Ετικέτα: Αθανάσιος Δημητρούκας

Η ρηχή θάλασσα και ο πράσινος βάλτος

. Αθανάσιος Δημητρούκας Η ρηχή θάλασσα και ο πράσινος βάλτος του Μεσολογγίου Αυτά τα δύο στοιχεία είναι που κυριαρχούν στη φυσική κατασκευή του Δύο μεγάλες δυνάμεις δημιουργούν και διατηρούν την ομορφιά του: η φύση και η ιστορία Δύο μεγάλες δυνάμεις δημιουργούν και διατηρούν την ομορφιά του Μεσολογγίου: η φύση και η ιστορία. Η πρώτη δεν έκαμε καμιά ηρωική προσπάθεια, για να πλάσει τον τόπο˙ έτσι δεν παρουσίασε κατόρθωμα από κείνα […]

Ο Μύθος του Μελεάγρου – Διαπιστώσεις, κρίσεις και σχόλια

Διαπιστώσεις, κρίσεις και σχόλια με αφορμή το μύθο του Μελεάγρου   γράφει ο Αθανάσιος Δημητρούκας   Την πρώτη εκδοχή του μύθου βρίσκουμε στον Όμηρο ραψωδία Ι («πρεσβεία προς Αχιλλέα, Λιταί» εξιστορείται η πρεσβεία των Αχαιών προς τον Αχιλλέα προκειμένου να τον πείσουν να δεχθεί τα δώρα του Αγαμέμνονα και να συνδράμει στον αγώνα τους μέλη της πρεσβείας ήταν ο Αίας, ο Οδυσσέας και ο Παιδαγωγός του Αχιλλέα Φοίνικας, ο οποίος και […]

Ο μύθος του Μελεάγρου – Μοίρες και κατάρα της Μάνας

Ο πιο ξακουστός και πολυδοξασμένος ήρωας της Αιτωλίας είναι ο Μελέαγρος και αυτός είναι μύθος του   γράφει ο Αθανάσιος Δημητρούκας Προΐμιο Η Αιτωλία και η Ακαρνανία, περιοχές με πλούσια βλάστηση, μεγαλειώδη βουνά, σημαντικά ποτάμια και πολλές λίμνες, ήταν τόποι όπου συναντήθηκαν, έζησαν, βασίλεψαν και συγκρούσθηκαν θεοί, ημίθεοι και ήρωες. Αιτωλία ονομάστηκε η χώρα από τον πρώτο βασιλιά Αιτωλό, εγγονό του Δευκαλίωνα. Ακαρνανία λέγανε τη γειτονική χώρα, από τον Ακαρνάνα, εγγονό […]

Πέρασμα από Ακαρνανία στην Ήπειρο Χώρα [Μέρος 2ο]

Το πέρασμα από την Αμφιλοχία στην Άρτα δε μπόρεσα ποτέ να το ιδώ με τα μάτια τη φαντασίας γράφει ο Αθανάσιος Δημητρούκας Από την Άρτα και παραπάνου, από τη Φιλιππιάδα και πέρα το τοπίο αλλάζει μορφή. Που πηγαίνουμε; Φυσικά, προς τους προγόνους τους Πελασγούς, προς το Δία της Δωδώνης και τη Διώνη τη σύνναό του θεά. Πηγαίνουμε και την κυρά Φροσύνη και το λιοντάρι που θρέψανε τα σιδερένια σπλάχνα της Χάμκως. […]

Πέρασμα από Ακαρνανία στην Ήπειρο Χώρα [Μέρος 1ο]

Το πέρασμα από την Αμφιλοχία στην Άρτα δε μπόρεσα ποτέ να το ιδώ με τα μάτια τη φαντασίας   γράφει ο Αθανάσιος Δημητρούκας   Αυτό το χώμα, το κόκκινο ή σταχτί, το φλογισμένο από τον ήλιο του καλοκαιριού, το καρπερό ή το άκαρπο, αυτό το δέντρο που σημαδεύει με το θαυμαστικό του την ερημιά, το φίδι του νερού που σέρνει το αγροτικό του ειδύλλιο ανάμεσα στην πράσινη λαγκαδιά, η γυμνή πέτρα […]

Βόρεια και Νότια της λίμνης Τριχωνίδας (Μέρος 2ο)

Το Θέρμο είναι το κέντρο του Απόκουρου και το κεφαλοχώρι της Τριχωνίδας   γράφει ο Αθανάσιος Δημητρούκας με τη ματιά του Ι.Μ. Παναγιωτόπουλου   Ο γραφικός δρόμος από τα Λουτρά Μυρτιάς συνεχίζει μέσα στα πλατάνια και τα ελαιόδεντρα ενώ τα δάση από λεμονιές και πορτοκαλιές γλυκοφιλούν το νερό και σε ζαλίζουν με τις μυρωδιές τους. Στην κορυφή ενός χαμηλού λόφου είναι το μοναστήρι του Φωτμού το οποίο το 1589 φιλοξένησε […]

Βόρεια και Νότια της λίμνης Τριχωνίδας (Μέρος 1ο)

