...
Η ταυτότητα της ημέρας
και τα γεγονότα που την «σημάδεψαν»
| 24 Απριλίου 2025 |
Είναι η 114η ημέρα του έτους κατά το Γρηγοριανό ημερολόγιο.
Υπολείπονται 251 ημέρες για τη λήξη του.
🌅 Ανατολή ήλιου: 06:37 – Δύση ήλιου: 20:09 – Διάρκεια ημέρας: 13 ώρες 32 λεπτά
🌘 Σελήνη 25.6 ημερών
Χρόνια πολλά στους: Αχιλλέα, Αχίλλιο, Δούκα, Δούκισσα, Βαλεντίνη,
Βαλεντίνα Ελισάβετ, Ελίζα, Λίζα, Ζέτα, Θαυμαστό και Θαυμαστή
| Γεγονότα
1918 – Στο Βιλλέρ Μπρετοναί της Γαλλίας, γίνεται η πρώτη μάχη αρμάτων εναντίον αρμάτων, όταν τρία βρετανικά Mark IV συναντούν τρία γερμανικά A7V. Το Βιλλέρ-Μπρετοναί, ένα μικρό χωριό στη βόρεια Γαλλία, λίγο έξω από την Αμιένη, έγραψε ιστορία τον Απρίλιο του 1918. Βρισκόμαστε προς το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και οι Γερμανοί προσπαθούν να καταλάβουν στρατηγικά σημεία πριν φτάσουν ενισχύσεις από την Αμερική. Σε αυτό το πλαίσιο, εξαπολύουν μεγάλη επίθεση προς την Αμιένη – μια πόλη-κλειδί για τον ανεφοδιασμό των Συμμάχων. Το Βιλλέρ-Μπρετοναί βρίσκεται ακριβώς μπροστά από αυτή την κατεύθυνση.
Στις 24 Απριλίου 1918 γίνεται κάτι πρωτόγνωρο: για πρώτη φορά στην ιστορία, άρματα μάχης βρίσκονται αντιμέτωπα μεταξύ τους στο πεδίο της μάχης. Οι Γερμανοί ρίχνουν στη μάχη τα A7V, βαριά και τεθωρακισμένα αλλά δύσκολα στον χειρισμό, ενώ οι Βρετανοί απαντούν με τα Mark IV, τα οποία είχαν ήδη δοκιμαστεί αρκετές φορές στον πόλεμο. Η σύγκρουση είναι περιορισμένη αριθμητικά – μόλις τρία γερμανικά άρματα εναντίον τριών βρετανικών – αλλά η σημασία της είναι τεράστια. Το ένα βρετανικό άρμα, το “αρσενικό” Mark IV, καταφέρνει να πλήξει και να βγάλει εκτός μάχης ένα A7V, ενώ τα άλλα δύο υποχωρούν γιατί δεν έχουν το ίδιο πυροβολικό.
Η μάχη στο χωριό είναι σφοδρή και κρίσιμη. Οι Γερμανοί φτάνουν να καταλάβουν το Βιλλέρ-Μπρετοναί για λίγες ώρες, αλλά το ίδιο βράδυ, με μια εντυπωσιακή αντεπίθεση από Βρετανούς και κυρίως Αυστραλούς στρατιώτες, το χωριό ανακαταλαμβάνεται. Αυτή η ανακατάληψη θεωρείται μια από τις πιο ηρωικές στιγμές της αυστραλιανής συμμετοχής στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο – τόσο που στο Βιλλέρ-Μπρετοναί σήμερα υπάρχει αυστραλιανό μνημείο και μουσείο, και ακόμα και το σχολείο του χωριού έχει πινακίδες στα γαλλικά και τα αγγλικά.
Η μάχη αυτή δεν άλλαξε μόνο την πορεία της συγκεκριμένης γερμανικής επίθεσης – έδειξε και τον δρόμο για τη μελλοντική χρήση αρμάτων ως κύριας δύναμης στο πεδίο μάχης. Από αυτό το μικρό γαλλικό χωριό, ξεκίνησε η εποχή του τεθωρακισμένου πολέμου.
(Πηγή φωτογραφίας: GFDL 1.2, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=457347)
1923 – Εκδίδεται στη Βιέννη το σύγγραμμα του Σίγκμουντ Φρόυντ Das Ich und das Es (Το Εγώ και το Εκείνο), το οποίο περιγράφει τις θεωρίες του Φρόυντ για το Εκείνο, το Εγώ και το Υπερεγώ.
Το Εκείνο, το Εγώ και το Υπερεγώ (λατ. Id, Ego, Superego, ɪd (βοήθεια·λήψη)ˈe.ɡo (βοήθεια·λήψη) [ˈsu.perˌe.ɡo])[α] είναι οι τρεις συνιστώσες του μοντέλου για τη δομή του ανθρώπινου ψυχικού οργάνου στα πλαίσια της δεύτερης τοπικής θεωρίας του Σίγκμουντ Φρόυντ. Σύμφωνα με αυτό το δομικό μοντέλο το Εκείνο αντιπροσωπεύει τα κίνητρα, τα ένστικτα και τις βιολογικές ανάγκες του ατόμου και κατά συνέπεια είναι έμφυτο, το Εγώ αποτελεί το λογικό μέρος που αν και δεν είναι έμφυτο, αναπτύσσεται και καλλιεργείται με την επίδραση της συσσωρευμένης εμπειρίας και τέλος το Υπερεγώ αντιπροσωπεύει όλες τις θετικές ηθικές και κοινωνικές αξίες του ατόμου, αποτελώντας κατά κάποιο τρόπο την ηθική συνείδηση.
