14 Ιανουαρίου 2024
Είναι η 14η ημέρα του έτους κατά το Γρηγοριανό ημερολόγιο Υπολείπονται 352 ημέρες για τη λήξη του. 🌅 Ανατολή ήλιου: 07:40 - Δύση ήλιου: 17:27 Διάρκεια ημέρας: 9 ώρες 48 λεπτά 🌒 Σελήνη 3.3 ημερών Χρόνια πολλά στον Νίνα και την Νίνα
Γεγονότα
1690 – O γερμανός οργανοποιός Γιόχαν Ντένερ από το Νυρεμβέργη κατασκευάζει το πρώτο κλαρινέτο. Το κλαρινέτο (ή ευθύαυλος) είναι πνευστό μουσικό όργανο. Στη σημερινή του μορφή εμφανίστηκε τον 19ο αιώνα. Το κλαρινέτο κατέχει σήμερα βασική θέση στη συμφωνική ορχήστρα, και ανήκει στην κατηγορία των ξύλινων πνευστών. Πολύ σύνηθες είναι το κλαρινέτο και ως μέλος ορχηστρών της τζαζ. Στην Ελλάδα, όπου επεκράτησε η ονομασία κλαρίνο, αλλά και σε πολλές χώρες των Βαλκανίων, αποτελεί ένα από τα βασικά όργανα της παραδοσιακής μουσικής.
Το κλαρινέτο προήλθε από μετεξέλιξη παλαιότερων παρόμοιων οργάνων. Η βιβλιογραφία αναφέρει ως πρόγονο του κλαρινέτου το γαλλικό πνευστό όργανο σαλυμώ (γαλλ. chalumeau, ετυμολογούμενο από την ελληνική λέξη «κάλαμος»), στο οποίο σταδιακά προστέθηκαν μια σειρά κλειδιά. Βασικό σταθμό αποτελεί η προσθήκη από τον Γερμανό Γιόχαν Κρίστοφ Ντέννερ του κλειδιού δίπλα στην πίσω οπή του οργάνου (στα Ελληνικά λέγεται και «ψυχή»). Ήδη από την αρχή του 19ου αιώνα, το κλαρινέτο, έχοντας μια μορφή πολύ κοντινή στη σημερινή, έχει βρει τη θέση του στη συμφωνική ορχήστρα. Το 1839, ο Γάλλος Υάκινθος Κλοζέ αναδιέταξε τα κλειδιά, φέρνοντας το κλαρινέτο στη μορφή που είναι σήμερα γενικά γνωστό.
1822 – Ο Δημήτριος Υψηλάντης και ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης κυριεύουν τον Ακροκόρινθο, κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης. Σύμφωνα με την αφήγηση τού Γέρου τού Μοριά, αφού συγκεντρώθηκαν άνδρες από διάφορα στρατιωτικά σώματα με τη συνοδεία τού επισκόπου Δαμαλών Ιωνά, τού Φωτάκου, τού Πετμεζά και άλλων, έφτασε και ο ίδιος στή μεσημβρινή πύλη τής Ακροκορίνθου. Εκεί τον υποδέχτηκαν οι Τούρκοι αγάδες με επικεφαλής το φρούραρχο Ασλάν Μπέη, πού τού παρέδωσε τα κλειδιά τού κάστρου και τον χαιρέτισε με την φράση: «Χαλάλι σας! Χαλάλι σας!». Ο Κολοκοτρώνης σταύρωσε τρείς φορές το πάνω μέρος τής πύλης με την Ελληνική σημαία και βροντοφώναξε: «Εμπάτε, ‘Ελληνες!».
