15 Φεβρουαρίου 2024
Είναι η 46η ημέρα του έτους κατά το Γρηγοριανό ημερολόγιο
Υπολείπονται 320 ημέρες για τη λήξη του.
🌅 Ανατολή ήλιου: 07:15 - Δύση ήλιου: 18:03
Διάρκεια ημέρας: 10 ώρες 47 λεπτά
🌓 Σελήνη 6.1 ημερών
Χρόνια πολλά στους: Ευσέβιο, Ευσεβή, Ευσεβεία,
Σέβη, Ευσεβούλα και Σεβούλα.
Γεγονότα
1857 – Λήγει η κατοχή της Αθήνας και του Πειραιά από τους Αγγλογάλλους. Είχε επιβληθεί από τις 12 Μαΐου του 1854, λόγω της επιμονής του βασιλιά Όθωνα να αναλάβει εκστρατεία για την απελευθέρωση της Θεσσαλίας. Η κατοχή των Αγγλογάλλων αρχικά περιορίσθηκε μόνο στον Πειραιά, αλλά λόγω του ανθυγιεινού κλίματος του επινείου της Αθήνας, επεκτάθηκε το καλοκαίρι του 1854 ως τα Πατήσια και την Πεντέλη. Η παραμονή των ξένων δυνάμεων στην πρωτεύουσα ήταν αρκετά επώδυνη για τους κατοίκους της, παρά την ενασχόλησή τους με πολλά κοινωφελή έργα. Οι ξένοι στρατιωτικοί αναμίχθηκαν στα εσωτερικά πολιτικά πράγματα, κατέστρεψαν εγκαταστάσεις αντιπολιτευόμενων εφημερίδων («Αιών»), συνέλαβαν μη αρεστούς σ’ αυτούς δημοσιογράφους, όπως ο Ιωάννης Φιλήμων και ο Κωνσταντίνος Λεβίδης και πλήγωσαν την υπερηφάνεια των Αθηναίων, όταν παρήλαυναν προκλητικά μπροστά από το παλάτι του Όθωνα (κτίριο σημερινής Βουλής) στην Πλατεία Συντάγματος. Μα πάνω απ’ όλα θα προκαλέσουν το μίσος των Αθηναίων, όταν από το πλήρωμα ενός γαλλικού πλοίου θα προέλθει η χολέρα, που θέρισε την Αθήνα και προκάλεσε τον θάνατο 3.000 ανθρώπων, δηλαδή το ένα δέκατο των κατοίκων της.
Τα αγγλογαλλικά στρατεύματα θα αναχωρήσουν τελικά από την Ελλάδα στις 15 Φεβρουαρίου του 1857, ένα χρόνο μετά την ήττα των Ρώσων και τη Συνθήκη των Παρισίων (30 Μαρτίου 1856), που έθεσε και επισήμως τέρμα στον Κριμαϊκό Πόλεμο. Η τρίχρονη κατοχή της Αθήνας και του Πειραιά ανέβασε προσωρινά τη δημοτικότητα του Όθωνα. Σε συνδυασμό δε με την έκβαση του Κριμαϊκού Πολέμου και την απογοήτευση από τη μη εκπλήρωση των εθνικών πόθων, προκάλεσε την αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού της χώρας, με την εξαφάνιση των τριών μεγάλων κομμάτων της εποχής, του «Αγγλικού», του «Γαλλικού» και του «Ρωσικού», και την εμφάνιση νέων πολιτικών ανδρών.
1989 – Η Σοβιετική Ένωση ανακοινώνει ότι και ο τελευταίος της στρατιώτης έχει αποχωρήσει από το Αφγανιστάν. Η Σοβιετική Ένωση αιμορραγούσε οικονομικά από την εισβολή στο Αφγανιστάν. Έτσι, ο νέος ηγέτης της χώρας Μιχαήλ Γκορμπατσόφ αναγκάστηκε να υπογράψει τις Συμφωνίες της Γενεύης (14 Απριλίου 1988) με το Αφγανιστάν, το Πακιστάν και τις ΗΠΑ, με τις οποίες ανέλαβε την υποχρέωση να αποσύρει τις δυνάμεις του από το Αφγανιστάν, με αντάλλαγμα το Αφγανιστάν να επιστρέψει σε καθεστώς αδέσμευτου κράτους.
