Μνήμη χρονολογίου της 4ης Μαρτίου

4 Μαρτίου 2024

Είναι η 64η ημέρα του έτους κατά το Γρηγοριανό ημερολόγιο
Υπολείπονται 302 ημέρες για τη λήξη του.
🌅 Ανατολή ήλιου: 06:51 – Δύση ήλιου: 18:21
Διάρκεια ημέρας: 11 ώρες 30 λεπτά
🌗 Σελήνη 22.9 ημερών
Χρόνια πολλά στους: Γεράσιμο, Μάκη, Μικέ, Μίκη και Γερασιμούλα

Γεγονότα

 

1827 – Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης νικάει τις δυνάμεις του Κιουταχή στο Κερατσίνι. Ο Καραϊσκάκης μετά τις νίκες και τα λαμπρά κατορθώματά του, έλαβε επανειλημμένα διαταγή από την Ελληνική Κυβέρνηση να επιστρέψει για να σώσει την Ακρόπολη που κινδύνευε. Επέστρεψε στις 28 Φεβρουαρίου στην Ελευσίνα έχοντας μαζί του χίλιους περίπου άνδρες. Μετά από λίγες ημέρες διέταξε και συναντήθηκαν όλα τα σώματα στην Ελευσίνα. Το ιππικό συμπληρώθηκε σε εκατό ιππείς. Στις 2 Μαρτίου το απόγευμα ξεκίνησαν με όλο το στρατό και την επόμενη νύχτα έφτασαν στο Κερατσίνι, παραθαλάσσια θέση στον πορθμό της Σαλαμίνας, μια ώρα έξω από τον Πειραιά. Εκεί οχυρώθηκαν. Μπροστά στο οχυρό ο Καραϊσκάκης τοποθέτησε διακόσιους πενήντα μαχητές με επικεφαλής τον Τούσια Μπότσαρη, Γαρδικιώτη Γρίβα και άλλους. Οι εχθροί παρουσιάστηκαν πολύ πρωί και ακροβολίστηκαν με τους Έλληνες. Το μεσημέρι οι Τούρκοι ενισχύθηκαν, αλλά αποκρούσθηκαν από τους Έλληνες. Την επόμενη μέρα κατέβηκε ο ίδιος ο Κιουταχής με πολυάριθμο στρατό πεζικό, δύο χιλιάδες ιππείς και κανόνια με την ελπίδα να καταστρέψει τους Έλληνες και να τους πνίξει στην θάλασσα. Έστησε μπροστά στους Έλληνες τα κανόνια, τα οποία εσφενδόνισαν σφοδρό κανονιοβολισμό κατά του τείχους, και τον έριξαν κάτω. Ακολούθως οι Τούρκοι διαιρέθηκαν σε δύο, οι μεν επιτέθηκαν στο οχυρό διαμέσου του πεσμένου τείχους, οι δε στους μαχητές μπροστά στο οχυρό. Οι Έλληνες την ημέρα εκείνη έδειξαν όλη την ανδρεία και γενναιοψυχία τους. Η αφοβία των Ελλήνων εξέπληξε τους εχθρούς, διότι αν και ολιγάριθμοι αναχαίτισαν πολύ μεγαλύτερο και ισχυρότερο στρατό. Ο εχθρός, αρχικά και πρώτος επιτιθέμενος βρέθηκε να πολεμάει αμυνόμενος και στις δύο μετά το μεσημέρι αναγκάστηκε να υποχωρήσει κακώς έχει και με πολλές φθορές. Από τους Έλληνες σκοτώθηκαν μόνο τρεις και είκοσι πληγώθηκαν.