«Μετά δέ τήν καταγραφήν τών εν τη Ακροκορίνθω διαφόρων πραγμάτων κινητών καί ακινήτων, εξήλθον οι Οθωμανοί, εκ τών οποίων άλλους μεν πολλούς παρέλαβον οι Έλληνες ως υπηρέτες των. Επεβίβασαν δέ περίπου τών εξακοσίων εις δύω ελληνικά πλοία διά νά τούς μεταφέρωσιν εις τήν Ασίαν. Κατά δυστυχίαν όμως τρικυμίας επιπεσούσης εις τήν θάλασσαν, επνίγησαν άπαντες.» (Επιτομή της Ιστορίας της Αναγεννηθείσης Ελλάδος – Αμβρόσιος Φραντζής).
Ακολούθησε όργιο λεηλασίας, τό οποίο περιόρισε ο Κολοκοτρώνης, ώστε να εισπράξει καί τό Δημόσιο Ταμείο τό μερίδιό του, ενώ πολλοί από τούς Τούρκους αιχμαλώτους εκτελέστηκαν, κάτι πού αποκρύπτει ο Φραντζής στήν ιστορία του, όταν μιλάει γιά ναυάγιο τών πλοίων πού τούς μετέφεραν καί θαλάσσιο πνιγμό τους.
1915 – Ο επιτελάρχης και μετέπειτα δικτάτωρας Ιωάννης Μεταξάς σε υπόμνημά του προς τον Ελευθέριο Βενιζέλο με τίτλο «Μικρά Ασία: δυνατότητες διανομής» προβάλλει ισχυρές επιφυλάξεις σχετικά με ενδεχόμενη εκστρατεία στο μικρασιατικό έδαφος. Η θέση του ήταν ότι η Μικρά Ασία αποτελούσε μια ενιαία γεωγραφική και οικονομική ενότητα. Ακόμη κι αν αυτή διαμελιζόταν, πάντα θα επιζητούσε παντοιοτρόπως την αποκατάστασή της. Επιπλέον, στις αντιρρήσεις του προέβαλε και το γεγονός ότι για να μπορέσει να κρατηθεί το δυτικό τμήμα της Μικράς Ασίας, θα έπρεπε να υπάρχει ασφαλές βάθος προς το ανατολικό τμήμα, δηλαδή σχεδόν μέχρι την Άγκυρα! Όμως σ’ αυτό το εύρος, έλεγε ο Μεταξάς, θα έχουμε τεράστιο πρόβλημα αφού οι Τούρκοι υπερτερούν συντριπτικά πληθυσμιακά.
Διαβάστε το ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΜΕΤΑΞΑ
1943 – Συναντώνται μυστικά στην Καζαμπλάνκα ο βρετανός πρωθυπουργός Γουίνστον Τσόρτσιλ και ο αμερικανός πρόεδρος Φράνκλιν Ρούσβελτ, μαζί με στρατιωτικούς ειδήμονες, για το θέμα της ανάπτυξης ενός δεύτερου μετώπου στην Ευρώπη. (Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος).
Η διάσκεψη της Καζαμπλάνκα ήταν η διάσκεψη όπου οι Σύμμαχοι αποφάσισαν την εξόντωση του Χίτλερ. Η δήλωση του Ρούσβελτ που αιφνιδίασε τον Τσώρτσιλ και τα σημάδια ότι θα ακολουθούσε ο Ψυχρός Πόλεμος Φραγκλίνος Ρούσβελτ: “Θα συνεχίσουμε μέχρι την άνευ όρων παράδοση των εχθρών μας. Με την ασυμβίβαστη πολιτική μας, δεν σκοπεύουμε να βλάψουμε τους απλούς ανθρώπους των κρατών του Άξονα”.
Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ
1966 – Ο Ντέιβιντ Τζόουνς ηχογραφεί το πρώτο τραγούδι του με τον τίτλο «Can’t help thinking about me». Την ίδια μέρα αλλάζει το όνομά του σε Ντέιβιντ Μπόουι για να μην συγχέεται με τον Ντέιβιντ Τζόουνς του συγκροτήματος «The Monkees». Ο Ντέιβιντ Ρόμπερτ Τζόουνς (David Robert Jones, 8 Ιανουαρίου 1947 – 10 Ιανουαρίου 2016), γνωστός ως Ντέιβιντ Μπόουι (David Bowie), ήταν δημοφιλής Άγγλος τραγουδιστής, τραγουδοποιός και ηθοποιός. Το επώνυμο του το μετέτρεψε σε Bowie, για να μη συγχέεται με τον Davy Jones των “The Monkees”. Υπήρξε σημαντικότατος εκπρόσωπος της μουσικής του 20ού αιώνα. Ηγετική φυσιογνωμία της παγκόσμιας μουσικής βιομηχανίας, με πωλήσεις που ξεπερνούν κατά πολύ τα 100 εκατομμύρια δίσκους, ο Μπόουι επηρέασε δεκάδες καλλιτέχνες, συγκροτήματα, αλλά και τον κόσμο της μόδας. Λόγω της σπάνιας φωνής του και των ερμηνευτικών δυνατοτήτων του ο Μπόουι βρίσκεται στην εικοσάδα με τους σπουδαιότερους τραγουδιστές/καλλιτέχνες όλων των εποχών, στη σχετική top 100 λίστα του έγκυρου περιοδικού Rolling Stone. Άφησε ισχυρότατο αποτύπωμα για έξη δεκαετίες, ιδιαίτερα χάρη στο έργο του της δεκαετίας του 1970, αφού πέντε δίσκοι του, της περιόδου αυτής Hunky Dory (1971), The Rise and Fall of Ziggy Stardust and the Spiders from Mars (1972), Station to Station (1976), Low (1977), “Heroes” (1977) φιγουράρουν μόνιμα στις λίστες με τους σπουδαιότερους δίσκους όλων των εποχών.
Γεννήσεις
1896 – Τζον Ντος Πάσος, αμερικανός συγγραφέας. Ο Τζον Ντος Πάσος (John Dos Passos) ήταν αμερικανός συγγραφέας, από τους σημαντικότερους μυθιστοριογράφους που αναδείχθηκαν μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η φήμη του ως κοινωνικού ιστορικού και ριζοσπάστη κριτικού του αμερικανικού τρόπου ζωής εμφαίνεται κυρίως στην περίφημη τριλογία του «USA» (1930-1936). Γιος πλούσιου δικηγόρου πορτογαλικής καταγωγής, ο Τζον Ροντρίγκο Ντος Πάσος γεννήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 1896 στο Σικάγο. Αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ το 1916 και κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο υπηρέτησε ως εθελοντής οδηγός ασθενοφόρων στην Ευρώπη. Η συναισθηματική φόρτiση που του προκάλεσε η επαφή του με τον κτηνώδη κόσμο του πολέμου, αποτυπώνεται στο αντιπολεμικό μυθιστόρημά του «Three Soldiers», που εκδόθηκε το 1921.
Τα συνεχόμενα του ταξίδια στην Ισπανία και σε άλλες χώρες ως ανταποκριτής αμερικάνικων εφημερίδων, ακόνισαν την κοινωνική του αντίληψη και επιβεβαίωσαν τις ριζοσπαστικές του τάσεις. Βαθμηδόν, ο πρώιμος υποκειμενισμός του υποτάχθηκε σε ευρύτερο και ανθεκτικότερο αντικειμενικό ρεαλισμό.
Το μυθιστόρημά του «Manhattan Transfer» (1925) δίνει μία εικόνα της Νέας Υόρκης στις αρχές του 20ού αιώνα, με το γρήγορο βλέμμα ενός περαστικού. Η αφήγηση πηγαινοέρχεται ανάμεσα σε πολυάριθμους χαρακτήρες (από πλούσιους χρηματιστές ως μετανάστες που αγωνίζονται για τον επιούσιο), με σύντομες και σπασμωδικές, ιμπρεσιονιστικές εικόνες.
1918 – Δημήτρης Τσαφέντας, ελληνικής καταγωγής νοτιοαφρικανός, που το 1966 δολοφόνησε τον πρωθυπουργό του απαρτχάιντ Χέντρικ Φέρβερντ, επειδή οι αρχές του απαγόρευσαν να παντρευτεί μία μαύρη.
