Δεν θα κλάψω για σένα

 

«Η απάντηση εις την κατακραυγή που υπάρχει εναντίον του πολιτικού προσωπικού της χώρας “πώς τα φάγατε τα λεφτά;”, που μας ρωτάει ο κόσμος είναι αυτή: Σας διορίσαμε. Τα φάγαμε όλοι μαζί. Μέσα στα πλαίσια μιας σχέσης πολιτικής πελατείας, διαφθοράς, εξαγοράς και εξευτελισμού της έννοιας της ίδιας της πολιτικής». Θεόδωρος Πάγκαλος, Βουλή, 21.09.2010

Έφυγε κι ο Πάγκαλος, «τρώγοντες και πεινώντες» αναπόφευκτα κάποια στιγμή όλοι «αναχωρούν» αλλά οι σχεδιασμοί του πολιτικού προσωπικού είχαν οδηγήσει σε δύο κόσμους διαφορετικούς, με τους «πεινώντες» να πεθαίνουν μέσα σε τεράστιες ανισότητες και ακραίες συνθήκες. Αυτό ο Θόδωρος Πάγκαλος σκόπιμα το απέφυγε και το απέκρυψε, δεν το θίγει κάποιος εύκολα από την μεριά της εξουσίας, το σκεπάζει με μυθοπλασίες της κακιάς ώρας, «θέλει αρετή και τόλμη» για να τινάξεις στον αέρα την τακτοποίηση της πολιτικής καριέρας ,για να σταματήσεις την σχέση σου με την διαπλοκή και το «εφήμερο» που σου εξασφαλίζει «ζωή ήσυχη και χορτάτη»!….

Έτσι κτίσθηκε το αφήγημα του Θόδωρου Πάγκαλου περί της «νομοτελειακής συνεργασίας» των πολλών με τούς λίγους προκειμένου να «ωφεληθούν» ….όλες οι πλευρές, να «μοιάσει» η μια της άλλης, και η κάθε μία να πάρει το «ποσοστό» που της αναλογεί από την «σύμπραξη»;!

Πόσο πήρε ο Πάγκαλος και κάθε υπουργός και βουλευτής, πόσο πήρε η μητέρα μου η διαβητική με 480 ευρώ σύνταξη, αυτό ας το κρίνουν οι θαυμαστές της «μαθηματικής πολιτικής» και της «σοσιαλίζουσας δημοκρατίας» του αποθανόντος !

Από την ΕΔΑ, το ΚΚΕ ,τους Λαμπράκηδες, τον αγώνα κατά της Χούντας, στην… τελευταία πράξη της τραγωδίας ως λάτρης των μνημονίων και της δουλικής πορείας της χώρας στους ολιγάρχες, τα μονοπώλια και τις τράπεζες! Σκόρπισε παντού την «συν-ευθύνη», την «συν-ενοχή» και την «συν-αυτουργία», πως στο έργο είμαστε όλοι «πρωταγωνιστές… θύτες και θύματα μαζί», πως «όλοι μαζί καθίσαμε στην σαλονοτραπεζαρία της απόλαυσης των δανεικών»  πώς τα «φιλιά στις κατουρημένες κρατικές ποδιές» για μια θέση στο δημόσιο και στον νεοπλουτισμό είναι μια πράξη συλλογικής (αόριστης…..) ευθύνης!

Μάλιστα ο κ. Πάγκαλος, σπουδαία «σοφιστεία» …..

Είπε λόγια ξεδιάντροπα και προκλητικά μέσα στην φτώχεια και στην ανημποριά των πολλών και δυστυχώς σε μερικών τα αυτιά και τα μυαλά (που αρνούνται να μάθουν από το μάθημα της ιστορίας πως ακόμη και για την «ατομική ευθύνη» υπάρχει πιο πάνω μια μεγαλύτερη ευθύνη που είναι η μήτρα του κακού και όχι το σύμπτωμα….) ηχούν ως «μεγάλη αλήθεια» ενός «εξέχοντος πολιτικού ανδρός»……

Σου «μοιράζω συν-ευθύνη» και «συμμετοχή» και έτσι κατεβάζεις το κεφάλι και σωπαίνεις από «συνενοχή», εννοείται σταματάς να διεκδικείς τα αυτονόητα περί δικαιοσύνης, κοινωνικών δικαιωμάτων κλπ!…..

