.
Αφιερώματα ημερών ή εβδομάδων,
που απαιτούν ευαισθητοποίηση και συντονισμένη δράση.
Η 30η Νοεμβρίου ορίστηκε ως:
Ημέρα Μνήμης για τα Θύματα του Χημικού Πολέμου | Ημέρα Πόλεων για την Ζωή
Ημέρα Μνήμης για τα Θύματα του Χημικού Πολέμου
Η 30η Νοεμβρίου κάθε χρόνου είναι αφιερωμένη στα εκατομμύρια θύματα του χημικού πολέμου, ενός μαζικού μέσου εξόντωσης, που έκανε την εμφάνισή του τον 20ο αιώνα, στα πεδία των μαχών του Α’Παγκοσμίου Πολέμου.
Το μαζικό μέσο εξόντωσης έκανε την εμφάνισή του τον 20ο αιώνα, στα πεδία των μαχών του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Στις 13 Ιανουαρίου 1993, υπογράφηκε, στο πλαίσιο του ΟΗΕ, η Συνθήκη για τα Χημικά Όπλα, η οποία τέθηκε σε ισχύ στις 29 Απριλίου 1997. Την εφαρμογή της Συνθήκης επιβλέπει ο Οργανισμός για την Απαγόρευση των Χημικών Όπλων (ΟPCW), που εδρεύει στη Χάγη της Ολλανδίας.
Τα είδη χημικών όπλων
Με τον όρο χημικά όπλα και παλαιότερα πολεμικά αέρια ή χημικά αέρια χαρακτηρίζονται οι πάσης φύσεως χημικές ουσίες που μπορούν να μετατραπούν σε αέρια, ατμούς, σταγονίδια ή σκόνη προκειμένου σε πολεμική χρήση να καταστήσουν τον αέρα ακατάλληλο προς αναπνοή. Ο δε πόλεμος που επιχειρείται με τέτοια μέσα χαρακτηρίζεται χημικός πόλεμος.
Η Σύμβαση της Χάγης του 1907 απαγορεύει μεταξύ άλλων: η χρήση δηλητηρίων ή δηλητηριασμένων όπλων όπως επίσης σε άλλες διεθνείς συμβάσεις απαγορεύονται η χρήση βλημάτων κάτω των 400 γρ που φέρουν εκρηκτική γέμιση, η χρήση ασφυκτικών ή δηλητηριωδών αερίων και η λεηλασία.
Ανάλογα της φύσης τους και των βλαβών που επιφέρουν στον ανθρώπινο οργανισμό τα χημικά όπλα διακρίνονται στις εξής κατηγορίες:
– Ασφυξιογόνα αέρια ή αποπνικτικά αέρια
– Κνιδογόνα αέρια ή καυστικά αέρια
– Ερεθιστικά αέρια,που διακρίνονται σε δακρυγόνα και σε πταρμογόνα
– Τοξικά αέρια
– Εκρηκτικά αέρια, και
– Καπνογόνα
Ημέρα Πόλεων για την Ζωή
Η σημερινή Παγκόσμια Ημέρα Πόλεων προωθεί την ιδέα της καλύτερης ζωής σε καλύτερες πόλεις, προκειμένου να στηρίξει το ενδιαφέρον της διεθνούς κοινότητας για την παγκόσμια αστικοποίηση, να προωθήσει τη συνεργασία μεταξύ των χωρών για την αντιμετώπιση ευκαιριών και για την αντιμετώπιση προκλήσεων της αστικοποίησης και να συμβάλει στην αειφόρο αστική ανάπτυξη σε όλο τον κόσμο.
Το θέμα για το 2018 είναι η «Οικοδόμηση βιώσιμων και ανθεκτικών πόλεων», καθώς οι πόλεις χρειάζονται υποστήριξη για να καταστούν ανθεκτικές και να αναπτύξουν την ικανότητά τους να αντιμετωπίζουν τους κινδύνους, προστατεύοντας την ανθρώπινη ζωή και περιορίζοντας τη ζημιά σε δημόσια και ιδιωτικά περιουσιακά στοιχεία.
Όπως προκύπτει από στοιχεία του ΟΗΕ, το 2016, υπολογίζεται ότι 54,5% του παγκόσμιου πληθυσμού ζούσε σε αστικούς οικισμούς. Μέχρι το 2030, οι αστικές περιοχές αναμένεται να φιλοξενήσουν το 60% των ανθρώπων παγκοσμίως, ενώ ένας στους τρεις ανθρώπους θα ζει σε πόλεις με τουλάχιστον μισό εκατομμύριο κατοίκους.
Εξάλλου, το 2016, 1,7 δισ. άτομα, 23% του παγκόσμιου πληθυσμού, ζούσαν σε πόλεις με τουλάχιστον 1 εκατ. κατοίκους. Μεταξύ 2016 και 2030, ο πληθυσμός στις πόλεις όλων των μεγεθών εκτιμάται ότι θα αυξηθεί, ενώ ο πληθυσμός της υπαίθρου προβλέπεται να μειωθεί ελαφρά. Ενώ οι αγροτικές περιοχές φιλοξενούσαν πάνω από 45% του παγκόσμιου πληθυσμού το 2016, το ποσοστό αυτό αναμένεται να μειωθεί στο 40% μέχρι το 2030.
Πεντακόσια εκατ. άνθρωποι ζουν σε μεγαλουπόλεις, αντιπροσωπεύοντας το 6,8% του παγκόσμιου πληθυσμού το 2016. Όμως, καθώς αυτές οι πόλεις αυξάνονται τόσο σε μέγεθος όσο και σε αριθμό, θα γίνουν το σπίτι ενός ολοένα και αυξανόμενου μεριδίου του πληθυσμού. Μέχρι το 2030, προβλέπεται ότι 730 εκατομμύρια άνθρωποι θα ζουν σε πόλεις με τουλάχιστον 10 εκατομμύρια κατοίκους, που αντιπροσωπεύουν το 8,7% των ανθρώπων παγκοσμίως.
