21 Ιουνίου: Διεθνείς και Παγκόσμιες ημέρες

Η 21η Ιουνίου ορίστηκε
από την παγκόσμια και διεθνή κοινότητα ως:

Διεθνής Ημέρα Γιόγκα
Ευρωπαϊκή Ημέρα Μουσικής
Παγκόσμια Ημέρα Τροχοσανίδας (Skateboard)
Παγκόσμια Ημέρα Υδρογραφίας

Διεθνής Ημέρα Γιόγκα

Η Διεθνής Ημέρα Γιόγκα καθιερώθηκε το 2015 και γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 21 Ιουνίου, ημερομηνία του θερινού ηλιοστασίου για το Βόρειο Ημισφαίριο.

Γιόγκα στα σανσκριτικά σημαίνει «ένωση», «σύνδεση», και είναι ένα πανάρχαιο φιλοσοφικό και πρακτικό σύστημα για την εσωτερική ενοποίηση του σώματος και του πνεύματος, του ανθρώπου και του σύμπαντος, του ανθρώπινου και του θεϊκού.

Η πρωτοβουλία για το εορτασμό της Γιόγκα σε παγκόσμιο επίπεδο ανήκει στον ινδό πρωθυπουργό Ναρέντρα Μόντι, ο οποίος υπέβαλε σχετικό αίτημα στις 27 Σεπτεμβρίου 2014 προς τη γενική συνέλευση του ΟΗΕ, η οποία το υιοθέτησε και με το ψήφισμα της 11ης Δεκεμβρίου 2014 (A/RES/69/131) καθιέρωσε την 21η Ιουνίου κάθε χρόνου ως Διεθνή Ημέρα Γιόγκα (International Yoga Day).

Υποστηρίζοντας τη θέση του ενώπιον της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ, ο ινδός πρωθυπουργός τόνισε: «Η γιόγκα είναι ένα ανεκτίμητο δώρο της αρχαίας παράδοσής μας. Δεν πρόκειται για άσκηση, είναι μία διαδρομή, μέσα από την οποία τα άτομα μπορούν να ανακαλύψουν την αίσθηση του ενότητας με τη φύση. Ενσαρκώνει την ενότητα του σώματος και του νου, της σκέψης και της δράσης, της αυτοσυγκράτησης και της εκπλήρωσης, της αρμονίας του ανθρώπου με τη φύση. Σε γενικές γραμμές, είναι μια ολιστική προσέγγιση για την υγεία και την ευημερία. Η γιόγκα μας βοηθά να αλλάξουμε τον τρόπο ζωής μας και μέσω αυτής της αλλαγής να συνδιαλαγούμε με την κλιματική αλλαγή».

Ορθοδοξία και Γιόγκα

Με αφορμή τον εορτασμό της Διεθνούς Ημέρας Γιόγκα, η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος με ανακοίνωσή της (16 Ιουνίου 2015) χαρακτηρίζει απολύτως ασυμβίβαστη με την ορθόδοξη χριστιανική πίστη τη γιόγκα. Υπενθυμίζει ότι η γιόγκα αποτελεί θεμελιώδες κεφάλαιο της θρησκείας του Ινδουϊσμού, έχει ποικιλομορφία σχολών, κλάδων, εφαρ­μο­γών και τάσεων και τονίζει πως δεν αποτελεί «είδος γυ­μνα­στι­κής». «Ως εκ τούτου», συνεχίζει η Ιερά Σύνοδος, «η γιόγκα τυγχάνει απολύτως ασυμ­βί­βα­στη με την Ορθόδοξη Χριστιανική Πίστη μας και δεν έχει καμία θέση στη ζωή των Χριστιανών».

