Η Κορπή είναι ένας ημιορεινός οικισμός
βρίσκεται στο βορειοδυτικό άκρο του νομού,
στις βόρειες απολήξεις των Ακαρνανικών ορεών,
στην πρώην επαρχία Ξηρομέρου
Υπάγεται διοικητικά στον δήμο Ανακτορίου. Ο οικισμός είναι ονομαστός για τις ιαματικές πηγές Κορπής που υπάρχουν στην ευρύτερη περιοχή του (περίπου 2 χλμ. από τον οικισμό), από τις οποίες παράγεται εμφιαλωμένο νερό.
Η Κορπή αποτελεί παραθεριστικό οικισμό όπου συγκεντρώνονται τους καλοκαιρινούς μήνες πολλοί παραθεριστές που πάσχουν από ασθένειες του ουροποιητικού συστήματος ή απλά αναζητούν ξεκούραση και ηρεμία. Συχνά οι επισκέπτες προμηθεύονται αγροτικά προϊόντα (τυρί, κρασί, τσίπουρο, κοτόπουλα, αυγά και σφάγια αρνιών και κατσικιών) από μικρά καταστήματα που λειτουργούν περιστασιακά ή από αγρότες της περιοχής.
Αρκετοί είναι και εκείνοι που επισκέπτονται την Κορπή όλες τις εποχές του έτους για προμήθεια καθαρού πόσιμου νερού σε συνδυασμό με περίπατο ή μικρή εκδρομή στις κοντινές εξοχές.
Από τις πηγές αυτές γίνεται η ύδρευση της Βόνιτσας, του Δρυμού Αιτωλοακαρνανίας και της 131 σμηναρχίας μάχης η οποία εδρεύει στο Άκτιο. Επιπλέον αρκετά υδροφόρα οχήματα γεμίζουν καθημερινά τις δεξαμενές τους με το νερό “Κορπή” και το μεταφέρουν σε γειτονικές πόλεις προσφέροντας σημαντικά έσοδα στους επιτηδευματίες που ασχολούνται με το εμπόριο νερού.
Το νερό της Κορπής άρχισε να αξιοποιείται ως πόσιμο από το 1854. Μέχρι τότε χρησίμευε μόνο για την άρδευση. Το έτος εκείνο κατασκευάστηκε το πρώτο υδραγωγείο για την ύδρευση της Βόνιτσας και το νερό της Κορπής υπήρξε για όλους τους κατοίκους της το φάρμακο της ζωής, διότι μαστίζονταν από τους ελώδεις πυρετούς. Το υδραγωγείο αυτό συστηματοποιήθηκε και τελειοποιήθηκε το έτος 1911. Τώρα η πόλη της Βόνιτσας υδροδοτείται συστηματικά από το παλαιό υδραγωγείο αλλά και από συμπληρωματικές ποσότητες πόσιμου νερού, που προέρχονται από γεωτρήσεις στις διάφορες φλέβες της πηγής.
Στο χώρο της πηγής κατασκευάστηκαν από τους ιδιοκτήτες των γύρω αγρών πετρόκτιστα και κεραμοσκεπή δωμάτια για να μένουν όσοι παραθεριστές πήγαιναν για υδροθεραπεία.διότι το νερό της Κορπής είχε αποδειχθεί και εμπειρικά και με χημικές αναλύσεις ότι είναι ιαματικό για λίθους στα νεφρά, ψαμμίαση και άλλες παθήσεις. Πριν τον πόλεμο οι κατασκευές ήταν πρόχειρες. Από την δεκαετία όμως του 1950 και μετά ήταν τόσο αθρόα η προσέλευση των πασχόντων παραθεριστών και των συνοδών τους, ώστε ο αριθμός των δωματίων αυξήθηκε και οι κατασκευές έγιναν πιο ανθρώπινες και ο χώρος έσφυζε από κίνηση και ζωή!
Μπορούμε να αναφέρουμε ότι κατά την «χρυσή» αυτή περίοδο κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες ο οικισμός της Κορπής εξυπηρετούσε περί τα 700 άτομα… Εδώ αξίζει να αναφερθεί ότι πολλοί ήταν και εκείνοι που λόγω έλλειψης καταλύματος έμεναν και σε σκηνές σε πλαγιές γύρω από τον οικισμό!
Τα πράγματα άλλαξαν και εκσυγχρονίστηκαν όταν περί το έτος 1989 ο Νικόλαος Θ. Παπαγιάννης, ιδιοκτήτης οικοπέδου κοντά στην πηγή και ο Ι. Κολομάζος από την Άρτα συνέστησαν εταιρεία και δημιούργησαν στην Κορπή εργοστάσιο εμφιαλώσεως. Η επιχείρηση είχε μεγάλη επιτυχία και η ζήτηση του εμφιαλωμένου νερού Κορπής είχε καταπληκτική διάδοση.
Στο εργοστάσιο αυτό εργάζονταν αρκετοί Μοναστηρακιώτες και πολλοί από τα γύρω χωριά και η Κοινότητα Μοναστηρακίου (όπως και σήμερα ο νέος Καλλικρατικός δήμος) εισέπραττε πολλά χρήματα από το ειδικό τέλος, με τα οποία έγιναν πολλά κοινωφελή έργα στο χωριό, όπως δρόμοι, πλατείες, διδακτήρια κ.α. Το 1995 τα σχετικά δικαιώματα ανέλαβε η εταιρεία NESTLE ΕΛΛΑΣ Α.Ε. και από τότε το νερό Κορπής έγινε παντού γνωστό ως ένα από τα καλύτερα μεταλλικά νερά, του οποίου η περιεκτικότητα σε άλατα είναι χαμηλή.
Στην ευρύτερη περιοχή έγιναν γεωτρήσεις και κατασκευάστηκε σύγχρονο εργοστάσιο αντλήσεως και εμφιαλώσεως και οργανώθηκε η διαφήμιση και διακίνηση του προϊόντος σε όλη την ελληνική επικράτεια και στο εξωτερικό με καταπληκτικά αποτελέσματα. Γύρω από τις πηγές έχουν αναπτυχθεί ξενώνες με ενοικιαζόμενα δωμάτια που μισθώνονται στους επισκέπτες του οικισμού. Αρκετοί από τους ξενώνες αυτούς που λειτουργούν για πολλά χρόνια έχουν ανακαινιστεί και έχουν λάβει τη μορφή παραδοσιακών κτισμάτων, ώστε να ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της εποχής για ανέσεις.
