Αγρινιώτικο: «Σα βγαίν’ ο Χότζας σ’ν αγορά»

Απίστευτα… κι αγρινιώτικα:
«Σα βγαίν’ ο Χότζας στ’ν αγορά
βρίσκει να καβαντζώνει»

  • του Λ. Τηλιγάδα

Τον θυμάμαι να τριγυρνάει στα κεντρικά ουζερί της πόλης και να κάνει θελήματα. Χαρακτηριστικό γνώρισμά του, το ιδιαίτερο περπάτημα, το κοντοκαβάλο παντελόνι, το οποίο άφηνε να ξεχειλίζουν ολόκληρη η κοιλιά και τα μισά οπίσθια, η ναυτική τραγιάσκα στο κεφάλι και τα φθαρμένα μυτερά λουστρίνια με τριγωνική μύτη “για να στριμώχνει τις κατσαρίδες στη γωνία”, όπως έλεγε.

Ο Χότζας, όπως ήταν το παρατσούκλι του, εκτός από το «μεροκάματο» που του άφηναν τα θελήματα που προαναφέραμε, είχε και μία σειρά από «ευγενικές χορηγίες» ορισμένων επαγγελματιών της πλατείας Δημοκρατίας και των γύρω κεντρικών δρόμων, οι οποίες συμμετείχαν σε μόνιμη βάση στον καθημερινό του προϋπολογισμό.  

Όταν ξεκινούσε τη βόλτα για την είσπραξή τους ήξερε ακριβώς ποιος θα του δώσει πόσα!  Ούτε απρόοπτα υπήρχαν ούτε εκπλήξεις!

Ήταν όμως και μερικοί τους οποίους δεν τους έβρισκε στους χώρους της εργασίας τους. Με αυτούς είχε συνεννοηθεί να του δίνουν την «χορηγία» στο δρόμο.

Επειδή όμως ο Χότζας δεν ήταν ζητιάνος αλλά «χορηγούμενος» (Τι στο καλό!!! ένα ολόκληρο Αγρίνιο δεν μπορούσε να συντηρήσει έναν Χότζα) δεν άπλωνε ποτέ το χέρι για να ζητιανέψει.  Κάθε φορά που συναντούσε κάποιον, ο οποίος του όφειλε «χορηγία», τον χαιρετούσε και τον ακολουθούσε κατά πόδας.  Σε ένα συγκεκριμένο σημείο που διάλεγε ο χορηγός του άφηνε το συγκεκριμένο ποσό της «χορηγίας» και ο Χότζας πήγαινε το έπαιρνε… κι «όλα καλά».

Ένα απόγευμα ένας από αυτούς τους χορηγούς, είτε για να δει την αντίδραση του Χότζα είτε επειδή δεν είχε άλλα ψιλά μαζί του, αντί να του αφήσει το συμφωνημένο  εικοσάρικο, του άφησε ένα δεκάρικο.

Όταν το πήρε ο Χότζας στα χέρια του, το κοίταξε με απορία, άνοιξε το βήμα του, τον πρόλαβε και τον σταμάτησε.

«Άκου να σου πω», του είπε,«άμα δεν έχεις να μη δίνεις!!!» και αποστρέφοντας το πρόσωπο του έστιρψε και το κορμί του  κι έφυγε προς την αντίθετη κατεύθυνση

 

Το καφενείο του Θεοδωρακόπουλου στη θέση που βρίσκεται σήμερα το δημοτικό καφενείο

Ιστορίες που έζησα ή μου αφηγήθηκαν

AgrinioStories