Περικλής Κοροβέσης: Χόρεψε όλα τα μπλουζ της ζωής του μόνος του

Ο Περικλής αγαπούσε
ό,τι μισούν οι Ανθρωποφύλακες

  • του Νίκου Σερβετά

Όταν γνώρισα τον Περικλή, δεν ήξερα ότι ήταν ήρωας.

Μετά κατάλαβα ότι αυτά που έχει γράψει, και κυρίως έχει πει, για τον έρωτα, τις γυναίκες, το τραγούδι, τον χορό, το κρασί, δηλαδή για τη ζωή και τις χαρές της του έδωσε τη δύναμη, τα όπλα, να πολεμήσει και συνέχισε να πολεμάει.

Ήταν ένας άνθρωπος που είχε ανανεώσει πολλές φορές το αντιστασιακό διαβατήριο του.

Μια ειδική παρέα στη Στοκχόλμη, κάποιοι παράξενοι που έγραφαν, παίζανε θέατρο, έπιναν, κάνανε συντροφιά. Η παροικία τους απέφευγε, αυτοί δεν χωρούσαν μέσα της. Όταν έμεινα για μία περίοδο στο σπίτι του, για να αποφεύγω το καθημερινό ταξίδι Ουψάλα – Στοκχόλμη, βρήκα στα ράφια της βιβλιοθήκης, πάνω από το πιάνο, και πρωτοδιάβασα το Metoden. Με αυτόν τον τίτλο κυκλοφόρησαν οι Ανθρωποφύλακες στα σουηδικά.

Εκείνο το «γιατί ρε πούστη δεν υποχωρείς, τι παραπάνω έχεις εσύ από μένα που υποχώρησα, πώς αντέχεις;» που του είχε πει ο Γκραβαρίτης και ο Περικλής του απάντησε «Δεν χτυπάς εμένα, σε βασανίζω κι εγώ γιατί σε αναγκάζω να με βασανίζεις» την ώρα που από το πρήξιμο των ποδιών σπάζανε τα παπούτσια του, δεν θα φύγει ποτέ απ’ το μυαλό μου.

Απέναντι από το πιάνο και τη βιβλιοθήκη ήταν το κρεβάτι, κρεμασμένο από το ταβάνι. Τον χώρο από κάτω από το κρεβάτι τον είχε φτιάξει μικρή θεατρική σκηνή. Έμπαινε μέσα, κατέβαζε μια κουρτίνα και έπαιζε καραγκιόζη και μαριονέτες στον γιό του, τον Χριστόφορο.

Στην κουζίνα, επάνω στον απορροφητήρα, είχε απίστευτα πολλά μπαχαρικά. Σε κάθε βαζάκι είχε κι ένα αυτοκόλλητο για τη χρησιμότητα του: Ρίγανη, για μπριζόλες και στομαχόπονο. Δενδρολίβανο, για ψητά στο φούρνο και κρυολόγημα.

Ένα βράδυ ήμασταν μαζεμένοι, μεγάλη παρέα. Κουραστήκαμε από το φαΐ και τα τραγούδια, στον χορό έδωσε το ρεσιτάλ να χορεύει μπλουζ μόνος του, πλάτη στην παρέα, με το ένα χέρι στον ώμο και το άλλο στη μέση του. Νόμιζες ότι έβλεπες να χορεύει ερωτευμένο ζευγάρι. Όταν αρχίσαμε πιά να αραιώνουμε, πιάσαμε την κουβέντα με το μεγάλο θέμα, τότε, την κρίση της Αριστεράς, λόγω συγκυβέρνησης. Δεν μίλαγε, άκουγε. Αφού ήπιαμε και τις τελευταίες κολώνιες, αποφάσισε να μιλήσει:

Είσαστε μαλάκες!

-Γιατί ρε Περικλή;

-Ρε ‘σεις το πρόβλημα της αριστεράς είναι ότι δεν έχει πιά ωραίες γυναίκες. Έχουμε μείνει πέντε μπακούρια εδώ, εσείς λέτε μαλακίες κι εγώ δεν μιλάω. Γιατί να μιλήσω; Για να πείσω εσάς; Τι με νοιάζει; Δεν μιλάω γιατί δεν υπάρχει έπαθλο!

Ο Περικλής λάτρευε τη ζωή, αυτό που μισούν οι Ανθρωποφύλακες.

Μια μέρα, το τηλέφωνο άρχισε να χτυπάει από τις 5 το πρωί. Όσους φίλους και γνωστούς συναδέλφους είχα, τηλεφωνούσαν για να μάθουν ποιος είναι ο άνθρωπος πίσω από τον τίτλο της εφημερίδας, «Ιδού ο δολοφόνος», που «ζει στη Σουηδία και ασχολείται με το θέατρο», όπως έγραφε το ρεπορτάζ της Νικολούλη. Κοιμόμουν, δεν είχα καταλάβει για τι πρόκειται. Μου εξήγησε η Ελένη, φίλη τότε σήμερα απλώς δεν βρισκόμαστε. Όταν κατάλαβα, πάγωσα.

Με πήρε και ο Μπάμπης Κολώνιας, διευθυντής του παλιού Ταχυδρόμου, πριν γίνει ένθετο, περιοδικό με το οποίο συνεργαζόμουν. Αν και διευθυντής μου, δεν ήξερα για τι ακριβώς άνθρωπο πρόκειται, του τα μάσησα, δεν ήθελα να πω.

Άρχισα να κάνω εγώ τηλεφωνήματα. Κινητοποιήθηκε κόσμος.

 

 

Λίγο καιρό μετά, ήρθα για διακοπές στην Ελλάδα. Βρέθηκα με τον Κολώνια, φάγαμε, είπαμε κάποια πράγματα παραπάνω, μεταξύ αυτών και για το θέμα του Περικλή. «Ήμασταν δεμένοι στην ίδια χειροπέδα, μαζί μας πιάσανε», μου είπε και με συγκλόνισε.

«Τον είχαν για να τον φάνε και να ξεμπερδεύουν με τη 17 Νοέμβρη. Ξέρεις ποιος του έσωσε τη ζωή; Ο Χαρδαβέλας. Πήγε και έστησε κάμερα έξω από το σπίτι του και οι αστυνόμοι δεν μπορούσαν να μπουν και να τον τελειώσουν, όπως είχαν κάνει με τον Πρέκα».

Δεν ξέρω ούτε ρώτησα ποτέ να μάθω αν ο Κώστας Χαρδαβέλας έστησε την κάμερα συνειδητά ή μόνο για επαγγελματικούς λόγους. Το είχα πει στον Περικλή, δεν είχε αντιδράσει. Μόνο με κοίταξε με εκείνη τη σπιρτάδα που είχε στα μάτια και δεν μίλησε. Το γράφω πρώτη φορά δημόσια, ακριβώς τρια χρόνια μετά την αποχώρηση του απ’ αυτό που αγαπούσε περισσότερο, τη ζωή.»

Αν σας τύχει ποτέ, δείτε αυτά τα δύο θεατρικά του. Έως τότε μπορείτε να τα διαβάσετε:

Tango bar Περικλής Κοροβέσης

Επιχείρησις Ιουδίθ Περικλής Κοροβέσης

 

πηγή

AgrinioStories