1881 – Ο Άρθουρ Κόναν Ντόιλ αρχίζει να γράφει την πρώτη ιστορία του με ήρωα τον Σέρλοκ Χολμς. Τίτλος της: «Σπουδή στο Κόκκινο». Ο σερ Άρθουρ Ιγνάτιος Κόναν Ντόυλ (Sir Arthur Ignatius Conan Doyle, 22 Μαΐου 1859 – 7 Ιουλίου 1930) ήταν Σκωτσέζος συγγραφέας, ιδιαίτερα γνωστός για τα αστυνομικά του μυθιστορήματα που περιλαμβάνουν τον χαρακτήρα του Σέρλοκ Χολμς. Αρχικά ιατρός, το 1887 δημοσίευσε τη Σπουδή στο Κόκκινο, το πρώτο από τα τέσσερα μυθιστορήματα με τον Χολμς και τον Δρα Γουάτσον. Επιπλέον, ο Ντόυλ έγραψε πάνω από 50 διηγήματα με ήρωα τον διάσημο ντετέκτιβ. Οι ιστορίες του Σέρλοκ Χολμς θεωρούνται γενικά ορόσημα στον τομέα του αστυνομικού μυθιστορήματος. Ο Ντόυλ ήταν παραγωγικός συγγραφέας. Τα υπόλοιπα έργα του περιλαμβάνουν ιστορίες φαντασίας και επιστημονικής φαντασίας με τον καθηγητή Τσάλεντζερ και χιουμοριστικές ιστορίες με τον ναπολεόντειο στρατιωτικό Ζεράρ, καθώς και θεατρικά έργα, ρομάντζα, ποίηση, πεζό λόγο και ιστορικά μυθιστορήματα. Ένα από τα πρώτα διηγήματα του Ντόυλ, Η δήλωση του κ. Χάμπακουκ Τζέφσον, βοήθησε στη διάδοση του μυστηρίου της Μαίρης Σελέστ.

1924 – Το τραγούδι γενεθλίων «Happy Birthday To You», δημοσιεύεται για πρώτη φορά στις ΗΠΑ. Το «Happy Birthday to You», γνωστό και ως «Happy Birthday», είναι ένα τραγούδι που τραγουδιέται παραδοσιακά για να γιορτάσει τα γενέθλια ενός ατόμου. Σύμφωνα με τα Ρεκόρ Γκίνες του 1998, είναι το πιο αναγνωρισμένο τραγούδι στην αγγλική γλώσσα , ακολουθούμενο από το «For He’s a Jolly Good Fellow». Οι βασικοί στίχοι του τραγουδιού έχουν μεταφραστεί σε τουλάχιστον 18 γλώσσες. Η μελωδία του «Happy Birthday to You» προέρχεται από το τραγούδι «Good Morning to All», που παραδοσιακά αποδίδεται στις Αμερικανίδες αδελφές Patty και Mildred J. Hill το 1893, αν και ο ισχυρισμός ότι οι αδερφές συνέθεσαν τη μελωδία αμφισβητείται.
Το τραγούδι είναι δημόσιο στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Warner Chappell Music είχε προηγουμένως διεκδικήσει τα πνευματικά δικαιώματα του τραγουδιού στις ΗΠΑ και εισέπραξε τέλη αδειοδότησης για τη χρήση του. το 2015 η αξίωση πνευματικών δικαιωμάτων κρίθηκε άκυρη και η Warner Chappell συμφώνησε να επιστρέψει 14 εκατομμύρια δολάρια σε τέλη αδειοδότησης.

1944 – Αρχίζει η Μάχη της Κοκκινιάς μεταξύ των δυνάμεων του ΕΛΑΣ και των γερμανών κατακτητών και των ντόπιων συνεργατών τους. Θα τελειώσει στις 8 Μαρτίου, με την αποχώρηση των εισβολέων Γερμανών. Τον Μάρτιο του 1944 και κατά τη διάρκεια της κατοχής, η Κοκκινιά δέχτηκε επίθεση από τους Γερμανούς Ναζί και ντόπιους συνεργάτες τους, όπου δυνάμεις του ΕΛΑΣ, της ΕΠΟΝ και -κυρίως- της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού της Κοκκινιάς, έπειτα από σκληρές συγκρούσεις, αντιστάθηκαν και τους οδήγησαν σε υποχώρηση. Η συμμετοχή του λαού της πόλης (ανδρών, γυναικών, εφήβων ακόμα και των παιδιών), συνέβαλε σημαντικά στην αντίσταση εναντίον των κατακτητών, συνδράμοντας τους τραυματίες, ψάχνοντας για φυσίγγια, ενώ άλλοι οπλίζονταν και ζητούσαν να οργανωθούν άμεσα στις δυνάμεις του ΕΛΑΣ. Οι συγκρούσεις ξεκίνησαν στις 4 Μαρτίου και τερματίστηκαν στις 8 Μαρτίου, όταν οι Γερμανοί κατακτητές τράπηκαν σε υποχώρηση. Η Μάχη της Κοκκινιάς έχει μείνει στην ιστορία ως περίοδος αντίστασης για τη Νίκαια, κατά τη διάρκεια της οποίας έγινε στόχος των Γερμανών κατακτητών και αποτελεί την αρχή για το μετέπειτα Μπλόκο της Κοκκινιάς, αλλά γιατί οι εργατουπόλεις στην ανατολική Αττική ήταν γενικότερα προπύργια της Αντίστασης.

