...
Aγρινιώτικο καλαντάρι
20 Δεκεμβρίου
1909: Αγρινιώτες στον εορτασμό της 100ετηρίδας του Βύρωνα
1928: τοποθέτηση 2.370 πινακίδων αρίθμησης κατοικιών
1949: η Αμφιλοχία σε πλήρη παρακμή
20 Δεκεμβρίου 1909
Με τη φροντίδα της Δημοτικής Αρχής και της επιτροπής των κυρίων, του στρατηγού Μακρή και των ιατρών Μακρυνιώτου και Σπετσίρη, πραγματοποιήθηκε σήμερα, με ιδιαίτερη λαμπρότητα, ο εορτασμός της εκατονταετηρίδας από τη γέννηση του λόρδου Βύρωνα. Στην τελετή έδωσαν δυναμικό παρόν και πλήθος Αγρινιωτών, που κατέβηκαν οργανωμένα στο Μεσολόγγι, προσδίδοντας στον εορτασμό χαρακτήρα ευρύτερης, υπερτοπικής συμμετοχής και καταδεικνύοντας τη συμμετοχή της ανερχόμενης αγρινιώτικης κοινωνίας σε εθνικές και συμβολικές τελετές, μέσα από τις οποίες διαμορφωνόταν κοινή ιστορική μνήμη και πολιτική συνείδηση στη δυτική Στερεά Ελλάδα.
Η πόλη ήταν μεγαλοπρεπώς στολισμένη και η προσέλευση του κόσμου στον Κήπο των Ηρώων υπήρξε πρωτοφανής. Μπροστά στον ανδριάντα του ποιητή παρατάχθηκαν όλες οι αρχές της πόλης με επίσημη ενδυμασία, καθώς και ο Αρχιεπίσκοπος με σύσσωμο τον κλήρο. Ολόκληρη η φρουρά του Μεσολογγίου συμμετείχε στη σεμνή αυτή τελετή. Γύρω στις 3:00 το μεσημέρι, οι μαθητές του Γυμνασίου και των άλλων σχολείων, με τη μουσική να προηγείται, μετέφεραν σε πομπή το στεφάνι της πόλης. Ο εορτασμός άνοιξε με ομιλία του γυμνασιάρχη κ. Γιαννούτσου, ενώ στη συνέχεια ο μαθητής Παναγόπουλος τοποθέτησε το στεφάνι στον ανδριάντα. Ακολούθησε απαγγελία ποιημάτων και χορωδία μαθητών του Γυμνασίου απέδωσε στροφές από τον ύμνο προς τον Βύρωνα του εθνικού μας ποιητή Διονυσίου Σολωμού. Στην τελετή συμμετείχε επίσης μεγάλος αριθμός πολιτών από το Αιτωλικό. (ΣΚΡΙΠ 21.12.1909)
20 Δεκεμβρίου 1928
Δραματική είναι κατάσταση της οδού Αγρινίου–Μεσολογγίου μετά τις συνεχείς βροχές. Ο δρόμος έχει καταστραφεί σε βαθμό που καθίσταται επικίνδυνος τόσο για τα οχήματα όσο και για τους επιβάτες, οι οποίοι φτάνουν εξαντλημένοι και συχνά χρειάζονται ιατρική φροντίδα. Οι αρμόδιες τεχνικές υπηρεσίες γνωρίζουν την κατάσταση, χωρίς όμως να έχουν προχωρήσει σε ουσιαστικές παρεμβάσεις. Τονίζεται η ανάγκη άμεσης επισκευής του οδοστρώματος και των κατεστραμμένων γεφυρών, με έκκληση προς το Υπουργείο να διαθέσει έστω μια μικρή πίστωση για την αποτροπή ατυχημάτων.
Στην πόλη του Αγρινίου επίσης έχει προγραμματιστεί η τοποθέτηση 255, συνολικά, πινακίδων ονοματοδοσίας των οδών και 2.370 πινακίδες αρίθμησης κατοικιών, που θα διευκολύνουν τη λειτουργία και την καθημερινότητα της πόλης.
Στην αρχή της εβδομάδας πραγματοποιήθηκαν και τα εγκαίνια της έκθεσης ζωγραφικής του Αντρέα Γεωργιάδη, τα οποία σημείωσαν ιδιαίτερη επιτυχία. Η εκδήλωση δεν είχε μόνο καλλιτεχνικό χαρακτήρα, αλλά εξελίχθηκε και σε σημαντικό κοινωνικό γεγονός για το Αγρίνιο, προσελκύοντας το πιο προβεβλημένο και καλλιεργημένο τμήμα της τοπικής κοινωνίας, καθώς οι εκθέσεις του Αντρέα Γεωργιάδη στην πόλη λειτουργούν ως σημείο συνάντησης της τέχνης με την κοινωνική ζωή, αναβαθμίζοντας το πολιτιστικό προφίλ του Αγρινίου. (ΕΜΠΡΟΣ 20.12.1909)
20 Δεκεμβρίου 1949: η Αμφιλοχία σε πλήρη παρακμή
Στο πρωτοσέλιδο της εφημερίδας ΕΜΠΡΟΣ της 20ής Δεκεμβρίου 1949, μέσα από επιτόπιο ρεπορτάζ του Β. Τσιμπίδαρου, παρουσιάζεται η Αμφιλοχία ως πόλη σε πλήρη παρακμή. Όπως αναφέρει ο Τσιμπίδαρος, η οικονομική νέκρα, τα ερειπωμένα σπίτια, το ανενεργό λιμάνι και η απουσία κρατικού ενδιαφέροντος συνθέτουν την εικόνα της εγκατάλειψης. Η περιβόητη ανοικοδόμηση αποτυγχάνει, με χαρακτηριστικό παράδειγμα το επικίνδυνο Γυμνάσιο, που λειτουργεί με σοβαρές ελλείψεις. Την ίδια ώρα, η κρατική Πρόνοια σπαταλά πόρους χωρίς αποτέλεσμα. Οι συμμοριοπλήκτοι ζουν σε άθλιες συνθήκες, ενώ η επαρχία βιώνει έναν άτυπο διαχωρισμό σε «πατρικίους» και «πληβείους». (ΕΜΠΡΟΣ 20.12.1949)
Διαβάστε περισσότερα στο link που ακολουθεί:
Αμφιλοχία 1949 | Ο μαρασμός μια πολιτείας
————————————————————————————————————————————————————–
Υποσημείωση: Οι χρονολογίες που καταγράφονται πριν την 16η Φεβρουαρίου 1923 είναι σύμφωνες με την χρονολόγηση των πηγών. Για την αντιστοίχιση με τη σημερινή χρονολόγηση πρέπει στην αντίστοιχη χρονολογία να προστεθούν 13 μέρες
Φωτογραφία: Η αρχή της Χαριλάου Τρικούπη τη δεκαετία του ’20
Έρευνα – Κείμενα: Λ. Τηλιγάδας
——————————————————————————————-
Η μνήμη είναι μια δυνατότητα για να διευρύνουμε το μέλλον
και όχι για να το συρρικνώσουμε στο ήδη ξεπερασμένο παρελθόν
