«Μία δεκαεξαέτις στο Αγρίνιον
αποπλάνησεν έφηβον ηλικίας 15 ετών και τον απήγαγεν»
Το «κλέψιμο» των γυναικών ήταν ένα κοινωνικό φαινόμενο με βαθύ ιστορικό παρελθόν, το οποίο χαρακτήρισε και την κοινωνική ζωή του προηγούμενου κυρίως αιώνα. Η μέθοδος αυτή ήταν ο μοναδικός τρόπος για να θριαμβεύσει ο έρωτας απέναντι σε ένα καθαρά συντηρητικό και πατριαρχικό περιβάλλον.
Συνήθως στο ρόλο του άρπαγα διέπρεπαν οι άνδρες, οι οποίοι χρεωνόνταν την πράξη ακόμα και όταν η αρπαγή ήταν «κοινή συναινέση». Το με τι χρεωνόνταν η γυναίκα, ας μην το αναφέρουμε καλύτερα.
Εκείνο όμως που πραγματικά ήταν σπάνιο και ανατρεπτικό των ηθών εκείνης της εποχής ήταν η αρπαγή να «χρεωθεί» στη γυναίκα. Ένα τέτοιο γεγονός είχαμε και στην περιοχή μας σύμφωνα με δημοσίευμα της Ελευθερίας του 1952[1]
Γράφει λοιπόν ο «Ελευθερόστομος» στις 13 Μαρτίου του 1952: «Μία δεκαεξαέτις στο Αγρίνιον αποπλάνησεν έφηβον ηλικίας 15 ετών και τον απήγαγεν. Η περίπτωσις αύτη ερχομένη ύστερα από την εξαφάνισιν εκείνου που ηκολούθησεν την φίλη του, με πείθει ότι τα δικαιώματα της γυναίκας έχουν επικρατήσει πλήρως εις την Ελλάδα. Καιρός δε είναι», καταλήγει το δημοσίευμα, «και οι λογαριασμοί να πληρώνονται απευθείας από τας κυρίας. Για να δει καλή μέρα και το “ισχυρόν φύλλον”»