.
Aγρινιώτικο καλαντάρι
2 Ιανουαρίου
– 1927: πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου ο Κυλπάσης
1947: «Δράσις συμμοριών της δεξιάς εις Αγρίνιον» –
2 Ιανουαρίου 1927
Στις 2 Ιανουαρίου του 1927 συνεδριάζει στο Αγρίνιο το δημοτικό συμβούλιο με σημαντικότερο θέμα της ημερήσιας διάταξης την εκλογή του προεδρείου του σώματος. Πριν την έναρξη της συνεδρίασης μία επιτροπή κατοίκων του Αγρινίου γνωστοποίησε στους δημοτικούς συμβούλους ότι διοργανώθηκε συλλαλητήριο ενάντια στο προτεινόμενο από τη δημοτική αρχή Παναγόπουλου σχέδιο πόλης και κατέθεσε τις ενστάσεις που με ψήφισμα είχαν διατυπώσει όσοι συμμετείχαν στο παραπάνω συλλαλητήριο. Ζήτησε επίσης να συζητηθούν κατά τη συνεδρίαση η αντίθεση της. Το ζήτημα αυτό προτάθηκε από τον Δήμαρχο και έγινε δεκτό από το σώμα να συζητηθεί μετά την ολοκλήρωση της συζήτησης των θεμάτων της ημερήσιας διάταξης.
Από την διαδικασία που ακολούθησε για την εκλογή προέδρου και αντιπροέδρου του οργάνου, πρόεδρος εκλέχτηκε ο Κυλπάσης και αντιπρόεδρος ο Παπαϊωάννου.
Στη συνέχεια ο Δήμαρχος πρότεινε να συσταθεί μια επιτροπή από δημοτικούς συμβούλους η οποία θα μελετήσει την πρόταση της επιτροπής του συλλαλητηρίου και τις ενστάσεις της για το σχέδιο πόλης και να εκδώσει ένα πόρισμα επ’ αυτών το οποίο αφού κοινοποιηθεί στο σώμα να συζητηθεί σε επόμενο δημοτικό συμβούλιο. Η πρόταση έγινε δεκτή και συγκροτήθηκε η προτεινόμενη επιτροπή από δύο δημοτικούς συμβούλους και τον μηχανικό του δήμου. Οι δημοτικοί σύμβουλοι που ορίστηκαν ήταν οι: Σαγιώργης και Καλαμάρας.
Στη συνέχεια ο Ανδρέας Παναγόπουλος ενημέρωσε τα μέλη του συμβουλίου για διάφορες ενέργειες του προς τους βουλευτές του νομού, έτσι ώστε να μεριμνήσουν και να εγκριθεί ο φόρος στον καπνό, να αυξηθεί ο φόρος στα εισαγόμενα προϊόντα και να συμπεριληφθεί το Αγρίνιο στην χωρική διεύρυνση της Αστυνομίας Πόλεων.
2 Ιανουαρίου 1947
Την Πέμπτη 2 Ιανουαρίου 1947 κατέβηκαν στην πόλη του Αγρινίου γύρω στους 30 ένοπλους τρομοκράτες της δεξιάς και αφού κατέστρεψαν τα έπιπλα του καφενείου του Μάμαλη και ετραυμάτισαν διάφορους θαμώνες, πήγαν στο σπίτι του Λεωνίδα Νίτσα, ο οποίος ήταν 46 ετών, και τον σκοτώσαν χτυπώντας τον με ρόπαλο και μαχαίρι μπροστά στη γυναίκα του και τα παιδιά του, τα οποία και κακοποίησαν. Δράστες του φόνου τούτου, γράφει η εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ της 7ης Ιανουαρίου 1947 είναι οι Π. Αντών(ο;)ς και Ν. Καλύβας. «Τόσον αυτοί όμως, όσον και οι λοιποί τρομοκράται ουδόλως ηνοχλήθησαν παρά των αρχών», καταλήγει η εφημερίδα.
Φωτογραφία: Ομάδα ΜΑΥδων | Γανωμεναίοι: έδρασαν από το 1946 – 1947
στην περιοχή τής ορεινής Τριχωνίδας, της ορεινής Ναυπακτίας και της ΝΔ Ευρυτανίας.
(Πηγή: Ιστορικό και Λογοτεχνικό αρχείο Νίκου Αντωνίου)
Έρευνα – Κείμενα: Λ. Τηλιγάδας
——————————————————————————————————-
Η μνήμη είναι μια δυνατότητα για να διευρύνουμε το μέλλον
και όχι για να το συρρικνώσουμε στο ήδη ξεπερασμένο παρελθόν