Σε ένα παλαιότερο άρθρο του, ο αρχιεπίσκοπος Τιράνων και πάσης Αλβανίας και ομότιμος καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του ΕΚΠΑ Αναστάσιος (Γιαννουλάτος) αναφέρει, μεταξύ άλλων, για τη γιόγκα: «Στο δυτικό κόσμο η γιόγκα αρχικά παρουσιάστηκε σαν ένα είδος “γυμναστικής”, σαν μέθοδος χαλαρώσεως και ψυχολογικής ηρεμήσεως. Η βασική της διαφορά από τη γνωστή γυμναστική βρίσκεται, εκτός των άλλων, στη χαρακτηριστική της ακινησία. Αρκετές από τις ασκήσεις της γιόγκα παρουσιάζουν αυτές καθαυτές ορισμένα θετικά αποτελέσματα πάνω σε μερικά άτομα – πράγμα που, άλλωστε, συμβαίνει και με ασκήσεις άλλων συστημάτων. Γενικά, όμως, οι ασκήσεις αυτές τοποθετούνται μέσα σ’ ένα πλαίσιο ινδουιστικών αντιλήψεων και αποτελούν στάδια ενός ευρύτερου όλου, μιας γενικότερης πνευματικής πορείας. Στην πλήρη τους ανέλιξη αποσκοπούν πολύ μακρύτερα από τα όρια μιας σωματικής ευεξίας. Αυτά που προηγούνται στις ασκήσεις γιόγκα όπως κι αυτά που έπονται – τα όποια κατά κανόνα οι πολλοί αγνοούν – σχετίζονται στενά με συστήματα “διαλογισμού” και εμπειριών, που βρίσκονται φορτισμένα με ινδουϊστικές φιλοσοφικο – θρησκευτικές θεωρίες και αξιώματα, κυρίως με τη διδασκαλία περί μετενσαρκώσεως.

»Και για να γίνουμε περισσότερο παραστατικοί: όπως οι γονυκλισίες (οι «μετάνοιες» της μοναχικής μας παραδόσεως) δεν είναι απλές κινήσεις του σώματος, αλλά έχουν σχέση με ένα γενικότερο πιστεύω και εκφράζουν μια συγκεκριμένη διάθεση και τάση ψυχής, αποβλέποντας σε πνευματικούς σκοπούς, κατά παρόμοιο τρόπο – τηρουμένων, βεβαίως, πάντοτε των αναλογιών – οι συνθετότερες ασκήσεις της γιόγκα έχουν συνάρτηση με ινδουϊστικές παραστάσεις και σκοπεύουν τελικά σε πνευματικές θρησκευτικές εμπειρίες».

Ευρωπαϊκή Ημέρα Μουσικής

Η Ημέρα της Μουσικής άρχισε να γιορτάζεται στο Παρίσι το 1982, με πρωτοβουλία του τότε υπουργού Πολιτισμού Ζακ Λανγκ, ενώ το 1985 ο θεσμός εξαπλώθηκε έξω από τα γαλλικά σύνορα. Η Αθήνα, Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης 1985, ήταν η πρώτη εκτός Γαλλίας χώρα στην οποία πραγματοποιήθηκε η Γιορτή της Μουσικής.

Μέσα σε λίγα χρόνια, η Ημέρα της Μουσικής έφτασε να είναι ένας πραγματικός θεσμός, ένα μεγάλο ευρωπαϊκό πολιτιστικό γεγονός που διεξάγεται κάθε 21 Ιουνίου σε περισσότερες από 22 χώρες, από την Ιρλανδία μέχρι το Καζακστάν και από τις Βαλτικές χώρες μέχρι την Κύπρο.

Ερασιτέχνες και επαγγελματίες μουσικοί κατακλύζουν δημοτικούς χώρους, πλατείες, δρόμους, σταθμούς, πάρκα και διάφορους άλλους χώρους, παρουσιάζοντας αφιλοκερδώς συναυλίες απ’ όλο το μουσικό φάσμα. Δίνεται, έτσι, η ευκαιρία για μία ευρωπαϊκή πολιτιστική γιορτή που συμβάλλει ώστε να αναπτυχθούν πολιτιστικές ανταλλαγές και συνεργασίες ανάμεσα σε νέους και καθιερωμένους καλλιτέχνες από διαφορετικές χώρες.

