Η 6η Μαρτίου ορίστηκε από την παγκόσμια
και διεθνή κοινότητα ως: Διεθνής Ημέρα Σχολικών Γευμάτων
Διεθνής Ημέρα Σχολικών Γευμάτων,
Ευρωπαϊκή Ημέρα Λογοθεραπείας,
Ευρωπαϊκή Ημέρα Μνήμης των Δικαίων,
Παγκόσμια Ημέρα Λεμφοιδήματος και
Πανελλήνια Ημέρα κατά της Σχολικής Βίας και του Εκφοβισμού
Διεθνής Ημέρα Σχολικών Γευμάτων
Η 6η Μαρτίου έχει καθιερωθεί ως Διεθνής Ημέρα Σχολικών Γευμάτων (International School Meals Day) στις ΗΠΑ και τη Μεγάλη Βρετανία και σύντομα σε ολόκληρο τον κόσμο, σύμφωνα με τους διοργανωτές της.
Στόχος των σχετικών εκδηλώσεων είναι: Η ενημέρωση γονέων, δασκάλων και μαθητών για την σπουδαιότητα της θρεπτικής ποιότητας των σχολικών γευμάτων – Η υιοθέτηση υγιών διατροφικών συνηθειών από τους μαθητές, τόσο στο σχολείο, όσο και στο σπίτι – Η συνειδητοποίηση της σύνδεσης μεταξύ υγιούς διατροφής, εκπαίδευσης και μάθησης.
Η Διεθνής Ημέρα Σχολικών Γευμάτων είναι προϊόν της συνεργασίας Μ.Κ.Ο. και κυβερνητικών υπηρεσιών των ΗΠΑ και της Μεγάλης Βρετανίας και πρωτογιορτάστηκε το 2012.
Ευρωπαϊκή Ημέρα Λογοθεραπείας
Η 6η Μαρτίου έχει καθιερωθεί από τη Μόνιμη Επιτροπή Λογοπεδικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (CPLOL) ως Παγκόσμια Ημέρα Λογοθεραπείας, με στόχο την ενημέρωση και την ευαισθητοποίηση του κοινού για τις ανάγκες και τα δικαιώματα των ατόμων που αντιμετωπίζουν δυσκολία στην επικοινωνία, καθώς και στην ανάδειξη του έργου των επιστημόνων του κλάδου της λογοθεραπείας.
Λογοθεραπεία είναι η επιστήμη που ασχολείται με τις διαταραχές λόγου, φωνής ομιλίας και μάσησης – κατάποσης σε παιδιά και ενήλικες, οποιαδήποτε κι αν είναι η αιτία αυτών των διαταραχών: νευρολογική, εξελικτική ή λειτουργική. Αποσκοπεί στην ανάπτυξη της εξωλεκτικής και λεκτικής επικοινωνίας, την καθαρότητα της ομιλίας και της φωνής και την παραγωγή λόγου των βαρήκοων.
Οι διαταραχές λόγου μπορούν να ταξινομηθούν στις παρακάτω κατηγορίες: Διαταραχές άρθρωσης (δυσαρθρίες, δυσλαλίες) – Διαταραχές ρυθμού της ομιλίας (λογονευρώσεις, ταχυλαλίες, βραδυλαλίες, τραυλισμός) – Μερικές ή ολικές διαταραχές προφορικής έκφρασης (κωφαλαλία, αλαλία, υστερική αλαλία) – Φωνητικές ανωμαλίες (αφωνία, δυσφωνίες, ρινολαλίες) – Ανωμαλίες κατανόησης και έκφρασης (αφασίες, νευρολογικές διαταραχές, εγκεφαλικές κακώσεις) – Γραμματικές και συντακτικές ανωμαλίες – Διαταραχές γραφής και ανάγνωσης – Μαθησιακές δυσκολίες (δυσλεξία, δυσαρθρογραφία, δυσαριθμησία, υπερκινητικότητα, σύνδρομο ελλειμματικής προσοχής)
Ευρωπαϊκή Ημέρα Μνήμης των Δικαίων
Η Ευρωπαϊκή Ημέρα Μνήμης των Δικαίων (European Day of Remembrance for the Righteous) καθιερώθηκε με απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (10 Μαίου 2012), κατόπιν πρότασης διακεκριμένων προσωπικοτήτων της Ευρώπης, για να τιμηθούν οι άνθρωποι εκείνοι που ύψωσαν το ανάστημά τους απέναντι σε κάθε μορφής ολοκληρωτισμό, βοηθώντας τους καταδιωκόμενους συνανθρώπους τους. Γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 6 Μαρτίου, ημέρα θανάτου του ισραηλινού δικαστή Μοσέ Μπέισκι (1921-2007), ιδρυτή της «Επιτροπής Δικαίων» στο Ισραήλ («Κήπος των Δικαίων»), η οποία τιμά αυτούς που βοήθησαν τους Εβραίους κατά τη διάρκεια του Ολοκαυτώματος και από την οποία είναι εμπνευσμένη η Ευρωπαϊκή Μνήμη Μνήμης των Δικαίων.
