Κινηματογραφική Λέσχη | Οδός Μαλχόλαντ, του Ντέιβιντ Λιντς


...

Κινηματογραφική Λέσχη
Δήμου Αγρινίου

 | Άνεσις | Χαρ. Τρικούπη 33 – Αγρίνιο | τηλ.: 26410 44345 | 


Οδός Μαλχόλαντ
Mulholland Drive, του Ντέιβιντ Λιντς

| Την Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2025 |
στον Δημοτικό κινηματογράφο Άνεσις

| Το αριστούργημα του Ντέιβιντ Λιντς, μια ακαταμάχητα γοητευτική,
παραισθησιογόνα, μελαγχολική, πικρή, συναρπαστική
από το πρώτο μέχρι το τελευταίο της λεπτό διαδρομή
στη χαμένη λεωφόρο της βιομηχανίας του σινεμά, της εμμονής, του προδομένου έρωτα
και των ανεκπλήρωτων ονείρων. Βραβείο Σκηνοθεσίας στις Κάννες,
υποψηφιότητα για Οσκαρ Καλύτερης Σκηνοθεσίας. |

Ώρα προβολής: 9:30, το βράδυ |

Γενική είσοδος: 3 ευρώ

 

ΗΠΑ, 2001 | Παραγωγή: Μέρι Σουίνι, Αλέν Σαρντ,
Νιλ Εντελστάιν, Μάικλ Πολέρ, Τόνι Κραντζ
Σκηνοθεσία: Ντέιβιντ Λιντς | Σενάριο: Ντέιβιντ Λιντς
Φωτογραφία: Πίτερ Ντέμινγκ | Μοντάζ: Μέρι Σουίνι
Μουσική: Αντζελο Μπανταλαμέντι
Πρωταγωνιστούν: Ναόμι Γουότς, Τζάστιν Θερού, Λόρα Χάρινγκ
Διάρκεια: 146 λεπτά | Διανομή: Summer Classics

Το «Mulholland Drive» του Ντέιβιντ Λιντς είναι η επιτομή του λιντσιανού ονείρου, μια σκοτεινή διαδρομή στο Χόλιγουντ που άλλοτε μοιάζει με φαντασίωση και άλλοτε με εφιάλτη. Η φράση «Don’t play it for real, until it gets real» λειτουργεί ως κεντρικό κλειδί: τίποτα δεν είναι αληθινό μέχρι να γίνει, κι όταν γίνει, μοιάζει πάλι με όνειρο. Η ταινία, άχρονη και κατασκευασμένη σαν vintage παλίμψηστο, αναδιπλώνεται συνεχώς, προτείνοντας μια πραγματικότητα που αλλάζει μορφές, γλιστρά και εκρήγνυται κάτω από τα μάτια του θεατή.

Στο επίκεντρο βρίσκεται η συνάντηση της Μπέτι, μιας νεαρής επίδοξης ηθοποιού που φτάνει στο Λος Άντζελες, με μια άγνωστη γυναίκα που πάσχει από αμνησία μετά από αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Από εκεί και πέρα, η αφήγηση ξετυλίγεται σε αλλεπάλληλους ομόκεντρους κύκλους: νέοι χαρακτήρες, υποπλοκές, μυστήρια και παραδοξότητες σχηματίζουν ένα υπερ-νουάρ που αποκαλύπτει τη γενεαλογία του ως αποτυχημένου τηλεοπτικού πιλότου. Κι όμως, όσο η ιστορία περιπλέκεται, το ενδιαφέρον του θεατή οξύνεται, σαν να βαδίζει σε λαγούμι που φωτίζεται μόνο από μικρές, αλλόκοτες εξόδους.

Ο Λιντς συγκεντρώνει όλες τις εμμονές του: αθώους και καταραμένους, μαφιόζους και καλλιτέχνες, πλάσματα της νύχτας, διπλές ταυτότητες και παράλληλα σύμπαντα. Η ταινία λειτουργεί ως φόρος τιμής στο «Vertigo», ως σχόλιο πάνω στο σινεμά και ως πολιτική, υπαρξιακή και αισθητηριακή χειρονομία. Η ερμηνεία της Ναόμι Γουότς μεταμορφώνει την ηρωίδα σε οριακή φιγούρα ανάμεσα στο όνειρο και την κατάρρευση, ενώ το «Silencio» γίνεται το λεκτικό της μυστικό.

Είκοσι τέσσερα χρόνια μετά, το «Mulholland Drive» παραμένει ένα ακαταμάχητο αριστούργημα που θολώνει τα σύνορα πραγματικότητας και φαντασίας, αφήνοντας τον θεατή να ξυπνά μόνο όταν το σκοτάδι καταπιεί την οθόνη.