.
Κινηματογραφική Λέσχη
Δήμου Αγρινίου
Οι έρωτες μιας ξανθιάς | του Μίλος Φόρμαν
Τρίτη 17 Δεκεμβρίου 2024
στον Δημοτικό κινηματογράφο Άνεσις
Άνεσις | Χαρ. Τρικούπη 33 – Αγρίνιο | τηλ.: 26410 44345
H θρυλική ταινία του Μίλος Φόρμαν από το 1965 σε επανέκδοση
με νέες ψηφιακές κόπιες. Υποψηφιότητα για Οσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας.
Ώρα προβολής: 9:30, το βράδυ
Γενική είσοδος: 3 ευρώ
Τσεχοσλοβακία, 1965
Παραγωγή: Ντόρο Βλάντο Χρεζιάνοβιτς, Ρούντολφ Χάγιεκ | Σκηνοθεσία: Μίλος Φόρμαν
Σενάριο: Μίλος Φόρμαν, Γιαροσλάβ Πάπουσεκ, Ιβάν Πασέρ, Βάτσκλαβ Σάσεκ | Φωτογραφία: Μιροσλάβ Οντριτσεκ
Μοντάζ: Μιροσλάβ Χάγιεκ Μουσική: Εβζέν Ιλίν
Πρωταγωνιστούν: Χάνα Μπρέτσοβα, Βλαντιμίρ Πουσόλτ, Βλαντιμίρ Μένσικ
Διάρκεια: 90 λεπτά | Διανομή: New Star
Ο Μίλος Φόρμαν σκηνοθετεί αυτόν τον συμβολικό χορό, λίγα χρόνια πριν τον διάσημο «Χορό των Πυροσβεστών» του (1967) και λίγο πριν μετοικήσει μόνιμα στην Αμερική (για να ακολουθήσουν τα οσκαρικά («Στη Φωλιά του Κούκου», «Αμαντέους» κλπ) Επηρεασμένος από την Nouvelle Vague και άρρηκτο μέλος του αντίστοιχου Τσέχικου νέου κύμματος, ο Φόρμαν χρησιμοποιεί τη φρέσκια κινηματογράφηση, τους διαλόγους αυτοσχεδιασμού, αλλά και άπλετο χιούμορ για να πει πολύ σοβαρότερα πράγματα: τον εγκλωβισμό σε ένα σοσιαλιστικό καθεστώς που αποφασίζει αυθαίρετα για τη ζωή σου, την παράνοια της εξουσίας, το αδιέξοδο μέλλον των νέων ανθρώπων, την σχεδόν «αγοραία» θέση της γυναίκας που δεν έχει πραγματική βούληση στις αποφάσεις της.
Εξαιρετικά τρυφερός στο πώς χαϊδεύει τα κορμιά των εραστών, με τις σκιές να παίζουν παιχνίδια ταυτόχρονα με τις ορμές τους. Πικρά σκληρός, στο πώς καδράρει τους ηλικιωμένους, παραιτημένους γονείς, για να δείξει την κατάληξη των ζευγαριών – μπροστά στην τηλεόραση, χωρίς να έχουν να πουν και πολλά. Κάπου ενδιάμεσα, κρύβεται η ματαιότητα των νιάτων.
Η ταινία είναι ασπρόμαυρη, αλλά τίποτα δεν είναι άσπρο/μαύρο. Είναι κομεντί, με ένα βαθύ τραύμα. Γελάς με πόνο, θλίβεσαι με ελπίδα. Θαυμάζεις την ομορφιά μελαγχολικά, γιατί ξέρεις ότι θα γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης, όχι αγάπης. Οι άντρες τελικά προτιμούν τις ξανθιές σε όλες τις εκφάνσεις του διεθνούς κινηματογράφου. Σε όλες τις κοινωνίες, τα καθεστώτα, τους πολιτισμούς. Αλλά είναι πικρό: πάντα σαν τρόπαιο.
Διαβάστε περισσότερα στο link που ακολουθεί:
Loves of a Blonde
————————————————————————–
«Είναι αστείο να το συνειδητοποιείς αλλά στην σχετικά σύντομη ζωή μου
έζησα σε έξι ή επτά διαφορετικά κοινωνικά και πολιτιστικά καθεστώτα.
Πρώτα στην Δημοκρατία της Τσεχοσλοβακίας, μετά στην περιορισμένη δημοκρατία
κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου, μετά στη ναζιστική κατοχή,
μετά σε ένα είδος δημοκρατίας για τρία χρόνια, μετά στο σταλινικό καθεστώς,
μετά στο κομμουνιστικό καθεστώς και τώρα ζω σε μια ελεύθερη χώρα.»
(Μίλος Φόρμαν)
