«Νομίζει τις ακούων Αγρίνιον
ότι πρόκειται περί χωρίου τινός ή χωριδίου ασημάντου,
αλλά όταν ταξειδεύση έως εκεί, αναγκάζεται
να ομολογήση τον εαυτόν του πλανηθέντα
εις την περί του Αγρινίου γνώμην του, μόλις εισερχόμενος εις την πόλιν»
- Έρευνα | Κείμενα: Λ. Τηλιγάδας
Τρία πρωτοσέλιδα αφιέρωσε ο «Νεολόγος των Πατρών» για το Αγρίνιο στα τέλη του Μαρτίου του 1896 που τα υπογράφει μάλιστα, ειδικός απεσταλμένος της εφημερίδας στην πόλη του Αγρινίου. Έχει ενδιαφέρον η πρώτη παράγραφος αυτού του αφιερώματος, που τυπώθηκε σε τρις ενότητες, μία κάθε μέρα, από τις 28 Μαρτίου 1896 μέχρι και τις 30 Μαρτίου της ίδιας χρονιάς: «Νομίζει τις ακούων Αγρίνιον ότι πρόκειται περί χωρίου τινός ή χωριδίου ασημάντου, αλλά όταν ταξειδεύση έως εκεί, αναγκάζεται να ομολογήση τον εαυτόν του πλανηθέντα εις την περί του Αγρινίου γνώμην του, μόλις εισερχόμενος εις την πόλιν. Διότι πόλις είναι το Αγρίνιον· πόλις μικρά μεν, αλλά παρουσιάζουσα προσόντα πολλά»[1]. Απ’ ό,τι μπορούμε να αντιληφθούμε, οι περισσότεροι Αχαιοί, αφού η πλειοψηφία των αναγνωστών του «Νεολόγου» κατοικούσαν στην Αχαΐα, είχαν την αίσθηση ότι το Αγρίνιο δεν ήταν «πόλις», αλλά ένα κάποιο «χωρίον ή χωρίδιον».
Αφού λοιπόν, ο ειδικός απεσταλμένος ξεκαθαρίζει από την αρχή, ότι το αφιέρωμα αφορά στην «πόλιν» και όχι στο «χωρίον ή χωρίδιον», περιγράφει με γλαφυρό τρόπο τον οικιστικό ιστό της πόλης, αναφέρεται στην κεντρική πλατεία, στα καταστήματα και τους επιστημονικούς συλλόγους, και βέβαια στο λαό, «όστις τηρεί αμειώτους τας θρησκευτικάς του πεποιθήσεις, λαός, εις τα στήθη του οποίου είναι εδραιωμένον το αγνόν ελληνικόν αίσθημα».
Την επόμενη μέρα, 29 Μαρτίου κυκλοφόρησε το φύλλο του «Νεολόγου» που είχε του πρωτοσέλιδό αυτό που μπορείτε να δείτε και να διαβάσετε ΕΔΩ
Όπως διαβάζουμε στο κείμενο σε όλη την Ελλάδα εκείνη την εποχή είχαν αρχίσει να συστήνονται διάφοροι αθλητικοί σύλλογοι, για να διαδοθεί παντού η γυμναστική και η σκληραγωγία, «θείες τέχνες», τις οποίες υιοθέτησαν οι «ημέτεροι πρόγονοι» και κατάφεραν «να προβάλωσιν ηρωϊκά στήθη κατά πολυαρίθμων εχθρών».
Έτσι λοιπόν και στην πόλη του Αγρινίου την τελευταία Κυριακή του Φεβρουαρίου (25/2/1896) συγκεντρώθηκαν πάνω από 200 Αγρινιώτες και ίδρυσαν ένα σύλλογο, στον οποίο έδωσαν το όνομα «Ηρακλής». Το σωματείο όμως εκτός από τα αθλητικά τμήματα είχε και καλλιτεχνικό τμήμα το οποίο υπηρετούσε το θέατρο και τη μουσική.
Στη συνέχεια το άρθρο εγκωμιάζει τη ζωή και τη δράση του πρώτου Προέδρου του «Ηρακλή», του γιατρού Γιάννη Θεοφανίδη, καθώς και του συνόλου των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου. Μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου εκτός από τον πρόεδρο ήταν οι: Μιχάλης Κούκας (Αντιπρόεδρος), Νίκος Πολυχρονόπουλος (Ταμίας), Κωνσταντίνος Αλεξίου (Γραμματέας), Βασίλης Παπαγιάννης, Κωνσταντίνος Κιτσόπουλος (Έφορος μουσικής), Δημήτρης Καββαδίας (Έφορος γυμναστικής) και οι σύμβουλοι, Νίκος Αργυράκης, Δημήτρης Παπαδημητρίου, Λεωνίδας Παπαφώτης, Θεόδωρος Καρακίτσος και Δημήτρης Σταυριανός.