Η σχετική απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου έχει ως εξής: Δήλωση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 10ης Μαΐου 2012 σχετικά με την υποστήριξη για την καθιέρωση Ευρωπαϊκής Ημέρας Μνήμης των Δικαίων
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, έχοντας υπόψη το άρθρο 123 του Κανονισμού,
A. υπενθυμίζοντας τη βαρύνουσα ηθική σημασία του Κήπου των Δικαίων στην Ιερουσαλήμ, που δημιουργήθηκε με πρωτοβουλία του εκλιπόντος Moshe Bejski, αποτίοντας φόρο τιμής σε αυτούς που βοήθησαν τους Εβραίους κατά τη διάρκεια του Ολοκαυτώματος
Β. υπενθυμίζοντας τα θεσμικά όργανα που έχουν τιμήσει ανθρώπους που έσωσαν ζωές κατά τη διάρκεια όλων των γενοκτονιών και μαζικών δολοφονιών (όπως των Αρμενίων, στη Βοσνία, την Καμπότζη και τη Ρουάντα) και των άλλων εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας που διεπράχθησαν στον 20ο και τον 21ο αιώνα·
Γ. υπενθυμίζοντας όλους εκείνους που διαφύλαξαν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια κατά τη διάρκεια του ναζισμού και του κομμουνιστικού ολοκληρωτισμού·
Δ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η ενθύμηση αγαθών πράξεων είναι απαραίτητη για τη διαδικασία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, διότι διδάσκει στις νεότερες γενιές ότι ο καθένας μπορεί πάντοτε να επιλέξει να βοηθήσει τους συνανθρώπους του και να υπερασπιστεί την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, και ότι τα δημόσια θεσμικά όργανα έχουν την υποχρέωση να επισημαίνουν το παράδειγμα ανθρώπων που κατόρθωσαν να προστατεύσουν εκείνους που διώχθηκαν λόγω μίσους·
1. Υποστηρίζει την έκκληση που απηύθυναν διακεκριμένοι πολίτες σχετικά με την καθιέρωση Ευρωπαϊκής Ημέρας Μνήμης των Δικαίων για να τιμάται, στις 6 Μαρτίου, η μνήμη εκείνων που κατήγγειλαν τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και του ολοκληρωτισμού με ατομική τους ευθύνη·
2. Αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει την παρούσα δήλωση, συνοδευόμενη από τα ονόματα των υπογραφόντων, στην Ύπατη Εκπρόσωπο της Ένωσης για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας, την Επιτροπή, το Συμβούλιο και τα κοινοβούλια των κρατών μελών.
Την απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ψήφισαν 388 ευρωβουλευτές σε σύνολο 754.
Από τους 22 Έλληνες ευρωβουλευτές θετική ψήφο έδωσαν οι: Σπύρος Δανέλλης (ΠΑΣΟΚ), Χρυσούλα Παλιαδέλη (ΠΑΣΟΚ), Μαρία-Ελένη Κοππά (ΠΑΣΟΚ), Μαριέττα Γιαννάκου (ΝΔ), Κωνσταντίνος Πουπάκης (ΝΔ), Ιωάννης Τσουκαλάς (ΝΔ), Ρόδη Κράτσα-Τσαγκαροπούλου (ΝΔ), Νίκος Σαλαβράκος (ΛΑΟΣ), Νίκη Τζαβέλα (ΛΑΟΣ)
Από του 6 Κύπριους ευρωβουλευτές υπέρ ψήφισαν οι: Ιωάννης Κασουλίδης (ΔΗΣΥ), Ελένη Θεοχάρους (ΔΗΣΥ), Αντιγόνη Παπαδοπούλου (ΔΗΚΟ), Κυριάκος Μαυρονικόλας (ΕΔΕΚ). Θετική ψήφο έδωσε και ο ελληνικής καταγωγής γερμανός ευρωβουλευτής του κόμματος των «Ελευθέρων Δημοκρατών» Γιώργος Χατζημαρκάκης.
