Ένα σημαντικό οικονομικό μέγεθος για το δήμο Αγρινίου
στον προϋπολογισμό των εξόδων του
είναι τα ενοίκια που καταβάλει κάθε χρόνο
για τη στέγαση των διάφορων υπηρεσιών του
Αρκετές φορές έχει κουβεντιαστεί στο δημοτικό συμβούλιο
το βάρος που προσθέτουν στην οικονομική χρήση της κάθε χρόνιας
το σύνολο των μισθωμένων κτιρίων
για να καλυφθούν οι ανάγκες των υπηρεσιών του Δήμου
- του Λευτέρη Τηλιγάδα -
Σύμφωνα με τις αναλήψεις υποχρεώσεων του δήμου Αγρινίου σε αυτόν τον τομέα από την αρχή του έτος μέχρι σήμερα, τα κτίρια και οι χώροι πού ενοικιάζει ο δήμος και για το 2024 είναι οι παρακάτω:
Και δεν είναι μόνο αυτά. Είναι ακόμα 7.200 ευρώ που κοστίζουν στο Δήμο Αγρινίου τα μισθώματα του κτιρίου για την στέγαση της Διοίκησης του πρώην ΝΠΔΔ της ΚΟΙΠΑ, 4.000 ευρώ για μισθώματα κτιρίων της πρώην Δημοτικής Επιχείρησης ΚΕΔΑ, καθώς 330.000 ευρώ για μισθώματα κτιρίων Σχολικών Μονάδων, που μεταφέρθηκαν στο δήμο από τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Αιτωλοακαρνανίας με τον νόμο 3852/2010.
Αρκετές φορές έχει κουβεντιαστεί στο δημοτικό συμβούλιο το βάρος που προσθέτουν στην οικονομική χρήση της κάθε χρόνιας το σύνολο αυτών των μισθώσεων, καθώς και η επιτακτική ανάγκη αξιοποίησης περιουσιακών στοιχείων του δήμου, όπως οι καπναποθηκές Παπαστράτου (παλιό και νέο τσιμεντένιο κτίριο) και η παλιά Δημοτική Αγορά, προς αυτή την κατεύθυνση. Χώροι που μέχρι αυτή τη στιγμή παραμένουν αναξιοποίητοι ή χρησιμοποιούνται μερικώς και οι οποίοι αναντίρρητα χρήζουν επεμβάσεων που θα τα καταστήσουν λειτουργικά ή περισσότερο λειτουργικά στην προπτική της κάλυψης των αναγκών και της ανάπτυξης των υπηρεσιών του δήμου που είναι διάσπαρτες εδώ κι εκεί.
Στον τομέα αυτό στο παρελθόν χάθηκαν πάρα πολλές ευκαιρίες. Κάποιες μάλιστα από αυτές επιβάρυναν με σημαντικά ποσά τα οικονομικά του δήμου χωρίς να καταφέρουν να καλύψουν καμία από τις ανάγκες του. Πώς να ξεχάσει κανείς το ένα εκατομμύριο περίπου ευρώ, το οποίο δόθηκε για να πληρωθεί μία μελέτη για την κατασκευή ενός δημαρχείου, το οποίο ο δήμος ουδέποτε θα το αποκτήσει;
Η πιο ηχηρή όμως χαμένη ευκαιρία (που κανείς άλλος εκτός ίσως από το Δήμαρχο Αγρινίου δεν την θεωρεί «χαμένη») είναι ένα κτίριο που βρίσκεται στην περιφέρεια του δικτύου πεζοδρόμων του κέντρου της πόλης του Αγρινίου και το οποίο από τη στιγμή που παραχωρήθηκε στο Δήμο Αγρινίου μέχρι και σήμερα έχει αφεθεί στη φθορά και την εγκατάλειψη. Είναι το κτίριο του Εθνικού Οργανισμού Καπνού που βρίσκεται στην οδό Μακρή 18 στο Αγρίνιο.
