Ο Κωνσταντίνος Τέως, εύχεται
καλή επιτυχία στον Κάρολο και θυμάται
τη δική του απίθανη περιπέτεια στον χώρο της εργασίας.
Έχουμε συνεννοηθεί από χθες σαράντα άεργοι και του στέλνουμε μηνύματα…
Κι αυτός έχει κλείσει κινητά και σταθερά και δεν μιλάει σ’ άνθρωπο.
Κάνει λες και τον στέλνουνε στα ορυχεία.
Ηρέμησε λίγο βρε γκαστερμπάιτερ, δεν μπορούμε να κάνουμε μια πλάκα;
Και εμείς δουλέψαμε για τρία τέσσερα χρόνια το ‘60, αλλά δεν κάναμε έτσι. Εμένα δεν με πειράζανε δηλαδή τότε; Δεν έφαγα εγώ καζούρα; Δεν με έπαιρνε ο πατέρας σου 11:00 η ώρα το πρωί και γελούσε που ήμουν ήδη ξύπνιος;
Θεός σχωρέστον κι αυτόν, βασανισμένος άνθρωπος. Ησύχασε κι αυτός λίγο.
Αλλά δεν το ‘βαλα κάτω. Από όλα έκανα, δεν τη φοβήθηκα ποτές μου τη δουλειά. Και ταξίδια έχω πάει και ύπνους έχω ρίξει και σε δεξιώσεις έχω ξενυχτήσει, και ό, τι χρειάστηκε να κάνω, για να ’χω ένα κεραμίδι πάνω απ’ το κεφάλι μου και ένα πιάτο ζεστό φαΐ, το ‘κανα.
Και αν η «Ελεύθερη Ώρα» έχει δίκιο, θα το ξανακάνω.
Και αποστάτες θα ορκίσω και συνταγματάρχες… και ό, τι μου φέρουνε εκείνη τη στιγμή. Δεν έχω πρόβλημα. Όλοι φιλαράκια είμαστε, που λέει κι ο Ρέμος.
Απλά εμένα με «κάψανε» νωρίς.
Αυτή είναι η καλύτερη ηλικία για δουλειά: Τα εβδομήντα… Τώρα που ξέρει τη ζωή. ‘
Όχι όταν βάλανε εμένα. Τι ήξερα εγώ τότε; Ένα παιδάκι ήμουνα. Αντί να πηγαίνω στα πάρτι και να χορεύω γιάνκα ντυμένος Τσιβιλίκας, καθόμουνα να βγάλω άκρη με την πλέμπα.
Εν τω μεταξύ, άσχετο, αλλά έχω εδώ κι ένα Νιγηριανό πρίγκιπα που με έχει ζαλίσει απ’ το πρωί στα mail, ζητώντας μου λεφτά για τα αεροπορικά… Θέλει να πάει στην κηδεία, λέει!
Έμπιστος μου ακούγεται. Στο κάτω κάτω, και οι δυο βασιλικό αίμα έχουμε. Να τον βοηθήσουμε τον άνθρωπο…. Τόσα μας ενώνουν.
Τεσπά… Καλή αρχή στον Κάρολο.
Και μην το βάζει κάτω. Όλα για τους ανθρώπους είναι… ακόμα και η δουλειά.
Το κείμενο που μόλις διαβάσατε αποτελεί προϊόν μυθοπλασίας
και το υπογράφει ο Κώστας Μανιάτης | Πηγή
