Κινηματογραφική Λέσχη | Απρίλης


...

Κινηματογραφική Λέσχη
Δήμου Αγρινίου

 

 | Άνεσις | Χαρ. Τρικούπη 33 – Αγρίνιο | τηλ.: 26410 44345 | 


Απρίλης
(April) της Ντέα Κουλουμπεγκασβίλι

| Την Τρίτη 22 Απριλίου 2025
στον Δημοτικό κινηματογράφο Άνεσις

H δεύτερη μεγάλου μήκους της Γεωργιανής σκηνοθέτριας
μετρά στις αισθητικές αναφορές της φιλμ όπως το «Under the Skin»,
η «Δασκάλα του Πιάνου» ή το «Post Tenebras Lux»,
αλλά κάνει αυτές τις ταινίες να μοιάζουν με ευχάριστες ρομαντικές κομεντί.
Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής στη Βενετία.

| Ώρα προβολής: 9:30, το βράδυ |

Γενική είσοδος: 3 ευρώ

 

 

|  Παραγωγή: Λορέντζο ντι Μποναβεντούρα | Σκηνοθεσία: Σ.Τζ. Κλάρκσον |
Γεωργία, 2024 | Παραγωγή: Ιλάν Αμουγιάλ, Αρτσίλ Γκελοβάνι,
Λούκα Γκουαντανίνο, Φραντσέσκο Μέλτζι ντ’Ερίλ,
Γκαμπριέλε Μπέμπε Μοράτι, Αλεξάντρα Ρόσι, Νταβίντ Ζερά, Αντριέν Ντασό, Στίβεν Ντάρτι
Σκηνοθεσία: Ντέα Κουλουμπεγκασβίλι | Σενάριο: Ντέα Κουλουμπεγκασβίλι
Φωτογραφία: Αρσένι Καχατουράν | Μοντάζ: Τζάκοπο Ραμέλα Πάιριν
Μουσική: Μάθιου Χέρμπερτ
Πρωταγωνιστούν: Ια Σουκχιτασβίλι, Κάκα Κιντσουρασβίλι, Μέραμπ Νίνιντσε,
Ρόζα Καντσεϊσβίλι, Ανα Νικολάβα
Διάρκεια: 134 λεπτά | Διανομή: Rosebud.21

 

Η νέα ταινία της Γεωργιανής σκηνοθέτριας Ντέα Κουλουμπεγκασβίλι, με τίτλο April, έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Βενετίας το 2024, αποσπώντας το Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής και ανοίγοντας έναν διάλογο γύρω από ζητήματα γυναικείας ταυτότητας, βίας και κοινωνικής ανισότητας.

Η ιστορία επικεντρώνεται στη Νίνα, μια μαιευτήρα που εργάζεται σε απομακρυσμένες περιοχές της Γεωργίας, βοηθώντας γυναίκες να υποβληθούν σε παράνομες αμβλώσεις. Η ζωή της ανατρέπεται όταν ένα βρέφος πεθαίνει κατά τη διάρκεια τοκετού και εκείνη γίνεται αντικείμενο έρευνας από τον πρώην σύντροφό της, ο οποίος ηγείται της υπόθεσης. Μέσα από αυτή τη δραματική εξέλιξη, ξεδιπλώνεται μια βαθιά υπαρξιακή και σωματική διαδρομή, που εξετάζει τις κοινωνικές πιέσεις, την καταπιεσμένη σεξουαλικότητα και τα τραύματα του παρελθόντος.

Η σκηνοθέτρια υιοθετεί μια μινιμαλιστική κινηματογραφική γλώσσα με στατικά πλάνα, μεγάλες σκηνές χωρίς μουσική και ένα ρεαλιστικό μοτίβο, που θυμίζει ντοκιμαντέρ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η σκηνή τοκετού, η οποία αποτυπώνεται σε πραγματικό χρόνο χωρίς καμία περικοπή — μια επιλογή που, όπως δηλώνει η ίδια η Κουλουμπεγκασβίλι, ήταν η πιο σημαντική και συγκλονιστική ημέρα των γυρισμάτων. Η προσέγγισή της δεν είναι απλώς αισθητική – είναι και βαθιά προσωπική. Όπως αποκάλυψε, η αφορμή για τη δημιουργία της ταινίας υπήρξε ένα πραγματικό γεγονός: ο θάνατος μιας γυναίκας από ενδοοικογενειακή βία, την οποία γνώριζε προσωπικά. Το τραύμα αυτό την σημάδεψε και ενίσχυσε την ανάγκη να αφηγηθεί μια ιστορία που θα έδινε φωνή στις σιωπηλές γυναίκες της χώρας της.

Το April είναι μια ταινία που διχάζει: για κάποιους είναι αριστούργημα, για άλλους επιτηδευμένη άσκηση ύφους. Σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για μια τολμηρή, βαθιά υπαρξιακή κινηματογραφική εμπειρία, που απαιτεί από τον θεατή θάρρος, υπομονή και διάθεση για ερμηνεία.

 

———————————————————————–