Αγρινιώτικο καλαντάρι
Σεπτεμβρίου
16 Σεπτεμβρίου 1909
Άγριαι σκηναί χωροφυλάκων
Ένα περιστατικό με πρωταγωνιστή την αυθαιρεσία δύο χωροφυλάκων συνέβη το βράδυ της 16ης Σεπτεμβρίου του 1909 στην Πάνω Πλατεία (σημερινή Πλατεία Ειρήνης), το οποίο τάραξε την ησυχία των κατοίκων του κέντρου της πόλης μας. Ήρωες αυτής της ιστορίας ήταν δύο χωροφύλακες, ο Γιώργος Λυρής από το Αιτωλικό και ο Νίκος Λαντίκας. «Οι δύο ούτοι χθες το εσπέρας μετέβησαν για να πάνε, όπως λέγουν, τα φαρμάκια λίγο παρακάτω εις τι οινοπωλείον και αφού έθυσαν αρκετά τω Βάκχω, εξήλθον και οι δύο αγκαλιασμένοι σαν αντάμηδες και διέτρεχον τας αγυιάς της πόλεως ωρυόμενοι εκ της επήρειας του γηραιού Βάκχου».
Έτσι «περπατώντας» στους δρόμους, συνάντησαν έξω από ένα παντοπωλείο μια παρέα, η οποία διασκέδαζε ήσυχα με ζουρνάδες και τραγούδια. Ξαφνικά εμφανίστηκαν οι δύο χωροφύλακες, οι οποίοι όρμησαν επάνω τους και άρπαξαν τους ζουρνάδες, διατάσσοντας ταυτόχρονα την παρέα να φύγει, με φράσεις υβριστικές. Τα μέλη της παρέας, αν και αυτοί ήταν πιωμένοι, τους απάντησαν, ότι με ήπιο τρόπο θα έπρεπε να τους προτρέψουν να φύγουν και όχι με λέξεις που θίγουν την οικογενειακή τους τιμή. Αυτό εξόργισε ακόμα πιο πολύ τους δύο χωροφύλακες, οι οποίοι πήγαν γρήγορα στην αστυνομία, πήραν τα όπλα τους και επέστρεψαν πάλι εναντίον τους, απειλώντας και βρίζοντας την κοινωνία του Αγρινίου.
Την ώρα που συνέβαιναν αυτά, στον τόπο του επεισοδίου έφτασε ο ενωμοτάρχης Τριαντόπουλος, ο οποίος με προτρεπτικά λόγια τους παρακαλούσε να αποχωρήσουν. Και θα είχαμε αιματηρές σκηνές, αν εκείνη την ώρα δεν έφτανε ο Δήμαρχος (Βασίλης Μπέλλος), ο οποίος με κάθε τρόπο κατάφερε να συλληφθούν οι χωροφύλακες, να τους αφαιρεθούν τα όπλα και να οδηγηθούν στην αστυνο-μία.
Κλείνοντας το ρεπορταζ η εφημερίδα ζητάει από το Διοικητή της χωροφυλακής Τσίκα να διώξει «τα σεσηπότα ταύτα όργανα […] τα μόνον προς πάσαν μυσαράν και ανήθικον πράξιν οργώντα και ουχί προς βελτίωσιν και ανόρθωσιν της παραπαιούσης ασφάλειάς μας». (ΣΚΡΙΠ, 17.9.1909, σελ. 6)
16 Σεπτεμβρίου 1958
«Μικρά Κορασίς απεβίωσεν από λύσσαν εις Αγρίνιον»
Από λύσσα κατέληξε η Μαρία Ιωάννου, 11 ετών, την οποία δάγκωσε ένας σκύλος δύο μήνες πριν την ημερομηνία του θανάτου της και μετά από γνωμάτευση «γέροντος γειτονικού χωρίου», ο οποίος γνωμάτευσε ότι δεν διέτρεχε κανέναν κίνδυνο και δεν χρειαζόταν καμία θεραπεία.
16 Σεπτεμβρίου 1962
Μνημόσυνα σε όλα τα χωριά του Ξηρομέρου και του Βάλτου για τον Δημήτρη Βλάχο
Σύμφωνα με τον «Μαχητή» σε όλα τα χωριά του Ξηρομέρου εκείνη τη μέρα τελέστηκαν μνημόσυνα για τον δολοφονημένο στο μπλόκο της Κυψέλης Δημήτρη Βλάχου
Διαβάστε στα link που ακολουθούν: το άρθρο του πρωτοσέλιδου της τοπικής εφημερίδας του Αγρινίου «Μαχητής» καθώς και της πανελλαδικής έκδοσης της «Μακεδονίας» της 16ης Σεπτεμβρίου του 1962
Φωτογραφία: Πάνω πλατεία (σήμερα πλ. Ειρήνης)
Έρευνα – Κείμενα: Λ. Τηλιγάδας
