.
Λευτέρης Τηλιγάδας
Συγκέντρωση του ΕΑΜ
στο αεροδρόμιο Αγρινίου
Εγκρίθηκε ομόφωνο ψήφισμα στο οποίο ο λαός του Αγρινίου
δήλωσε την ακλόνητη προσήλωση του στη Δημοκρατία και την Ανεξαρτησία
Αν και από την εποχή του Συμφώνου του Λιβάνου υπογραμμιζόταν, τόσο από τους Εγγλέζους όσο και από τον ντόπιο αστικό πολιτικό κόσμο, πως οι πρώτες μετακατοχικές εκλογές έπρεπε να γίνουν το ταχύτερο δυνατό, εντούτοις προηγήθηκε η επιχείρηση διάλυσης του ΕΛΑΣ καθώς κι ένας ολόκληρος χρόνος άγριας λευκής τρομοκρατίας έως ότου ο ελληνικός λαός οδηγηθεί στις κάλπες. Διλήμματα για την καθεστηκυία τάξη πραγμάτων δεν υπήρχαν. Οι εκλογές, εφόσον θα γίνονταν, έπρεπε να κερδηθούν. Έτσι, όταν έγιναν η αγγλική κατοχή ήταν πανταχού παρούσα και η τρομοκρατία οργίαζε. Σε ό,τι δε αφορά στη διαμόρφωση δυνατοτήτων νοθείας, αυτές ήταν κάτι παραπάνω από εμφανείς. Εκτός από την τρομοκρατία, οι διπλοεγγραφές και οι τριπλοεγγραφές συντηρητικών πολιτών στους εκλογικούς καταλόγους ήταν καθεστώς, κάτι που παραδέχονταν ανοιχτά τα κόμματα του Κέντρου. Πολύ έντονες ήταν και οι διαμαρτυρίες του ΕΑΜ, που για το λόγο αυτό οργάνωσε μεγάλες συγκεντρώσεις σε όλες τις πόλεις της χώρας.
Μία από αυτές πραγματοποιήθηκε στις 18 Μαρτίου στο αεροδρόμιο του Αγρινίου, μετά από άρνηση της διοίκησης του Παναιτωλικού να παραχωρήσει το γήπεδο. Βασικοί ομιλητές σε αυτή τη συγκέντρωση ήταν ο στρατηγός του ΕΛΑΣ, και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΕΑΜ, Γεράσιμος Αυγερόπουλος καθώς και ο Κ. Καραγιώργης, μέλος και αυτός της ίδιας Κεντρικής Επιτροπής.
Ο λαός της πόλης και της περιοχής, έγραψε ο Ριζοσπάστης της επόμενης μέρας (19.3.1946) κατέκλυσε το χώρο του αεροδρομίου, αφού «η αντιδραστική κυβέρνηση του Παναιτωλικού αρνήθηκε να παραχωρήσει το γήπεδο». Δεκαοχτώ χιλιάδες Αγρινιώτες, όπως αναφέρει η εφημερίδα, παρά τη σχετική κακοκαιρία συγκεντρώθηκε στο αεροδρόμιο και με δημοκρατικά τραγούδια, πλακάτ και συνθήματα όπως: «Ανεξαρτησία», «Δημοκρατική ανάπτυξη», «Ομαλότητα», και «Ανοικοδόμηση», αποθέωσε τους εκπροσώπους της Κ.Ε. Επιτροπής του ΕΑΜ, που τους μετέφερε από το Αγρίνιο στο αεροδρόμιο στους ώμους του.
Τη συγκέντρωση άνοιξε εκ μέρους της διακομματικής των κομμάτων της Αριστεράς του ΣΚ-ΕΑΔ, Τσιτσιμελής[1].
Ο στρατηγός Αυγερόπουλος αναφέρθηκε στην εποποιία των κομμάτων της Εθνικής Αντίστασης, στις θυσίες του ελληνικού λαού, στο πρόγραμμα και τα τοπικά προβλήματα και κάλεσε το λαό του Αγρινίου και ιδιαίτερα της πατρίδας του να αγωνιστεί για τη δημοκρατία και την ανεξαρτησία.