Το Εκείνο ή Προεγώ: Το Εκείνο είναι μια συλλογική ονομασία για τις βιολογικές ανάγκες και ενορμήσεις του ατόμου. Λειτουργεί με την αρχή της ευχαρίστησης με απώτερο σκοπό (όπως υποδεικνύει και το όνομα) την απομάκρυνση του πόνου και την εκπλήρωση των ενστίκτων του ατόμου.
Ο Σίγκμουντ Φρόυντ έλεγε πως: Είναι το σκοτεινό, απρόσιτο μέρος της πρoσωπικότητάς μας, ό,τι ελάχιστο γνωρίζουμε το έχουμε μάθει από την έρευνα των ονείρων και τη δημιουργία νευρωσικών συμπτωμάτων, και τα περισσότερα είναι αρνητικά στοιχεία και μπορούν να περιγραφούν μόνο ως η αντίθεση στο Εγώ. Όλοι προσεγγίζουμε το Εκείνο με αναλογίες: το αποκαλούμε χάος, ένα καζάνι γεμάτο κοχλάζουσες ενορμήσεις, δεν παράγει μια ολοκληρωμένη θέληση, παρά μόνο μια προσπάθεια να ικανοποιήσει τις ενστικτώδεις ενορμήσεις που είναι υποκείμενες στην αρχή της ευχαρίστησης.
(Πηγή φωτογραφίας: Από Sigmund Freud – http://www.freud.org.uk/about2.html[dead link], Κοινό Κτήμα, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=9966760)
Γεννήσεις
1
952 – Ζαν-Πολ Γκοτιέ | Γάλλος σχεδιαστής μόδας. Μαθήτευσε στις αρχές της δεκαετίας του 1970 στους οίκους Patou και Πιερ Καρντέν.
Δημιούργησε την πρώτη του κολεξιόν ετοιμοφόρετων ενδυμάτων το 1976.
Εδραίωσε τον μύθο του enfant terrible της μόδας, με τη δουλειά του που ισορροπεί, μεταξύ του ριζοσπαστικού και του συμβατικού.
Τον κορσέ, το πιο απλό και παραδοσιακό εσώρουχο, το μετέτρεψε σε προκλητικό εξωτερικό ένδυμα. Εισήγαγε τις φούστες για άνδρες και συνετέλεσε στο να γίνει αποδεκτό το τατουάζ από τις μάζες.
Καθιέρωσε την εμπορική σειρά Gaultier (1988), σχεδίασε για τον κινηματογράφο και συνεργάστηκε με διάσημους καλλιτέχνες, όπως η Μαντόνα.
Ο Γκοτιέ μεταφέρει στην πασαρέλα τη μόδα του δρόμου, σε συνδυασμό με στοιχεία που σοκάρουν, όπως ο ασαφής καθορισμός του φύλου, της φυλής και της σεξουαλικότητας, με μοντέλα ασυμβίβαστους ή «αληθινούς» τύπους. Το 1997 μεταπήδησε στην υψηλή ραπτική, κάνοντας επιδείξεις στο Παρίσι.
(Πηγή φωτογραφίας: Από Netaction – Έργο αυτού που το ανεβάζει, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=38977143)
Θάνατοι
1803 – Αντελαΐντ Λαμπίλ-Γκιαρντ| Ήταν Γαλλίδα ζωγράφος που αγωνίστηκε για τα δικαιώματα των γυναικών και για να έχουν ίσες ευκαιρίες στην τέχνη και υποστήριξε τη Γαλλική Επανάσταση. Ήταν μία από τις ελάχιστες γυναίκες που κατάφεραν να γίνουν δεκτές στη Βασιλική Ακαδημία Ζωγραφικής και Γλυπτικής του Παρισιού ενώ ήταν η πρώτη γυναίκα που έλαβε άδεια να λειτουργήσει εργαστήριο ζωγραφικής στο Λούβρο. Ήταν επίσης η πρώτη που ζωγράφισε πίνακα που δείχνει γυναίκα ζωγράφο με γυναίκες μαθήτριες.
Η Λαμπίλ-Γκιαρντ γεννήθηκε το 1749 στο Παρίσι και όταν ήταν μικρή ο πατέρας της, που ήταν σχετικά ευκατάστατος λόγω του ότι ήταν επιχειρηματίας[19], έβαλε τον προσωπικό του φίλο, τον ζωγράφο Φρανσουά-Ελί Βενσάν, να της διδάξει ζωγραφική. Αργότερα η Λαμπίλ-Γκιαρντ άρχισε να μαθαίνει τεχνοτροπία παστέλ από τον ζωγράφο Μωρίς Καντάν ντε λα Τουρ.
Το 1769 παντρεύτηκε τον εφοριακό Νικολά Γκιαρντ αλλά επέλεξε να μην κάνει παιδιά προκειμένου να διαθέτει όλο τον χρόνο και την ενέργειά της στο έργο της[16] ή ίσως γιατί πολύ απλά από την πρώτη στιγμή δεν είχε καλές σχέσεις με τον σύζυγό της και πολύ σύντομα βρέθηκαν σε διάσταση. Η Λαμπίλ-Γκιαρντ συνέχισε την εκπαίδευσή της στα παστέλ με τον Μωρίς Καντάν ντε λα Τουρ μέχρι το 1775.
Το 1800 παντρεύτηκε τον ζωγράφο Φρανσουά-Αντρέ Βενσάν.
(Πηγή φωτογραφίας: Από Αντελαΐντ Λαμπίλ-Γκιαρντ – This file was donated to Wikimedia Commons as part of a project by the Metropolitan Museum of Art. See the Image and Data Resources Open Access Policy, Κοινό Κτήμα, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=38344581)
Στο link που ακολουθεί μπορείτε να διαβάσετε
ακόμα περισσότερα γεγονότα που συνέβησαν αυτή την ημερομηνία
Γέγονε την 24η Απριλίου