Πίσω από ένα παραπέτασμα υδρόχαρης βλάστησης, απλώνεται ο υδάτινος κόσμος της λίμνης Τριχωνίδας   γράφει ο Αθανάσιος Δημητρούκας με τη ματιά του Ι.Μ. Παναγιωτόπουλου   Ανάμεσα στον δασωμένο όγκο του Παναιτωλικού και τον θρυλικό Αράκυνθο, απλώνεται μία υδάτινη πολιτεία, η οποία κρύβει βαθιά μέσα της μυστικά τα οποία μόνον οι λιγοστοί και επίμονοι περιηγητές της τα απολαμβάνουν πλουσιοπάροχα. Η Τριχωνίδα, η μεγαλύτερη ελληνική λίμνη, η απεραντοσύνη της οποίας θυμίζει περισσότερο […]

Αιτωλικοί Περίπατοι Γ’ – Ο γύρος της Τριχωνίδας

Ένας άλλος περίπατος, είναι ο γύρος της Τριχωνίδας γράφει ο Αθανάσιος Δημητρούκας (με τη ματιά του Ι.Μ. Παναγιωτόπουλου) Λίμνη μεγάλη, μια θάλασσα γαλανή, αμμουδιές, απόκρημνες ακρολιμνιές, πλούσια βλάστηση. Ταξίδεψα κάποτε στα νερά της φθινόπωρο, με γεμάτο φεγγάρι, νύχτα βαθιά. Ήταν ένα λυρικό ταξίδι, με άνετο πλεούμενο, με νεανική συντροφιά. Τη γυροφέρνω τώρα κάτου από σιγανή βροχή, απομεσήμερο, με όλες τις τριανταφυλλιές της ματωμένες. Ο γύρος αρχίζει από το χείμαρρο, την […]

Αιτωλικοί Περίπατοι Β’ – Παραχελωϊτιδα

Το ειδύλλιο είναι η χώρα που την ονόμασαν «Παραχελωϊτιδα»   γράφει ο Αθανάσιος Δημητρούκας (με τη ματιά του Ι.Μ. Παναγιωτόπουλου)   Καθώς ξανοίγεσαι, περνώντας το δυτικό γεφύρι του Αιτωλικού, ανάμεσα σε χαμηλούς δασωμένους λόφους και περιβόλια με κάρπιμα δέντρα, προς την απλωσιά, όπου κονεύει το Νιχώρι, αισθάνεσαι την ανάσα σου να πλαταίνει. Δεν είναι ο τόπος πολύς, μα είναι ανοιχτός, ένας κάμπος πλασμένος από τα χώματα που κατεβάζει ο Ασπροπόταμος, […]

Αιτωλικοί Περίπατοι Α’ – Το ποτάμι, οι Λίμνες, οι Πολιτείες

Στη Συκιά, εκεί όπου ο δρόμος, ξεκινώντας για το Βραχώρι, χωρίζει τις Λίμνες τις αδερφάδες, τη Λυσιμαχία και την Τριχωνίδα   γράφει ο Αθανάσιος Δημητρούκας (με τη ματιά του Ι.Μ. Παναγιωτόπουλου)   Κάθε που ξαναβρίσκομαι στα χώματα της Αιτωλίας του νότου τ’ αγαπημένα, πληθαίνει ο παλιός καημός. Πληθαίνει κ’ η αναγάλλια μου. Το πρώτο αρμυρίκι, που θα σταθεί στο δρόμο μου, θα είναι την κάθε φορά και το πρώτο της […]

Σύντομη ιστορία της Αρχαίας Αιτωλίας

Διακόσες χιλιάδες άγριοι Γαλάτες φθάσανε μέχρι τα σύνορα της Αιτωλίας και τους Δελφούς   γράφει ο Αθανάσιος Δημητρούκας   Έτος 279 π.Χ: Οι Γαλάτες έφθασαν ερχόμενοι από την Κεντρική Ευρώπη. Διακόσες χιλιάδες άγριοι πολεμιστές λεηλατούσαν και κατέστρεφαν τα πάντα στο πέρασμά τους, ύστερα από αλλεπάλληλες συγκρούσεις με τους Έλληνες, φθάσανε μέχρι τα σύνορα της Αιτωλίας και τους Δελφούς. Η πορεία των Γαλατών, ένα λουτρό αίματος και βιαιοπραγιών, τερματίστηκε στη θέση Κοκκάλια, […]

Το Αγρίνιο και οι γραφικές πολιτείες του Αράκυνθου

Το Αγρίνιο είναι η καρδιά που ρυθμίζει την κυκλοφορία του αίματος όλης της Αιτωλίας   γράφει ο Αθανάσιος Δημητρούκας με τη ματιά του Ι.Μ. Παναγιωτόπουλου   Οι τόποι, που μ΄ ενδιαφέρουν τώρα, χωρίζονται αναμεταξύ τους από δύο τόπους, και, ειδικότερα, από μια λίμνη, την Τριχωνίδα, τη λίμνη του Βραχωρίου. Αδελφή της είναι η άλλη, η Λυσιμαχεία, η λίμνη του Αγγελόκαστρου, κι ανάμεσά τους περνάει ολόισιος κι ολόστρωτος ο δρόμος που, […]