Παγκόσμια Ημέρα Λεμφοιδήματος
Η 6η Μαρτίου έχει θεσπιστεί ως Παγκόσμια Ημέρα Λεμφοιδήματος με πρωτοβουλία του Δικτύου Λεμφατικής Έρευνας και Εκπαίδευσης (Lymphatic Education and Research Network), που εδρεύει στις ΗΠΑ. Στην Ελλάδα υποστηρίζεται από τον νεοσύστατο Πανελλήνιο Σύλλογο Πασχόντων από Λεμφοίδημα «Ροή», με έδρα τη Θεσσαλονίκη.
Το λεμφοίδημα, μια χρόνια πάθηση που προκαλείται από την ανώμαλη συσσώρευση υγρών του λεμφικού συστήματος. Παρουσιάζεται ως οίδημα ενός ή περισσοτέρων μελών του σώματος (άνω ή κάτω άκρων, κορμού, λαιμού – κεφαλιού κ.α.). Αυτό συμβαίνει λόγω της μειωμένης ικανότητας μεταφοράς του λεμφικού φορτίου από το λεμφικό σύστημα και συσσώρευσής του στο πάσχον μέλος. Το λεμφοίδημα επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό την ποιότητα ζωής των ασθενών, με περαιτέρω σοβαρές οικονομικές και ψυχολογικές επιπτώσεις, μπορεί, δε, να οδηγήσει στην κοινωνική απομόνωση και σε περίπτωση μη έγκαιρης διάγνωσης και θεραπευτικής αντιμετώπισης μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρά προβλήματα υγείας και σε αναπηρία.
Το λεμφοίδημα οφείλεται είτε σε δυσμορφία του λεμφικού συστήματος, συνήθως κληρονομική, (πρωτοπαθές λεμφοίδημα) είτε στην αφαίρεση, ή καταστροφή λεμφαγγείων και λεμφαδένων, συνήθως μετά από χειρουργική επέμβαση και ακτινοθεραπείες για την αντιμετώπιση του καρκίνου, σπανιότερα οφείλεται σε τραυματισμούς, λοιμώξεις, κ.α. αιτίες (δευτεροπαθές λεμφοίδημα). Το λεμφοίδημα δεν θεραπεύεται, αλλά, εφόσον διαγνωστεί εγκαίρως, μπορεί να αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά από τον ασθενή. Ειδικά στην περίπτωση του καρκίνου του μαστού, η πρόληψη θα μπορούσε να μειώσει τις πιθανότητες δημιουργίας λεμφοιδήματος.
Στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων, μπορεί να διαγνωστεί με μία απλή κλινική εξέταση, υπάρχουν όμως και διαγνωστικές απεικονιστικές εξετάσεις. Το λεμφοίδημα αντιμετωπίζεται με μάλαξη λεμφικής παροχέτευσης (MLD), με επιδέσμους συμπίεσης (περίδεση), με τη χρήση ενδυμάτων διαβαθμισμένης συμπίεσης, με φροντίδα του δέρματος, με άσκηση, με ανύψωση άκρου, με την εκτέλεση ειδικών ασκήσεων, σε κάποιες περιπτώσεις χειρουργικά και με φαρμακευτική αγωγή (κυρίως για την αντιμετώπιση φλεγμονών, λοιμώξεων κλπ).