Την βρήκε την «συνταγή» ο Πάγκαλος και την έκανε «τσελεμεντέ» και «θεώρημα»,δεν υπήρξε νεοφιλελεύθερος που να μην την κάνει «ιερή βίβλο»……

Ανακρίβεια και ψέμα «πώς όλοι μαζί συμμετείχαμε στο φαγοπότι» καθαγιάζοντας την διεφθαρμένη πολιτική του τάξη, που είναι η βασική υπεύθυνη για τούτη την εθνική κοροϊδία και παρακμή….

Αυτός, αυτοί που δεν είναι άγνωστοι και ανώνυμοι, αυτοί που κατασκεύασαν αυτό το σύστημα ρουσφετιού και εξαγοράς της συνείδησης , που κράτησαν στην αμορφωσιά και στον ατομικισμό τους εξουσιαζόμενους, που δημιούργησαν, διαιώνισαν και εκμεταλλεύθηκαν την κατάπτωση και την εξαθλίωση της «βάσης» με τυφλούς μαζικούς διορισμούς δεξιά κι αριστερά στο δημόσιο , που διαμόρφωσαν σχέσεις κομματικής πελατείας και «μπάλωσαν» από παντού την ανεπάρκεια και την προχειρότητα του κρατικού μηχανισμού με στρατούς ψηφοφόρων, που οργάνωσαν ένα κενό και σάπιο σύστημα «διοίκησης» και «διαχείρισης» είναι ο βασικός υπεύθυνος…

Και για την «ατομική ευθύνη» πού έτρεξε η δύστυχη, η άβουλη και εξαπατημένη «κάτι να γλύψει» από …τα ψίχουλα που του πέταξε η «αγαθοεργία» του Πάγκαλου και των ομοίων του από τα παράθυρα των υπουργείων , πάλι εκεί «στα ψηλά» βρίσκονται οι υπεύθυνοι γιατί εκείνοι έφαγαν Συστηματικά , οι υπόλοιποι «καθαρίσαμε» τα σκουπίδια σας…

Θόδωρος Πάγκαλος… Έξυπνος, ετοιμόλογος, εύστροφος, «ειλικρινής» αλλά μόνο για τα συμφέροντα της πολιτικής της τάξης…. Υπερόπτης και αλαζόνας, έζησε μέσα στην αθεράπευτη αρρώστια της εξουσίας που ειρωνεύεται, απαξιώνει ,καταδικάζει και περιφρονεί με άκρατο εγωισμό τους πάντες εκτός από τον εαυτό της…

Ο νεκρός δεν «δεδικαίωτε» πάντοτε, αλλά μπροστά στον θάνατο του όποιου άλλου, δεν χωράει το μίσος και τα μισάνθρωπα «κακό ψόφο» που γράφονται … Αυτή η «ηθική» και η «ευχή» δεν μας ανήκει και σε καμία περίπτωση δεν την ακολουθούμε… Πάνω από τον θάνατο και το άψυχο του άλλου, δεν θα γίνουμε (εμείς τουλάχιστον) φασίστες, εκδικητές και νεκρολάγνοι…

Η ευγένεια είναι επαναστατική πράξη, να πούμε συλλυπητήρια για τον Θόδωρο Πάγκαλο, αλλά μέχρι εκεί… Τ’ άλλα θα τα πει το κοινό μας (θέλω να πιστεύω…) αφήγημα για την κοινή μας ευθύνη απέναντι στην αλλαγή της ζωής… Άν όποτε…