...
Η ταυτότητα της ημέρας
και τα γεγονότα που την «σημάδεψαν» |
28 Μαΐου 2025 |
Είναι η 148η ημέρα του έτους κατά το Γρηγοριανό ημερολόγιο.
Υπολείπονται 217 ημέρες για τη λήξη του.
🌅 Ανατολή ήλιου: 06:05 – Δύση ήλιου: 20:39 – Διάρκεια ημέρας: 14 ώρες 33 λεπτά
🌑 Σελήνη 1.4 ημερών |
Χρόνια πολλά στους: Διοσκουρίδη, Διοσκορίδη και Διόσκουρο |
Γεγονότα
1952 – Οι Ελληνίδες στις κάλπες. Ψηφίζεται από τη Βουλή νόμος για την παροχή πλήρων πολιτικών δικαιωμάτων στις Ελληνίδες. Οι Ελληνίδες ψήφισαν για πρώτη φορά στις δημοτικές εκλογές της 11ης Φεβρουαρίου 1934.
Εκλογικό δικαίωμα δεν δόθηκε σε όλες, αλλά μόνο σε όσες είχαν κλείσει τα 30 χρόνια και διέθεταν τουλάχιστον απολυτήριο Δημοτικού. Στους εκλογικούς καταλόγους της Αθήνας γράφτηκαν μόλις 2.655 κυρίες, από τις οποίες ψήφισαν τελικά μόνο 439. Χαρακτηριστική για το κλίμα της εποχής ήταν η άρνηση της ηθοποιού Μαρίκας Κοτοπούλη να ψηφίσει, λέγοντας μάλιστα πως ψήφο θέλουν μόνο όσες είναι άσχημες και όσες αποφεύγουν να κάνουν παιδιά!
Η πλήρης κατοχύρωση των πολιτικών δικαιωμάτων των γυναικών ψηφίστηκε στις 28 Μαΐου του 1952, χωρίς όμως τελικά να συμμετάσχουν στις εκλογές του Νοεμβρίου, γιατί δεν είχαν ενημερωθεί οι εκλογικοί κατάλογοι. Το 1953, σε επαναληπτική εκλογή στη Θεσσαλονίκη, εξελέγη η πρώτη γυναίκα βουλευτής. Ήταν η Ελένη Σκούρα («Ελληνικός Συναγερμός»), που μαζί με τη Βιργινία Ζάννα («Κόμμα Φιλελευθέρων»), υπήρξαν οι δυο πρώτες γυναίκες υποψήφιες για το βουλευτικό αξίωμα.
Το γυναικείο κίνημα πέτυχε τη μεγαλύτερη νίκη του, όταν στο Σύνταγμα του 1975 καθιερώθηκε η αρχή της ισότητας των δυο φύλων. Ο αριθμός των γυναικών βουλευτών αυξήθηκε σημαντικά με την πάροδο των χρόνων κι έτσι στη Βουλή του 2004 συμμετέχουν συνολικά 40 γυναίκες. Είναι ο μεγαλύτερος αριθμός μέχρι σήμερα, αλλά αντιστοιχεί μόλις στο 13% του συνόλου των μελών της Βουλής.
1961 – Ιδρύεται η Διεθνής Αμνηστία. Η Διεθνής Αμνηστία (Amnesty International) είναι ένας παγκόσμιος μη κυβερνητικός οργανισμός που ιδρύθηκε το 1961 από τον Βρετανό δικηγόρο Πίτερ Μπένενσον. Αφορμή στάθηκε η φυλάκιση δύο φοιτητών στην Πορτογαλία, οι οποίοι ύψωσαν το ποτήρι τους στην ελευθερία – μια πράξη που θεωρήθηκε πολιτικό έγκλημα από το αυταρχικό καθεστώς της εποχής. Από τότε, η Διεθνής Αμνηστία εξελίχθηκε σε έναν από τους σημαντικότερους οργανισμούς υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων παγκοσμίως, με εκατομμύρια μέλη και υποστηρικτές σε περισσότερες από 150 χώρες.
Ο κύριος στόχος της οργάνωσης είναι η προστασία των θεμελιωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων όπως αυτά κατοχυρώνονται στην Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Μέσα από ερευνητικό έργο, εκστρατείες, πιέσεις προς κυβερνήσεις και δημόσια κινητοποίηση, η Διεθνής Αμνηστία καταγγέλλει βασανιστήρια, αυθαίρετες συλλήψεις, εκτελέσεις, διακρίσεις και καταπατήσεις της ελευθερίας έκφρασης, τύπου και θρησκείας. Παράλληλα, αγωνίζεται για τα δικαιώματα των προσφύγων, των γυναικών, των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων και άλλων ευάλωτων ομάδων.
Η δύναμη της οργάνωσης έγκειται κυρίως στην κινητοποίηση της κοινής γνώμης. Με μαζικές δράσεις, συλλογή υπογραφών, γράμματα συμπαράστασης και δημόσιες παρεμβάσεις, η Διεθνής Αμνηστία έχει συμβάλει στη βελτίωση της ζωής χιλιάδων ανθρώπων, ενώ έχει συμβάλει στην αποφυλάκιση πολιτικών κρατουμένων και στην αλλαγή καταπιεστικών νόμων.
