.
Με φρέσκο ντόπιο γάλα από αιγοπρόβατα ελευθέρας βοσκής
και συνταγή που κρατάει τρεις γενιές
[ Τυρί φέτα Π.Ο.Π. Βασιλείου ]
Παράγεται με τον ίδιο παραδοσιακό τρόπο από το 1932
Ωριμάζει σε διάστημα τεσσάρων μηνών, μέσα σε παραδοσιακά ξύλινα βαρέλια (βαρελίσια) ή ειδικά μεταλλικά δοχεία (δοχείου) και χειροποίητη πυτιά. Είναι μαλακό τυρί που κόβεται εύκολα σε φέτες και τρώγεται αυτούσιο συνοδεύοντας το φαγητό ή φρούτα. Μαγειρεύεται σε πίτες ή τρώγεται μαζί με κρέας και κοτόπουλο, ενώ γίνεται και σαγανάκι.
Επίσης παράγουμε τυρί άλμης με λίγα λιπαρά (13%) καθώς και γίδινο τυρί.
Συσκευασίες βαρελίσιας φέτας: 1kg | 2.5kg | 4kg | 36kg | 60kg αλλά και χύμα.
Η ιστορία της φέτας
Αναζητώντας την παραγωγή φέτας στην αρχαία Ελλάδα, παρατηρούμε ότι τις πρώτες αναφορές για την παραγωγή της φέτας τις συναντάμε στην Οδύσσεια του Ομήρου και και πιο συγκεκριμένα στο μύθο του κύκλωπα Πολύφημου. Ο μύθος λέει ότι ο Πολύφημος ήταν ο πρώτος κατασκευαστής φέτας και γενικά των τυριών. Κουβαλώντας το γάλα από τα πρόβατα κάθε μέρα σε προβιές ζώων διαπίστωσε προς μεγάλη του έκπληξη ότι μετά από μερικές μέρες το γάλα έπηζε και γινόταν στερεό, φαγώσιμο και εύκολα αποθηκεύσιμο.
Πιστεύεται ότι το βυζαντινό όνομα της φέτας ήταν «πρόσφατος» (δηλ. τυρός). Το όνομα φέτα είναι ιταλικής προέλευσης (<fetta) και προέρχεται από μια αναφορά του 17ου αιώνα στο είδος αυτού του τυριού που κοβόταν σε φέτες για να τοποθετηθεί στα βαρέλια. Στην Κύπρο συνηθίζεται να γράφεται με δύο <Τ>, όπως άλλωστε προφέρεται και στην κυπριακή διάλεκτο.
Η Φέτα αποτελεί βασικό συστατικό της μεσογειακής διατροφής και μαζί με το ελαιόλαδο είναι από τα κύρια γνωρίσματά της. Η χρήση της φέτας είναι ευρέως γνωστή σε όλο τον κόσμο, κυρίως ως απαραίτητο συστατικό της χωριάτικης σαλάτας. Επίσης αποτελεί κύριο συστατικό της τυρόπιτας, της σπανακοτυρόπιτας, καθώς και πολλών άλλων εδεσμάτων της ελληνικής κουζίνας.