Το κτίριο στο οποίο αναφερόμαστε είναι πενταόροφο, συνολικού εμβαδού 4.251 τετραγωνικών μέτρων (Υπόγειο 642 τ.μ., Ισόγειο 700 τ.μ., 1ος όροφος 700 τ.μ., 2ος όροφος 700 τ.μ., 3ος όροφος 590 τ.μ., 4ος όροφος 553 τ.μ. και 5ος όροφος 366τ.μ.), για το οποίο και η προηγούμενη δημοτική αρχή του Παύλου Μοσχολιού, (το κτίριο παραχωρήθηκε στο Δήμο Αγρινίου από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων στις 17 Φεβρουαρίου 2012, για 30 χρόνια) και η σημερινή του Γιώργου Παπαναστασίου με δύο θητείες ήδη στο ενεργητικό της, δεν έχουν κάνει απολύτως τίποτα για την αξιοποίησή του, την ώρα που, όπως είπαμε και παραάπανω, τα ενοίκια για τη στέγαση των υπηρεσιών του Δήμου εξακολουθούν να δεσμεύουν σημαντικούς οικονομικούς πόρους σε ετήσια βάση.
Και η πρώτη παραχώρηση του κτιρίου προς την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας (Περιφερειακή Ενότητα Αιτωλοακαρνανίας) και η εκ νέου παραχώρησή του στον Δήμο Αγρινίου αναφέρουν συμπεριληπτικά ότι το παραχωρούμενο ακίνητο θα χρησιμοποιηθεί για τη στέγαση υπηρεσιών. Ειδικότερα η παραχώρηση που αφορά στο Δήμο Αγρινίου, στη χρήση του οποίου θα βρίσκεται έως τον Φεβρουάριο του 2042, αναφέρει: «3. Το παραχωρούμενο ακίνητο θα χρησιμοποιηθεί για τη στέγαση Μουσείου Καπνού, Λαογραφικού Μουσείου, Εικαστικού Εργαστηρίου, Φιλαρμονικής και γενικότερα δραστηριοτήτων που αφορούν τον πολιτισμό στο Αγρίνιο.» Μία τέτοια προοπτική, σε συνδυασμό με την ήδη σε αναμονή ένταξης της ανακατασκευής του «τσιμεντένιου κτιρίου» των καπναποθηκών Παπαστράτου, θεωρούμε ότι θα απαλλάξει τον Δήμο Αγρινίου από το βάρος των μισθωμάτων για τη στέγαση των υπηρεσιών του.
Το παραχωρητήριο του κτιρίου του ΕΟΚ προς την Περιφερειακή Ενότητα Αιτωλοακαρνανίας μπορείτε να το διαβάσετε ΕΔΩ, ενώ την ανάκληση της προηγούμενης απόφασης και την τελική παραχώρηση του κτιρίου στον Δήμο Αγρινίου ΕΔΩ.
Είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο (εκ του αποτελέσματος) ότι η δημοτική αρχή Μοσχολιού, παρά τη μεθόδευση που επιχείρησε για να «φύγει» η χρήση του συγκεκριμένου κτιρίου από την Περιφερειακή Ενότητα Αιτωλοακαρνανίας και να περάσει στον Δήμο Αγρινίου, δεν είχε την διάθεση καμίας αξιοποίησής του, αφού σε κανέναν από τους σχεδιασμούς της δεν το συμπεριέλαβε.
Και η δημοτική αρχή Παπαναστασίου όμως, καμία καλύτερη αντιμετώπιση δεν του επιφύλαξε. Παλινωδίες μόνο με τη μορφή δηλώσεων και τίποτ’ άλλο. Αρχικά εκφράστηκε η άποψη ότι ο Δήμος σε συνεργασία με το Ευγενίδειο Ίδρυμα[1], θα μπορούσαν, ενδεχομένως, να το μετατρέψουν σε πλανητάριο.
Επτά χρόνια μετά, στις 29 Μαρτίου του 2021, απαντώντας ο Δήμαρχος Αγρινίου σε προηγούμενο ερώτημα του εκπροσώπου του Ανυπότακτου Αγρινίου για την τύχη του κτιρίου, υποστήριξε την άποψη ότι το κόστος ανακατασκευής του κτιρίου είναι πολύ μεγάλο, δηλώνοντας ταυτόχρονα ότι: «αυτό το κτίριο θα το έβλεπα να κατεδαφίζεται και να γίνεται κοινόχρηστος χώρος. Και στο υπόγειό του να γίνει ένα υπόγειο πάρκινγκ που θα βοηθήσει το κυκλοφοριακό».