Παρόλο που δέχεται κατά καιρούς επικρίσεις, η προσήλωσή της στην ανεξαρτησία και την αμεροληψία αποτελεί βασικό της χαρακτηριστικό. Η Διεθνής Αμνηστία παραμένει ένα ισχυρό παράδειγμα του πώς η συλλογική δράση μπορεί να προωθήσει την παγκόσμια δικαιοσύνη και να υπερασπιστεί την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Γεννήσεις
1908 – Ίαν Φλέμινγκ (Ian Lancaster Fleming, 28 Μαΐου 1908 – 12 Αυγούστου 1964) ήταν Άγγλος συγγραφέας. Έγινε διάσημος για τη σειρά κατασκοπευτικών μυθιστορημάτων του θρυλικού Τζέιμς Μποντ, με το πρώτο, το Casino Royale, να κυκλοφορεί το 1953.
Ο Φλέμινγκ είχε ο ίδιος υπηρετήσει στην υπηρεσία αντικατασκοπείας του βρετανικού πολεμικού ναυτικού. Ο `Ιαν Φλέμινγκ γεννήθηκε στην οδό Γκρην 27, στο πλούσιο προάστιο Μέιφαιρ του Λονδίνου. Μητέρα του ήταν η γνωστή στους κοσμικούς κύκλους του Λονδίνου `Εβελυν Σεν Κρουά Ρόουζ-Φλέμινγκ (1885-1964) και πατέρας του ο Βάλενταϊν Φλέμινγκ (1882-1917), συντηρητικός βουλευτής από το 1910 και αξιωματικός που σκοτώθηκε στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο με τον βαθμό του ταγματάρχη (ο Ουίνστον Τσώρτσιλ είχε γράψει τότε μία νεκρολογία του στους Τάιμς).
Ο μεγαλύτερος αδελφός του `Ιαν, ο Πήτερ (1907–1971), έγινε ταξιδιωτικός συγγραφέας και νυμφεύθηκε την ηθοποιό Σήλια Τζόνσον, ενώ κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο συμμετείχε σε επιχειρήσεις στις κατεχόμενες Νορβηγία και Ελλάδα. Υπήρχαν και δύο μικρότεροι αδελφοί, ο Μάικλ (1913–1940) και ο Ρίτσαρντ (1911–1977), καθώς και μία ετεροθαλής αδελφή, νόθα κόρη της μητέρας, η τσελίστρια Αμαρυλλίς Φλέμινγκ (1925–1999), της οποίας πατέρας ήταν ο καλλιτέχνης Αύγουστος Τζων.
Θάνατοι
1924 – Ιωάννης Πολέμης. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1862. Η καταγωγή του δικαστή πατέρα του ήταν από την Άνδρο, ενώ η μητέρα του ήταν Αθηναία. Και δύο οικογένειες πάντως είχαν ρίζες βυζαντινές.
Ξεκίνησε να γράφει ποίηση στα 13 χρόνια του. Ο Πολέμης ανέπτυξε από νωρίς φιλικούς δεσμούς με τον Γεώργιο Σουρή, τον Κρητικό ποιητή Εμμανουήλ Στρατουδάκη και τον Δημήτριο Καμπούρογλου. Όταν ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές του σπουδές εντάχθηκε στο σύλλογο νέων “Αι Μούσαι”. Σπούδασε νομικά στην Αθήνα και για δύο χρόνια αισθητική και ιστορία της τέχνης στο Παρίσι. Τα πρώτα ποιήματά του, ακολουθώντας την συνήθεια της εποχής, τα έγραψε στην καθαρεύουσα. Διετέλεσε υπάλληλος του Υπουργείου Παιδείας και Γενικός Γραμματέας (1915) της Σχολής Καλών Τεχνών, ενώ υπήρξε ιδρυτής και πρώτος πρόεδρος της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών συγγραφέων. Πέθανε από βρογχοπνευμονία τον Μάιο του 1924 στην Αθήνα.
Η ποίησή του χαρακτηρίζεται από ευαισθησία και καλοσύνη, στοιχεία άλλωστε που χαρακτήρισαν και την ίδια του τη ζωή. Ο Ιωάννης Πολέμης εντάσσεται στη Νέα Αθηναϊκή Σχολή που αντιτάχτηκε στην υπερβολή και τον άκρατο ρομαντισμό, ενώ παράλληλα καθιέρωσε (όπως οι Παλαμάς, Δροσίνης) τη δημοτική γλώσσα στην ποίηση. Είναι ποιητής των χαμηλών τόνων, αισθηματικός, μελωδικός λυρικός και δραματικός. Το έργο του, που είχε πρωτοφανή λαϊκή απήχηση, διακρίνει ο μελωδικός στίχος, η απλότητα και ο αβίαστος συμβολισμός. Πολλά από τα ποιήματά του μελοποιήθηκαν. Το 1918 τιμήθηκε με το Αριστείο των Γραμμάτων για την προσφορά του στα ελληνικά γράμματα. Ο Ιωάννης Πολέμης έγραψε ακόμα δράματα, ποιήματα για παιδιά, λίγα διηγήματα, ενώ επιμελήθηκε ποιητικές ανθολογίες.
Ο Πολέμης επικρίθηκε συχνά και από τους συγχρόνους του και από τους μετέπειτα κριτικούς για το χαμηλόφωνο ύφος του, για τον έντονο αισθηματισμό του, την έλλειψη ποιητικού βάθους και θεματικής πρωτοτυπίας.
Στο link που ακολουθεί μπορείτε να διαβάσετε
ακόμα περισσότερα γεγονότα που συνέβησαν αυτή την ημερομηνία
Γέγονε την 28η Μαΐου
……………………………………………………………………