1966 – Αμερικανοί ρίχνουν στην πυρά το άλμπουμ των Beatles.  Το καλοκαίρι του 1966, κατά τη διάρκεια περιοδείας του συγκροτήματος στην Αμερική, ο Τζον Λένον δήλωσε στην Evening Standard του Λονδίνου ότι οι Beatles είναι πιο δημοφιλείς από τον Ιησού, προκαλώντας κατακραυγή και θύελλα αντιδράσεων. Τοπικός ραδιοσταθμός στην Αμερική σκηνοθέτησε τη δημόσια καταδίκη του “βλάσφημου” Λένον παραδίδοντας (εικονικά) στην πυρά όλους τους δίσκους των Beatles εν μέσω επευφημιών των οπαδών τους. Η κατακραυγή εντάθηκε όταν ο ΜακΚάρτνεϋ παραδέχθηκε στην τηλεόραση ότι έχει πάρει LSD. Τίποτα όμως δεν μπορούσε να σκιάσει την ακατάλυτη σχέση λατρείας ανάμεσα στους Beatles και το κοινό τους. Το περίφημο “Philadelphia Concert” στις 16 Αυγούστου έφερε δάκρυα ευτυχίας και παραλήρημα ηδονής στους χιλιάδες θεατές.

 

Γεννήσεις

 

1851 – Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, έλληνας διηγηματογράφος και ποιητής. Ο ίδιος σε ένα σύντομο αυτοβιογραφικό σημείωμα ιστορεί τη ζωή του: «Ἐγεννήθην ἐν Σκιάθῳ, τῇ 4 Μαρτίου 1851. Ἐβγήκα ἀπὸ τὸ Ἑλληνικὸν Σχολεῖον εἰς τὰ 1863, ἀλλὰ μόνον τῷ 1867 ἐστάλην εἰς τὸ Γυμνάσιον Χαλκίδος, ὅπου ἤκουσα τὴν Α΄ καὶ Β΄ τάξιν. Τὴν Γ΄ ἐμαθήτευσα εἰς Πειραιᾶ, εἴτα διέκοψα τὰς σπουδάς μου καὶ ἔμεινα εἰς τὴν πατρίδα. Κατὰ Ἰούλιον τοῦ 1872 ὑπῆγα εἰς τὸ Ἅγιον Ὄρος χάριν προσκυνήσεως, ὅπου ἔμεινα ὀλίγους μῆνας. Τῷ 1873 ἦλθα εἰς Ἀθήνας καὶ ἐφοίτησα εἰς τὴν Δ΄ τοῦ Βαρβακείου. Τῷ 1874 ἐνεγράφην εἰς τὴν Φιλοσοφικὴν Σχολήν, ὅπου ἤκουα κατ’ ἐκλογὴν ὀλίγα μαθήματα φιλολογικά, κατ’ ἰδίαν δὲ ἠσχολούμην εἰς τὰς ξένας γλώσσας. Μικρὸς ἐζωγράφιζα Ἁγίους, εἶτα ἔγραφα στίχους, καὶ ἐδοκίμαζα νὰ συντάξω κωμῳδίας. Τῷ 1868 ἐπεχείρησα νὰ γράψω μυθιστόρημα. Τῷ 1879 ἐδημοσιεύθη Ἡ Μετανάστις ἔργον μου εἰς τὸ περιοδικὸν Σωτῆρα. Τῷ 1882 ἐδημοσιεύθη Οἱ ἔμποροι τῶν Ἐθνῶν εἰς τὸ Μὴ χάνεσαι. Ἀργότερα ἔγραψα περὶ τὰ ἑκατὸν διηγήματα, δημοσιευθέντα εἰς διάφορα περιοδικὰ καὶ ἐφημερίδας».

