...
Η ταυτότητα της ημέρας
και τα γεγονότα που την «σημάδεψαν»
– 20 Μαρτίου 2024 –
Είναι η 79η ημέρα του έτους κατά το Γρηγοριανό ημερολόγιο.
Υπολείπονται 286 ημέρες για τη λήξη του.
🌅 Ανατολή ήλιου: 06:28 – Δύση ήλιου: 18:37 – Διάρκεια ημέρας: 12 ώρες 9 λεπτά
🌖 Σελήνη 20.3 ημερών
Χρόνια πολλά στους: Κλώντια, Κλόντια, Κλαύδια, Κλό, Ροδιανό,
Ροδινό, Ροδίνη, Ρόδη, Ροδιανή, Ροδιάνα, Ροδή και Ροδία
| Γεγονότα
1991 – Ο Έρικ Κλάπτον χάνει το γιο του Κόνορ, όταν σε ηλικία 5 ετών ο μικρός πέφτει από τον 53ο όροφο ενός ουρανοξύστη. Γι’ αυτόν ο μεγάλος ρόκερ θα γράψει το «Tears in Haven». Είναι μία φολκ – μπλουζ μπαλάντα, με βραζιλιάνικο άρωμα, γραμμένη από τον Έρικ Κλάπτον για την απώλεια του μονάκριβου γιου του Κόνορ. Στις 20 Μαρτίου 1991 και ώρα 11 π.μ. ο πεντάχρονος Κόνορ Κλάπτον έπεσε από τον 53ο όροφο πολυκατοικίας της Νέας Υόρκης και βρήκε τραγικό θάνατο. Ήταν καρπός της σχέσης του μεγάλου βρετανού ρόκερ με την ιταλίδα ηθοποιό Λόρι Ντελ Σάντο, που δεν μετουσιώθηκε σε γάμο. Την εποχή εκείνη ο Κλάπτον ήταν παντρεμένος με την πρώην γυναίκα του Τζορτζ Χάρισον, Πάτι Μπόιντ, τη «Layla» του περίφημου τραγουδιού.
Σύμφωνα με την αστυνομία, ο μικρός Κόνορ ξέφυγε για κλάσματα του δευτερολέπτου από την επιτήρηση της νταντάς του, σκαρφάλωσε στο πρεβάζι του παραθύρου και από ένα μικρό άνοιγμα που είχε αφήσει η καθαρίστρια έπεσε στο κενό. Το συνήθιζε αυτό στην Ιταλία, όπου ζούσε με τη μητέρα του. Μόνο που εκεί το παράθυρο ήταν στο ύψος του εδάφους, ενώ εδώ στον 53ο όροφο. Η Λόρι Ντελ Σάντο βρισκόταν για λίγες μέρες στη Νέα Υόρκη για δουλειές, όπως και ο Κλάπτον, που είχε καταλύσει σε διπλανό ξενοδοχείο.
Ο θάνατος του γιου του συγκλόνισε, όπως ήταν φυσικό, τον Κλάπτον, ο οποίος σταμάτησε κάθε επαγγελματική του δραστηριότητα για το υπόλοιπο του χρόνου. Με τη βοήθεια του στιχουργού Γουίλ Τζένινγκς έγραψε το «Tears in Heaven», ως φόρο τιμής στον αδικοχαμένο Κόνορ. Το τραγούδι κυκλοφόρησε σε σινγκλ στις 17 Ιανουαρίου 1992. Αρχικά συμπεριλήφθηκε στο σάουντρακ της αστυνομικής ταινίας «Rush» και στη συνέχεια στο αριστουργηματικό «Unplugged» του. Γνώρισε αμέσως μεγάλη επιτυχία κι έφθασε μέχρι το Νο2 του αμερικάνικου πίνακα επιτυχιών, για να γίνει το πιο δημοφιλές τραγούδι του Κλάπτον. Το 1993 επιβραβεύτηκε από τη μουσική βιομηχανία, κερδίζοντας τρία Γκράμι.