 

Παγκόσμια Ημέρα Τροχοσανίδας (Skateboard)

Το Skateboarding όπως το γνωρίζουμε, γεννήθηκε πιθανώς κάποια στιγμή στα τέλη της δεκαετίας του 1940 ή στις αρχές της δεκαετίας του 1950, όταν οι σέρφερ στην Καλιφόρνια ήθελαν κάτι να κάνουν όταν τα κύματα ήταν επίπεδα. Αυτό ονομάστηκε «σερφ στο πεζοδρόμιο»!
Κανείς δεν ξέρει ποιος έκανε την πρώτη τροχοσανίδα. Φαίνεται ότι αρκετά άτομα βρήκαν παρόμοιες ιδέες περίπου την ίδια στιγμή. Τα πρώτα κατασκευασμένα skateboards παραγγέλθηκαν από ένα κατάστημα surf στο Λος Άντζελες της Καλιφόρνια. Ο ιδιοκτήτης του καταστήματος, Bill Richard, συνήψε συμφωνία με την Chicago Roller Skate Company για την παραγωγή σετ τροχοπέδιλων, τα οποία προσάρμοσαν σε τετράγωνες ξύλινες σανίδες. Κατά συνέπεια, το skateboarding αρχικά υποδηλώθηκε ως “surfing πεζοδρομίων” και οι πρώτοι σκέιτερ μιμούνταν το στυλ και τους ελιγμούς του surfing. Γι αυτό και δεν φόραγαν παπούτσια. Η ανάπτυξη του αθλήματος κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου μπορεί επίσης να φανεί σε αριθμούς πωλήσεων skate που ξεπέρασαν σε αξία τα 10 εκατομμύρια δολάρια μεταξύ 1963 και 1965.

1970
Στις αρχές της δεκαετίας του 1970, ο Frank Nasworthy άρχισε να αναπτύσσει έναν τροχό skateboard κατασκευασμένο από πολυουρεθάνη, ονομάζοντας την εταιρεία του Cadillac Wheels. Πριν από αυτό το νέο υλικό, οι τροχοί skateboard ήταν μεταλλικοί ή «πηλό» τροχοί. Η βελτίωση της πρόσφυσης και της απόδοσης ήταν τόσο τεράστια που η δημοτικότητα του skateboarding άρχισε να αυξάνεται πάλι γρήγορα, αναγκάζοντας τις εταιρείες να επενδύσουν περισσότερο στην ανάπτυξη προϊόντων. Στις αρχές της δεκαετίας του 1970 τα skateparks δεν είχαν εφευρεθεί ακόμη. Έτσι οι skateboarders μαζεύονταν για να κάνουν skateboard σε αστικές περιοχές. Πολλές εταιρείες άρχισαν να κατασκευάζουν skate και καθώς ο εξοπλισμός έγινε πιο ευέλικτος, τα καταστρώματα άρχισαν να γίνονται ευρύτερα, φτάνοντας σε πλάτος 10 ίντσες (250 mm) και άνω, δίνοντας έτσι στον skateboarder ακόμη μεγαλύτερο έλεγχο. Η σανίδα μπανάνας είναι ένα κοκαλιάρικο, εύκαμπτο skateboard κατασκευασμένο από πολυπροπυλένιο με νευρώσεις στην κάτω πλευρά για δομική στήριξη.
Το 1975 το skateboarding είχε ανέλθει αρκετά στη δημοτικότητά του με αποτέλεσμα τη διοργάνωση ενός πολύ μεγάλου διαγωνισμού skateboard! Το Εθνικό Πρωτάθλημα Del Mar, το οποίο λέγεται ότι είχε μέχρι και 500 συμμετοχές. Σύντομα άρχισαν να διεξάγονται διαγωνισμοί σκέιτμπορντ με έπαθλα χρηματικά ποσά, χρησιμοποιώντας ένα επαγγελματικό σύστημα βαθμίδων, όπως το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Επαγγελματικού Σκέιτμπορντ, το οποίο παρουσίαζε διαγωνισμούς Freestyle και Slalom σε όλη την Καλιφόρνια.
Τον Μάρτιο του 1976, το skatepark της Skateboard City στο Port Orange της Φλόριντα και το Carlsbad Skatepark στην κομητεία του Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνια θα ήταν τα πρώτα δύο μεγάλου μεγέθους αμερικανικά skatepark που θα ανοίξουν στο κοινό, σε απόσταση μόλις μίας εβδομάδας. Ήταν τα πρώτα από τα περίπου 200 skateparks που θα κατασκευαζόταν έως το 1982.

