Η πρόσφατη απογραφή έδειξε μείωση του πληθυσμού
της Αιτωλοακαρνανίας κατά 9%, με τον Δήμο Θέρμου
να κατέχει την θλιβερή πρωτιά με 30% μείωση
- του Γιώργου Βαρεμένου
Κατ’ αρχάς, η δημογραφική κάμψη στην Ελλάδα είναι το αποτέλεσμα της χρεωκοπίας της χώρας, που οδήγησε σε κατάρρευση επιχειρήσεων, ανεργία και φυγή των νέων με ιδιαίτερα προσόντα στο εξωτερικό.
Ας σταθούμε όμως στην περίπτωση του Δήμου Θέρμου, που κατέχει το αρνητικό ρεκόρ. Η κακή κατάσταση του οδικού δικτύου και η απομάκρυνση υπηρεσιών είναι μία αιτία, η κυριότερη όμως είναι η απίσχναση των παραγωγικών δυνατοτήτων, η ενίσχυση των οποίων θα μπορούσε να κρατήσει τους κατοίκους σ’ αυτόν τον όμορφο και ιστορικό τόπο.
Ας μιλήσουμε με ορισμένα παραδείγματα. Ο Ανδρέας, που εγώ τον αποκαλώ χαϊδευτικά “καουμπόι”, άφησε γρήγορα την δουλειά του στην Τράπεζα και επένδυσε 80 χιλ. ευρώ στην εκτροφή βοοειδών. Ζήτησε την παροχή νερού στην μονάδα και, όπως λέει, του απάντησαν ότι υπάρχει λειψυδρία. Αναγκάζεται να κουβαλάει το νερό ο ίδιος και το μόνο που τον κρατάει ακόμη στο ορεινό Θέρμο είναι το πείσμα.
Ένα άλλο παράδειγμα: Με ιδιαίτερες προσπάθειες είχα κατορθώσει να γίνει δεκτή μία τροπολογία που επέτρεπε σε ορεινά μέρη, όπως εν προκειμένω στο Θέρμο, να ιδρύονται σφαγεία, αίροντας τους περιορισμούς από την προηγούμενη νομοθεσία. Μία πενταετία μετά, τα σφαγεία στο Θέρμο παραμένουν όνειρο απατηλό.
Η μή αξιοποίηση της Τριχωνίδας με την ένταξη σε προγράμματα στερεί από το Θέρμο -μαζί με την δύσκολη προσβασιμότητα- την επισκεψιμότητα στην βάση του μεγάλου ιστορικού ενδιαφέροντος, με επίκεντρο ένα άρτιο κτιριακά μουσείο, που εγκαινιάσθηκε από τον προηγούμενο Πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο, αλλά και την ιστορική παράδοση του Κοσμά του Αιτωλού, που ξεπερνάει τα όρια του θρησκευτικού τουρισμού.
Μένοντας στην δυσκολία πρόσβασης, να υπενθυμίσουμε την αξιόλογη προσπάθεια αναβίωσης του παραδοσιακού οικισμού στο Αργυρό Πηγάδι, όπου ο αφοσιωμένος και προικισμένος Βασίλης Κωνσταντινίδης συνεχίζει το πρόγραμμα υποδοχής επισκεπτών στο Λαογραφικό Μουσείο, την ταβέρνα και τον ξενώνα. Μόνο που πριν μία πενταετία πήγαινες στο χωριό με χαμηλό αυτοκίνητο, ενώ τώρα κινδυνεύεις να το αφήσεις εκεί. Ένα άλλο μικρό Λαογραφικό Μουσείο στήθηκε και στον Δρυμώνα. Ο πρόεδρος της Κοινότητας Κοκκινόβρυσης Βλάσης Προβίδας αναφέρει ότι ξεκινάνε έργα για τη βελτίωση του άθλιου οδικού δικτύου και εγκαταλείπονται. Συγκεκριμένος εργολάβος που εγκατέλειψε εργασίες, λέει ότι το έκανε επειδή το κράτος δεν του πλήρωσε κάν τις 45 χιλ. ευρώ της προκαταβολής. Ούτε δυό-τρία φορτηγά με αμμοχάλικο δεν στέλνονται προκειμένου να διορθωθεί σε ορισμένα σημεία ο δρόμος.
Μ’ αυτά και με τ’ άλλα, παραμένει δυστυχώς ανοικτός ο δρόμος της εγκατάλειψης και της φυγής από έναν χαρισματικό, ιστορικό τόπο. Αυτή η πορεία είναι εθνική ανάγκη να αντιστραφεί.