1996 – Μεγάλη επιτυχία για τον Παναθηναϊκό, ο οποίος προκρίνεται για τρίτη φορά στην ιστορία του, στην ημιτελική φάση του Κυπέλλου Πρωταθλητριών (Τσάμπιονς Λιγκ).
Το 0-0 του πρώτου αγώνα στην Βαρσοβία έχριζε τους «πράσινους» φαβορί, όμως οι παίκτες του Χουάν Ραμόν Ρότσα θα έπρεπε να το αποδείξουν και εντός του αγωνιστικού χώρου. Στον επαναληπτικό αγώνα της προημιτελικής φάσης, οι «πράσινοι» με γκολ των Βαζέχα (2) και Μπορέλι νικούν 3-0 τη Λέγκια Βαρσοβίας στο ΟΑΚΑ κι έτσι αποκλείουν την πολωνική ομάδα, από την οποία είχαν αποσπάσει λευκή ισοπαλία στον πρώτο αγώνα.
Νύχτα ..μαγική και ονειρεμένη για τους «πράσινους» του Χουάν Ραμόν Ρότσα. Από κει και πέρα τα 70.000 «παιδιά της Λεωφόρου» αποθέωσαν τους: Βάντσικ, Αποστολάκης, Ουζουνίδης, Γεωργιάδης Γ.Σ., Καλιτζάκης, Κολιτσιδάκης, Μπορέλι (89′ Γκούμας), Καπουράνης, Μαραγκός (89′ Νιόπλιας), Δώνης, Βαζέχα (89′ Λαγωνικάκης).
2003 – Αμερικανικoβρετανικά στρατεύματα εισβάλλουν στο Ιράκ για την ανατροπή του Σαντάμ Χουσεΐν, με ισχυρά πυρά βαρέως πυροβολικού κοντά στα σύνορα με το Κουβέιτ, πύραυλοι πλήττουν τη Βαγδάτη και εκρήξεις αναφέρονται στις πετρελαιοπηγές της Βασόρας. Οι εισβολείς έθεσαν υπό τον έλεγχό τους την πόλη Ουμ Κασρ, στα σύνορα με το Κουβέιτ.
Ο πρόεδρος Σαντάμ εμφανίστηκε στην ιρακινή τηλεόραση, χαρακτηρίζοντας τον πρόεδρο Μπους ως εγκληματία. Η Βαγδάτη ανακοίνωσε ότι συνολικά τέσσερις ιρακινοί στρατιώτες σκοτώθηκαν και πέντε τραυματίστηκαν από τις αμερικανικές επιθέσεις κι ότι οι αμερικανικές δυνάμεις έχουν εκτοξεύσει 72 πυραύλους Κρουζ.
Ο πόλεμος στο Ιράκ χωρίζεται σε δύο φάσεις. Η πρώτη φάση ξεκινά με την εισβολή των Αμερικανικών δυνάμεων στο Ιράκ, στις 20 Μαρτίου 2003, και ολοκληρώνεται στα τέλη Απριλίου του 2003 με τα γεγονότα της πτώσης της Βαγδάτης στις 9 Απριλίου 2003 και την πτώση της κυβέρνησης Χουσεΐν. Ακολούθησε η σύλληψη των ηγετικών στελεχών της κυβέρνησης Χουσεϊν το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς και η σύλληψη του ίδιου του Χουσεΐν στις 13 Δεκεμβρίου του 2003, ο οποίος τελικά απαγχονίστηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2006. Η δεύτερη και μακρύτερη φάση του πολέμου ξεκινά με την εξέγερση Ιρακινών κατά των δυνάμεων κατοχής και της νέας Ιρακινής κυβέρνησης το 2004. Η συνεχιζόμενη ένταση οδήγησε στον εμφύλιο πόλεμο μεταξύ Σιιτών και Σουνιτών από το Φεβρουάριο του 2006 έως τον Μάιο του 2008.
Στις 31 Αυγούστου 2010, ο πρόεδρος (2010) των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα κήρυξε το τέλος του πολέμου και διέταξε τους Αμερικανούς στρατιώτες να αποχωρήσουν από το Ιράκ. Οι τελευταίες Αμερικανικές στρατιωτικές δυνάμεις εγκατέλειψαν τη χώρα τον Δεκέμβριο του 2011.
