Το Μενού (The Menu),
του Μαρκ Μάιλοντ
Από σήμερα Πέμπτη 17 έως και την Τετάρτη 23 Νοεμβρίου 2022
στον Δημοτικό Κινηματογράφο ΑΝΕΣΙΣ
Ο σκηνοθέτης επεισοδίων του «Game of Thrones»
και του «Succession» σε μια κωμωδία γαστριμαργικού τρόμου.
ΗΠΑ, 2022 | Παραγωγή: Ανταμ ΜακΚέι, Μπέτσι Κοχ, Γουίλ Φέρελ
Σκηνοθεσία: Μαρκ Μάιλοντ | Σενάριο: Σεθ Ράις, Γουίλ Τρέισι
Φωτογραφία: Πίτερ Ντέμινγκ | Μοντάζ: Κρίστοφερ Τέλεφσεν
Μουσική: Κόλιν Στέτσον
Πρωταγωνιστούν: Ρέιφ Φάινς, Ανια Τέιλορ-Τζόι, Νίκολας Χουλτ
Διάρκεια: 106 λεπτά | Διανομή: Feelgood Entertainment
Για αρκετούς ο κόσμος της haute cuisine, μέσα από την γευσιγνωσία που οφείλει κάποιος να κατέχει για να καταλάβει τα επίπεδα των γεύσεων που υπάρχουν κάτω από το κάθε πανέμορφο και εντυπωσιακού παρουσιαστικού πιάτο του, κρύβει και μια ιδιαίτερη και ανομολόγητη υποκρισία. Είναι ένας κόσμος όπου σερβίρουν μοριακή κουζίνα που δεν χορταίνει και κοστίζει 1250 δολάρια το κεφάλι, σως χωρίς ψωμί ή ακόμα και εξεζητημένα πιάτα τα οποία δήθεν θέλουν να δείξουν κάτι χωρίς να σημαίνουν τίποτα, όπου πλούσιοι πάνε, όχι για να γευτούν τα πανάκριβα πιάτα, αλλά, κυρίως, για να φάνε και να δείξουν το κοινωνικό τους στάτους.
Σε αυτόν τον κόσμο λοιπόν ένα νεαρό ζευγάρι ταξιδεύει σε ένα απομακρυσμένο νησί για να γευματίσει σε ένα πριβέ εστιατόριο όπου ο σεφ έχει ετοιμάσει ένα πλουσιοπάροχο μενού, με μερικές εκπλήξεις που… σοκάρουν.
Οπως συμβαίνει και με τα καλύτερα πιάτα, έτσι κι εδώ όσο λιγότερα γνωρίζεται για την συνταγή της ταινίας τόσο το καλύτερο για να μπορέσετε να την απολαύσετε μέχρι και την τελευταία της «μπουκιά». Και ο Μάιλοντ επιτρέπει στις δικές του γεύσεις να αποκαλύπτονται σιγά σιγά και εκεί που πρέπει, αφήνοντας μια δυνατή επίγευση στον ουρανίσκο του αμφιβληστροειδούς μας. Από την αρχή συστήνει τους χαρακτήρες του παρουσιάζοντάς τους σαν τα κύρια συστατικά του πιάτου του, έτοιμα όλα να μπουν στον καζάνι το οποίο ήδη έχει βάλει να βράζει σε σιγανή φωτιά.
Εχοντας ως πρωτογενές συστατικό την σάτιρα, παρουσιάζει έναν κόσμο στον όποιο τα πάντα δείχνουν τρομαχτικά τέλεια, χτίζει μεθοδικά την ένταση και το σασπένς δένοντάς τα σφιχτά με ένα μυστήριο με φλαμπέ εκρήξεις παραδοσιακού τρόμου. Σε αυτό βοηθάει αρκετά και το σε στιγμές ευφάνταστο σενάριο των Σεθ Ράις και Γουίλ Τρέισι, οι οποίοι το πασπαλίζουν με έντονο κοινωνικό σχολιασμό πάνω στον καταναλωτισμό και στην ταξική ανισότητα.
Αλλά πίσω από όλα αυτά κρύβεται καλά μια ιστορία εκδίκησης για τον θάνατο της Τέχνης σε οποιαδήποτε μορφή της.
Μπήγουν το μαχαίρι βαθιά μέσα στην κουλτούρα των fanboys, στο κοινό που την καταναλώνει με μια αδηφαγία χωρίς να την καταλαβαίνει, στους κριτικούς που την κατακρίνουν χρησιμοποιώντας ό,τι πιο επιτηδευμένο μπορούν να σκεφτούν (ναι ακόμα και «θαλασσικό» στην προκειμένη περίπτωση) για να φανούν υπεράνω από τον δημιουργό της, αλλά και σε εκείνα τα πλουσιόπαιδα που επειδή τους ανήκει κάτι πιστεύουν ότι μπορούν να την κάνουν ό,τι θέλουν. Ο Μάιλοντ τους ξεμπροστιάζει όλους και δεν χαρίζεται σε κανέναν.
Και μπορεί να υπάρχουν στιγμές όπου η πλοκή γεμίζει αχρείαστες σάλτσες για να δώσει κάποια παραπάνω ένταση σε μια ήδη φορτωμένη συνταγή, ενώ σε στιγμές οι φιλοσοφικές του θεωρίες για την Τέχνη πέφτουν στο κενό, αλλά είναι αυτά τα απλά υλικά που χρησιμοποιεί τα οποία δένουν γερά σαν μικρές ιδιαίτερες γεύσεις μιας ήδη δυνατής συνταγή. Ο Ρέιφ Φάινς παραδίδει μια σατανικά απολαυστική ερμηνεία. Πίσω από την τελειομανία, το κύρος που αποπνέει πίσω από το απειλητικό του βλέμμα και την απρόβλεπτη συμπεριφορά του, μπορεί να μοιάζει ο αρχηγός μιας γαστρονομικής αίρεσης αλλά κρύβει πίσω του κάποια βαθιά ψυχικά τραύματα τα οποία αποκαλύπτει σιγά σιγά και με έναν μοναδικό τρόπο.
Από την άλλη η Ανια Τέιλορ-Τζόι στον ρόλο της μυστηριώδους Μάργκο και η Χονγκ Τσάου στον ρόλο της μοχθηρής maître-d Ελσα, η οποία μπορεί να σε κάνει «ζιλιέν» με την ευγένειά της, συνοδεύουν υπέροχα τον Φάινς, αλλά σχεδόν όλοι οι υπόλοιποι χαρακτήρες δείχνουν περισσότερο ως δευτερεύοντα καρικατουρίστικα πιάτα, με κάποιες ίσως ευχάριστες εκλάμψεις.
Και όμως παρόλα τα όποια στραβοπατήματα το «Μενού» που ετοίμασε ο Μάιλοντ, από τα στημένα με χάρη ορντέβρ του μέχρι και το εξτραβαγκαντ τελικό επιδόρπιό του, άξιο σε στιγμές κάποιου αστεριού Michelin, μπορεί να μοιάζει ως κάτι το περίπλοκο αλλά δείχνει τόσο απλό στην εκτέλεσή του, έχει κάτι για να ικανοποιήσει και να χορτάσει ακόμα και τους πιο απαιτητικούς θεατές.
Ώρες προβολής: 7:00 μ.μ. και 9:30 μ.μ. Καθημερινά
Κάθε Δευτέρα και Τετάρτη δύο εισιτήρια στην τιμή του ενός.
Γενική είσοδος: 6 ευρώ
Μαθητικό – Φοιτητικό – Ανέργων – Πολυτέκνων – Αμεα: 4 ευρώ
