...
Λευτέρης Τηλιγάδας
| Περί της ιστορίας του Τάγματος Ασφαλείας Αγρινίου |
Στο Αγρίνιο των 15.934 κατοίκων η ύπαρξη χιλίων περίπου δωσίλογων
(ταγματασφαλιτών, χωροφυλάκων και καταδοτών)
καθιστούσε τον έλεγχο του πληθυσμού εύκολη υπόθεση
| «Κρίνεται απαραίτητο να πάψει επιτέλους η ιστορία του ένοπλου δωσιλογισμού να είναι θέμα ταμπού για την τοπική κοινωνία και να μελετηθούν η πολιτικοκοινωνική προέλευση, τα κίνητρα, τα αίτια και οι συνθήκες που οδήγησαν τους “άλλους” συμπατριώτες μας στη συνεργασία με τον κατακτητή, ώστε να ερμηνευθεί τόσο η χαρακτηριστική μανία που επέδειξαν στην τέλεση των υπηρεσιακών τους καθηκόντων, όσο και το πώς εκλάμβαναν οι ίδιοι την έννοια της Αντίστασης», γράφει ο Κωνσταντίνος Μ. Σαλταούρας τον Σεπτέμβριο του 2015, σε ένα άρθρο του το οποίο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα «Απελάστε το Ρατσισμό», στις 11 Σεπτεμβρίου 2015.
Στα τέλη του 1998, η Διεύθυνση Ιστορίας του Γενικού Επιτελείου Στρατού έδωσε στη δημοσιότητα και στη δυνατότητα πολιτικής και επιστημονικής έρευνας τα αρχεία για την περίοδο της Κατοχής, του Εμφυλίου και της πρώτης μετεμφυλιακής περιόδου. Εκεί, μεταξύ άλλων σημαντικών και αξιόπιστων ιστορικών ντοκουμέντων, «διαπρέπουν» αναφορές, εκθέσεις και μαρτυρίες αιμοσταγών ταγματασφαλιτών, αξιωματικών του Εμφυλίου και πρακτόρων της εποχής, οι οποίοι επιχειρούν να διαστρεβλώσουν, με αστήρικτες και ανυπόστατες κρίσεις και απόψεις, γεγονότα και περιστατικά που ακόμη και η στοιχειώδης γνώση της ιστορικής αλήθειας αποδεικνύει το αναξιόπιστο της μαρτυρίας τους. Το γεγονός αυτό, όμως, σε συνδυασμό με την ολοφάνερη προσπάθεια «ιδεολογικής ωραιοποίησης» των πράξεων τους, αναδεικνύει το μέγεθος των εγκλημάτων τους.
Αυτά τα αρχεία το Γ.Ε.Σ. τα απέσυρε γρήγορα, με την αιτιολόγηση ότι αρκετοί από τους πρωταγωνιστές βρίσκονταν ακόμα στη ζωή και η δημοσιοποίησή τους αναζωπύρωνε «αμαρτωλά πάθη του παρελθόντος»! Χρειάστηκε να περάσουν οκτώ ολόκληρα χρόνια για να εκδοθούν ξανά.
Ανάμεσά τους και η έκθεση του αρχι-ταγματασφαλίτη, ταγματάρχη Γεωργίου Τολιόπουλου, στον οποίο έχουν αποδοθεί τα παρανόμια «σφαγέας του Αγρινίου» και «Κτηνάνθρωπος», το πρώτο για την εκτέλεση των εκατόν είκοσι (120) Αιτωλοακαρνάνων και Πρεβεζάνων, που κρατούνταν στις φυλακές της Αγίας Τριάδας τον Απρίλη του ’44, και το δεύτερο για την απάνθρωπη και κτηνώδη συμπεριφορά του κατά τη διάρκεια των ανακρίσεων των συλληφθέντων κατοίκων της ευρύτερης περιοχής του Αγρινίου από το Τάγμα του Αγρινίου, ως υπόπτων για συμμετοχή στην Αντίσταση.
Το «agriniostories» δημοσιεύει σε συνέχειες ολόκληρη την Αναφορά Τολιόπουλου για δύο λόγους:
- 1ον: Γιατί, παρά την όποια «ωραιοποίηση» επιχειρείται από τον συντάκτη της, παραμένει ένα κείμενο το οποίο καταγράφει πρόσωπα και γεγονότα, και
- 2ον: Αποτελεί ένα σημαντικό αρχειακό κείμενο της πρόσφατης τοπικής μας ιστορίας.
Πριν όμως προχωρήσουμε σε αυτή καθαυτή την έκθεση-αναφορά, να σημειώσουμε πως, παρά το ότι σε μια μικρή πόλη με πληθυσμό 15.934 κατοίκους, (σύμφωνα με την απογραφή του 1940[2]), η ύπαρξη χιλίων περίπου δωσίλογων (οκτακοσίων ταγματασφαλιτών και καμιάς διακοσαριάς χωροφυλάκων και καταδοτών) καθιστούσε τον έλεγχο του πληθυσμού εύκολη υπόθεση, η συμμετοχή στην Αντίσταση κατά του ναζισμού και του φασισμού από τους κατοίκους του Αγρινίου υπήρξε μαζική και καθόλου δεν υστέρησε σε αποτελεσματικότητα.
Διαβάστε όλα τα κεφάλαια της Αναφοράς στο link που ακολουθεί:
Η Αναφορά του Τολιόπουλου
——————————————————————————————————————————————————————–
Πηγές
1.Πέρα από την γερμανική ανακοίνωση της εκτέλεσης η οποία αναφέρει τον αριθμό «120» υπάρχει και το «Μαρτυρολόγιο» της Αντίστασης το οποίο διατηρείται στα αρχεία του ΚΚΕ. | 2. Αιτωλοακαρνανική και Ευρυτανική Εγκυκλοπαίδεια.
Φωτογραφία κορυφής: Ταγματασφαλίτες σε κάποιο χωριό της Ελλάδας
Πηγή: https://www.history-point.gr/
——————————————————————————————————-
Η μνήμη είναι μια δυνατότητα για να διευρύνουμε το μέλλον
και όχι για να το συρρικνώσουμε στο ήδη ξεπερασμένο παρελθόν
