disney Company).
Ο Ουώλτερ Ελάιας Ντίσνεϋ γεννήθηκε το 1901 στο Σικάγο των ΗΠΑ. Ήταν γιος της δασκάλας Φλόρα Κολ και του εργολάβου οικοδομών Ελάιας Ντίσνεϋ, Είχε τρεις αδελφούς (Χέρμπερτ, Ρέυμοντ, Ρόυ) και μια αδελφή (Ρουθ). Σε ηλικία δεκατεσσάρων χρόνων, άρχισε να σπουδάζει ζωγραφική στο Ινστιτούτο Τέχνης του Κάνσας Σίτυ (Μιζούρι) και σε ηλικία 20 ετών άρχισε να εργάζεται σε ένα καλλιτεχνικό στούντιο στην ίδια πόλη.
Ως παραγωγός ταινιών, κατέχει ρεκόρ για τα περισσότερα Βραβεία Ακαδημίας που απέσπασε ποτέ ένα άτομο, έχοντας κερδίσει συνολικά 26 Όσκαρ από 59 υποψηφιότητες. Κέρδισε τρεις Χρυσές Σφαίρες, δύο εκ των οποίων στην κατηγορία Σπουδαίο Επίτευγμα και ένα Βραβείο Έμμυ, μεταξύ άλλων τιμών. Αρκετές από τις ταινίες του συμπεριλαμβάνονται στο Εθνικό Μητρώο Κινηματογράφου της Βιβλιοθήκης του Κογκρέσου.
1991 – Βασίλι Ζάιτσεφ (ρωσικά: Василий Григорьевич Зайцев· 23 Μαρτίου 1915 – 15 Δεκεμβρίου 1991) ήταν Σοβιετικός σκοπευτής κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Μέχρι τις 10 Νοεμβρίου 1942 σκότωσε 32 στρατιώτες των δυνάμεων του Άξονα, με τυπικό τουφέκι. Μεταξύ 10 Νοεμβρίου 1942 και 17 Δεκεμβρίου 1942, κατά τη διάρκεια της Μάχης του Στάλινγκραντ, σκότωσε 225 στρατιώτες του εχθρού συμπεριλαμβανομένων 11 σκοπευτών.
Ο Ζάιτσεφ έγινε διάσημος κατά τη διάρκεια του πολέμου και αργότερα του απονεμήθηκε ο τίτλος του ήρωα της Σοβιετικής Ένωσης. Η ζωή και η στρατιωτική του σταδιοδρομία αποτέλεσαν αντικείμενο πολλών βιβλίων και ταινιών: τα κατορθώματά του περιγράφονται λεπτομερώς στο βιβλίο του Γουίλιαμ Κρεγκ Εχθρός προ των πυλών: Η μάχη για το Στάλινγκραντ που δημοσιεύθηκε το 1973. Απεικονίστηκε από τον Τζουντ Λο στην ταινία Εχθρός προ των Πυλών (2001). Ο χαρακτήρας του Ζάιτσεφ εμφανίζεται επίσης στο ιστορικό μυθιστόρημα του Ντείβιντ Λ.Ρόμπινς το 1991, Πόλεμος των αρουραίων.
Πηγές: Σαν σήμερα, el.wikipedia