Είναι σαφές ότι η σημερινή δημοτική αρχή καμιά κατασταλαγμένη θέση δεν έχει για το μέλλον του συγκεκριμένου κτιρίου, αφού ούτε το πλανητάριο ούτε το πάρκινγκ περιλαμβάνονται στους όρους της παραχώρησης. Αν το πρώτο αποτελεί ακριβή πολυτέλεια, η οποία σε καμιά περίπτωση δεν έρχεται να επιλύσει υπαρκτές ανάγκες του Δήμου Αγρινίου, η δεύτερη επιλογή είναι εντελώς ανέφικτη, αφού κανένα τέτοιο δικαίωμα δεν έχει εκχωρήσει το Υπουργείο προς το Δήμο Αγρινίου. Το γκρέμισμα ή όχι ενός κτιρίου παραμένει δικαίωμα του ιδιοκτήτη και ιδιοκτήτης στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν είναι ο Δήμος Αγρινίου.
Θα μου πείτε βέβαια πως «όλα γίνονται» ιδιαίτερα όταν ο σημερινός υπουργός διατηρεί όχι μόνο κομματικές αλλά και ιδιαίτερα φιλικές σχέσεις με τον κ. Παπαναστασίου, όμως αυτού του είδους οι «εξυπηρετήσεις», θέλω να πιστεύω ότι, ούτε τόσο εύκολες είναι, ούτε τόσο «επιπόλαιες». Άλλωστε, εξ’ όσων γνωρίζω, δεν έχει μέχρι στιγμής διατυπωθεί καμία επίσημη εκτίμηση για τη σχέση κόστους – οφέλους της μετατροπής του κτιρίου του Εθνικού Οργανισμού Καπνού σε χώρο στέγασης των υπηρεσιών του Δήμου Αγρινίου.
Μήπως ήρθε η ώρα ο δήμος να σκύψει με τη δέουσα προσοχή και να δει τις ανάγκες στέγασης των υπηρεσιών του Δήμου αλλά και το μέλλον του κτιρίου του Οργανισμού Καπνού προς αυτή την κατεύθυνση. Γιατί ο καιρός που θα ανοίξει το νέο ΕΣΠΑ πλησιάζει και ενώ ο Δήμος είναι έτοιμος για την ένταξη του «τσιμεντένιου» των αποθηκών Παπαστράτου σ’ αυτό, γνωρίζοντας ότι από μόνο του δεν μπορεί να ικανοποιήσει το σύνολο των αναγκών στέγασης των υπηρεσιών του Δήμου, αφήνει να περνάει ανεκμετάλλευτος ο καιρός για το κτίριο του ΕΟΚ που προαναφέραμε.
Εκτός εάν η δημοτική αρχή θεωρεί ότι, το «τσιμεντένιο» αρκεί για να απαλλαγούμε από τα μισθώματα… Οπότε ας «πάει στράφι» και η παραχώρηση και η προσαρμοστικότητα των αναγκών στις στοχεύσεις, όπως συνήθως συμβαίνει στα ζητήματα που αφορούν τη διοίκηση των Δήμων (αυτοδιοίκηση το λέγαμε αυτό παλιά) και όχι το αντίστροφο, την προσαρμοστικότητα δηλαδή των στοχεέσεων στις ανάγκες των πολιτών.
1.Η άποψη αυτή εκφράστηκε από τον Δήμαρχο Αγρινίου, στις 25 Ιουνίου 2014, σε ανοιχτή εκδήλωση συζήτηση που διοργάνωσε η Γυμναστική Εταιρεία Αγρινίου με κεντρικό εισηγητή τον Αθανάσιο Παλιούρα και θέμα τις προτάσεις του για το Αγρίνιο της επόμενης 5ετίας.
Διαβάστε περισσότερα στην ενότητα
με click στο Posted in Είναι Θέμα