1980
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, το σκέιτμπορντ – καθώς και εταιρείες του κλάδου – ωφελήθηκαν από τις σκηνές του Marty McFly που κάνει σκέιτμπορντ στην ταινία Back to the Future! Η επιρροή της ταινίας στην αύξηση της δημοτικότητας του αθλήματος ήταν μεγάλη.

1990
Το Skateboarding κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990 κυριάρχησε ως «street skateboarding». Οι περισσότερες σανίδες είχαν πλάτος περίπου 7 έως 8 ίντσες (180 έως 200 mm) και μήκος 30 έως 32 ίντσες (760 έως 810 mm). Οι τροχοί είναι κατασκευασμένοι από εξαιρετικά σκληρή πολυουρεθάνη, με σκληρότητα (σκληρόμετρο) περίπου 99Α. Τα μεγέθη των τροχών είναι σχετικά μικρά, έτσι ώστε οι σανίδες να είναι ελαφρύτερες και η αδράνεια των τροχών να ξεπερνιέται γρηγορότερα. Τα νέα Skateboard ευνοούσαν πλέον τα κόλπα και τις φιγούρες!!

2000 – σήμερα
Μέχρι το 2001 το skateboarding είχε κερδίσει τόσο μεγάλη δημοτικότητα που περισσότεροι Αμερικανοί κάτω των 18 ετών έκαναν skateboards (10,6 εκατομμύρια) από ό,τι έπαιζαν μπέιζμπολ (8,2 εκατομμύρια), αν και τα παραδοσιακά οργανωμένα ομαδικά αθλήματα εξακολουθούσαν να κυριαρχούν συνολικά στα προγράμματα νέων.
Το 2003 ιδρύθηκε το Go Skateboarding Day στη νότια Καλιφόρνια από τη Διεθνή Ένωση Εταιρειών Skateboard για την προώθηση του skateboard σε όλο τον κόσμο. Γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 21 Ιουνίου!!
Σύμφωνα με την εταιρεία έρευνας αγοράς American Sports Data, ο αριθμός των skateboarders παγκοσμίως αυξήθηκε περισσότερο από 60 τοις εκατό μεταξύ 1999 και 2002 – από 7,8 εκατομμύρια σε 12,5 εκατομμύρια.
Πολλές πόλεις άρχισαν να εκπονούν σχέδια και προγράμματα αναψυχής για skateboarding, ως μέρος του αθλητικού – πολιτιστικού οράματός τους! Δημιούργησαν τοπικά πάρκα και κοινότητες σε δημόσιες περιοχές, ιδίως για skateboarding, προσκαλώντας τους skateboarders να οργανώσουν δραστηριότητες για σκέιτμπορντ. Μέχρι το 2006 υπήρχαν πάνω από 2.400 skatepark παγκοσμίως!!
Το 2009 άνοιξε το Skateboarding Hall of Fame & το Skateboard Museum. Οι υποψήφιοι επιλέγονται από τη Διεθνή Ένωση Εταιρειών Σκέιτμπορντ (IASC).
Στη δεκαετία του 2010, τα ηλεκτρικά skateboards έγιναν επίσης δημοφιλή!
Από το 2010 έως σήμερα το άθλημα της τροχοσανίδας ανέβασε κατακόρυφα τη δημοτικότητα του με αποτέλεσμα στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο το 2021, το skateboarding να κάνει το Ολυμπιακό του ντεμπούτο, σε επίπεδο ανδρών και γυναικών!!
Σίγουρα αυτή η απόφαση φαίνεται εκπληκτική! Κάποιοι όμως μπορεί να αμφισβητήσουν εάν η δραστηριότητα του skateboarding, που βασίζεται κυρίως στο δρόμο, είναι ένα σωστό άθλημα.! Ωστόσο, δεδομένου ότι το διοικητικό σώμα των Ολυμπιακών Αγώνων επιδιώκει να προσελκύσει νέους ακροατές για να ενισχύσει τη δημογραφική γήρανσή τους, είναι επίσης μια λογική κίνηση.!
Μετά από 70 χρόνια λοιπόν το Skateboard έγινε παγκόσμιο trend με εκατομμύρια fans σε όλο τον κόσμο. Οι σκειτμπορντάδες απέκτησαν το δικό τους dresscode με τα πολύ στενά ή πολύ φαρδιά παντελόνια, το γκράφιτι και το χιπ χοπ να συνοδεύει τα κόλπα τους. Backflip, three sixty kai one-eighty έγιναν η αργκό των σκεϊτάδων στις ράμπες και από αυτές ξεπήδησαν παγκοσμίου φήμης αθλητές όπως ο Tony Hawk και ο Bam Margera οι οποίοι κέρδισαν εκατομμύρια δολάρια με το σανίδι τους.