Η επιχείρηση απαγκίστρωσης των Σοβιετικών στρατιωτικών δυνάμεων ξεκίνησε στις 15 Μαΐου 1988 και ολοκληρώθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 1989, όταν και ο τελευταίος σοβιετικός στρατιώτης εγκατέλειψε τα αφιλόξενα εδάφη του Αφγανιστάν.
Η δεκάχρονη εμπλοκή της Σοβιετικής Ένωσης στο Αφγανιστάν με τους 15.000 νεκρούς (25.000 σύμφωνα με δυτικές πηγές), έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην κατάρρευση και τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991.
Το Αφγανιστάν συνέχιζε να ταλανίζεται από εμφύλιες διαμάχες, ώσπου το 2003, επενέβησαν οι Αμερικανοί για να δώσουν λύση στα προβλήματα της χώρας. Μάταια όμως. Τον Αύγουστο του 2021 αναγκάστηκαν και αυτοί να εγκαταλείψουν το Αφγανιστάν υπό την πίεση των μουσουλμάνων Ταλιμπάν, που είχαν αναδειχθεί σε κυρίαρχη δύναμη στη χώρα.
2006 – Εγκαινιάζεται η δημοφιλής ιστοσελίδα ανταλλαγής βίντεο YouTube. To YouTube είναι ιστότοπος, ο οποίος επιτρέπει κοινοποίηση, αποθήκευση, αναζήτηση και αναπαραγωγή ψηφιακών βίντεο και ψηφιακών ταινιών.
Δημιουργήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2006. Τον Νοέμβριο του 2006 ονομάστηκε από το περιοδικό Time “Invention of the Year 2006” (Η Εφεύρεση του 2006). Τον Οκτώβριο του 2006, η εταιρεία αγοράστηκε από την Google με ανταλλαγή μετοχών αξίας 1,65 δισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ και σήμερα λειτουργεί ως θυγατρική της Google. Η εταιρία εδρεύει στο Σαν Μπρούνο της Καλιφόρνια, και χρησιμοποιεί την τεχνολογία Adobe Flash Video για να εμφανιστεί μια μεγάλη ποικιλία από το περιεχόμενο φτιαγμένο από χρήστες, συμπεριλαμβανομένων των κλιπ ταινιών, κλιπ τηλεόρασης, βίντεο και μουσικής, καθώς και ερασιτεχνικό περιεχόμενο, όπως το βιντεοϊστολόγιο (video blogging) και σύντομα πρωτότυπα βίντεο. Μεγαλύτερο μέρος του περιεχομένου στο YouTube επιφοτώνεται από ιδιώτες, ωστόσο μέσα μαζικής ενημέρωσης και επιχειρήσεις παρέχουν ορισμένο από το υλικό τους μέσω της ιστοσελίδας συμπεριλαμβανομένων των CBS, BBC, Vevo και άλλων οργανώσεων, ως μέρος του προγράμματος εταιρικής σχέσης YouTube.
Όλοι μπορούν να βλέπουν τις αποθηκευμένες ψηφιακές ταινίες (βίντεο), ενώ τα εγγεγραμμένα μέλη μπορούν να αποθηκεύουν απεριόριστο αριθμό ταινιών με χρονικό όριο δεκαπέντε λεπτών το κάθε βίντεο. Μαζί με τις ταινίες φαίνεται και ο αριθμός των μελών που τις έχουν δει, ώστε να φαίνονται ποιες είναι οι πιο δημοφιλείς. Επίσης ένας χρήστης μπορεί να πει αν του αρέσει ένα βίντεο ή όχι. Τα εγγεγραμμένα μέλη μπορούν να αφήσουν σχόλια στο κάθε βίντεο και να πατήσουν το κουμπί “Μου αρέσει” (Like) καθώς επίσης και να βαθμολογήσουν και να απαντήσουν τα σχόλια άλλων χρηστών.