Γεννήσεις
1931 – Ντίνος Χριστιανόπουλος | Έλληνας λογοτέχνης. Πολύπλευρη και πολυσυζητημένη πνευματική προσωπικότητα, ο Ντίνος Χριστιανόπουλος (φιλολογικό ψευδώνυμο του Κωνσταντίνου Δημητριάδη), υπήρξε εκδότης, μεταφραστής, πεζογράφος, δοκιμιογράφος, λαογράφος, συλλέκτης έργων τέχνης, ιδιοκτήτης πινακοθήκης, σχολιαστής (ενίοτε ιδιαίτερα δηκτικός) των έργων και των ζωών των άλλων, μα πάνω απ’ όλα ένας από τους σημαντικότερους έλληνες ποιητές.
Η ποίησή του χαρακτηρίζεται από έντονα ερωτική διάθεση κι επιρροές από το έργο του Κωνσταντίνου Καβάφη. «Πάντως, η βασικότερη διαφορά είναι ότι ο Καβάφης είναι φιλήδονος, ενώ εγώ γράφω για την αγωνία της ερωτικής στέρησης», έλεγε.
Ο Ντίνος Χριστιανόπουλος γεννήθηκε στις 20 Μαρτίου 1931 στη Θεσσαλονίκη, την οποία ουδέποτε εγκατέλειψε. Ήταν γιος του Αναστάση Δημητριάδη και της Φανής Αποστολίδου, που είχαν εγκατασταθεί στη Θεσσαλονίκη ως ανταλλάξιμοι μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή.
Το 1994 ο Ντίνος Χριστιανόπουλος εμφανίστηκε και ως συνθέτης στον δίσκο «Το αιώνιο παράπονο», μελοποιώντας δική του ποίηση. Ποιήματά του έχουν μελοποιήσει μεταξύ άλλων o Μάνος Χατζιδάκις («Αναμονή (Όταν περιμένω)», «Ανταλλαγή (Με κατάνυξη)», «Ενός λεπτού σιγή»), ο Διονύσης Σαββόπουλος («Τι να τα κάνω τα τραγούδια σας»), ο Σταύρος Κουγιουμτζής («Όταν σε περιμένω», «Βαρδάρι») και ο Αργύρης Μπακιρτζής («Το Φιλί»). Καταβεβλημένος από τις αλλεπάλληλες, τα τελευταία χρόνια, περιπέτειες της υγείας του, ο Ντίνος Χριστιανόπουλος έφυγε από τη ζωή τις 11 Αυγούστου 2020, σε ηλικία 89 ετών.
Θάνατοι
1966 – Δημήτριος Γαλάνης | Ήταν Έλληνας χαράκτης, από τους πρωτοπόρους στο είδος του στον ελληνικό καλλιτεχνικό κόσμο. Ασχολήθηκε επίσης εκτενώς με τη γελοιογραφία και τη ζωγραφική. Αν και γεννήθηκε στην Αθήνα το 1882, ο πατέρας του, ο φιλόλογος Εμμανουήλ Γαλάνης που καταγόταν από την Κύμη, τον έγραψε στα μητρώα του Δήμου Κύμης με έτος γεννήσεως το 1879. Το 1895 16 μόλις ετών, έπαιρνε μισθό απο την “Ακρόπολη” για τις γελοιογραφιες του. Από το 1897 έως το 1899 σπούδασε πολιτικός μηχανικός στο Πολυτεχνείο της Αθήνας, με δάσκαλο στο σχέδιο τον Νικηφόρο Λύτρα.
