Ημέρα επεμβατικής Καρδιολογίας, Στιβάδας του Όζοντος, Εβδομάδα Κινητικότητας

Η 16η Σεπτεμβρίου ορίστηκε
από την παγκόσμια και διεθνή κοινότητα ως:

Παγκόσμια Ημέρα Επεμβατικής Καρδιολογίας
Διεθνής Ημέρα για τη Διατήρηση της Στιβάδας του Όζοντος
Ευρωπαϊκή Εβδομάδα Κινητικότητας

 

Παγκόσμια Ημέρα Επεμβατικής Καρδιολογίας

Η επεμβατική καρδιοαγγειολογία βελτιώνει την υγεία, αυξάνει το προσδόκιμο ζωής και βελτιώνει την ποιότητα ζωής.

Η πρώτη στεφανιαία αγγειοπλαστική έγινε από τον Δρ. Andreas Grüntzig στις 16 Σεπτεμβρίου 1977. Από τότε η αγγειοπλαστική είναι η διαδικασία που έχει εξοικονομήσει τα περισσότερα γραμμάρια μυοκαρδίου σε κίνδυνο παγκοσμίως.

Τον Σεπτέμβριο του 2022, η Γενική Συνέλευση αποφάσισε να ανακηρύξει την 16η Σεπτεμβρίου ως Διεθνή Ημέρα Επεμβατικής Καρδιολογίας και κάλεσε τους ενδιαφερόμενους φορείς να τηρούν ετησίως την Παγκόσμια Ημέρα Επεμβατικής Καρδιολογίας με κατάλληλο τρόπο και σύμφωνα με τις εθνικές προτεραιότητες, προκειμένου να ευαισθητοποιηθεί το κοινό για τα καρδιαγγειακά νοσήματα. και διαδικασίες, σχετικές επιπλοκές, καθώς και πρόληψη και φροντίδα, μεταξύ άλλων μέσω της εκπαίδευσης και των μέσων μαζικής ενημέρωσης.

 

Οι μη μεταδοτικές ασθένειες (ΜΚΝ), συμπεριλαμβανομένων των καρδιακών παθήσεων, του εγκεφαλικού, του καρκίνου, του διαβήτη και της χρόνιας πνευμονοπάθειας, ευθύνονται συλλογικά για σχεδόν το 70 τοις εκατό όλων των θανάτων παγκοσμίως. Η αυξανόμενη συχνότητα των μη μεταδοτικών ασθενειών συνιστά βαρύ φορτίο για την κοινωνία, με σοβαρές κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες. Υπάρχει ανάγκη αντιμετώπισης των καρδιαγγειακών παθήσεων, των καρκίνων, του διαβήτη και των χρόνιων αναπνευστικών παθήσεων, που αποτελούν κορυφαία απειλή για την ανθρώπινη υγεία και ανάπτυξη.

Τα καρδιαγγειακά νοσήματα είναι μια ομάδα διαταραχών της καρδιάς και των αιμοφόρων αγγείων. Υπολογίζεται ότι 17,9 εκατομμύρια άνθρωποι πέθαναν από αυτό το 2019, αντιπροσωπεύοντας το 32 τοις εκατό όλων των θανάτων παγκοσμίως. Από αυτούς τους θανάτους, το 85 τοις εκατό οφείλονταν σε καρδιακή προσβολή και εγκεφαλικό.

Το κλειδί για τη μείωση των καρδιαγγειακών παθήσεων βρίσκεται στη συμπερίληψη των παρεμβάσεων διαχείρισης καρδιαγγειακών παθήσεων στα πακέτα καθολικής κάλυψης υγείας, αν και σε μεγάλο αριθμό χωρών τα συστήματα υγείας απαιτούν σημαντικές επενδύσεις και αναπροσανατολισμό για την αποτελεσματική διαχείριση των καρδιαγγειακών παθήσεων. Οι ασθενείς με καρδιαγγειακή νόσο θα πρέπει να έχουν πρόσβαση στην κατάλληλη τεχνολογία και φαρμακευτική αγωγή.

