Δημοτική Πινακοθήκη Δήμου Αγρινίου
Δωρεά πέντε (5) έργων τέχνης
και μίας συλλεκτικής έκδοσης
Δύο έργα, δωρεά του Κώστα Σερέζη
και τέσσερα έργα, δωρεά του Γιώργου Φίλιου Ζουμπουλάκη
- του Λευτέρη Τηλιγάδα -
Χρόνια τώρα ο Χρήστος Γαρουφαλής, πέρα από τη φροντίδα, την επιμέλεια και κυρίως την έμπνευση και την μεθοδικότητα στην οργάνωση της λειτουργίας της Δημοτικής Πινακοθήκης του Δήμου Αγρινίου που τον διακρίνει, έχει καταφέρει, αξιοποιώντας κάθε ευκαιρία που του παρουσιάζεται ή και δημιουργεί, να συγκεντρώσει σημαντικά και αξιόλογα έργα τέχνης στην άσκηση των καθηκόντων ως καλλιτεχνικός διευθυντής, ο οποίος έχει την ευθύνη της επιλογής και της αξιολόγησης των έργων που προσφέρονται κατά καιρούς στη μόνιμη συλλογή της.
Μία τέτοια περίπτωση αποτελεί και η πρόσφατη αποδοχή από την Δημοτική Επιτροπή του Δήμου Αγρινίου πέντε (5) έργων τέχνης και μίας συλλεκτικής έκδοσης, που δώρισαν στη Δημοτική Πινακοθήκη, ο Κώστας Σερέζης, χρόνια πολιτικός συντάκτης, τηλεσχολιαστής και δημιουργός πολλών εκπομπών στην ΕΤ1 και ο Γιώργος Φίλιος Ζουμπουλάκης, σημαντικός συλλέκτης έργων τέχνης με έντονη την αίσθηση της προσφοράς στις εικαστικές προσπάθειες συγκέντρωσης έργων τέχνης από τις δημοτικές πινακοθήκες της χώρας.
Δωρεά Κώστα Σερέζη
(Δείτε τα έργα σε μεγαλύτερο μέγεθος
κάνοντας click πάνω στις μικρογραφίες τους)
1. Παύλου Μοσχίδη 1927-2004, Νεκρή φύση με καρπούζια 2003, μικτή τεχνική, 25Χ40 εκ. με χειροποίητη κορνίζα.
O Παύλος Μοσχίδης (1927 – 2004) γεννήθηκε στην Καβάλα και μαθήτευσε αρχικά στη Θεσσαλονίκη, κοντά στον ζωγράφο Πολύκλειτο Ρέγκο. Συνέχισε τις εικαστικές σπουδές του στο Παρίσι στην École Nationale Supérieure Ν. des Beaux Arts (εργαστήριο M. Brianchon), στην École Supérieure des Arts Decoratifs (εργαστήριο Felix Labisse) και στο εργαστήριο ψηφιδωτού της Ecole d’Art Italien του γνωστού φουτουριστή Gino Severini.
Επιστρέφοντας στην Ελλάδα δίδαξε τέχνη στη Σχολή Βακαλό την περίοδο 1960-1971. Η πρώτη του ατομική έκθεση παρουσιάστηκε το 1959 στη «Διαγώνιο» της Θεσσαλονίκης. Τα έργα του παρουσιάστηκαν σε ατομικές εκθέσεις και συμμετείχε σε ομαδικές, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Ενδεικτικά σημαντικές εκθέσεις του: ΕΒΕ Θεσσαλονίκη 1950, ΕΜΣ Θεσσαλονίκη 1952, Gallery Duncan Παρίσι 1956, Γκαλερί Ζυγός 1959, 1962, 1979, Πανόραμα της Ελληνικής Ζωγραφικής 1950-1975 (Museum Ostwall, Dortmund, 1976), Σύγχρονοι Έλληνες Ζωγράφοι και Χαράκτες (Ελληνικό Πολιτιστικό Κέντρο, Λευκωσία, 1978), Παλαιό Αρχαιολογικό Μουσείο-Γενί τζαμί Θεσσαλονίκη 1989, Dada Art Gallery Αθήνα 1981, 1982, 1984, 1991.
2. Παναγιώτη Γράββαλου 1933–2014, Αγγελικούλες, 1998, από τη σειρά Ο Κήπος της Ελλάδας, επιχρωματισμένη χαλκογραφία, 46Χ61 εκ. με χειροποίητη κορνίζα.
Ο χαράκτης Παναγιώτης Γράββαλος (1933 – 2014) γεννήθηκε στη Λαμία και σε ηλικία 18 ετών ήρθε στην Αθήνα, όπου έζησε έκτοτε. Με υποτροφία του ΙΚΥ σπούδασε στην ΑΣΚΤ, με καθηγητές τον Γιάννη Μόραλη και τον Σπύρο Παπαλουκά. Ο καθηγητής χαρακτικής Γιάννης Κεφαλληνός, βλέποντας τα χαρακτικά του, του συνέστησε να ασχοληθεί με τη Χαρακτική. Αποφοίτησε το 1956.
