Κριτήριο για κάθε πολιτική θέση
είναι οι πραγματικές ανάγκες των ανθρώπων που αυτή αφορά
Το ΚΚΕ εργαλειοποιεί τον μαρξισμό
για να πλασάρει ομοφοβικές τάσεις
που εμμένουν σε έναν ανορθολογικό και αντικοινωνικό βιολογισμό
- από το προφίλ της Ilirida Musaraj -
Αυτό είναι μια πολύ επιζήμια τοποθέτηση για το σύνολο των κομμουνιστογενών δυνάμεων, καθώς παραβλέπει σημαντικά ιστορικά κεκτημένα, όπως της επανάστασης του 1917 που υπήρξε ένα πραγματικό θερμοκήπιο ριζικών κοινωνικών μετασχηματισμών ως προς τις έμφυλες σχέσεις, την γονεικότητα και την σεξουαλικότητα. Μάλιστα με επαναστατικά διατάγματα αποποινικοποιήθηκε η ομοφυλοφιλία και το 1918 έγινε υπουργός εξωτερικών υποθέσεων ο Τσιτσέριν, ανοιχτά γκευ. Επίσης, το 1920 η Ρωσία έγινε η πρώτη χώρα παγκοσμίως που νομιμοποίησε τις εκτρώσεις χωρίς περιορισμούς.
Η ποινικοποίηση της ομοφυλοφιλίας επήλθε ξανά το 1934 από τον Στάλιν μαζί με τις νομοθεσίες που εδραίωσαν την πρωτοκαθεδρία της πυρηνικής οικογένειας όπως αυτή της απαγόρευσης των εκτρώσεων, γιατί τα 5χρονα θέλουν χέρια και πόδια. Δύσκολο βέβαια για το ΚΚΕ να ενσωματώσει τόσο αντιφατικές πρακτικές σε μια κοινή αφήγηση, οπότε καλύτερα να πάθει αρχή πορτοκαλάδας για τα πριν του ’30.
Το 2021 έκανα μια κάφρικη εργασία στο πλαίσιο του μεταπτυχιακού προγράμματοw με τίτλο “Η μαρξική κριτική για τα ατομικά δικαιώματα: η στάση του ΚΚΕ για το σύμφωνο συμβίωσης” για να αποκωδικοποιήσω τι έλεγε το ΚΚΕ και πως εργαλειοποιούσε την μαρξική θεωρία.
Κλασικό επιχείρημα ήταν ότι τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ+ είναι ένας αντιπερισπασμός των κυβερνήσεων για να απομακρύνουν την συζήτηση από τα πραγματικά προβλήματα, δηλαδή τα ταξικά που επηρεάζουν και τους ΛΟΑΤΚΙ.
Το επιχείρημα αυτό είναι αδύναμο, γιατί ανεξαρτήτως από τις στοχεύσεις κάθε κυβέρνησης, η ταξική ταυτότητα και η σεξουαλική ταυτότητα δεν είναι αλληλοαποκλειόμενοι ούτε αλληλεπικαλυπτόμενοι παράγοντες, επομένως και οι αξιώσεις που επέρχονται από αυτά δεν έρχονται σε αντίφαση, αλλά ούτε και σε άμεση ταύτιση.
Το δεύτερο επιχείρημα του ΚΚΕ είναι πολύ πιο περίπλοκο, καθώς προσπαθεί να αναλύσει τον θεσμό της πυρηνικής οικογένειας με βάση μια “επιστημονική” μαρξιστική ανάλυση (βάση-εποικοδόμημα). Λέει ότι το δικαίωμα στον γάμο/ σύμφωνο συμβίωσης απορρέει από την δυνατότητα ενός ζευγαριού να τεκνοποιήσει-αναπαράξει το είδος και όχι από την ατομική επιλογή δύο ανθρώπων να συμβιώσουν.