Μερικές φορές, απαιτούνται χειρουργικές επεμβάσεις για τη θεραπεία καρδιαγγειακών παθήσεων. Περιλαμβάνουν:

  • παράκαμψη στεφανιαίας αρτηρίας
  • αγγειοπλαστική με μπαλόνι (όπου μια μικρή συσκευή που μοιάζει με μπαλόνι περνά μέσα από μια αρτηρία για να ανοίξει το μπλοκάρισμα)
  • επισκευή και αντικατάσταση βαλβίδων
  • Μεταμόσχευση καρδιάς
  • Eπεμβάσεις τεχνητής καρδιάς

Διεθνής Ημέρα για τη Διατήρηση της Στιβάδας του Όζοντος

Το στρώμα του όζοντος, μια εύθραυστη ασπίδα αερίου, προστατεύει τη Γη από το επιβλαβές μέρος των ακτίνων του ήλιου, συμβάλλοντας έτσι στη διατήρηση της ζωής στον πλανήτη.

Η σταδιακή κατάργηση των ελεγχόμενων χρήσεων ουσιών που καταστρέφουν το όζον και οι σχετικές μειώσεις όχι μόνο συνέβαλαν στην προστασία της στιβάδας του όζοντος για αυτήν και τις μελλοντικές γενιές, αλλά συνέβαλαν επίσης σημαντικά στις παγκόσμιες προσπάθειες για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Επιπλέον, έχει προστατεύσει την ανθρώπινη υγεία και τα οικοσυστήματα περιορίζοντας την επιβλαβή υπεριώδη ακτινοβολία να φτάσει στη Γη.

Πρωτόκολλο Montreal: Advancing Climate Action

Σε αυτήν την Παγκόσμια Ημέρα Όζοντος, όχι μόνο γιορτάζουμε τα μέχρι σήμερα επιτεύγματα, αλλά κοιτάμε επίσης το μέλλον για βαθύτερη και ταχύτερη δράση στο πλαίσιο του Πρωτοκόλλου του Μόντρεαλ. Πιο βαθιά και πιο γρήγορα για το στρώμα του όζοντος αλλά πάνω απ’ όλα για τους ανθρώπους, για το κλίμα και για τον πλανήτη.

Ορισμένες χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται συνήθως έχουν βρεθεί ότι είναι εξαιρετικά επιβλαβείς για τη στιβάδα του όζοντος. Οι αλογονάνθρακες είναι χημικές ουσίες στις οποίες ένα ή περισσότερα άτομα άνθρακα συνδέονται με ένα ή περισσότερα άτομα αλογόνου (φθόριο, χλώριο, βρώμιο ή ιώδιο). Οι αλογονάνθρακες που περιέχουν βρώμιο έχουν συνήθως πολύ υψηλότερο δυναμικό καταστροφής του όζοντος (ODP) από εκείνους που περιέχουν χλώριο. Οι ανθρωπογενείς χημικές ουσίες που παρέχουν το μεγαλύτερο μέρος του χλωρίου και του βρωμίου για την καταστροφή του όζοντος είναι το μεθυλοβρωμίδιο, το μεθυλοχλωροφόρμιο, ο τετραχλωράνθρακας και οικογένειες χημικών ουσιών γνωστών ως halons, χλωροφθοράνθρακες (CFC) και υδροχλωροφθοράνθρακες (HCFCs).

Σύμβαση της Βιέννης για την προστασία της στιβάδας του όζοντος

Η επιστημονική επιβεβαίωση της καταστροφής της στιβάδας του όζοντος ώθησε τη διεθνή κοινότητα να δημιουργήσει έναν μηχανισμό συνεργασίας για την ανάληψη δράσης για την προστασία της στιβάδας του όζοντος. Αυτό επισημοποιήθηκε στη Σύμβαση της Βιέννης για την Προστασία της Στιβάδας του Όζοντος , η οποία εγκρίθηκε και υπογράφηκε από 28 χώρες, στις 22 Μαρτίου 1985. Τον Σεπτέμβριο του 1987, αυτό οδήγησε στη σύνταξη του Πρωτοκόλλου του Μόντρεαλ για τις ουσίες που καταστρέφουν τη στιβάδα του όζοντος.