Δίδαξε χαρακτική στο Αθηναϊκό Τεχνολογικό Ινστιτούτο (Εργαστήριο Γραφικών Τεχνών) των Σχολών Δοξιάδη (1961-67), κοντά στον χαράκτη Τάσσο Αλεβίζο και αυτό τον έστρεψε στις Γραφικές Τέχνες και τις εφαρμογές τους. Με αυτόν συνεργάστηκε για τη σχεδίαση πολλών ελληνικών και ξένων γραμματοσήμων. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Κέντρου Εικαστικών Τεχνών. Σε παγκόσμιο διαγωνισμό στη Βαρσοβία βραβεύτηκε το 1971 αφίσα του με αθλητικό περιεχόμενο. Η αφίσα του που πήρε το Α΄ βραβείο, εκτίθεται στο Μουσείο Γραφικών Τεχνών της Πολωνίας.
Οι δραστηριότητες του Παναγιώτη Γράββαλου στον εικαστικό χώρο, δυναμικές και σημαντικές, δεν περιορίστηκαν μόνο στη δημιουργία έργων τέχνης, αλλά επεκτάθηκαν στην οργάνωση και διάδοση της καλλιτεχνικής παιδείας, στην ανανέωση και ανάπτυξη των γραφικών τεχνών της χώρας, καθώς και σε πολλούς ακόμη τομείς των εφαρμοσμένων τεχνών. Έργα του υπάρχουν σε πολλά Μουσεία χαρακτικής, Γραφικών Τεχνών και φιλοτελισμού σε όλο τον κόσμο. Επίσης, στο Μουσείο Νεοελληνικής Τέχνης Δήμου Ροδίων, στις Δημοτικές Πινακοθήκες Λαμίας, Ιωαννίνων, Λάρισας, Θεσσαλονίκης, κ.α. καθώς και σε πολλές ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Δωρεά Γιώργου Φίλιου Ζουμπουλάκη
Ο κ. Ζουμπουλάκης προσέφερε τα έργα
στη μνήμη της μητέρας του Αικατερίνης Ζουμπουλάκη
(Δείτε τα έργα σε μεγαλύτερο μέγεθος
κάνοντας click πάνω στις μικρογραφίες τους)
3. Πήλινο μικρογλυπτό της Αργυρώς Καρύμπακα 1929 Μορφή κουκουβάγιας, 1990, διαστάσεων 9 Χ 5 Χ 8 εκ.
Αργυρώ Καρύμπακα (1929 – ) – Η «ποιήτρια της πέτρας και του μαρμάρου» γεννήθηκε το 1929 στη Πάτρα από γονείς Αρκάδες. Σπούδασε Γλυπτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Αθήνας με δάσκαλο τον Μιχάλη Τόμπρο και στο σχέδιο τον Γιάννη Μόραλη (1952-1957).
Παράλληλα έμαθε την τέχνη της τερακότας στο εργαστήριο του αγγειοπλάστη Γιάννη Δελαβίνια στο Μαρούσι και αρχιτεκτονικό σχέδιο στο σχεδιαστήριο του Παύλου Πατρινού.
Έκανε σχέδια σε βιβλία του Γιάννη Νεγρεπόντη με τον οποίο συνεργάστηκε και στην παρουσίαση των τραγουδιών του με τίτλο «Φεμινιστικά», στην Αίθουσα Τέχνης Νέες Μορφές το 1981. Έκανε επίσης σχέδια κεντημάτων λαϊκής τέχνης που εκδόθηκαν σε βιβλίο και έχει συνεργαστεί με τη Φίνος Φιλμ σε ταινίες.
Συμμετείχε στη Μπιενάλε των Νέων στο Παρίσι (1961) ενώ παρουσίασε το έργο της σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Έργα της βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές, στο Μουσείο Βορρέ, στην Εθνική Πινακοθήκη κ.α.
4. Έργο ζωγραφικής του Αντώνη Θεοδωρίδη 1915–2002, Σύνθεση με προτομή, Λάδι σε μουσαμά, 34Χ 23 εκ.
Θεοδωρίδης Αντώνης (1915– 2002) – Γεννήθηκε στην Αθήνα, σπούδασε στην ΑΣΚΤ (1934-1941) με δασκάλους τους Δημ. Μπισκίνη και Ουβέρτο Αργυρό. Μαθήτευσε επίσης κοντά στους ζωγράφους Εμ. Ζέπο και Σπ. Παπαλουκά.
Ασχολήθηκε με τις γραφικές τέχνες (1943-1966).
