Ετικέτα: Δημήτριος Βικέλας

… Δημήτρης Βικέλας Από τον Καρβασαρά ως το Αγρίνιο «Τὰ τείχη τῆς Στράτου καταβαίνουσι μέχρι τῶν ὄχθων τοῦ Ἀχελῴου, ἡ δὲ νέα ὁδὸς διασχέζουσα αὐτὰ διέρχεται τὸ παρὰ τὸν ποταμὸν μέρος τοῦ περιβόλου της» Ἄμα διέλθῃς τὴν μεγάλην κεντρικὴν ὁδὸν τοῦ Καρβασαρᾶ (δὲν ἀπαιτεῖται δὲ πολλὴ ὥρα πρὸς τοῦτο), καὶ τοὺς παρὰ τὴν πόλιν ἀγρούς, εὑρίσκεσαι διὰ μιᾶς ἐντὸς χώρας ἐρήμου καὶ ἀγρίας. Τὰ τρία ἢ τέσσαρα μικρὰ χωρία, ἅτινα […]

… Δημήτρης Βικέλας Café chantant (Καφέ-Σαντάν) και φουστανέλα «Ἐν Καρβασαρᾷ αἱ ἀντιζηλίαι τῶν φοιτώντων εἰς τὰ καφενεῖα ταῦτα ἀπέληξαν ἐσχάτως εἰς ρήξεις, αἵτινες προεκάλουν τὴν ἐπέμβασιν στρατιωτικῆς δυνάμεως» Στην πορεία του προς το Αγρίνιο, ο Βικέλας συναντά μια Ελλάδα σε μετάβαση — μια επαρχία που ταράσσεται από τις «σειρήνες» των Καφέ-Σαντάν, σύμβολα ενός νέου, ευρωπαϊκού τρόπου διασκέδασης που προκαλεί σάλο στα ήσυχα ήθη των μικρών πόλεων. Με ειρωνική νηφαλιότητα, ο […]

… Δημήτρης Βικέλας Ο μικρός και ταπεινός Καρβασαράς «Ἡ πρόθυμος φιλοφροσύνη τῶν κατοίκων μαρτυρεῖ τὴν φιλοξενίαν των, ἀλλὰ καὶ συνάμα τὴν σπάνιν τῶν περιηγητῶν» Στον δρόμο του από την Πρέβεζα προς το Αγρίνιο, ο Δημήτριος Βικέλας σταματά στον Καρβασαρά – ένα μικρό χωριό που τον εντυπωσιάζει με την τάξη, τη φιλοξενία και τα πρώτα της δείγματα «ευρωπαϊκού» πολιτισμού: «ὁ μικρὸς καὶ ταπεινὸς Καρβασαρᾶς φαίνεται ὡς πρῶτος σταθμὸς πρὸς πολιτισμὸν ἀνώτερον». […]

… Δημήτρης Βικέλας Από τον Καρβασαρά στο Αγρίνιο «Γράφω Αγρίνιον αφού τό εθέσπισαν ούτω, άλλά τό γράφω υπό διαμαρτύρησιν» Το 1884, ταξιδεύοντας «από Νικοπόλεως εις Ολυμπίαν», ο Δημήτριος Βικέλας γράφει μια επιστολή από την καρδιά της Ακαρνανίας. Περιγράφει μια χώρα που έχει αλλάξει – χωρίς ληστές πια και με δρόμους που διασχίζονται με άμαξα. Όμως αυτό που τον απασχολεί περισσότερο δεν είναι οι δρόμοι, αλλά τα ονόματα. Αντιδρά στην επίσημη […]

… Δημήτριος Βικέλας | Τα γεφύρια του Αλάημπεη «Τα λεγόμενα ταύτα γεφύρια είναι μακρά λιθόκτιστος οδός, στηριζομένη επί τριακοσίων και επέκεινα τόξων, και διασταυρούσα τον πορθμόν, δι’ ου συνδέονται η λίμνη Τριχωνίς και η λίμνη του Αγγελοκάστρου» […] Ενόμιζον ότι μετά τον Αμβρακικόν κόλπον και την Ακαρνανικήν πεδιάδα, ουκ ήτο δυνατόν να ίδω ωραιότερόν τι εν Ελλάδι, αλλ’ ηπατώμην. Με εθάμβωσεν η σημερινή αλληλουχία τοσούτων γραφικών τοποθεσιών, με κατεγοήτευσεν η […]