Aγρινιώτικο καλαντάρι
7 Ιουνίου
1933: Εξέγερση καπνεργατών
7 Ιουνίου 1933
Με αποφασιστικότητα και μαχητικό πνεύμα ξεκίνησε το πρωί της Τετάρτης 7 Ιουνίου 1933 γενική απεργία των καπνεργατών στο Αγρίνιο, ύστερα από μέρες έντονων ζυμώσεων και προετοιμασίας. Η απεργία, που προκηρύχθηκε με βασικό σύνθημα την «αδιαπραγμάτευτη ικανοποίηση των αιτημάτων του κλάδου», έφερε στους δρόμους εκατοντάδες εργάτες και εργάτριες, με αιτήματα που αφορούσαν το σύνολο των όρων ζωής και δουλειάς τους: αύξηση μεροκάματου, πλήρη ιατροφαρμακευτική κάλυψη από το Ταμείο Ασφαλίσεως Καπνεργατών (ΤΑΚ), αλλά και στήριξη των ανέργων μέσω επιδομάτων και συσσιτίων.
Η κινητοποίηση ξεκίνησε στις 9:00 το πρωί, όταν οι καπνεργάτες και οι καπνεργάτριες των εργοστασίων Παπαστράτου και Σοϊντζόγλου εγκατέλειψαν μαζικά τις γραμμές παραγωγής και συγκεντρώθηκαν στους δρόμους. Με οργανωμένο μπλοκ και συνθήματα, κατευθύνθηκαν προς το Δημαρχείο της πόλης. Εκεί, σε μια συγκέντρωση δυναμική αλλά πειθαρχημένη, ο εκπρόσωπος της επιτροπής αγώνα απηύθυνε ομιλία προς τους συγκεντρωμένους και στη συνέχεια επέδωσε ψήφισμα στον Δήμαρχο Ανδρέα Παναγόπουλο. Το ψήφισμα, το οποίο συνυπέγραφαν περίπου 700 απεργοί, απαιτούσε την αποδοχή των αιτημάτων τους και τη χορήγηση συσσιτίων για όσο διαρκούσε η απεργιακή κινητοποίηση.
Η απεργιακή δράση επεκτάθηκε γρήγορα. Στις 10:00, οι εργάτες του εργοστασίου Χασουράκη διέκοψαν και αυτοί την εργασία τους και περίπου πενήντα άτομα πραγματοποίησαν πορεία προς το τοπικό τηλεγραφείο, όπου απέστειλαν τηλεγράφημα διαμαρτυρίας προς την κυβέρνηση, ζητώντας άμεση παρέμβαση.
Λίγο αργότερα, στο απεργιακό κύμα προστέθηκαν και οι εργάτες του εργοστασίου Σκαλίγκου, ενισχύοντας τη μαζικότητα της κινητοποίησης και καταδεικνύοντας το εύρος της δυσαρέσκειας που είχε συσσωρευτεί στους κόλπους του καπνεργατικού κόσμου της πόλης.
Το Αγρίνιο εκείνης της μέρας έζησε στιγμές έντασης αλλά και αξιοσημείωτης εργατικής ενότητας. Η απεργία της 7ης Ιουνίου του 1933 καταγράφηκε ως μια από τις πιο μαζικές και οργανωμένες κινητοποιήσεις της εποχής, προοιωνίζοντας τους αγώνες που θα ακολουθούσαν τα επόμενα χρόνια για καλύτερους όρους εργασίας και αξιοπρεπή διαβίωση.
————————————————————————————————————————————————————–
Υποσημείωση: Οι χρονολογίες που καταγράφονται πριν την 16η Φεβρουαρίου 1923 είναι σύμφωνες με την χρονολόγηση των πηγών. Για την αντιστοίχιση με τη σημερινή χρονολόγηση πρέπει στην αντίστοιχη χρονολογία να προστεθούν 13 μέρες
Φωτογραφία: Η έφιππος χωροφυλακή κατά απεργών καπνεργατών στην πλατεία Χατζοπούλου
(Ελαιογραφία, Κώστα Γούναρη) Αρχείο Εργατικού Κέντρου Αγρινίου.
Έρευνα – Κείμενα: Λ. Τηλιγάδας
——————————————————————————————-
Η μνήμη είναι μια δυνατότητα για να διευρύνουμε το μέλλον
και όχι για να το συρρικνώσουμε στο ήδη ξεπερασμένο παρελθόν