Ο Δημήτρης Τσαφέντας γεννήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 1918 στην πόλη Lourenço Marques (σήμερα Maputo), στην Μοζαμβίκη. Πατέρας του ήταν ο Μιχάλης Τσαφέντας ή Τσαφεντάκης από τα Χανιά της Κρήτης και μητέρα του ήταν η Amelia Williams από την Μοζαμβίκη η οποία ήταν μιγάδα.
Σύμφωνα με τους φυλετικούς νόμους του Απαρτχάιντ, ο Τσαφέντας ήταν λευκός. Όμως επειδή λόγω της μιγάδας μητέρας του είχε σκούρο δέρμα αντιμετώπιζε συνεχώς τα ρατσιστικά σχόλια και τις κοροϊδίες της λευκής νοτιοαφρικάνικης κοινωνίας. Επειδή ήταν λευκός δεν μπορούσε σύμφωνα με τους φυλετικούς νόμους να παντρευτεί γυναίκα μη λευκή, έτσι κάποια στιγμή ο Τσαφέντας ζήτησε να καταχωρηθεί ως «Έγχρωμος» (Coloured), μια νομική κατηγορία για μιγάδες που πρόσδιδε λιγότερα προνόμια απ’ τους λευκούς αλλά περισσότερα απ’ τους μαύρους, προκειμένου να παντρευτεί την μιγάδα φίλη του, ωστόσο η αίτησή του απορρίφθηκε.
Ενώ βρισκόταν στην Ελλάδα ζήτησε να γίνει μέλος και να βαφτιστεί στη διεθνή χριστιανική εκκλησία «Του Μπάι Τους» (Two by Twos), αίτηση που έγινε δεκτή. Ο Τσαφέντας συνέχισε τη κοινωνικοποίησή του με τα μέλη της εκκλησίας αυτής και μετά την επιστροφή του στη Νότια Αφρική.
Το 1966 άρχισε να εργάζεται προσωρινά ως κλητήρας στο κοινοβούλιο της Νοτίου Αφρικής. Στις 6 Σεπτεμβρίου του 1966, μέσα στο χώρο του κοινοβουλίου, ο Τσαφέντας δολοφόνησε, μαχαιρώνοντάς τον τέσσερις φορές εντός του κοινοβουλίου, τον Πρωθυπουργό της χώρας, Χέντρικ Φερβούρντ. Αμέσως μετά ο 48χρονος Τσαφέντας συνελήφθη. Παρόλο που η δολοφονία φαινόταν ότι είχε γίνει με πρόθεση, ο Τσαφέντας δεν φαίνεται να είχε σχέδια διαφυγής.
Έξι μέρες μετά τη σύλληψή του ο Τσαφέντας είπε στους αστυνομικούς πως δολοφόνησε τον πρωθυπουργό της χώρας επειδή «είχε σιχαθεί τη ρατσιστική του πολιτική». Ο Τσαφέντας καταδικάστηκε σε θάνατο, αλλά η Νοτιοαφρικανική κυβέρνηση προτίμησε να τον κλείσει ισόβια ως ψυχασθενή στην απομόνωση υποβάλλοντας τον σε καθημερινά βασανιστήρια. Στο δικαστήριο η αστυνομία ανέφερε πως ο Τσαφέντας είχε πει κατά την ανάκρισή του ότι μέσα στη κοιλιά του είχε ένα σκουλήκι που του μιλούσε. Ο δικαστής δέχτηκε πως ο Τσαφέντας ήταν σχιζοφρενής και θεωρήθηκε αθώος για το έγκλημα της δολοφονίας, ωστόσο κρατήθηκε με έναν νόμο που επέτρεπε μόνο στον πρόεδρο της χώρας να διατάξει την απελευθέρωσή του, κάτι που δεν έγινε ποτέ κι έτσι κρατήθηκε φυλακισμένος για πάντα παρόλο που δεν είχε καταδικαστεί ως εγκληματίας. Ο Τσαφέντας κρατήθηκε σε ένα κελί ακριβώς δίπλα από ένα δωμάτιο όπου εκτελούνταν με κρέμασμα κατάδικοι, συχνά ακόμα και επτά άτομα ταυτόχρονα.