Πρωτόκολλο του Μόντρεαλ

Ο κύριος στόχος του Πρωτοκόλλου του Μόντρεαλ είναι η προστασία της στιβάδας του όζοντος με τη λήψη μέτρων για τον έλεγχο της συνολικής παγκόσμιας παραγωγής και κατανάλωσης ουσιών που το καταστρέφουν, με απώτερο στόχο την εξάλειψή τους με βάση τις εξελίξεις στην επιστημονική γνώση και τις τεχνολογικές πληροφορίες. Είναι δομημένο γύρω από διάφορες ομάδες ουσιών που καταστρέφουν το όζον. Οι ομάδες χημικών ουσιών ταξινομούνται σύμφωνα με την οικογένεια των χημικών και παρατίθενται σε παραρτήματα του κειμένου του Πρωτοκόλλου του Μόντρεαλ. Το Πρωτόκολλο απαιτεί τον έλεγχο σχεδόν 100 χημικών ουσιών, σε διάφορες κατηγορίες. Για κάθε ομάδα ή παράρτημα χημικών ουσιών, η Συνθήκη καθορίζει ένα χρονοδιάγραμμα για τη σταδιακή κατάργηση της παραγωγής και κατανάλωσης αυτών των ουσιών, με στόχο την τελική εξάλειψή τους.

Το χρονοδιάγραμμα που ορίζει το πρωτόκολλο ισχύει για την κατανάλωση ουσιών που καταστρέφουν το όζον. Η κατανάλωση ορίζεται ως οι ποσότητες που παράγονται συν εισαγόμενες, μείον τις ποσότητες που εξάγονται σε ένα δεδομένο έτος. Υπάρχει επίσης έκπτωση για επαληθευμένη καταστροφή. Οι ποσοστιαίες μειώσεις σχετίζονται με το καθορισμένο έτος αναφοράς για την ουσία. Το πρωτόκολλο δεν απαγορεύει τη χρήση υπαρχόντων ή ανακυκλωμένων ελεγχόμενων ουσιών πέρα ​​από τις ημερομηνίες σταδιακής κατάργησης.

Υπάρχουν μερικές εξαιρέσεις για βασικές χρήσεις όπου δεν έχουν βρεθεί αποδεκτά υποκατάστατα, για παράδειγμα, σε συσκευές εισπνοής μετρημένης δόσης (MDI) που χρησιμοποιούνται συνήθως για τη θεραπεία του άσθματος και άλλων αναπνευστικών προβλημάτων ή σε συστήματα καταστολής πυρκαγιάς halon που χρησιμοποιούνται σε υποβρύχια και αεροσκάφη.

Το 1994, η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών κήρυξε την 16η Σεπτεμβρίου Διεθνή Ημέρα για τη Διατήρηση της Στιβάδας του Όζοντος, σε ανάμνηση της ημερομηνίας υπογραφής, το 1987, του Πρωτοκόλλου του Μόντρεαλ για τις ουσίες που καταστρέφουν τη στιβάδα του όζοντος ( ψήφισμα 49/114 ).

Εφαρμογή του Πρωτοκόλλου του Μόντρεαλ

Η εφαρμογή του Πρωτοκόλλου του Μόντρεαλ προχώρησε ικανοποιητικά στις ανεπτυγμένες και τις αναπτυσσόμενες χώρες. Όλα τα χρονοδιαγράμματα σταδιακής κατάργησης τηρήθηκαν στις περισσότερες περιπτώσεις, ορισμένες μάλιστα νωρίτερα από το χρονοδιάγραμμα. Η προσοχή επικεντρώθηκε αρχικά σε χημικές ουσίες με υψηλότερες δυνατότητες καταστροφής του όζοντος, συμπεριλαμβανομένων των CFC και των halons. Το πρόγραμμα σταδιακής κατάργησης των HCFC ήταν πιο χαλαρό λόγω των χαμηλότερων δυνατοτήτων καταστροφής του όζοντος και επειδή έχουν επίσης χρησιμοποιηθεί ως μεταβατικά υποκατάστατα για τους CFC.