Ο Κ. Καραγιώργης υπογράμμισε τους κινδύνους που θα προκύψουν από το εκλογικό πραξικόπημα που διεξάγουν για λογαριασμό της Ελλάδας οι «Κουκουβάγιες»[2] και οι ντόπιοι «μοναρχοφασίστες». Υπογράμμισε τη χρεωκοπία του κόσμου της δεξιάς και του Σοφούλη που πρόδωσαν, όπως αναφέρει το ρεπορτάζ, την ανάγκη της Δημοκρατικής ενότητας και συμφιλίωσης του πραγματικού ελληνικού λαού για εξέλιξη και γνήσιες εκλογές.
Στο τέλος εγκρίθηκε ομόφωνο ψήφισμα στο οποίο ο λαός του Αγρινίου δήλωσε την ακλόνητη προσήλωση του στη Δημοκρατία και την Ανεξαρτησία και ζήτησε δίμηνη αναβολή των εκλογών, η οποία να χρησιμοποιηθεί για τη δημιουργία προϋποθέσεων για γνήσιες εκλογές, εκκαθάριση του κρατικού μηχανισμού και των σωμάτων ασφαλείας από τους συνεργάτες του εχθρού και γενική πολιτική αμνηστία.
Κατά τη διάρκεια της συγκέντρωσης πέρασε δίπλα από το χώρο της συγκέντρωσης το τρένο που εκτελούσε το δρομολόγιο Μεσολόγγι – Αγρίνιο στην οποία επέβαινε ο πρώην υπουργός και πολιτευτής του Λαϊκού Κόμματος, Αθανάσιος Παπαθανάσης με αποτέλεσμα, οι συγκεντρωμένοι Αγρινιώτες να τον «καλωσορίσουν» με ιαχές, όπως «ΕΑΜ» και «Δημοκρατία». Ο Παπαθανάσης, αναφέρει ο Ριζοσπάστης, μίλησε σε συγκέντρωση στο Αγρίνιο που πήραν μέρος 150 δημότες του Αγρινίου.
—————————————————————————————————————————————–
1. Η εφημερίδα δεν αναφέρει μικρό όνομα . | 2. Τόσο από τη Συμφωνία της Βάρκιζας όσο και από τη Διακήρυξη της Γιάλτας για την απελευθερωμένη Ευρώπη έπρεπε να συγκροτηθεί μια διεθνής επιτροπή που θα ήλεγχε τις συνθήκες κάτω από τις οποίες θα διεξάγονταν οι εκλογές. Έτσι δημιουργήθηκε η «Συμμαχική αποστολή για την παρακολούθηση των ελληνικών εκλογών» (AMFOGE). Αυτή τη συμμαχική αποστολή την αποτελούσαν 1.155 παρατηρητές (692 Αμερικανοί, 294 Βρετανοί και 169 Γάλλοι) με επικεφαλής τον Χένρι Γκρέιντι, τον μετέπειτα πρέσβη των ΗΠΑ στην Ελλάδα. Οι Σοβιετικοί αρνήθηκαν να συμμετάσχουν για να μη δημιουργηθεί προηγούμενο και ζητηθεί η παρουσία διεθνούς επιτροπής στις εκλογές που θα διεξάγονταν στα κράτη που απελευθέρωσε ο κόκκινος στρατός. Ένα κλιμάκιο ήρθε στην Αθήνα στα τέλη του 1945, αφού είχε σχηματιστεί η κυβέρνηση Θ. Σοφούλη, ενώ όλη η αποστολή τον Φεβρουάριο του 1946. Ο δημοκρατικός λαός της χώρας, αυτούς τους παρατηρητές, τούς αποκαλούσε περιπαικτικά «κουκουβάγιες» από το σήμα της κουκουβάγιας που φορούσαν στο πέτο.
Φωτογραφία κορυφής: Ο στρατηγός Αυγερόπουλος αποδίδει τιμές στο μνημείο των 120
Η λήψη της φωτογραφίας είναι του Ξυθάλη.
Πηγή: Οικογενειακό αρχείο του καπετάνιου του ΕΛΑΣ, Ηλία Καρρά.
Τη δημοσίευσε ο φωτογράφος Μανώλης Κασιμάτης στο προσωπικό του προφίλ.
Τη λήψη έκανε ο Ξυθάλης, με πιθανή ημέρα λήψης
τις ημέρες του συλλαλητηρίου στο οποίο αναφερθήκαμε παραπάνω.
Ευχαριστώ τον Αλέξη Κατεφίδη για τις πληροφορίες
——————————————————————————————————-
Η μνήμη είναι μια δυνατότητα για να διευρύνουμε το μέλλον
και όχι για να το συρρικνώσουμε στο ήδη ξεπερασμένο παρελθόν