Παγκόσμια Ημέρα Υδρογραφίας

Η Παγκόσμια Ημέρα Υδρογραφίας γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 21 Ιουνίου με απόφαση της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ, που ελήφθη στις 29 Νοεμβρίου 2005. Υδρογραφία είναι η επιστήμη που ασχολείται με την σύνταξη και την παραγωγή χαρτών για τις περιοχές της επιφάνειας της Γης που καλύπτονται από νερά.

Η πρωτοβουλία ανήκε στον Διεθνή Υδρογραφικό Οργανισμό (IHO), ένα διακυβερνητικό διεθνή οργανισμό που ιδρύθηκε στις 21 Ιουνίου 1921 και εδρεύει στο Μονακό, αρχικά ως Διεθνές Υδρογραφικό Γραφείο, με σκοπό την ασφαλέστερη και ευκολότερη ναυσιπλοΐα. Ο IHO κατέχει θέση παρατηρητή στον ΟΗΕ και αποτελεί διεθνώς τον αρμόδιο οργανισμό για υδρογραφικές μελέτες και ναυτική χαρτογράφηση.

Το βρετανικό ναυτικό διόρισε τον πρώτο του υδρογράφο το 1795,ενώ οι ΗΠΑ ίδρυσαν υδρογραφική υπηρεσία το 1854. Έκτοτε πολλά παραθαλάσσια κράτη ίδρυσαν υδρογραφικές υπηρεσίες για να εφοδιάζουν τους ναυτιλλομένους με ναυτικούς χάρτες και άλλες δημοσιεύσεις απαραίτητες τόσο για την ναυσιπλοΐα των χωρικών τους υδάτων όσο και των διεθνών.

Η Ελληνική Υδρογραφική Υπηρεσία ιδρύθηκε το 1919 και υπάγεται στο Πολεμικό Ναυτικό. Είναι ένα από τα ιδρυτικά μέλη του Διεθνούς Υδρογραφικού Οργανισμού και έχει διαδραματίσει αυτά τα χρόνια το δικό της ξεχωριστό ρόλο στην εξέλιξη των διαδικασιών για την προώθηση της ασφαλούς ναυσιπλοΐας.

Το κεντρικό θέμα του εορτασμού της Παγκόσμιας Ημέρας Υδρογραφίας για το 2024 είναι «Υδρογραφική πληροφορία – ενισχύοντας την Ασφάλεια, την Αποδοτικότητα και τη Βιωσιμότητα των θαλάσσιων δραστηριοτήτων». Το θέμα επιλέχθηκε προκειμένου να αναδείξει ότι ο πρωταρχικός στόχος του στρατηγικού σχεδιασμού του Διεθνούς Υδρογραφικού Οργανισμού αποτελούν η ασφάλεια του υλικού και ανθρώπινου δυναμικού, η διασύνδεση με τον ιδιωτικό τομέα και τους εταιρικούς συνεργάτες, η προώθηση και η ενίσχυση της συνεργασίας με τις κατά τόπους εθνικές αρχές υδρογραφίας και η υποστήριξη στην παραγωγή, συντήρηση και διάθεση υδρογραφικών προϊόντων σύμφωνα με το νέο πρότυπο S-100. Λαμβάνοντας υπόψη την γρήγορη μετάβαση προς την ηλεκτρονική ναυτιλία, την αυτόνομη πλοήγηση και την ανάγκη για την δραστική μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, οδηγούμαστε σε σημαντικές εξελίξεις ως προς την παροχή υδρογραφικών υπηρεσιών υψηλών απαιτήσεων για ψηφιακά δεδομένα.

 

 

Πηγή