Το χρονοδιάγραμμα σταδιακής κατάργησης των HCFC εισήχθη το 1992 για τις ανεπτυγμένες και τις αναπτυσσόμενες χώρες, το τελευταίο με πάγωμα το 2015 και οριστική κατάργηση έως το 2030 στις ανεπτυγμένες χώρες και το 2040 στις αναπτυσσόμενες χώρες. Το 2007, τα μέρη του Πρωτοκόλλου του Μόντρεαλ αποφάσισαν να επιταχύνουν το χρονοδιάγραμμα σταδιακής κατάργησης των HCFC τόσο για τις ανεπτυγμένες όσο και για τις αναπτυσσόμενες χώρες.

Οικουμενική επικύρωση

Στις 16 Σεπτεμβρίου 2009, η Σύμβαση της Βιέννης και το Πρωτόκολλο του Μόντρεαλ έγιναν οι πρώτες συνθήκες στην ιστορία των Ηνωμένων Εθνών που πέτυχαν παγκόσμια επικύρωση.

Τροποποίηση Κιγκάλι

Τα μέρη του Πρωτοκόλλου του Μόντρεαλ για τις ουσίες που καταστρέφουν τη στιβάδα του όζοντος κατέληξαν σε συμφωνία στην 28η σύνοδό τους στις 15 Οκτωβρίου 2016 στο Κιγκάλι της Ρουάντα για τη σταδιακή κατάργηση των υδροφθορανθράκων (HFC).

 

Ευρωπαϊκή Εβδομάδα Κινητικότητας

Η «Ευρωπαϊκή Εβδομάδα Κινητικότητας» διοργανώνεται κάθε χρόνο από το 2002 με πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Κομισιόν) και έχει καθιερωθεί ως ο σημαντικότερος θεσμός σε Ευρωπαϊκό επίπεδο για την προαγωγή βιώσιμων προτύπων κινητικότητας και κατ’ επέκταση για την διαμόρφωση και ανάπτυξη περιβαλλοντικού ήθους.

Σκοπός των δράσεων που υλοποιούνται κάθε χρόνο από τις 16 έως τις 22 Σεπτεμβρίου είναι η ενθάρρυνση των ευρωπαϊκών τοπικών αρχών στην εισαγωγή και προώθηση βιώσιμων τρόπων μεταφοράς και η ευαισθητοποίηση των πολιτών στη χρήση εναλλακτικών τρόπων μετακίνησής στην πόλη τους.

Κάθε χρόνο, η «Ευρωπαϊκή Εβδομάδα Κινητικότητας» εστιάζει σε διαφορετικά θέματα που συνδέονται με τη βιώσιμη αστική κινητικότητα. Δίνει έμφαση στην αλλαγή των τρόπων συμπεριφοράς μας επιλέγοντας περισσότερο βιώσιμους τρόπους μετακίνησης, όπως το ποδήλατο, το βάδισμα, τα μέσα μεταφοράς καθώς και ο συνδυασμός αυτών σε κάθε διαδρομή.

Το κεντρικό μήνυμα της φετινής Ευρωπαϊκής Εβδομάδας Κινητικότητας προσεγγίζει τον δημόσιο χώρο ως ένα χώρο ισότητας, περισσότερης οδικής ασφάλειας, με λιγότερο θόρυβο και ατμοσφαιρική ρύπανση και καλύτερη ποιότητα ζωής. Μέσα από το σύνθημα «ο δημόσιος χώρος ανήκει σε όλους» μας καλεί να αποφασίσουμε συλλογικά πώς θα τον μοιραστούμε και πώς θα διασφαλίσουμε ότι όλες και όλοι θα μπορούν να μετακινούνται με ασφάλεια και άνεση σε ένα ευχάριστο περιβάλλον, ειδικά οι πεζοί, οι άνθρωποι που επιλέγουν το ποδήλατο για τις αστικές τους μετακινήσεις, οι ΑμεΑ, οι ηλικιωμένοι, οι γονείς με καροτσάκι, οι άνθρωποι με κινητικά προβλήματα, μειωμένη όραση ή ακοή και γενικά όσοι η αυτοκινητοκεντρική πολιτική των τελευταίων ετών έχει αποκλείσει από την αστική μετακίνηση.

 

Πηγές: unric.org/el | sansimera.gr