Αν νομίζετε ότι τα συστημικά ΜΜΕ βρέθηκαν σε αδιέξοδα
όταν ο βουλευτής Φθιώτιδας Θέμης Χειμάρας
έστειλε επιστολή παραίτησης στον πρόεδρο της Βουλής,
Κωνσταντίνο Τασούλα, κάνετε μεγάλο λάθος
- του Δημήτρη Κανελλόπουλου
Και λέω βρέθηκαν σε αδιέξοδο, επειδή ήταν αναγκασμένα να μεταδώσουν μια είδηση, την παραίτηση ενός βουλευτή, χωρίς πριν, τις προηγούμενες ημέρες δηλαδή, να έχουν αναφερθεί καν στον συγκεκριμένο βουλευτή. Δεν… είχαν πει λέξη, βλέπετε, για τα 400 χιλιάρικα ευρώ που πήρε η εταιρεία του κ. Χειμάρα από το Δημόσιο, ενώ απαγορεύεται από το βουλευτικό ασυμβίβαστο.
Και ας αποτελούσε ένα τεράστιο θέμα. Κανάλια και συστημικά ΜΜΕ, όπως και η Νέα Δημοκρατία άλλωστε, όπως και η κυβέρνηση, όπως και ο Κυριάκος Μητσοτάκης εννοείται, επέλεξαν τη σιωπή. Τσιμουδιά. Ούτε λέξη για τα 400 χιλιάρικα. Αλλά ρε γαμώτο πήγε και παραιτήθηκε ο βουλευτής! Τι κάνουμε τώρα; Κανένα αδιέξοδο: «πνίγουμε» και την παραίτηση Χειμάρα. Τη «θάβουμε». Και όταν τη μεταδίδουμε την είδηση, θυμίζουμε ότι τα ίδια γίνονταν κι επί ΣΥΡΙΖΑ. Και η Ολγα Γεροβασίλη είχε μια εταιρεία ενώ ήταν υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ και έπαιρνε δουλειές από το Δημόσιο, λέει. Τι δικαιολογία και αυτή: τα ίδια έκανε και ο ΣΥΡΙΖΑ. Μα εσείς στη Νέα Δημοκρατία ήρθατε στην εξουσία προκειμένου να μην κάνετε όσα έκανε και ο ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι κωμικοτραγικοί, αλλά ταυτόχρονα είναι κι επικίνδυνοι. Κάπως έτσι λοιπόν κατρακυλάμε στις θέσεις της λίστας των Ρεπόρτερ Χωρίς Σύνορα για την Ελευθερία του Τύπου. Ημασταν στην 108η θέση πέρυσι, να δούμε πού θα βρεθούμε φέτος.
Back 2 back σειρές μέχρι τελικής πτώσεως
Δύο νέες ξένες σειρές έκαναν πρεμιέρα από χθες, των Φώτων, στην ψηφιακή πλατφόρμα της ΕΡΤ, το ERTFLIX. Περισσότερες είναι (οι σειρές), αλλά εμείς ας επικεντρωθούμε στις δύο που είναι και οι καλύτερες.
1) «The Salisbury Poisonings»: η ιστορία της δηλητηρίασης του πράκτορα Σεργκέι Σκριπάλ.
Μια σειρά που φέρνει στις οθόνες μας ένα πραγματικό γεγονός το οποίο συγκλόνισε τον κόσμο και απασχόλησε τα media το 2018. Μετά τη δηλητηρίαση του Ρώσου διπλού πράκτορα Σεργκέι Σκριπάλ και της κόρης του, Γιούλια, στο Σάλσμπερι, τον Μάρτιο του 2018, η σειρά εξερευνά τις επιπτώσεις μέσα από τη ματιά δύο ατόμων που υπήρξαν τα πρόσωπα-κλειδιά –του αστυνομικού ντετέκτιβ Νικ Μπέιλι, ο οποίος μολύνθηκε εν αγνοία του κατά την εκτέλεση του καθήκοντος, της Τρέισι Ντασκιέβιτς, της τοπικής διευθύντριας Δημόσιας Υγείας, η οποία αγωνίστηκε να προστατεύσει τους κατοίκους του Σάλσμπερι πριν τα πράγματα ξεφύγουν από τον έλεγχο– καθώς και την τραγική ιστορία της Ντον Στέρτζες, του αθώου θύματος της θανατηφόρας μόλυνσης.