Θεματολογία του υπήρξε κυρίως το τοπίο αλλά και συνθέσεις με ανθρώπινες μορφές και νεκρές φύσεις, όπου τα διαπραγματεύεται στα πλαίσια του ιμπρεσιονισμού με σποραδικά εμφανιζόμενες αφαιρετικές τάσεις. Υπήρξε μέλος της Ε.Ε.Τ.Ε και της IAG.
Ατομικές εκθέσεις:
Gallery “Διογένης” (1970), The BrownstoneGallery, Νέα Υόρκη (1971), ChaseGallery, Νέα Υόρκη (1972), Gallery “Ροτόντα” (1975-1979), LesAmbassadeursClub, Λονδίνο (1986), Καλές Τέχνες, Θεσσαλονίκη (1987-1991), κ.α.
Ομαδικές εκθέσεις:
Πανελλήνιες (1948, 1952,1957, 1960, 1967, 1969, 1971, 1973, 1975).
5. Έργο ζωγραφικής της Αθηνάς Ταρσούλη 1884–1975, Χιονισμένο τοπίο, Λάδι σε μουσαμά, 34Χ 23 εκ.
Αθηνά Ταρσούλη (1884 – 1975) – Γεννήθηκε στην Αθήνα. Ποιήτρια, συγγραφέας, λαογράφος, μουσικός αλλά και διακεκριμένη ζωγράφος με σπουδές ζωγραφικής στο Παρίσι. Υπήρξε μέλος του φιλολογικού συλλόγου ”Παρνασσός”, του ”Λυκείου Ελληνίδων” και ιδρυτικό μέλος της “Εταιρείας Λογοτεχνών”.
Ανήκε στο άτυπο “Κίνημα εθνικής πνευματικής αυτογνωσίας και δημιουργίας” το οποίο αναπτύχθηκε στη δεκαετία του 1930 στο οποίο εντάσσονται και οι Φώτος Πολίτης, Παντελής Πρεβελάκης, Αγγελική Χατζημιχάλη, Νίκη Πέρδικα, Δώρα Στράτου, Άγγελος και Εύα Σικελιανού, Λίνος Καρζής, Δημήτριος Πικιώνης, Σίμων Καρράς, Κωνσταντίνος Παρθένης, Φώτης Κόντογλου, Νίκος Χατζηκυριάκος-Γκίκας και άλλοι καλλιτέχνες και συγγραφείς. Μοιράστηκε το όραμα της πνευματικής και πολιτιστικής αναγέννησης της Ελλάδος με τον Νίκο Καζαντζάκη και τον Κωστή Παλαμά.
Το 1927 και το 1930 συνεργάστηκε με τον Άγγελο και την Εύα Σικελιανού για την αναβίωση των Δελφικών Γιορτών καθώς και με τον Γιάννη Τσαρούχη και την Αγγελική Χατζημιχάλη στη διοργάνωση εκθέσεως λαϊκής τέχνης στους Δελφούς.
Η Αθηνά Ταρσούλη τιμήθηκε με το βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών για το έργο της ”Κύπρος” και το 1935 με τον Α΄ έπαινο της Ακαδημίας.Απεβίωσε σε ηλικία 91 ετών.
Η κηδεία της έγινε δημοσία δαπάνη στον ιερό Ναό του Α’ Νεκροταφείου Αθηνών όπου και ετάφη.
6. Τη συλλεκτική έκδοση «Τα Άπαντα 1964», της ζωγράφου & ποιήτριας Αικατερίνης Δούλη 1939–1964
Ελισάβετ Π. Δούλη (1938 – 1964) – Τελειώνοντας το 1957 το Γυμνάσιο εξέδωσε την ποιητική συλλογή “Γυμνή στο Φως” την οποία ο Σπύρος Μελάς επαίνεσε σε χρονογράφημα του.
Πάσχουσα ήδη από “σοβαρώτατη πάθηση των νεφρών που την κράτησε κλινήρη για 2 χρόνια και επέφερε τον θάνατόν της” όπως αναγράφεται σε εφημερίδα της εποχής, ολοκλήρωσε τη 2η συλλογή ποιημάτων της “Πέρα απ’ τη Γη” που προλόγισε ο γλωσσολόγος και νεοελληνιστής Andre Μirambel.
Πέθανε σε ηλικία 25 ετών.
Η έκδοση “Τα άπαντα – ποιήματα και πεζά” εκδόθηκαν αμέσως μετά τον θάνατό της, τον Αύγουστο του 1964, σε ελάχιστα αντίτυπα που φέρουν υπογραφή γνησιότητας των γονιών της. Το συγκεκριμένο αντίτυπο της δωρεάς προς την ΔΠΑ φέρει επιπλέον και ιδιόχειρη αφιέρωση των γονέων της Ελ. Δούλη προς την μητέρα του δωρητή.
