Αγρινιώτικο καλαντάρι Μαΐου
3 Μαΐου 1901
Δεύτερη μέρα του διαδόχου Κωνσταντίνου στο Αγρίνιο
Tο πρωί, 3 Μαΐου 1901, ο Κωνσταντίνος με την συνοδεία του Επιτελάρχη και του Δημάρχου επισκέφθηκε πάλι τον Άγιο Κωνσταντίνο και εξέτασε πεζός και με μεγάλη προσοχή για μισή ώρα περίπου το παλιό στρατόπεδο, ζητώντας πληροφορίες για το κλίμα και τη υγιεινή της περιοχής, καθώς και για την κατασκευή των πηγών. Κατόπιν επέστρεψε στο Αγρίνιο περνώντας μέσα από την αγορά «με την φιλαρμονική να ανακρούει διαρκώς ωραιότατα τεμάχια» και κατευθύνθηκε στην Ερμίτσα, όπου εξέτασε αρκετά σημεία γύρω από τη σημερινή γέφυρα στην Αβόρανης για ενδεχόμενη εγκατάσταση στρατιωτικών σωμάτων και πήρε πολλές πληροφορίες για την τοποθεσία[1].
Στη 1:00΄το μεσημέρι της ίδιας μέρας ο διάδοχος επέστρεψε στο Αγρίνιο, από το οποίο αναχώρησε μαζί με το επιτελείο του για το Αιτωλικό και το Μεσολόγγι.
Αξιοσημείωτο είναι, ότι και σε αυτή την περίπτωση κύριο και πρωταγωνιστικό ρόλο στην επιτροπή που οργάνωσε την υποδοχή είχε ο Θανάσης Γεράκης, καλλιτεχνική και ιδιόμορφη προσωπικότητα των αρχών του 19ου αιώνα, που σφράγισε με την παρουσία του την καλλιτεχνική και κοινωνική ιστορία της πόλης.
Κλείνοντας να πούμε ότι το Αγρίνιο από τα πρώτα χρόνια της ίδρυσης του μέχρι και την δημιουργία των πρώτων καπνεργοστασίων και την εκμετάλλευση ή αξιοποίηση κατ’ άλλους του εργατικού δυναμικού των προσφύγων, τελούσε κάτω από το οικονομικό καθεστώς μιας μεταφεδουαρχικής χωροδεσποτικής αριστοκρατίας γαιοκτημόνων, οι οποίοι διοικούσαν την περιοχή με βάση τα οικονομικά και κοινωνικά πρότυπα που κληρονόμησαν από τους προκατόχους τους Οθωμανούς φεουδάρχες, οικοδομώντας και υπηρετώντας παράλληλα έναν ιδιότυπο αλυτρωτικό πατριωτισμό (εθνικισμό), που από τη μια οραματιζόταν τη «Μεγάλη Ελλάδα» και από την άλλη εναντιωνόταν στην απόδοση των «εθνικών γαιών» στους Σουλιώτες. Είναι φυσικό επόμενο, η επίσκεψη, ενός Κωνσταντίνου (του ΙΒ΄, όπως αναφερόταν σε πολλά λαϊκά αναγνώσματα και κάρτες λίγο πριν την έναρξη των Βαλκανικών Πολέμων, αποκτώντας με αυτό το χαρακτηριστικό ιδιότητες νομίμου διαδόχου του τελευταίου αυτοκράτορα του Βυζαντίου Κωνσταντίνου ΙΑ΄ Παλαιολόγου[2]), να δημιουργεί γραφικές εκδηλώσεις πατριωτικού υπερρεαλισμού, σαν αυτές που αποτυπώθηκαν παραπάνω.\
3 Μαΐου 1925
«Αι στρατιωτικαί αρχαί απηγόρευσαν αυθαιρέτως» καπνεργατικό συλλαλητήριο
Για τις 3 Μαΐου του 1925 είχε προγραμματιστεί λαϊκή συγκέντρωση κατά ενός καπνικού νομοσχεδίου, το οποίο είχε κατατεθεί στην Εθνοσυνέλευση για ψήφιση. Όπως αναφέρει ο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ της επόμενης μέρας «αι στρατιωτικαί αρχαί απηγόρευσαν αυθαιρέτως τούτο». Το σωματείο των καπνεργατών της πόλης αμέσως μετά από αυτή την απαγόρευση έστειλε στην Κυβέρνηση το παρακάτω τηλεγράφημα:
«Λόγω απαγορεύσεως παρ’ αρμοδίων αρχών σημερινής λαϊκής συγκεντρώσεως συμφώνως προς απόφασιν τετάρτης καπνεργατικής συνδιασκέψεως δι’ απόρριψιν αντιλαϊκού, αντικαπνικού νομοσχεδίου υποβληθησομένου Εθνοσυνέλευσιν προς ψήφισιν και προς αποδοχήν υπομνήματος καπνεργατικής ομοσπονδίας, διαμαρτυρόμεθα μετ’ αγανακτήσεως δι’ ανελεύθερα μεσαιωνικά μέτρα αιτούντες άμεσων άρσιν τούτων και ελευθερίαν συγκεντρώσεων. Εντολή διοικήσεως. Ο Γραμματεύς Φουρνέλης. (Ριζοσπάστης 4/5/1925)
1. ΣΚΡΙΠ, Παρασκευή 4/5/1901, Έτος 6ο, Αρ. Φύλ. 2051, σελ. 1 | 2. Ένα ακόμα προσωνύμιο που του αποδόθηκε, κυρίως από τους βασιλόφρονες οπαδούς του, ήταν «ο γιος του αητού», με σαφή και ολοφάνερη αναφορά στον δικέφαλο αετό του Βυζαντίου.
Φωτογραφία ανάρτησης: Σύνθεση δύο φωτογραφιών: α) Οικία Παπαφώτη
(Όψη απο Χαρ. Τρικούπη. Πηγή: Αρ. Μπαρχαμπά,
Το Αγρίνιο κάποτε, εκδόσεις ERGO, 2003, σελ. 448) και β)
Κωνσταντίνος ΙΒ΄. (Πηγή: Σωτήρης Χρηστίδης – Philartia auctions,
slightly retouched, Κοινό Κτήμα,
https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=12646613)
Έρευνα – Κείμενα: Λ. Τηλιγάδας
Διαβάστε περισσότερα στην ενότητα
με click πάνω στην κάρτα που ακολουθεί
ή στο Posted in Ημερολόγιο Αγρινίου
