Μια μικροκαμωμένη επαναστάτρια

Η ίδια ήταν εβραϊκής καταγωγής, μέλος των Σοσιαλεπαναστατών (Εσέρων) και είχε οδηγηθεί στα κάτεργα σε ηλικία μόλις 16 ετών το 1906 για τη συμμετοχή της στην τοποθέτηση βόμβας ενάντια στο τσαρικό καθεστώς. Αποφυλακίστηκε ημίτυφλη και με σωματικά προβλήματα μετά από 11 χρόνια, μετά τη Φεβρουαριανή επανάσταση και αμέσως συμμετείχε στα γεγονότα. Συγκλονίστηκε από τη βίαιη διάλυση της Συντακτικής Συνέλευσης, όπου είχαν την πλειοψηφία οι Σοσιαλεπαναστάτες, από τους μειοψηφούντες Μπολσεβίκους – Η επακόλουθη απαγόρευση των υπολοίπων κομμάτων, και των δικών της Σοσιαλεπαναστατών, όπλισε την αποφασιστικότητά της.

Τρεις σφαίρες της Καπλαν πέτυχαν από κοντά τον Λένιν και τον τραυμάτισαν σοβαρά. Η ίδια εκτελέστηκε με μια σφαίρα στο κεφάλι, σε ηλικία 28 ετών, αφού πρώτα δήλωσε:

«Το όνομά μου είναι Φάνια Κάπλαν. Σήμερα πυροβόλησα τον Λένιν. Το έκανα μόνη μου. Δεν θα πω από ποιον προμηθεύτηκα το περίστροφό μου. Δεν θα δώσω λεπτομέρειες. Είχα αποφασίσει να σκοτώσω τον Λένιν εδώ και πολύ καιρό. Τον θεωρώ προδότη της Επανάστασης. Εξορίστηκα στο Ακατούι επειδή συμμετείχα σε μια απόπειρα δολοφονίας εναντίον ενός τσαρικού αξιωματούχου στο Κίεβο. Πέρασα 11 χρόνια σε καταναγκαστικά έργα. Μετά την Επανάσταση, απελευθερώθηκα. Τάχθηκα υπέρ της Συντακτικής Συνέλευσης και εξακολουθώ να είμαι υπέρ της».

Το τηλεγράφημα που έφτασε στο Κρεμλίνο αμέσως μόλις το νέο μαθεύτηκε ήταν από τον Γραμματέα του Κόμματος, Ιωσήφ Στάλιν: «Σύντροφε Λένιν, απάντησε σε αυτή τη βάναυση επίθεση με την οργάνωση ανοιχτής και συστηματικής μαζικής τρομοκρατίας κατά της αστικής τάξης και των πρακτόρων της.»

Η επαναφορά της θανατικής ποινής που είχε καταργηθεί από την επανάσταση ήταν το πρώτο μέτρο που ελήφθη και εφαρμόστηκε σε μαζική κλίμακα.