Η 2η Αυγούστου ορίστηκε
από την παγκόσμια και διεθνή κοινότητα ως:
Ημέρα Υπερακοντισμού της Γης
Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος των Ρομά (Τσιγγάνων)
Διεθνής Ημέρα Μπύρας (International Beer Day)
Ημέρα Υπερακοντισμού της Γης
Από τις 2 Αυγούστου 2023, οι άνθρωποι έχουν καταναλώσει όλους τους φυσικούς πόρους που ο πλανήτης Γη μπορεί να παράξει μέσα σ’ ένα έτος. Η επέτειος αυτή, με την ονομασία «Ημέρα Υπερακοντισμού της Γης», επέρχεται κάθε χρόνο όλο και πιο νωρίς, με εξαίρεση το 2020, λόγω covid-19 και το 2023.
Η ημερομηνία υπολογίζεται κάθε χρόνο από το διεθνές ερευνητικό ίδρυμα «Global Footprint Network», που εδρεύει στο Όκλαντ της Καλιφόρνιας. Με βάση δεδομένα που παρέχονται από τον ΟΗΕ, το ίδρυμα υπολογίζει το οικολογικό αποτύπωμα του ανθρώπου. Ουσιαστικά μετρά την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων της Γης, με γνώμονα τη βιοϊκανότητα του πλανήτη, δηλαδή τη δυνατότητά του να ανανεώνει τις πηγές του και να απορροφά τα αέρια που προκαλεί το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς αυτούς, η κατανάλωση όλης της ανθρωπότητας ξεπερνά το 70% των διαθέσιμων πηγών. Με άλλα λόγια χρειάζεται το ισοδύναμο ενός 1,7 του πλανήτη μας για να ικανοποιήσει τις ανάγκες του σύγχρονου ανθρώπου.
Το έλλειμμα αυτό παράγεται από την υπερυλοτόμηση, την υπεραλίευση και την υπερέκκληση άνθρακα στην ατμόσφαιρα. Οι επιπτώσεις της υπερκατανάλωσης ήδη είναι αισθητές: αποψίλωση δασών, ελάττωση της βιοποικιλότητας, λειψυδρίες, οξίνιση των ωκεανών, εδαφικές διαβρώσεις, υπερσυσσώρευση απορριμάτων και αύξηση της συγκέντρωσης διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα.
Ο πλανήτης άρχισε να γίνεται ελλειμματικός στις αρχές του 1970, ενώ έως το 1961 η Γη παρήγαγε περισσότερο φυσικό πλούτο, με το ένα τέταρτο των πηγών της να μην έχουν καταναλωθεί. Η ημέρα υπερακοντισμού των δυνατοτήτων του άρχισε να εμφανίζεται όλο και πιο νωρίς. Το 1985 η ημερομηνία αυτή έπεφτε στις 5 Νοεμβρίου, το 1998 κατέβηκε στην 1η Οκτωβρίου και το 2009 ακόμη περισσότερο, στις 20 Αυγούστου.
Εάν διατηρηθεί αυτός ο ρυθμός, το 2030 θα υπάρχει η ανάγκη δύο πλανητών για να καλύψουν τις ανάγκες των ανθρώπων. Αιτία, η δημογραφική αύξηση και ο τρόπος ζωής του σύγχρονου ανθρώπου, που βασίζεται όλο και περισσότερο στην ενέργεια από ορυκτά καύσιμα (άνθρακας, πετρέλαιο, φυσικό αέριο).
Ωστόσο, δεν είναι όλοι οι άνθρωποι εξίσου υπεύθυνοι γι’ αυτήν την καταστροφή. Με τον τρυφηλό τρόπο ζωής των Αμερικανών, χρειάζονται πάνω από πέντε πλανήτες για να τη συντηρήσουν. Οι Γάλλοι έχουν ανάγκη από τρεις, ενώ οι Κινέζοι από 2,1, πολύ παραπάνω από τη λιτότητα των Ινδών (0,6).
Αντίστοιχα, σε σχέση με τις εθνικές φυσικές πηγές, η Ιαπωνία θα είχε ανάγκη από επτά φορές το μέγεθός της για να ικανοποιήσει τις τρέχουσες καταναλωτικές ανάγκες της, η Ιταλία και η Βρετανία τέσσερις φορές. Συνολικά, το οικολογικό αποτύπωμα των ανεπτυγμένων χωρών είναι πέντε φορές μεγαλύτερο από εκείνο των φτωχών κρατών.
Πάντως, τόσο το ίδρυμα Global Footprint Network, όσο και η οικολογική οργάνωση WWF, διαβλέπουν αισιόδοξα σημάδια στον ορίζοντα. Σχετικά, το οικολογικό αποτύπωμα ανά κάτοικο των ΗΠΑ έχει μειωθεί κατά 20% από το 2005 (έτος που είχε φθάσει στο υψηλότερο σημείο του) έως το 2013 (τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία), χάρις στη μείωση της εκπομπής αερίων άνθρακα και παρά την οικονομική ανάκαμψη. Κατά τ’ αυτά, η Κίνα, που παραδοσιακά παρουσιάζει το μεγαλύτερο εθνικό οικολογικό αποτύπωμα, αναπτύσσει μαζικά τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, ενώ την ίδια ώρα έχει μειώσει την εσωτερική κατανάλωση άνθρακα.
Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος των Ρομά (Τσιγγάνων)
Κάθε χρόνο στις 2 Αυγούστου τιμάται η Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος των Ρομά (Τσιγγάνων), με πρωτοβουλία μη κυβερνητικών οργανώσεων, για να υπενθυμίσει στους πολίτες όλου του κόσμου τον αφανισμό που υπέστησαν οι Ρομά (Porrajmos στη γλώσσα τους) στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Υπολογίζεται ότι τα θύματα του Ολοκαυτώματος των Ρομά κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ανέρχονται στις 800.000 ψυχές. Στην Ευρωβουλή εκκρεμεί πρόταση της ουγγαροτσιγγάνας ευρωβουλευτίνας Λίβια Γιάροκα για την καθιέρωση της 2ας Αυγούστου ως Ευρωπαϊκής Ημέρας Μνήμης για τα θύματα του Ολοκαυτώματος των Ρομά από τους Ναζί.
Αφορμή για τη σημερινή Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος των Ρομά είναι η τελευταία εντολή εξολόθρευσής τους, που δόθηκε από τους Γερμανούς ναζιστές στις 2 Αυγούστου 1944. Τη νύχτα της 2ας προς 3η Αυγούστου, 2.897 γυναικόπαιδα Ρομά εκτελέστηκαν στους θαλάμους αερίων του ναζιστικού στρατοπέδου Άουσβιτς – Μπίρκεναου.
Διεθνής Ημέρα Μπύρας (International Beer Day)
Κάθε χρόνο την πρώτη Παρασκευή του Αυγούστου γιορτάζεται η Διεθνής Ημέρα Μπύρας (International Beer Day). Ξεκίνησε ως τοπική γιορτή στη Σάντα Κρουζ της Καλιφόρνιας, αλλά από το 2007 άρχισε να διεθνοποιείται με ραγδαίους ρυθμούς.
Η γιορτή έχει τρεις διακηρυγμένους στόχους:
Να φέρει μαζί τους φίλους για μια μπύρα.
Να τιμήσει τους παραγωγούς μπύρας σε όλο τον κόσμο και τους διαμεσολαβητές της με τους καταναλωτές (μαγαζάτορες, σερβιτόρους κλπ).
Να ενώσει τον κόσμο κάτω από τη σημαία της μπύρας.
Η Ιστορία της Μπύρας
Η μπύρα ή ζύθος είναι αλκοολούχο ποτό, που παρασκευάζεται με ζύμωση βύνης από κριθάρι, με προσθήκη λυκίσκου και νερού.
Η ιστορία της χάνεται στα βάθη των αιώνων. Τα περισσότερα από τα αλκοολούχα ποτά, τα οποία εδώ και 8.000 χρόνια παρήγαγαν από σιτηρά διάφοροι πολιτισμοί, και ιδιαίτερα εκείνα που παράγονταν από βύνη κριθαριού, θα μπορούσαν σήμερα να χαρακτηριστούν ως μπύρες.
Στην Αίγυπτο κατά την εποχή της Παλαιός Αυτοκρατορίας, της οποίας το τέλος τοποθετείται γύρω στο 2500 π.Χ. ήταν ήδη γνωστά περισσότερα από τέσσερα είδη μπύρας. Η μπύρα ήταν επίσης γνωστή στη Βαβυλώνα, την Ουρ και πιθανότατα και σε αρχαιότερους πολιτισμούς. Αρχικά, έθαβαν το κριθάρι σε αγγεία για να βλαστήσει. Η βύνη ανακατευόταν με νερό και αφηνόταν να ζυμωθεί από ζύμες που μεταφέρονταν με τον αέρα. Η προσθήκη τού λυκίσκου χρονολογείται από τον 10ο και 7ο π.Χ. αιώνα.
Στην Ευρώπη η μπίρα έφθασε πιθανότατα από την Αίγυπτο μέσω της Ελλάδας. Ο Ρωμαίος συγγραφέας Πλίνιος αναφέρει την διαδικασία παραγωγής της στην Ελλάδα, στην οποία χρησιμοποιόταν ο λυκίσκος. Σύμφωνα με τον Πλίνιο, η μπύρα ήταν γνωστή στις χώρες της Μεσογείου προτού διαδοθεί η αμπελουργία. Στην Αρχαία Ελλάδα, ωστόσο, η μπύρα δεν επικράτησε και το παλαιότερο ποτό από μέλι αντικαταστάθηκε από το κρασί. Ζυθοπότες θεωρούνταν οι Φρύγες, οι Θράκες και οι Αρμένιοι, ενώ οι Ρωμαίοι, όπως και οι Έλληνες δεν ήταν λάτρεις της μπύρας.
Η ζυθοποιία διαδόθηκε εύκολα στη Βόρεια και τη Δυτική Ευρώπη, όπου η αμπελουργία δεν ευδοκιμούσε. Οι Κέλτες της Μέσης Γαλλίας και διάφορα γερμανικά φύλα γνώριζαν την μπίρα από τον 1ο π.Χ. αιώνα. Υπάρχουν πολλές αναφορές (π.χ. από τον Ρωμαίο ιστορικό Τάκιτο) των αρχών της χριστιανικής περιόδου για κατανάλωση ποτών από βύνη από διάφορα γερμανικά και σκανδιναβικά φύλα, καθώς και από τους Κέλτες και τους Σάξονες.
Η μπύρα θεωρείται το εθνικό ποτό της Γερμανίας, όπου η ετήσια κατά κεφαλή κατανάλωση ανέρχεται σε 104.2 λίτρα. Ιδιαίτερα δημοφιλής είναι στη Βαυαρία, όπου η ετήσια κατά κεφαλή κατανάλωση ξεπερνά το 40% του γερμανικού μέσου όρου. Στο Μόναχο γίνεται κάθε χρόνο, από το 1810, η γιορτή μπίρας με την ονομασία «Oktoberfest» σε ανάμνηση των εορτών για τους αρραβώνες τού πρίγκιπα διαδόχου Λουδοβίκου και της πριγκίπισσας Τερέζας.
Πηγή