Εδώ όμως βλέπουμε ένα λάθος στην διατύπωση, ένα σκόπιμο λάθος που βιολογικοποιεί την ύπαρξη της οικογένειας στον καπιταλισμό. Η οικογένεια στην καπιταλιστική κοινωνία δεν έχει ως στόχο την αναπαραγωγή του είδους γενικά και αόριστα, αλλά την αναπαραγωγή της εργατικής τάξης και της εργατικής δύναμης. Εδώ προκύπτουν κάποια ερωτήματα. Πρώτον, η συμβίωση και η τεκνοθεσία από ομοφυλόφιλα ζευγάρια μπορεί κάλιστα να οδηγήσει στην αναπαραγωγή του εργατικού δυναιμικού και να συνάδει με τις καπιταλιστικές επιταγές. Από την άλλη, ακόμα κι αν δεν συμφέρει τον καπιταλισμό, γιατί να χρησιμοποιείται αυτό ως επιχείρημα από κομμουνιστικές δυνάμεις για να περιοριστούν οι επιθυμίες των ΛΟΑΤΚΙ; Στην περίπτωση ετεροφυλόφιλων ζευγαριών που δεν μπορούν ή δεν θέλουν να κάνουν παιδιά τότε πρέπει να τους απαγορεύεται ο γάμος/σύμφωνο συμβίωσης εφόσον εκλείπει ο λόγος τέλεσής του;
Τι πρότεινε όμως το ΚΚΕ τότε; Πρότεινε την ρύθμιση των κληρονομικών και ιατρικών ζητημάτων μέσω συμφωνητικών ιδιωτικού αστικού δικαίου, δηλαδή πάλι στο πλαίσιο της αστικής δικαιοσύνης. Η σεξουαλικότητα είναι ιδιωτική υπόθεση και έτσι πρέπει να παραμείνει, λένε οι ΚΚΕδες. Και τα ατομικά δικαιώματα όμως την σφαίρα των ιδιωτών διευθετούν.
Τελειώνοντας την εργασία κατέληξα στο πολύ ρηχό anticlimatic συμπέρασμα που υποπτευόμουν εξαρχής: το μαρξικό σχήμα μια χαρά χωράει τον γάμο και την τεκνοθεσία από ΛΟΑΤΚΙ, απλά το ΚΚΕ δεν γουστάρει τους γκέυ. Εργαλειοποιεί τον μαρξισμό για να πλασάρει ομοφοβικές τάσεις που εμμένουν σε έναν ανορθολογικό και αντικοινωνικό βιολογισμό, όπως επιβεβαιώθηκε και από την πρόσφατη ομιλία του Κουτσούμπα στην Βουλή.
Η αντίθεση του ΚΚΕ στο σύμφωνο ήταν επειδή το θεωρούσε πρόδομο της τεκνοθεσίας.Τι μας λέει το ΚΚΕ λοιπόν; Μας λέει ότι για να μεγαλώσει σωστά ένα παιδί προϋπόθεση είναι η πυρηνική ετεροφυλόφιλη οικογένεια. Δήλωση παρμένη από την αστική ιδεολογία του 19ου αι. Τόσο ομοφοβική όσο και σεξιστική.
Στην τελική όμως το θέμα της γονεικοτητας και της συντροφικότητας δεν πρέπει να αξιολογείται ως προς την θεωρητική συμβατότητα με κάποιο ιδεολογικό σύστημα. Κι ο Μαρξ να έλεγε όχι στο γάμο και την τεκνοθεσία των ΛΟΑΤΚΙ, εμείς θα πρέπει να λέμε ναι, γιατί κύριο κριτήριο για κάθε πολιτική θέση είναι οι πραγματικές ανάγκες των ανθρώπων που αυτή αφορά. Και αυτό θα πρέπει να πουν και τα μέλη και οι ψηφοφόροι του ΚΚΕ.
Τα ενυπόγραφα κείμενα που δημοσιεύουμε εκφράζουν τον συντάκτη τους,
χωρίς να συμπίπτουν εξ ολοκλήρου ή και κατ’ ανάγκη με την άποψη μας
Διαβάστε περισσότερα στην ενότητα
με click στο Posted in Αλιεύματα
