Μίλτον Παρκ και Φρόουμ:
Μικρά γαλατικά χωριά ή τρόποι
για ανεξάρτητη μετακομματική πολιτική;
- γράφει η Μαριανέλλα Κλώκα
Το αυτολεξεί διοργάνωσε την περασμένη Τρίτη μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση με αφορμή την έκδοση του βιβλίου «Πόλη και Οικολογία – Διάλογοι με τους Μπράιαν Τόκαρ και Δημήτρη Ρουσόπουλο». Κάτω από τον ίδιο τίτλο κλήθηκαν οι Θοδωρής Παπαδόπουλος και Δημήτρης Ρουσόπουλος να παραθέσουν δύο παραδείγματα νικηφόρων αγώνων συλλογικοτήτων. Στόχος του αυτολεξεί ήταν να ανοίξει μια συζήτηση για το σήμερα και κυρίως για το πώς τα κοινωνικά κινήματα μπορούν να έχουν δυναμικό λόγο στα δημοτικά δρώμενα, χωρίς κομματικούς χρωματισμούς, αλλά και πώς αυτά τα σκόρπια παραδείγματα δεν θα είναι μερικά «γαλατικά χωριά», αλλά η καθημερινότητά μας.
Το παράδειγμα της αυτοδιαχειριζόμενης γειτονιάς του Μίλτον Παρκ στο Μόντρεαλ, αποτελεί μια ιστορική παρακαταθήκη για τα κινήματα. Όλα ξεκίνησαν όταν κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’50, μια εταιρεία ακινήτων η Concordia Estades Ltd, άρχισε να αγοράζει σπίτια στην καναδέζικη γειτονιά του Δημήτρη Ρουσόπουλου, συγκεντρώνοντας μέσα σε λίγα χρόνια ένα σημαντικό ποσοστό ιδιοκτησίας. Σκοπός της ήταν να εκδιωχθούν ιδιοκτήτες και ενοικιαστές, να κατεδαφιστούν τα πάντα και να οικοδομηθεί η πόλη του 21ου αιώνα με μεγάλα κτηριακά συγκροτήματα και πολυκατοικίες. Τότε υπήρξε μια σύγκλιση μεταξύ ανθρώπων της Σχολής Κοινωνικής Εργασίας του McGill, νέων ριζοσπαστών της δεκαετίας του ’60 και γειτόνων που ενδιαφέρθηκαν να μάθουν και να αντισταθούν. Σιγά σιγά δημιουργήθηκε η Επιτροπή Πολιτών του Μίλτον Παρκ, η οποία στο ζενίθ της είχε 200 μέλη. Ο αγώνας ήταν έντονος και κράτησε αρκετά χρόνια με διαδηλώσεις, καταλήψεις, πιέσεις για κυκλοφορικές αλλαγές στους δρόμους της γειτονιάς αυτής ακόμα και δικαστήρια. Κυρίως όμως αυτό που τον χαρακτήρισε ήταν η στοχοπροσήλωση, η διάρκεια και οι συμμαχίες. Κατέληξε τη δεκαετία του ‘80 να ακυρώσει τα σχέδια της εταιρείας μέσα από τη θέσπιση μιας συνεργατικής κοινότητας που κατάφερε να αγοράσει τα σπίτια με χαμηλό επιτόκιο και να καταλήξει όλο αυτό σε μια μη κερδοσκοπική αστική στέγαση. Λεπτομέρειες για την σημαντικότατη αυτή δράση των κατοίκων του Μίλτον Παρκ, υπάρχουν στο προαναφερθέν βιβλίο «Πόλη και Οικολογία».
O Θοδωρής Παπαδόπουλος παρουσίασε τους Ανεξάρτητους του Φρόουμ. Το Φρόουμ είναι μια πόλη στο Σόμερσετ, κοντά στο Μπρίστολ της Αγγλίας. Οι Ανεξάρτητοι για το Φρόουμ είναι μια τοπική πολιτική ομάδα, γνωστή για την ανεξάρτητη και μη κομματική πολιτική της προσέγγιση και για την υποστήριξη μιας σειράς ιδεών που έχουν γίνει γνωστές ως επίπεδη δημοκρατία – “flatpack democracy”. Πρόκειται για ανεξάρτητους δημοτικούς συμβούλους που ελέγχουν το Δημοτικό Συμβούλιο από το 2011. Η ανάπτυξη του δημοτικού συμβουλίου από τους Ανεξάρτητους για το Φρόουμ έχει πιστωθεί ως το χωνευτήρι μιας νέας ανεξάρτητης προσέγγισης στην τοπική αυτοδιοίκηση, και αναφέρεται ότι ήταν άμεσα υπεύθυνη για τις εκλογικές επιτυχίες μιας σειράς παρόμοιων ανεξάρτητων ομάδων και σε άλλα μέρη της Αγγλίας. Ο τρόπος με τον οποίο διοικείται το δημοτικό συμβούλιο από το 2011 έχει ερευνηθεί από πολλές ακαδημαϊκές ομάδες. Οι περισσότερες έχουν αξιολογήσει την ευρύτερη σημασία του εγχειρήματος καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι το Φρόουμ γίνεται όλο και πιο γνωστό για την ακμάζουσα ανεξάρτητη πολιτική και οικονομική του ταυτότητα και ότι γίνεται μέντορας για άλλα μέρη που προσπαθούν να αναπαράγουν τις συνθήκες για ανεξάρτητη, μετακομματική πολιτική.
Το εγχείρημα έχει τραβήξει το ενδιαφέρον και του The Guardian, που εκτός από εκτενή αρθρογραφία, έχει παράξει και ντοκιμαντέρ μικρού μήκους. Ο Θοδωρής Παπαδόπουλος παρουσίασε λοιπόν ένα «εξαγώγιμο» παράδειγμα άμεσης δημοκρατίας, καλώντας το κοινό να επισκεφτεί την ιστοσελίδα και να μελετήσει τις «οδηγίες χρήσης» για το πώς να μεταφέρει στον τόπο του, την προσέγγιση αυτή.
Δείτε το βίντεο με τις παρουσιάσεις της εκδήλωσης, που διοργανώθηκε από το αυτολεξεί στον φιλόξενο πάντα χώρο του trise, Διεθνούς Ινστιτούτου Κοινωνικής Οικολογίας.