1943 – Λούτσιο Ντάλα. Ο Λούτσιο Ντάλλα (Lucio Dalla, 4 Μαρτίου 1943 – 1 Μαρτίου 2012) ήταν δημοφιλής Ιταλός τραγουδοποιός, ηθοποιός και σκηνοθέτης. Σε μουσικό επίπεδο υπήρξε ένας από τους πλέον καταξιωμένους Ιταλούς τραγουδοποιούς και η σταδιοδρομία του, αγγίζει τα 50 χρόνια συνεχούς καλλιτεχνικής δραστηριότητας. Πασίγνωστο είναι το τραγούδι του Caruso, που τραγούδησε και με τον Λουτσιάνο Παβαρόττι. Μεταξύ των μεγάλων επιτυχιών του, τα Anna e Marco (που μετέφεραν στα ελληνικά οι αδελφοί Κατσιμίχα), Piazza Grande, Come e’ profondo il mare και το L’anno che verra’, που μετέφερε στα ελληνικά ο Διονύσης Σαββόπουλος (Καλέ μου φίλε, σου γράφω). Ο Ντάλα συνήθιζε να τραγουδά επί σκηνής στο στυλ του Τζέιμς Μπράουν. Ο ιταλός τραγουδοποιός Τζίνο Πάολι ήταν αυτός που διέκρινε τις φωνητικές του ικανότητες και τον προέτρεψε να ακολουθήσει σόλο καριέρα στον χώρο της σόουλ. Το 1964, σε ηλικία 21 ετών, ηχογράφησε το πρώτο 45άρι του που περιείχε τα τραγούδια Lei και Ma Questa Sera (διασκευή του τραγουδιού του Κέρτις Μέιφιλντ Hey Little Girl). Το ντεμπούτο του Ντάλα στο ιταλικό τραγούδι έγινε το 1964 στο φεστιβάλ Καντατζίρο και ήταν ανεπιτυχές, λόγω της εμφάνισής του, αλλά και της μουσικής του, που ήταν αρκούντως πειραματική για τα γούστα του μεγάλου κοινού. Τον επόμενο χρόνο σχηματίζει το γκρουπ Gli Idoli που θα τον συντροφεύει ως το 1972 στην πρώτη φάση της καριέρας του.

1968 – Κυριάκος Μητσοτάκης. Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 4 Μαρτίου 1968. Είναι ο μοναχογιός και το τελευταίο από τα τέσσερα παιδιά του πρώην πρωθυπουργού της Ελλάδας Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και της Μαρίκας Γιαννούκου. Από την πλευρά του πατέρα του, κατάγεται από οικογένεια πολιτικών και είναι απόγονος της αδερφής του Ελευθέριου Βενιζέλου. Μεταξύ άλλων, είναι δισέγγονος του πολιτικού Κωστή Μητσοτάκη, εγγονός του Κυριάκου Μητσοτάκη και αδελφός της πρώην υπουργού Εξωτερικών Ντόρας Μπακογιάννη. Όταν ήταν έξι μηνών, ο πατέρας του διέφυγε στο εξωτερικό και η οικογένειά του τέθηκε υπό κατ’ οίκον περιορισμό από τη χούντα. Έναν χρόνο αργότερα, δόθηκε διαβατήριο στη μητέρα του και έτσι αναχώρησαν για το Παρίσι, όπου βρισκόταν ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Αποφοίτησε από το Κολλέγιο Αθηνών το 1986 και σπούδασε Κοινωνικές Επιστήμες στο Χάρβαρντ, όπου βραβεύτηκε για τη διπλωματική εργασία που εκπόνησε με θέμα τις σχέσεις Ελλάδας-ΗΠΑ. Έκανε μεταπτυχιακό επάνω στην Ευρωπαϊκή Ενοποίηση στο Στάνφορντ και στη Διοίκηση Επιχειρήσεων στο Χάρβαρντ (ΜΒΑ). Το 1997 νυμφεύτηκε την πολωνικής καταγωγής Μαρέβα Γκραμπόφσκι, επιχειρηματία και πρώην τραπεζικό στέλεχος. Έχουν αποκτήσει τρία παιδιά: τη Σοφία, τον Κωνσταντίνο και τη Δάφνη.