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας εκτιμά ότι ο αριθμός των πασχόντων από δευτεροπαθές λεμφοίδημα ανέρχεται στα 250 εκατομμύρια παγκοσμίως. Το πρωτογενές λεμφοίδημα υπολογίζεται ότι αφορά 1 στα 6.000 άτομα, ενώ σύμφωνα με συντηρητικές εκτιμήσεις των ειδικών το 15% των επιζώντων από καρκίνο και το 30% των ασθενών που έλαβαν θεραπεία για τον καρκίνο του μαστού, για γυναικολογικά καρκινώματα, ή καρκίνο του προστάτη, ή για μελάνωμα, προσβάλλονται από δευτεροπαθές λεμφοίδημα.
Στην Ελλάδα, υπάρχει άγνοια για την ασθένεια ακόμη και από τους καθ’ ύλην αρμόδιους. «Είναι συχνό το φαινόμενο οι ασθενείς να μην έχουν έγκαιρη διάγνωση, καθώς οι γιατροί αγνοούν την ασθένεια ή δεν είναι σε θέση να δώσουν τις απαραίτητες κατευθύνσεις στους ασθενείς», επισημαίνει η κ. Χαρά Καρατζά, πρόεδρος του Πανελληνίου Συλλόγου Πασχόντων από Λεμφοίδημα, σε συνέντευξή της στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, χωρίς να παραγνωρίζει ότι τα τελευταία χρόνια έχουν υπάρξει πρωτοβουλίες για τη δημιουργία δομών υγείας για την αντιμετώπιση του λεμφοιδήματος. «Παρόλα αυτά, όμως, είναι αδιαμφισβήτητο το γεγονός ότι είναι ελάχιστοι οι εξειδικευμένοι ιατροί και φυσικοθεραπευτές» τονίζει η κ. Καρατζά.
Πανελλήνια Ημέρα κατά της Σχολικής Βίας και του Εκφοβισμού
Η 6η Μαρτίου έχει καθιερωθεί από το Υπουργείο Παιδείας ως Πανελλήνια Ημέρα κατά της σχολικής βίας και του εκφοβισμού.
Ο όρος «εκφοβισμός και βία στο σχολείο» (school bullying) χρησιμοποιείται για να περιγράψει μια κατάσταση, κατά την οποία ασκείται εσκεμμένη, απρόκλητη, συστηματική και επαναλαμβανόμενη βία και επιθετική συμπεριφορά, με σκοπό την επιβολή, την καταδυνάστευση και την πρόκληση σωματικού και ψυχικού πόνου σε μαθητές από συμμαθητές τους, εντός και εκτός σχολείου. Μείωση καταγράφουν τα ποσοστά εφήβων στην χώρα μας, που αναφέρουν ότι υφίστανται εκφοβισμό (bullying) στο σχολείο, ωστόσο τα τελευταία χρόνια αναδύεται το φαινόμενο του ηλεκτρονικού εκφοβισμού.
Το Ερευνητικό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγείας, Νευροεπιστημών και Ιατρικής Ακριβείας «Κώστας Στεφανής» (ΕΠΙΨΥ), με αφορμή την Πανελλήνια Ημέρα κατά της Σχολικής Βίας και του Εκφοβισμού δημοσιοποίησε ερευνητικά δεδομένα σχετικά με τον εκφοβισμό (bullying) εντός και εκτός σχολείου, καθώς επίσης και την εμπλοκή σε βίαιους καυγάδες, όπως προκύπτουν από την «Πανελλήνια έρευνα για τις συμπεριφορές που συνδέονται με την υγεία των εφήβων-μαθητών» (2018).
Χαμηλό, αλλά άξιο προσοχής ποσοστό εφήβων (2,6%) αναφέρουν ότι υφίστανται εκφοβισμό (bullying) αρκετές φορές την εβδομάδα.
Διαχρονικά, από το 1998 έως το 2018, το ποσοστό εφήβων που αναφέρουν ότι υπέστησαν εκφοβισμό (bullying) τουλάχιστον 1-2 φορές τους τελευταίους 2 μήνες πριν τη διεξαγωγή της έρευνας, καταγράφει σημαντική μείωση από 28,9% σε 19,1%, με τη μείωση αυτή να είναι εντονότερη από το 2010 έως το 2014 (από 27,6% σε 18,3%).
Πηγή
Διαβάστε περισσότερα στην ενότητα Παγκόσμιες μέρες
με click πάνω στην κάρτα που ακολουθεί
ή στο Posted in Παγκόσμιες μέρες
