Κάποιος χαρακτήρισε
τις κυρίες που συγκεντρώθηκαν στο Αγρίνιο
ονοματιζοντάστες επι το αρχαϊκώτερον:
αι Α-γρινιάζουσαι κυρίαι.Πρωτοσέλιδο άρθρο του ΣΚΡΙΠ, της 1ης Ιουνίου 1898
Η Αθηναϊκή εφημερίδα Σκριπ αφιέρωσε έναν πρωτοσέλιδο και εκτενή σχολιασμό στο συνέδριο των Κυριών (Δείτε ΕΔΩ) που πραγματοποιήθηκε τον προηγούμενο μήνα εκείνης της χρονιάς, o οποίος διακρίνεται από την έντονη σκωπτική του διάθεση, την εύγλωττη ειρωνεία του και αποτελεί ένα δείγμα γραφής για τον τρόπο που αντιμετώπισε την διοργάνωση συνεδρίου στο Αγρινίου εκείνη τη χρονιά, η πατριαρχική αντίληψη που χαρακτηρίζε την ελληνική κοινωνία εκείνη την εποχή.
Αι α-γρινιάζουσαι
Δεν ασχολήθηκε όσο έπρεπε η ελληνική δημοσιογραφία με το ζήτημα του συνεδρίου τον κυριών στο Αγρίνιο. Οι συζητήσεις που πραγματοποιήθηκαν σε αυτό, οι φιλονικίες, οι διαπληκτισμοί παρέμειναν οπωσδήποτε ασχολίαστοι. Οι δεσποινίδες οι οποίες έπαιξαν πραγματικό ρολό στο Αγρίνιο δεν είχαν την τιμή να σχολιαστούν όσο ήταν δίκαιο από τις εφημερίδες. Για αυτό εμείς αναλαμβάνουμε να τους αποδώσουμε τη δικαιοσύνη σήμερα, μνημονεύοντας τα ανδραγαθήματα τους και να παραδώσουμε στην αθανασία τους λόγους και τα έργα τους.
Το συνέδριο είχε αναγγελθεί πριν από ένα χρόνο. Εξαιτίας του πολέμου και των ατυχημάτων του, οι κυρίες ανέβαλαν συνέχεια τη συγκρότηση του. Οι αναβολές αυτές είχαν θεωρηθεί από τους περισσότερους σαν μία ένδειξη συναίσθησης και σεβασμού των κρίσιμων περιστάσεων της πατρίδας. Ως τέτοιες είχαν χαρακτηριστεί από κάποια φυλλάδα που εκδόθηκε πριν από λίγους μήνες.
Από όσα έγιναν όμως στο συνέδριο αποδείχθηκε ότι άλλοι ήταν οι λόγοι αυτών των συνεχών αναβολώ. Οι κυρίες δεν ήθελα να συνεδριάσουν όσο διαρκούσε ο πόλεμος από φόβο μήπως οι συνεδριάσεις τους θεωρηθούν ότι αποτελούν μέρος των πολεμικών επιχειρήσεων του στρατού μας.
Ποιες είναι οι αφορμές αυτών των διαπληκτισμών δεν αναγνωρίστηκαν με ακρίβεια. Πολλά άλλωστε είναι τα μεγάλα γεγονότα που έχουν άγνωστες αφορμές. Στην Αθήνα έφτασε το φαινόμενο των φουστανιών, ότι έδωσε την πρώτη αφορμή στην έναρξη των εχθροπραξιών. Η δεσποινίς Καλλισπέρη, με άλλα λόγια, παρατήρησέ την κυρία Κεχαγιά επειδή φορούσε μεταξωτό φουστάνι. Η κυρία Κεχαγιά απάντησε ότι το φουστάνι της ήταν μπαλωμένο, ενώ της δεσποινίδας Καλλισπέρη ήταν καινούργιο. Ακολούθησε μακριά και «ζωηρή» συζήτηση, διαπληκτισμοί, πιάστηκαν σχεδόν στα χέρια οι αντίπαλοι και το αποτέλεσμα της έμπρακτης αυτής συζητήσης υπήρξε ότι και των δύο τα φουστάνια, μετά τη λύση της συνεδριάσης, είχαν την ανάγκη να μπαλωθούν.
Ποιά είχε τα περισσότερα μπαλώματα; Πάνω σε αυτό είχαν περιστραφεί οι εργασίες του συνεδρίου. Τόσο σπουδαίο θεωρήθηκε από τις εμπλεκόμενες το ζήτημα αυτό, ώστε και πραγματογνώμονα θα μπορούσανε να διορίσουν, εάν ήταν εύκολο εκείνη τη στιγμή.