1941 – Φέι Ντάναγουεϊ, αμερικανίδα ηθοποιός. Η Φέι Ντάναγουεϊ (αγγλικά: Dorothy Faye Dunaway, γενν. 14 Ιανουαρίου 1941) είναι βραβευμένη με Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου για την ταινία του 1976 Το Δίκτυο (Network) . Η ηθοποιός έλαβε το βραβείο μετά από άλλες δυο υποψηφιότητες που είχε λάβει για τις ταινίες Μπόνι και Κλάιντ (Bonnie and Clyde, 1967) και Τσάιναταουν (Chinatown, 1974).
Πρωταγωνίστησε σε μια σειρά επιτυχημένων ταινιών μεταξύ των οποίων Υπόθεση Τόμας Κράουν (The Thomas Crown Affair, 1968), Ο Μικρός Ανθρωπάκος (Little Big Man, 1970), Οι Τρεις Μέρες του Κόνδορα (Three Days of the Condor, 1975) και Αποκαλύψεις για μια Γυναίκα (Mommie Dearest, 1981). Γεννήθηκε στο Μπάσκομ της Φλόριδας το 1941. Γονείς της ήταν η Γκρέις Έιπριλ Σμιθ κι ο Τζον ΜακΝτάουελ Ντάναγουεϊ, ο νεώτερος, αξιωματικός του αμερικανικού στρατού. Η καταγωγή της είναι ιρλανδική, αγγλική και γερμανική.. Σπούδασε υποκριτική στο Πανεπιστήμιο της Φλόριδας και το 1962 έγινε μέλος του θιάσου του Αμερικανικού Εθνικού Θεάτρου και της Ακαδημίας .
Η Ντάναγουεϊ έκανε το ντεμπούτο της στο Μπρόντγουεϊ στο ρόλο της κόρης του Τόμας Μορ στη θεατρική παράσταση Ένας Άνδρας για Όλες τις Εποχές και πέντε χρόνια αργότερα έκανε το ντεμπούτο της στον κινηματογράφο στο πλευρό του Άντονι Κουίν στην ταινία Ο Παράνομος (The Happening, 1967). Την ίδια χρονιά συμμετείχε επίσης στην ταινία Όταν ο Νόμος Προστάζει (Hurry Sundown) πλάι στους Μάικλ Κέιν και Τζέιν Φόντα κι έλαβε διεθνή αναγνώριση με το ρόλο της Μπόνι Πάρκερ στην ταινία Μπόνι και Κλάιντ (Bonnie and Clyde) όπου συμπρωταγωνίστησε μαζί με τους Γουόρεν Μπίτι και Τζιν Χάκμαν. Η Ντάναγουεϊ έλαβε την πρώτη της υποψηφιότητα για Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου για την ερμηνεία της στην ταινία, αλλά έχασε το βραβείο από την Κάθριν Χέπμπορν.
Θάνατοι
1951 – Γρηγόριος Ξενόπουλος, έλληνας μυθιστοριογράφος, δημοσιογράφος και συγγραφέας θεατρικών έργων (9 Δεκεμβρίου 1867 − 14 Ιανουαρίου 1951). Διετέλεσε αρχισυντάκτης στο θρυλικό πια περιοδικό, Η Διάπλασις των Παίδων, κατά την περίοδο 1896 – 1948. Κατά την αρχισυνταξία του Ξενόπουλου στο περιοδικό ήταν και ο βασικός του συντάκτης. Είναι χαρακτηριστική η υπογραφή του Σας ασπάζομαι, Φαίδων, που χρησιμοποιούσε στις επιστολές που υποτίθεται έστελνε στο περιοδικό. Ήταν ο ιδρυτής και εκδότης του περιοδικού Νέα Εστία, το οποίο εκδίδεται ακόμα και σήμερα. Το 1931 έγινε ακαδημαϊκός. Μαζί με τους Παλαμά, Σικελιανό και Καζαντζάκη ίδρυσε την Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών, της οποίας ήταν και πρώτος πρόεδρος (1934-37).
