Συνοικισμός Δεσπότης ή Δελημητσέικα
Ένας εγκαταλειμμένος συνοικισμός
στην παραλίμνια περιοχή της Παμφίας
Ο εγκαταλειμμένος συνοικισμός Δεσπότης ή Δελημητσέικα, βρίσκεται περί το 1 χμ. νοτιοανατολικά του οικισμού Μαραθιάς της Τοπικής Κοινότητας Καλουδίου στην παραλίμνια περιοχή της Παμφίας του Δήμου Θέρμου
Το πρώτο όνομα, (Δεσπότης), αποδόθηκε στον συνοικισμό, σύμφωνα με μια σχετική τοπική παράδοση ως απόδοση τιμής σε έναν μητροπολίτη (δεσπότη) που κρέμασαν οι Τούρκοι στον μεγάλο πλάτανο που υπάρχει δίπλα στην πηγή που αναβλύζει στο κάτω μέρος του συνοικισμού από την οποία τροφοδοτούνταν με πόσιμο νερό ο οικισμός. Δεν υπάρχουν ωστόσο περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την προαναφερόμενη παράδοση.
Το δεύτερο όνομα του συνοικισμού, (Δελημητσέικα), οφείλεται, όπως είναι προφανές, στο επώνυμο των κατοίκων (Δελημήτσος, -ου), οι οποίοι κατοικούσαν εδώ τελευταία, πριν αυτός εγκαταλειφθεί, και είναι αυτό το όνομα που χρησιμοποιείται περισσότερο στην περιοχή για λόγους χρηστικότητας.
Τα λιγοστά σπίτια του συνοικισμού, πετρόχτιστα αρχοντικά κάποτε, μισοερειπωμένα σήμερα, στέκουν μάρτυρες ενός ακμαίου παρελθόντος του συνοικισμού που έχει εκλείψει προ πολλού. Ένα μόνο σπίτι που κατοικείται, σύγχρονο αυτό, υπάρχει δίπλα στην προαναφερόμενη πηγή, απλά ως επιβεβαίωση ότι η ζωή συνεχίζεται.
Ο οικισμός, παρ’ όλα αυτά, έχει τις προϋποθέσεις για να αναστηλωθεί και να λειτουργήσει ως υποδοχέας επισκεπτών στη λίμνη Τριχωνίδα.
Στα Δελημητσέϊκα σύμφωνα με τη μαρτυρία του Μιχάλη (Λάκη) Τσώνη έπεσε από το άλλογο, με το οποίο την μετέφεραν από το Αγρίνιο στη Δεσφίνα, η βάση του παράνομου τυπογραφείο του ΕΑΜ. «Στο δρόμο», αναφέρει ο Τσώνης, «στο ρέμα στα Δελημητσέικα, το ένα άλογο γλίστρησε και έπεσε (Ηταν βαριά φορτωμένο). Δεν τα καταφέραμε οι δυο μας να τα ξαναφορτώσουμε. Ηταν η βάση του τυπογραφείου πολύ βαριά. Πλησίαζε να φέξει. Τα κρύψαμε σε ένα σχίνο και φύγαμε. Την άλλη μέρα με τον αδελφό μου, με την Χαριτίνη Χαρίλη-Πύργα πήγαμε και τα πήραμε. Ετσι τελείωσε η μεταφορά.» Διαβάστε ολόκληρη τη μαρτυρία στον σύνδεσμο που ακολουθεί: «Το τυπογραφείο του ΕΑΜ – Από το Αγρίνιο στο Ζελίχοβο»
Πολύ ωραίο άρθρο και συγκινητικό οπτικό υλικό! Ευχαριστούμε!
Με εκτίμηση
Γιάννης Α. Δελημήτσος (κάτοικος Στοκχόλμης)