Με υποτροφία μιας γαλλικής σατυρικής επιθεώρησης για το σκίτσι του με θέμα Ο Κατακλυσμός του Νώς στην παριζιάνικη εφημερίδα “Le Journal” , το 1900 πήγε στη Γαλλία για να σπουδάσει στη Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού με πρώτο δάσκαλο τον Φερνάν Κορμόν (Fernand Cormon), ζωγράφο ακαδημαϊκής νοοτροπίας. Από το 1902, ο Γαλάνης άρχισε να σχεδιάζει γελοιογραφίες για διάφορα σατυρικά έντυπα της εποχής, όπως τα περιοδικά L’Assiette au Beurre, Le Cri de Paris, Gil Blas, Le Rire και Le Canard Sauvage. Κατά την περίοδο 1907–1909, ο Γαλάνης έζησε στη Γερμανία, όπου εργάσθ ηκε ως γελοιογράφος για τα γερμανικά περιοδικά Simplicissimus και Lustige Blätter. Την ίδια εποχή, φιλοτέχνησε και διαφημιστικές αφίσες.
Το 1904, παρουσίασε έργα του σε τέσσερις ομαδικές εκθέσεις και έτσι άρχισε να γίνεται γνωστός στο φιλότεχνο κοινό της γαλλικής πρωτεύουσας. Την ίδια εποχή συνδέθηκε φιλικά με τον ποιητή Ζαν Μορεάς (γαλλικό ψευδώνυμο του Ιωάννη Α. Παπαδιαμαντόπουλου) και τους καλλιτέχνες Αντρέ Ντεραίν, Ανρί Ματίς και Αριστίντ Μαγιόλ. Το 1912 παρουσίασε έργα του στην έκθεση των κυβιστών της ομάδας «Χρυσή Τομή» (La Section d’or). Δύο χρόνια αργότερα συμμετείχε με τρεις τοπιογραφίες στην ετήσια Έκθεση των Ανεξαρτήτων (Salon des Indépendants).
Έχοντας ήδη καθιερωθεί ως χαράκτης, ο Γαλάνης στην συνέχεια εξέθεσε έργα του στο Λονδίνο, τις Βρυξέλλες και την Νέα Υόρκη. Παράλληλα άρχισε να ασχολείται συστηματικά με την διακόσμηση βιβλίων με χαρακτικά έργα. Πολλά από τα βιβλία που διακόσμησε παρουσιάσθηκαν σε διάφορες εκθέσεις κατά την περίοδο του Μεσοπολέμου. Το 1929, ο Ζαχαρίας Παπαντωνίου προσκάλεσε τον Γαλάνη στην Ελλάδα για να αναλάβει την Έδρα της Χαρακτικής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, αλλά ο Γαλάνης δεν δέχθηκε για προσωπικούς λόγους. (Την συγκεκριμένη έδρα την κατέλαβε τελικά ο Γιάννης Κεφαλληνός.)
Από το 1930 αφιερώθηκε σχεδόν αποκλειστικά στη χαρακτική. Κατά το διάστημα 1930–1937 δίδασκε χαρακτική στο εργαστήριό του στο Παρίσι. Σε αυτό το εργαστήριο, έλαβαν μαθήματα και πολλοί νέοι Έλληνες καλλιτέχνες, όπως ο Ν. Χατζηκυριάκος-Γκίκας, ο Πολύκλειτος Ρέγκος, η Μ. Ραφτοπούλου, ο Α. Βασιλικιώτης, ο Κ. Ηλιάδης κ.ά. Ως χαράκτης, ο Γαλάνης ασχολήθηκε και με τον σχεδιασμό γραμματοσήμων. Το πιο γνωστό του έργο για τους φιλοτελιστές είναι μία σειρά από τέσσερα γραμματόσημα με θέμα την Διεθνή Έκθεση του Παρισιού του 1937. Η συγκεκριμένη σειρά σχεδιάσθηκε το 1936, κατόπιν παραγγελίας από τα Γαλλικά Ταχυδρομεία.
Μετά την απελευθέρωση της Γαλλίας, το 1945, ο Γαλάνης εκλέχθηκε καθηγητής στην Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού και την ίδια χρονιά έγινε ισόβιο μέλος της γαλλικής Ακαδημίας Καλών Τεχνών (Académie des Beaux-Arts). Το 1950 εκλέχθηκε αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.
Στο link που ακολουθεί μπορείτε να διαβάσετε
ακόμα περισσότερα γεγονότα που συνέβησαν αυτή την ημερομηνία
Γέγονε την 20η Μαρτίου
