.
Aγρινιώτικο καλαντάρι Οκτωβρίου
29 Οκτωβρίου
1926: Άγρια αποδοκιμασία Καφαντάρη
1944: Πραγματοποιούνται οι εκλογές
της Λαϊκής τοπικής Αυτοδιοίκησης Αγρινίου
29 Οκτωβρίου 1926
Ο αρχηγός των Προοδευτικών Φιλελευθέρων έφθασε το απόγευμα με το τρένο στο Αγρίνιο, όπου τον υποδέχθηκαν αρκετοί πολιτικοί του φίλοι. Όταν τα αυτοκίνητα στα οποία επέβαιναν μπήκαν στην πόλη, ο πληθυσμός του Αγρινίου σύμφωνα με την (συντηρητική) εφημερίδα άρχισε να τον γιουχάρει. Τα γιουχαΐσματα συνεχίσθηκαν και κατά την εμφάνισή του στον εξώστη από τον οποίο θα μιλούσε. Τα πολιτικά συνθήματα, τα οποία φώναζαν οι πολιτικοί του αντίπαλοι ήταν: «Κάτω οι δολοφόνοι του στρατού», «Κάτω οι στρατοκράται», και «Αέρα». Οι οπαδοί του Καφαντάρη επιχείρησαν να μετριάσουν τις αντιδράσεις. Τελικά ο Καφαντάρης κατάφερε και μίλησε («κάτωχρος», αναφέρει η εφημερίδα) μέσα σε «αληθές πανδαιμόνιο». (ΣΚΡΙΠ, φύλ. 30.10.1926, Σελ. 4)
29 Οκτωβρίου 1944
Πραγματοποιούνται οι πρώτες και τελευταίες ελεύθερες εκλογές της Λαϊκής τοπικής Αυτοδιοίκησης που εγκαθίδρυσε το ΕΑΜ στην πόλη του Αγρινίου αμέσως μετά τη λήξη της γερμανοϊταλικής κατοχής και την σύλληψη των ανδρών του Τάγματος Ασφαλείας που κατηγορούνταν για δοσιλογισμό.
Το Δημοτικό Συμβούλιο που προέκυψε από τις εκλογές αυτές αποτελούνταν από τους: Γιώργο Καραπαπά, Θανάση Κακογιάννη, Τάσο Πετρίδη, Αριστείδη Παρθένη, Χρήστο Καπελάκη, Χρ. Μπανιά, Β. Κουτσοδήμο, Ελευθέριος Πολύζος Βασιλική Σβόλη, Τασία Χαβέλλα, (Δυσανάγνωστο όνομα) Μαστρογιάννη, Ανδρέα Μπάβαρη, Φώτη Καρασούλο, Γεώργιο Γιαννούτσο Κώστα Κιρκιλέση Παν. Σκιαδά, Γιάννη Τζωρτζόπουλο και Γεώργιο Σερέτη.
Πρώτος δημοτικός σύμβουλος με τον μεγαλύτερο αριθμό σταυρών εκλέχτηκε ο Γιώργιος Καραπαπάς, ο οποίος στις 6 Νοεμβρίου του 1944 συγκάλεσε τους εκλεγμένους δημοτικούς συμβούλους για την συγκρότησή τους σε σώμα και την εκλογή του Δημάρχου, σύμφωνα με τον Κώδικα λαικής αυτοδιοίκησης του ΕΑΜ που ήταν σε ισχύ.
Φωτογραφία: Γιώργος Καραπαπάς
Έρευνα – Κείμενα: Λ. Τηλιγάδας
——————————————————————————————————-
Η μνήμη είναι μια δυνατότητα για να διευρύνουμε το μέλλον
και όχι για να το συρρικνώσουμε στο ήδη ξεπερασμένο παρελθόν