Ο Ξενόπουλος, αν και προερχόταν από εύπορη οικογένεια δεν ήταν αριστοκράτης. Παρακολουθούσε ωστόσο τα προβλήματα των ανερχόμενων αστών όσο και των πιο φτωχών. Ερχόμενος στην Αθήνα έφερε μαζί του την ιδέα του ανθρωπιστικού σοσιαλισμού. Στην Αθήνα ήρθε σε επαφή με τον Δρακούλη και τους άλλους επικεφαλής του σοσιαλιστικού κόμματος, ενώθηκε με αυτούς και βοήθησε στην έκδοση των σοσιαλιστικών εφημερίδων «Άρδην» και «Κοινωνία». Το 1885 έγινε μάλιστα συντάκτης του «Άρδην». Τις θέσεις του για τον σοσιαλισμό μπορούμε να δούμε καλύτερα στο Πλούσιοι και Φτωχοί. Ο Ξενόπουλος πίστευε σ΄ένα σοσιαλισμό που θα άλλαζε την κοινωνία χωρίς βίαιες ανατροπές. Σιγά-σιγά οι άνθρωποι θα καταλάβαιναν το συμφέρον τους, οι πλούσιοι και οι φτωχοί θα έρχονταν σε συνεννόηση χωρίς βία. Μόνο ο σοσιαλισμός θα μπορούσε να βάλει τέλος στο διαχωρισμό των 2 φυλών. Το ιδανικό του σοσιαλισμού θα εξασφάλιζε σε κάθε άνθρωπο οποιασδήποτε ράτσας τροφή, κατοικία και ενδυμασία, αλλά δεν μπορεί να καταλήξει ποτέ σε μία εντελώς ισότητα. Αρχικά ο Ξενόπουλος θεώρησε τις σοσιαλιστικές ιδέες τις μόνες που θα μπορούσαν να διορθώσουν την ανισότητα μεταξύ πλούσιων και φτωχών. Ωστόσο την εφαρμογή των σοσιαλιστικών ιδεών δεν την ήθελε βίαια με ανατροπές και επαναστάσεις που θα δημιουργούσαν θύματα. Με την άνοδο του πνευματικού επιπέδου του λαού –πίστευε- θα καταλάβαιναν οι άνθρωποι το πραγματικό τους συμφέρον. Για τον λόγο αυτό θεωρούσε το γράψιμο ως οφειλή διαπαιδαγώγησης και έργο ευθύνης υπέρ του συνόλου.
1957 – Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ (Humphrey DeForest Bogart, 25 Δεκεμβρίου 1899 – 14 Ιανουαρίου 1957). Ήταν Αμερικανός ηθοποιός, βραβευμένος με Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου. Αποτελεί θρύλο του σινεμά λόγω τη συμμετοχής του σε μια σειρά αστυνομικών ταινιών μυστηρίου κατά την χρυσή εποχή του Χόλυγουντ. Είναι γνωστός για τις ταινίες Το Απολιθωμένο Δάσος του 1936, Το Γεράκι της Μάλτας του 1941, Καζαμπλάνκα του 1942, Η σειρήνα της Μαρτινίκα του 1944, Πάθος και αίμα του 1946, Ο Θησαυρός της Σιέρα Μάντρε του 1948 και την ταινία που του χάρισε το όσκαρ το 1951 Η βασίλισσα της Αφρικής.