Σκηνοθεσία: Σαούλ Ντιμπ.
Παίζουν: Ρέιφ Σπολ, Αν Μαρί Νταφ, Αναμπελ Σόλεϊ, Τζούντα Κάζιν, Μάι Αννα Μπέρινγκ, Μαρκ Αντι.
2) «We Are Who We Are»
Σε μια στρατιωτική βάση στην Ιταλία, δύο Αμερικανοί έφηβοι εξερευνούν τη σημασία της φιλίας, του πρώτου έρωτα και της σεξουαλικότητας, μέσα από τη χαρά και την αγωνία της εφηβείας. Στο επίκεντρο της ιστορίας βρίσκεται η μοναδική σχέση των δύο νέων, που ενισχύεται από τις ερμηνείες καταξιωμένων ταλαντούχων ηθοποιών που τους πλαισιώνουν. Από τον χαρισματικό Ιταλό σκηνοθέτη τού «Να με φωνάζεις με το όνομά σου», Λούκα Γκουαντανίνο.
Σκηνοθεσία: Λούκα Γκουαντανίνο.
Παίζουν: Τζακ Ντίλαν Γκρέιζερ, Τζόρνταν Κριστίν Σιμόν, Κλόι Σεβινί, Κιντ Κάντι, Φραντσέσκα Σκορσέζε, Σπενς Μουρ ΙΙ, Αλις Μπράγκα.
Ο Νότης Μαυρουδής απέφυγε αυτή τη «δημοσιογραφία»
Η ανάρτηση του Χάρη Μαυρουδή, γιου του αδικοχαμένου Νότη Μαυρουδή, δίνει μέσα σε λίγες μόλις γραμμές την καλύτερη περιγραφή της ελληνικής τηλεόρασης και των εκπομπών της. Θαυμάστε: «Την τελευταία φορά που θυμάμαι τον πατέρα μας να κλαίει ήταν όταν πέθανε ο Χατζιδάκις. Θυμάμαι επίσης πόσο ήταν θυμωμένος με τον τρόπο που κάποιοι “δημοσιογράφοι” δεν σεβάστηκαν τον θάνατό του αλλά έδειχναν σε τηλεοπτική μετάδοση τον Χατζιδάκι να μεταφέρεται με το φορείο. Ο πατέρας μας με την στάση ζωής του, απέφυγε αυτή τη “δημοσιογραφία”, δεν “έπαιξε” ποτέ το παιχνίδι του life style, κρατώντας το μέτρο και τις ισορροπίες που ο ίδιος επέλεξε. Αυτή τη στιγμή ακροβολισμένοι παπαράτσι “δημοσιογράφοι” γύρω από το εξοχικό μας, μη σεβόμενοι τη στάση ζωής μας, επιχειρούν να καταγράψουν τον πόνο μας. Εκπομπές life style μας τηλεφωνούν ρωτώντας μας ερωτήσεις που ποτέ δεν θα μπορούσε να διανοηθεί άνθρωπος να ρωτήσει συνάνθρωπο που μόλις έχει χάσει τον σύντροφό του, τον γονιό του. Παρακαλώ πολύ τους τηλεοπτικούς σταθμούς να ζητήσουν από τους εργαζόμενούς τους να αποχωρήσουν και να σεβαστούν (έστω και για τους τύπους) τις δύσκολες στιγμές που βιώνουμε».