Από τις 31 μεγαλουπόλεις του κόσμου (δηλαδή πόλεις με 10 εκατομμύρια κατοίκους ή περισσότερο) το 2016, 24 βρίσκονται στις λιγότερο ανεπτυγμένες περιοχές ή στον «παγκόσμιο Νότο». Μόνο η Κίνα φιλοξενούσε έξι μεγαλουπόλεις το 2016, ενώ η Ινδία είχε πέντε. Το Τόκιο παραμένει με διαφορά η πολυπληθέστερη πόλη του πλανήτη, καθώς ο πληθυσμός του το 2018 υπολογίζεται στα 38,35 εκατ. άτομα.
Την πρώτη δεκάδα συμπληρώνουν το Δελχί (27,81 εκατ.), η Σανγκάη (24,81 εκατ.), η Πόλη του Μεξικού (23.24 εκατ.), το Μουμπάι (22,81 εκατ.), η Ν. Υόρκη (22,01 εκατ.), το Σάο Πάολο (21,72 εκατ.), το Πεκίνο (19,62 εκατ.), η Ντάκα (19,04 εκατ.), και το Καράτσι (16,88 εκατ.).
Ωστόσο, στη Ντάκα υπολογίζεται ότι ζουν 44.500 άνθρωποι ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο, γεγονός που την καθιστά την πόλη με τη μεγαλύτερη αστική πυκνότητα στον κόσμο. Στη δεύτερη θέση είναι το Μουμπάι (31.700 ανά χλμ2), η Μεντεγίν (19.700 ανά χλμ2), η Μανίλα (14.800 ανά χλμ2) και η Καζαμπλάνκα (14.200 ανά χλμ2).
Μέχρι το 2030 υπολογίζεται ότι στις 31 μεγαλουπόλεις θα προστεθούν άλλες δέκα:
- Λαχόρη, Πακιστάν
- Χαϊντεραμπάντ, Ινδία
- Μπογκοτά, Κολομβία
- Γιοχάνεσμπουργκ, Νότια Αφρική
- Μπανγκόκ, Ταϊλάνδη
- Νταρ ες Σαλάμ, Τανζανία
- Αχμανταμπάντ, Ινδία
- Λουάντα, Αγκόλα
- Χο Τσι Μινχ, Βιετνάμ
- Τσενγκτού, Κίνα
Στη Βόρεια Αμερική, το 2016 πάνω από το ήμισυ του πληθυσμού κατοικούσε σε πόλεις με 500.000 κατοίκους ή περισσότερο και ένας στους πέντε ανθρώπους ζούσε σε μια πόλη εκατομμυρίων κατοίκων. Η Λατινική Αμερική και η Καραϊβική είναι η περιοχή με το μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού συγκεντρωμένο σε μεγάλες πόλεις: από τον συνολικό πληθυσμό της περιοχής το 2016, σε ποσοστό 12,7% κατοικούσαν στις πέντε πόλεις με 10 εκατομμύρια κατοίκους ή περισσότερο και το μερίδιο των μεγαλουπόλεων προβλέπεται να αυξηθεί στο 14,3% το 2030.
Τόσο στην Αφρική όσο και στην Ασία, περισσότερο από το ήμισυ του πληθυσμού ζούσε σε αγροτικές περιοχές το 2016, αλλά το μερίδιο αυτό μειώνεται. Μεταξύ 2016 και 2030, ο αριθμός των πόλεων με 500.000 κατοίκους και άνω αναμένεται να αυξηθεί κατά 80% στην Αφρική και κατά 30% στην Ασία.
Μεταξύ του 2000 και του 2016, οι πόλεις του κόσμου με 500.000 κατοίκους ή περισσότερο αυξήθηκαν με μέσο ετήσιο ρυθμό 2,4%. Ωστόσο, 47 από αυτές τις πόλεις αυξήθηκαν περισσότερο από δύο φορές πιο γρήγορα, με μέση αύξηση άνω του 6% ετησίως. Από αυτές, έξι βρίσκονται στην Αφρική, 40 στην Ασία (μόνο στην Κίνα βρίσκονται 20) και 1 στη Βόρεια Αμερική.
Η Κίνα είναι η χώρα με τις περισσότερες πόλεις (99) με πληθυσμό 500.000 έως 1 εκατ. κατοίκους, έχει επίσης τις περισσότερες πόλεις (124) με πληθυσμό από 1 έως 5 εκατ. κατοίκους και τις περισσότερες (3) με πληθυσμό από 10 εκατ. κατοίκους και πάνω. Η Βραζιλία είναι η χώρα με τις περισσότερες (19) πόλεις από 5 έως 10 εκατ. κατοίκους, με δεύτερη την Κίνα (6).
Το 2018 ο αστικός πληθυσμός στην Κίνα υπολογίζεται σε 727 εκατ., στην Ινδία 450 εκατ. στις ΗΠΑ 285 εκατ., στη Βραζιλία 192 εκατ. και στην Ινδονησία 157 εκατ. άτομα. Την ίδια ώρα, στην Ινδία ζει ο μεγαλύτερος αγροτικός πληθυσμός παγκοσμίως, με 899 εκατ. άτομα. Ακολουθούν η Κίνα με 681 εκατ., το Μπαγκλαντές με 127 εκατ., το Πακιστάν με 118 εκατ. και η Ινδονησία με 101 εκατ. άτομα.
————————————————————————————
Πηγές: sansimera.gr/