Ο Μπόγκαρτ, γιος εύπορης οικογένειας, ξεκίνησε με την προϋπόθεση ν’ ακολουθήσει το επάγγελμα του πατέρα του και γράφτηκε στην Ιατρική στο Γέιλ απ’ όπου αποβλήθηκε. Αργότερα το 1918 κατατάχθηκε στο ναυτικό όπου σ’ ένα καυγά απέκτησε το σημάδι στα χείλη που θα τον έκανε αργότερα διάσημο. Στις αρχές της δεκαετίας του ’20, μετά τη θητεία του στο ναυτικό, ο Μπόγκαρτ έκανε διάφορες δουλειές. Κάποια στιγμή με τη βοήθεια των γνωριμιών του κατάφερε να δουλέψει σαν ηθοποιός σε μικρούς ρόλους στο θέατρο. Στα τέλη της δεκαετίας του ’20 έλαβε μέρος σε κάποιες ταινίες της Fox και το 1930 υπέγραψε συμβόλαιο. Οι ταινίες στις οποίες συμμετείχε όμως δεν ήταν πετυχημένες κι η Fox διέκοψε το συμβόλαιό του, μέχρι που το 1936 ο φίλος του Λέσλι Χάουαρντ έπεισε τον Τζακ Γουόρνερ να προσλάβει τον Μπόγκαρτ για τη μεταφορά του θεατρικού Το Απολιθωμένο Δάσος. Ο ρόλος του γκάνγκστερ Duke Mantee που είχε ξαναερμηνεύσει στο θέατρο, κέρδισε τους κριτικούς και την ίδια χρονιά υπέγραψε συμβόλαιο με τη Warner. Από το 1936 μέχρι το 1940 ο Μπόγκαρτ έπαιζε δεύτερους ρόλους, μέχρι που ήρθαν οι ταινίες Το Γεράκι της Μάλτας και Καζαμπλάνκα κι ο Μπόγκαρτ έγινε πρώτο όνομα στο Χόλυγουντ. Παντρεύτηκε τέσσερις φορές, την τελευταία με την συμπρωταγωνίστριά του στο φιλμ Η σειρήνα της Μαρτινίκα, Λορίν Μπακόλ, που ήταν μικρότερη του κατά εικοσιπέντε χρόνια. Πέθανε το 1957 στο Λος Άντζελες από καρκίνο του οισοφάγου. Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου τον έχει κατατάξει πρώτο στη λίστα με τους 25 μεγαλύτερους σταρ όλων των εποχών.
1966 – Σεργκέι Κορόλεφ, σοβιετικός διαστημικός μηχανικός, από τους ανθρώπους που διαμόρφωσαν το διαστημικό πρόγραμμα της ΕΣΣΔ. Ο Σεργκέι Κορολιόφ γεννήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 1907. Κατά το διάστημα του Μεσοπολέμου συμμετείχε σε ερασιτεχνικές ομάδες που εφάρμοζαν κάμερες σε πυραύλους και τους εκτόξευαν ψηλά πάνω από την ατμόσφαιρα και κινηματογραφούσαν τη Γη από ύψος περίπου 20 μιλίων. Στα τέλη του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου εξορίστηκε σε γκούλαγκ με την κατηγορία της προδοσίας που στην πραγματικότητα δεν διέπραξε. Πέρασε εκεί έξι χρόνια, όταν ο ίδιος ο Στάλιν έδωσε διαταγή για την αποφυλάκισή του. Δουλειά του ήταν να αποκρυπτογραφήσει για τους Ρώσους την τεχνολογία των γερμανικών πολεμικών πυραύλων, των λεγόμενων V2. Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου υπήρξε ο αρχισχεδιαστής των Σοβιετικών. Η ταυτότητά του παρέμεινε κρατικό μυστικό μέχρι τον θάνατό του στις 14 Ιανουαρίου 1966 από καρδιακή προσβολή.
Πηγές: Σαν σήμερα, el.wikipedia
Διαβάστε περισσότερα στην ενότητα Χρονολόγιο
με click πάνω στην κάρτα που ακολουθεί
ή στο Posted in Χρονολόγιο
