Χορεύοντας με τον Μπέκετ
(Dance First), του Τζέιμς Μαρς
Από την Πέμπτη 11 Απριλίου έως και την Τετάρτη 17 Απριλίου
καθημερινά, εκτός της Τρίτης 16/4, στο Δημοτικό Κινηματογράφο Άνεσις
Ώρα προβολής: 930, το απόγευμα
Δραματοποίηση των σημαντικότερων κεφαλαίων
στη ζωή του δημιουργού του «Περιμένοντας τον Γκοντό»,
που κινείται κομψά, λυρικά και ουσιωδώς
ανάμεσα στην ακαδημαϊκή αφήγηση και τις εξ αυτής παρεκκλίσεις
Μ. Βρετανία, 2023, Έγχρωμο
Παραγωγή: Μάικλ Λίβινγκστοουν | Σκηνοθεσία: Τζέιμς Μαρς
Σενάριο: Νιλ Φόρσαϊθ | Φωτογραφία: Αντόνιο Παλαντίνο
Μοντάζ: Ντέιβιντ Τσάραπ
Πρωταγωνιστούν: Γκάμπριελ Μπερντ, Εϊνταν Γκίλεν,
Φιον Ο’ Σία, Μπρόνα Γκάλαχερ, Σαντρίν Μπονέρ
Διάρκεια: 96 λεπτά | Γλώσσα: Αγγλικά
Υπότιτλοι: Ελληνικά | Διανομή: Filmtrade
Ο Ιρλανδός Σάμιουελ Μπέκετ υπήρξε ένας από τους πιο επιδραστικούς διανοούμενους του 20ού αιώνα. Συγγραφέας, θεατρικός σκηνοθέτης και ποιητής, ήταν, μαζί με τους Ζενέ και Ιονέσκο, ο κορυφαίος εκπρόσωπος του θεάτρου του παραλόγου, ενός κινήματος που έλκει την καταγωγή του από τον σουρεαλισμό. Συνεπώς, ο Σάμιουελ Μπέκετ έχει μια σαφέστατη καλλιτεχνική ταυτότητα. Που σημαίνει πως οποιαδήποτε απόπειρα κινηματογραφικής του βιογράφησης ευθυγραμμισμένης με το έργο του, το οποίο εξ ορισμού υπακούει σε μια αοριστία χωροχρονική και μια ανακολουθία δραματική, θα μπορούσε να είναι μόνο πειραματική.
Ο Βρετανός Τζέιμς Μαρς δεν κάνει πειραματικό σινεμά. Το ξέρουμε από την έξοχη θρησκευτική αλληγορία «The King» με την οποία τον γνωρίσαμε το 2005 και τον παλλόμενου ρεαλισμού «Χορό των Κατασκόπων» που ακολούθησε, το εμπεδώσαμε με το ντοκιμαντέρ «Σε Τεντωμένο Σκοινί» και το επίσης βιογραφικό «Η Θεωρία τωνΠάντων», τιμημένα με Οσκαρ και τα δύο, το ένα ως Καλύτερο Ντοκιμαντέρ και το άλλο για την ερμηνεία του Εντι Ρέντμεϊν ως Στίβεν Χόκινγκ. Παρόλ’ αυτά, το «Χορεύοντας με τον Μπέκετ» δεν είναι μια συμβατική βιογραφία. Θα λέγαμε πως είναι ένα φιλμικό πορτρέτο που στέκει στην τομή (παραλίγο χρυσή) ανάμεσα στο υπό δοκιμή και το δοκιμασμένο, προκειμένου πάντα για υποκείμενα όπως τον Μπέκετ που έχουν συνδέσει τη ζωή με την τέχνη τους.
Το σήμα δίνεται από την εναρκτήρια σεκάνς. 1969, τελετή απονομής βραβείων Νόμπελ, ο Μπέκετ στην αίθουσα μαζί με τη γυναίκα του Σουζάν (ποιητική αδεία: στηνπραγματικότητα ήταν διακοπές όταν έμαθε πως βραβεύτηκε). Ακούει το όνομά του, και αφού ψιθυρίζει στην Σουζάν «Καταστροφή!», σηκώνεται, ανεβαίνει στη σκηνή, αρπάζει τον φάκελο από τα χέρια του παρουσιαστή, σπεύδει σε μια σκάλα που οδηγεί στα παρασκήνια, την ανεβαίνει, διασχίζει μια σήραγγα και φθάνει σε μια πέτρινη αίθουσα όπου θα συναντήσει τον… εαυτό του. Τον άλλο Μπέκετ, χαλαρό, ήρεμο, με καθημερινό ντύσιμο – η φωνή της λογικής. Οι δυο Μπέκετ ξεκινάνε αμέσως την κουβέντα. Ο βραβευμένος αναρωτιέται σε ποιον, που έχει αδικήσει στη ζωή του, να δωρίσει το χρηματικό έπαθλο. «Ξέρεις πως αυτό σημαίνει ταξίδι στην ντροπή σου», τον προειδοποιεί ο χαλαρός.
Και η πλεύση στα κρίματα αρχίζει, μαζί με το ξετύλιγμα του βίου του, ακριβέστερα των ανθρώπων που τον καθόρισαν…
Διαβάστε περισσότερα στο link που ακολουθεί: Dance First
Κάθε Δευτέρα και Τετάρτη δύο εισιτήρια στην τιμή του ενός.
Γενική είσοδος: 6 ευρώ
Μαθητικό, Φοιτητικό, Ανέργων, Πολυτέκνων, Αμεα: 4 ευρώ
Διαβάστε περισσότερα στην ενότητα με click στο Posted in Τέχνες