 

Θάνατοι

 

2006 – Μαρία Πλυτά, (26 Νοεμβρίου 1915 – 4 Μαρτίου 2006) ήταν Ελληνίδα σκηνοθέτιδα του κινηματογράφου, πεζογράφος, θεατρική συγγραφέας και δημοσιογράφος. Ήταν η πρώτη γυναίκα σκηνοθέτιδα στην Ελλάδα και είναι γνωστή για τις ταινίες Τα αρραβωνιάσματα (1950), Ο βαφτιστικός (1952) και Ο λουστράκος (1962), που σημείωσαν μεγάλη εμπορική επιτυχία. Η Πλυτά θεωρείται μια από τις σημαντικότερες προσωπικότητες του πρώιμου μεταπολεμικού σινεμά, καθώς, παράλληλα με άλλους σκηνοθέτες, καθόρισε την κινηματογραφική γλώσσα της εποχής. Έγραψε επίσης μυθιστορήματα και θεατρικά έργα, ενώ εργάστηκε για αρκετά χρόνια σε εφημερίδες και περιοδικά. Είναι η πρώτη ελληνίδα σκηνοθέτιδα, με 25 ταινίες στο ενεργητικό της. («Τα Αρραβωνιάσματα», «Ο Λουστράκος», «Ο Ανήφορος»).  Γεννήθηκε στις 26 Νοεμβρίου 1915 στη Θεσσαλονίκη. Λίγο μετά την Κατοχή, εκδόθηκαν δύο μυθιστορήματά της, τα Δεμένα φτερά (1944) και οι Αλυσίδες (1946). Σύντομα την κέρδισε ο κινηματογράφος και το 1947 συμμετείχε ως καλλιτεχνική διευθύντρια στην ταινία Μαρίνος Κονταράς του Γιώργου Τζαβέλλα.
Η πρώτη ταινία που σκηνοθέτησε η Πλυτά ήταν Τα αρραβωνιάσματα (1950), στην οποία πρωταγωνίστησαν οι Ντίνος Ηλιόπουλος και Αιμίλιος Βεάκης. Στα τέλη της δεκαετίας του 1970 ήταν ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών και το 1986 ανακηρύχθηκε επίτιμο μέλος της, σε ένδειξη αναγνώρισης της κινηματογραφικής προσφοράς της. Ανάμεσα στις επιτυχίες της ήταν το 1962 η ταινία Ο λουστράκος με πρωταγωνιστή τον Βασιλάκη Καΐλα. Ήταν επίσης στιχουργός τραγουδιών, ενώ είχε συγγράψει και δύο θεατρικά έργα για το ραδιόφωνο.

2008 – Έλενα Ναθαναήλ, ελληνίδα ηθοποιός. (Γεν. 19/1/1947). Καταγόταν από εύπορη οικογένεια. Το επώνυμο “Ναθαναήλ” ήταν το μητρώνυμό της. Ολόκληρο το ονοματεπώνυμο της ήταν Ελένη Ναθαναήλ Δεληβασίλη. Σε τηλεοπτική συνέντευξή της στις 9 Φεβρουαρίου του 2004 στον Γρηγόρη Αρναούτογλου (“Όμορφος κόσμος το πρωί”) δήλωσε ότι είχε καταγωγή από την πλευρά του πατέρα της από το Αϊβαλί της Μικράς Ασίας. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Πέλου Κατσέλη. Πρωτοεμφανίστηκε στο σινεμά στην ταινία του Γιάννη Δαλιανίδη Κάτι να καίει (1964) στην ηλικία των 16 ετών. Έπειτα προσκλήθηκε στη Γερμανία για να πρωταγωνιστήσει στην -βασισμένη στην ομώνυμη νουβέλα του Τόμας Μαν- ταινία του Ρολφ Τίλε “Το αίμα των Βελζούνγκεν” (“Ένοχος δεσμός”). Επιστρέφοντας στην Ελλάδα έκανε καριέρα στο θέατρο και το σινεμά. To 1968 βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ ελληνικού Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης για την ταινία Ραντεβού με μία άγνωστη. Για αρκετά χρόνια πριν από το θάνατο της είχε αποσυρθεί από τα καλλιτεχνικά δρώμενα, κάνοντας μόνο επιλεκτικές εμφανίσεις. Η τελευταία της υποκριτική εμφάνιση έγινε στην τηλεοπτική σειρά Γοργόνες.

 

 

Πηγές: Σαν σήμερα, el.wikipedia
Διαβάστε περισσότερα στην ενότητα Χρονολόγιο
με click πάνω στην κάρτα που ακολουθεί
ή στο Posted in Χρονολόγιο