- Εγώ έχω τα περισσότερα μπαλώματα στο φουστάνι μου
- Όχι.. εγώ τα έχω
- Δεν βλέπεις, μου φαίνεται, καλά
- Και εσύ στραβώθηκες
Και τα παρόμοια.
Σε άλλα συνεδρία που πραγματοποιούνται στην Ευρώπη οι κυρίες συναγωνίζονται μεταξύ τους ποια θα επιδείξει τα περισσότερα διπλώματα. Στο Αγρίνιο η άμμιλα ήταν για τα περισσότερα μπαλώματα.
Με το που φτάσανε τα τηλεγραφήματα από το Αγρίνιο ακούστηκε και η γνωστή για τα μπαλώματά της Κλεοπάτρα να φωνάζει με κάποια λύπη: «Ε και να μουνα στο Αγρίνι, πρόεδρο θα με κάναν στη στιγμή».
Το συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στο Αγρίνιο, αν όχι τίποτα άλλο, απέδειξε ότι οι κυρίες μας μπορούν και πρέπει να χειραφετηθούν. Οι διαπληκτισμοί τους κυρίως μας έπεισαν για την ικανότητα τους να γίνονται βουλευτές και να συνεδριάζουν στο κοινοβούλιο κατά τα πατροπαράδοτα κοινοβουλευτικά μας έθιμα.
Μας λείπουν πάντως αρκετές λεπτομέρειες από τις εργασίες του συνεδρίου. Οι φήμες αναφέρουν ότι μία κυρία έπιασε την άλλη από τα μαλλιά άλλη ότι της μαύρισε το κορμί από τις τσιμπιές, ότι τρίτη εκτόξευσε «κατά της κεφαλής» της προέδρου μία καρέκλα, ότι μία πολύ ζωηρή άρχισε εγγλέζικες γροθιές… και τα παρόμοια. Εμείς αυτά τα πρακτικά του συνεδρίου δεν τα πιστεύουμε Περιμένουμε να δούμε τα επίσημα και κυρίως τα τραύματα.
Έγινε όμως και κουβέντα για τη χειραφέτηση σε όλη αυτή την αναμπουμπούλα. Μία κυρία, δηλαδή, την οποία είχε πιάσει από τα μαλλιά μία άλλη, ακούστηκε να φωνάζει
- Χειραφέτησε μου τα μαλλιά.
Μετά από τις εργασίες του συνεδρίου που πραγματοποιήθηκε στο Αγρίνιο και των πολύ ζωηρών συζητήσεων για τα μπαλώματα των φουστανιών είναι αδύνατον να μην αλλάξουν οι όροι της γυναικείας ζωής στην Ελλάδα. Έτσι είμαστε βέβαιοι ότι θα ακούσουμε διαλόγους μεταξύ των δεσποινίδων μας σαν τους παρακάτω:
- Ξέρεις, καημένη Ελένη, παντρεύομαι.
- Καλέ τι μου λες! Και είναι καλός ο γαμπρός;
- Περίφημος. Και όπως τον θέλει το συνέδριο στο Αγρίνιο.
- Τι είναι;
- Μπαλωματής!
Οι μπαλωματήδες με άλλα λόγια θα παίξουν τον πρώτο ρόλο μεταξύ των υποψηφίων γαμπρών των Ελληνίδων. Θα είναι πάνω-κάτω, όπως είναι σήμερα οι ακόλουθοι του Υπουργείου των Εξωτερικών.
Αλλά και άλλοι όροι της ζωής θα αλλάξουν προς μεγάλη ευτυχία των συζύγων.Γιατί τα φορέματα τους οι κυρίες δεν θα τα αγοράζουν πλέον από τον Πατσιφά ή από τό Ερμείο αλλά από τα εβραϊκά, για να έχουν όσο το δυνατόν περισσότερο μπαλώματα. Θα λένε μάλιστα μεταξύ τους οι κυρίες, όταν θα συναντιούνται:
- Πήρα ένα φουστάνι περίφημο! Με δεκαπέντε μπαλώματα!
- Εμένα, καημένη, ο Γιάγκος δεν θέλησε να μου πάρει με τόσα πολλά. Μου πήρε ένα που δεν αξίζει ούτε για περίπατο. Σκέψου… Πέντε μπαλώματα μοναχά.
Κάποιος χαρακτήρισε τις κυρίες που συγκεντρώθηκαν στο Αγρίνιο ονοματιζοντάστες επι το αρχαϊκώτερον: αι α-γρινιάζουσαι κυρίαι.
Δείτε ΕΔΩ το προτότυπο
