Η μάχη στη Λυσιμαχία και άλλα σαμποτάζ

Στο χωριό Λυσιμαχία
ήταν οχυρωμένη μια διλοχία Ιταλών
που είχε στους επιχειρησιακούς της στόχους
τη φύλαξη του στενού της Κλεισούρας

 

Επίσης η παρουσίαση της στο σημείο αυτό
είχε να κάνει και με τη φύλαξη για λογαριασμό των μονάδων Κατοχής
της πλούσιας παραγωγής δημητριακών του παραλίμνιου κάμπου.

 

 

- του Λευτέρη Τηλιγάδα -

 

Από τις πρώτες κιόλας μέρες του Ιουλίου του ΄43 και πριν ακόμα τα ΕΛΑΣίτικα αντάρτικα τμήματα του ΕΛΑΣ της Τριχωνίδας εμπλακούν στη μάχη της Γουρίτσας, άνδρες του 3ου τάγματος του 2/39 ανατίναξαν τη γέφυρα της Συκιάς πάνω στο δίαυλο που ενώνει τις λίμνες Τριχωνίδα και Λυσιμαχία, και προξένησαν σημαντικές καταστροφές στο σιδηροδρομικό δίκτυο του ΟΣΒΔΕ πριν το Αγγελόκαστρο, αποκόπτοντας με τον τρόπο αυτό την οδική και σιδηροδρομική επικοινωνία του Αγρινίου με τα χωριά που βρίσκονται στους βόρειους πρόποδες του Αρακύνθου.

Τα πλούσια αποθέματα σε καλαμπόκι και σιτάρι της περιοχής που φυλάσσονταν σε αποθήκες του χωριού ανήκαν στην εταιρεία «Λυσιμαχεία» του γνωστού εμπόρου του Αγρινίου Κυπριάδη, ο οποίος όπως αναφέρει ο Θανάσης Κακογιάννης, «είχε προσφέρει πολλές υπηρεσίες στο έργο της Εθνικής Αλληλεγγύης, καθώς και στην Επιμελητεία του Αντάρτη».

Στις 5 Ιουλίου του ΄43, το 3ο τάγμα του 2/39 συντάγματος του ΕΛΑΣ, αφού πραγματοποίησε τις παραπάνω δολιοφθορές, επιτέθηκε εναντίον αυτής της ιταλικής διλοχίας, η οποία ήταν οχυρωμένη μέσα στο χωριό και μετά από σκληρή μάχη, σπίτι με σπίτι, κατάφερε να την εξουδετερώσει με αρκετούς νεκρούς και τραυματίες και για τις δύο πλευρές.

Επικεφαλής ήταν ο Καπετάν Επαμεινώντας, ο οποίος επέστρεψε στην έδρα του τάγματος, στον Άγιο Βλάση Τριχωνίδας, με σημαντικό α-ριθμό ιταλικού οπλισμού και μεγάλη ποσότητα σιταριού, που αποκόμισε ως λάφυρα από την παραπάνω επιχείρηση.

Κατά τη διάρκεια όλου του μήνα και εκτός από την επίθεση στη Λυσιμαχεία και τη μάχη της Γουρίτσας, σχεδιάστηκαν και εκτελέστηκαν από την ΕΠΟΝ και τον ΕΛΑΣ του νομού, μία σειρά από σαμποτάζ και οργανωμένες συμπλοκές σε όλη τη έκτασή του, οι οποίες περιλαμβάνονταν στο γενικότερο σχεδιασμό του ΕΛΑΣίτικου επιτελείου με την κωδική ονομασία, ANIMALS.

Στις 10 Ιουλίου του 1943 τμήμα ανταρτών του αρχηγείου Ναυπακτίας, ανατίναξε τη γέφυρα κοντά στο χωριό Ρίζα. Την ίδια μέρα, σε ανατίναξη που έγινε στην κακιά Σκάλα κάηκε ένα γερμανικό αμάξι με όλους τους επιβαίνοντες. Στις 11 Ιουλίου της ίδιας χρονιάς αντάρτες του ίδιου αρχηγείου επιτέθηκαν κατά γερμανικού φυλακίου πάλι στη Ρίζα με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους πέντε Γερμανοί (ένας αξιωματικός και τέσσερις στρατιώτες).

Τις ίδιες μέρες τμήμα του ΕΛΑΣ και του ΕΔΕΣ χτύπησαν ιταλικές δυνάμεις παρεμποδίζοντας την κίνησή τους προς τη γέφυρα του Αχελώου. Παράλληλα αντάρτες του εφεδρικού ΕΛΑΣ Τριχωνίδας, μαζί με μέλη της ΕΠΟΝ Αγρινίου, έδρασαν μέσα στην πόλη με στόχους την αποθήκη ιματισμού των Ιταλών στου Κυρίτση και την καπναποθήκη των αδερφών Χασουράκη, όπου υπήρχε υγειονομικό υλικό. Το «ξάφρισμα» και των δύο αποθηκών είχαν αναλάβει οι ΕΠΟΝίτες της πλατείας Χατζοπούλου και το υλικό που ήρθε στα χέρια τους προωθήθηκε στο αρχηγείο του ΕΛΑΣ στο Δρυμώνα.

 

 

Παραπομπές:
Φωτογραφία:
Διαβάστε περισσότερα στην ενότητα Μαρτυρίες
με click πάνω στην κάρτα που ακολουθεί
ή στο Posted in Μαρτυρίες