Ἐν Ἀγρινίῳ τῇ 25ῃ Μαρτίου | 1944: Παλλαϊκή εκδήλωση αντίστασης


.

Aγρινιώτικο καλαντάρι

25 Μαρτίου

–  1891: ο «Μιμοδραματικός θίασος» της πόλης
ανεβάζει την τραγωδία «Αθανάσιος Διάκος»
1944: Παλλαϊκή εκδήλωση αντίστασης στο κατεχόμενο Αγρίνιο
1979: Ξύλο μετά μουσικής στην κατάθεση στεφάνων για την 25η Μαρτίου –


25 Μαρτίου 1891

Κατά τον εορτασμό της εθνικής επετείου της 25ης Μαρτίου του 1891, ο Μιμοδραματικός θίασος ανεβάζει στο τότε Παρθεναγωγείο της πόλης (σημερινό 4ο Δημοτικό Σχολείο) την τραγωδία «Αθανάσιος Διάκος», που τυπώνεται το 1859 στην Αθήνα χωρίς ν’ αναφέρεται ο συγγραφέας της. Η παράσταση οργανώνεται και ο θίασος ανακοινώνει ότι οι εισπράξεις «θα διατεθώσιν υπέρ των πτωχών της πόλεως»

Διαβάστε περισσότερα στο link που ακολουθεί:
«Μιμοδραματικός θίασος» Αγρινίου

25 Μαρτίου 1943

Η Επιτροπή Πόλης Αγρινίου του ΕΑΜ είχε αποφασίσει να γιορτασθεί η επέτειος της Εθνικής Ανεξαρτησίας με παλλαϊκή εκδήλωση στην πόλη. Έκλεισαν όλα τα καταστήματα στην πόλη, όλοι οι κάτοικοι απείχαν από κάθε εργασία και πραγματοποιήσαν συγκέντρωση στην πλατεία Στράτου. Από ‘κει, όλοι μαζί πορεύτηκαν στο πάρκο, για να στεφανωθεί η στήλη των πεσόντων, η οποία ήταν στημένη στην είσοδό του.

Διαβάστε περισσότερα στο link που ακολουθεί:
25 Μαρτίου 1943: Αντιστασιακές ενέργειες σε Αγρίνιο και Μεσολόγγι

 

25 Μαρτίου 1979

Στον κήπο του Ηρώου της πόλης (εκείνη την εποχή ήταν στη θέση που βρίσκονται σήμερα τα κτίρια της Δημοτικής Βιβλιοθήκης και του Μουσείου Καπράλου) το πρωί της 25ης Μαρτίου του 1979,  την ώρα της κατάθεσης των στεφάνων από τους «επισήμους» της πόλης του Αγρινίου… «έπεσε ξύλο μετά μουσικής».

Διαβάστε περισσότερα στο link που ακολουθεί:
25 Μαρτίου 1979: Έπεσε ξύλο μετά μουσικής

 

Φωτογραφία κορυφής: Το Ηρώο της πόλης του Αγρινίου
στη θέση που σήμερα βρίσκεται η Δημοτική Βιβλιοθήκη και το Μουσείο του Καπράλου.
Πηγή: Ιστορικό και Λογοτεχνικό Αρχείο Νίκου Αντωνίου
Έρευνα – Κείμενα: Λ. Τηλιγάδας
——————————————————————————————————-
Η μνήμη είναι μια δυνατότητα για να διευρύνουμε το μέλλον
και όχι για  να το συρρικνώσουμε στο ήδη ξεπερασμένο παρελθόν