.
Aγρινιώτικο καλαντάρι
13 Μαρτίου
– 1897: 3.000 στρατιώτες στο Αγρίνιο χωρίς ούτε έναν γιατρό
1952: «Δεκαεξαέτις στο Αγρίνιον αποπλάνησεν έφηβον» –
13 Μαρτίου 1897
Τρεις χιλιάδες στρατιώτες ήταν στρατοπεδευμένοι στο Αγρίνιο, όπως αναφέρει το «Εμπρός» της 13ης Μαρτίου 1897.
Να θυμίσουμε στο σημείο αυτό ότι κατά τη διάρκεια του «Ατυχούς Πολέμου» το Αγρίνιο βρισκόταν στην πρώτη γραμμή του πολέμου και στην περιοχή που βρίσκεται σήμερα ο Άγιος Κωσταντίνος λειτουργούσε σημαντικό για την εποχή στρατόπεδο.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ πρωτοφανής και εγκάρδια ήταν η συμπεριφορά των κατοίκων της πόλης προς τους έφεδρους, τους λοιπούς αξιωματικούς και τους στρατιώτες. Πολλοί Αγρινιώτες πολίτες φιλοτιμούνταν μεταξύ ποιος θα υπερβάλει τον άλλον στις περιποιήσεις. Ο στρατός χάρις στην προθυμία αυτή έχει «λαμπρά καταλύματα», οι τροφές ήταν αυθονότατες γιατί εκτός του τακτικού συσσιτίου έπαιρναν και κάθε είδους τρόφιμα δωρεάν τα οποία τα πρόσφεραν οι κάτοικοι της πόλης. Εξαιτίας αυτής της κατάστασης η θητεία στο Αγρίνιο ήταν άριστη και τα τα «γυμνάσια» εκτελούνταν με μεγάλο ζήλο και προθυμίας επί 8ωρο.
Υπήρχε όμως και μία έλλειψη η οποία ήταν πολύ σημαντική: η έλλειψη στρατιωτικών ιατρών. Και να σκεφθεί κανείς αναφέρει η εφημερίδα ότι 100 περίπου γιατροί και φαρμακοποιοί παραμένουν επί τόσες μέρες στην Αθήνα περιμένοντας την τοποθέτησή τους και η φρουρά του Αγρινίου δεν έχει ούτε έναν γιατρό.
Διαβάστε στο link που ακολουθεί:
Ένα ταξίδι με το τρένο στην Αιτωλοακαρνανία του 1897
του πολεμικού ανταποκριτή του Εμπρός, Αντρέα Μοσχονά
13 Μαρτίου 1952
Ένα φαινόμενο που χαρακτήρισε την κοινωνική ζωή του προηγούμενου κυρίως αιώνα ήταν το «κλέψιμο» των εραστών. Δύο μικρές χαρακτηριστικές ειδήσεις του 1952 από την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ (13 Μαρτίου 1952) για σήμερα.
Σύμφωνα με πληροφορίες από το Αγρίνιο, η Σταυρούλα Κ. Ρουσ. ετών 24, μνηστευμένη με τον Στέλιο Μπ. από το χωριό Σταμνά, εξαφανίσθηκε τη νύχτα της παραμονής του γάμου της, παίρνοντας και όλα τα δώρα του γαμπρού και των συγγενών της. Όπως διαπιστώθηκε, αναφέρει ο συντάκτης της Ελευθερίας, αυτή ακολούθησε τον εραστή της, Γιάννη Βασιλ. από το Αγγελόκαστρο, χωρίς όμως να βρεθούν τα ίχνη τους.
Στη παραπολιτική στήλη της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, επίσης βρίσκουμε άλλη μία είδηση κάπως ανατρεπτική των ηθών εκείνης της εποχής, σύμφωνα με τα οποία ο άντρας ήταν εκείνος ο οποίος «έκλεβε» ή «αποπλανούσε» τη γυναίκα ή το κορίτσι. Γράφει λοιπόν ο «Ελευθερόστομος» στις 13 Μαρτίου του 1952: «Μία δεκαεξαέτις στο Αγρίνιον αποπλάνησεν έφηβον ηλικίας 15 ετών και τον απήγαγεν. Η περίπτωσις αύτη ερχομένη ύστερα από την εξαφάνισιν εκείνου που ηκολούθησεν την φίλη του, με πείθει ότι τα δικαιώματα της γυναίκας έχουν επικρατήσει πλήρως εις την Ελλάδα. Καιρός δε είναι», καταλήγει το δημοσίευμα, «και οι λογαριασμοί να πληρώνονται απευθείας από τας κυρίας. Για να δει καλή μέρα και το “ισχυρόν φύλλον”»
Φωτογραφία κορυφής: Η λεζάντα της φωτογραφίας έγραφε:
Μονάδα πυροβολικού στα ηπειρώτικα σύνορα, δηλαδή στην Αιτωλοακαρνανία
Εκείνη τη χρονιά στην περιοχή του Αγρινίου στρατοπέδευαν 3.000 στρατιώτες
οι οποίοι συμμετείχαν στον «Ατυχή πόλεμο»
Οι στρατιώτες της φωτογραφίας, λοιπόν,
ίσως είναι κάποιοι απ’ αυτούς που στρατοπέδευαν στο Αγρίνιο
Έρευνα – Κείμενα: Λ. Τηλιγάδας
——————————————————————————————————-
Η μνήμη είναι μια δυνατότητα για να διευρύνουμε το μέλλον
και όχι για να το συρρικνώσουμε στο ήδη ξεπερασμένο παρελθόν