Μη εγγεγραμμένοι χρήστες μπορούν να παρακολουθήσουν τα βίντεο, ενώ οι εγγεγραμμένοι χρήστες επιτρέπεται να ανεβάσουν απεριόριστο αριθμό βίντεο. Βίντεο που θεωρούνται ότι περιέχουν δυνητικά προσβλητικό ή ακατάλληλο περιεχόμενο είναι διαθέσιμα μόνο σε εγγεγραμμένους χρήστες που έχουν επαληθεύσει την ηλικία τους με πιστωτική κάρτα ή έγγραφο ταυτοποίησης.
Γεννήσεις
1564 – Γκαλιλέο Γκαλιλέι (Galileo Galilei), γνωστός στην Ελλάδα ως Γαλιλαίος ,γεννήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 1564 στην Πίζα. Ήταν ένα από τα έξι παιδιά του μουσικού Βιτσέντζο Γκαλιλέι (1520-1591) και της Τζούλια Αμανάτι. Έμαθε τα πρώτα γράμματα στο μοναστήρι Βολομπρόζα, κοντά στη Φλωρεντία και στη συνέχεια σπούδασε φυσικομαθηματικά στα πανεπιστήμια της Φλωρεντίας και της Πίζας, χωρίς να πάρει πτυχίο, ελλείψει χρηματικών πόρων.
Οι παρατηρήσεις και οι ανακοινώσεις του Γαλιλαίου δημιούργησαν πραγματική επανάσταση στην εποχή του και, όπως ήταν φυσικό, προκάλεσαν ζωηρότατη αντίδραση από ακαδημαϊκούς, αλλά και εκκλησιαστικούς κύκλους, που τον κατηγόρησαν ως απατεώνα και αιρετικό. Ο Γαλιλαίος, όμως, χωρίς καθόλου να πτοηθεί, τους προσκάλεσε να παραστούν σε δημόσια επίδειξη των πειραμάτων του. Το αποτέλεσμα ήταν να θριαμβεύσει η αλήθεια, να αποστομωθούν οι κατήγοροί του και ο Γαλιλαίος να συνεχίσει τη διδασκαλία του με μεγαλύτερο τώρα θάρρος.
Όσο, όμως, απλωνόταν η φήμη και η διδασκαλία του, τόσο σφοδρότερες και συκοφαντικότερες γίνονταν οι επιθέσεις των αντιφρονούντων εναντίον του. Στις 5 Μαρτίου 1616 πέτυχαν απόφαση της επίσημης εκκλησίας, με την οποία έθεσαν το βιβλίο του σε απαγόρευση και το περιέλαβαν στον «Πίνακα των απαγορευμένων βιβλίων» (Index librorum prohibitorum).
Τέλος, κατόρθωσαν να σύρουν τον Γαλλιλαίο ενώπιον του δικαστηρίου της Ιερής Εξέτασης, με την κατηγορία ότι ήταν αιρετικός, γιατί τάχα η διδασκαλία του για την κίνηση της γης ήταν αντίθετη με την Αγία Γραφή. Και τότε ο Γαλιλαίος, για να αποφύγει το θάνατο στην πυρά, αναγκάσθηκε να αναιρέσει και ν’ απαρνηθεί τη διδασκαλία του. Λέγεται, μάλιστα, πως μόλις απέφυγε το θάνατο, γύρισε το κεφάλι του στην άλλη πλευρά και ψιθύρισε «και όμως κινείται», εννοώντας ότι η αλήθεια παραμένει πάντοτε αλήθεια, ότι κι αν κάνουν οι άνθρωποι. Παρά την αναίρεση της διδασκαλίας του, ο Γαλιλαίος καταδικάσθηκε και σε φυλάκιση (21 Ιουνίου 1633), την οποία ο Πάπας μετέτρεψε σε κατ’ οίκον περιορισμό, ο οποίος διατηρήθηκε για τα επόμενα επτά χρόνια.
Το 1637, ο Γαλιλαίος έχασε το φως του, αλλά πρόλαβε να κάνει την τελευταία του ανακάλυψη, όταν με το τηλεσκόπιό του παρατήρησε τις ημερήσιες ταλαντώσεις της Σελήνης περί τον άξονά της.
1835- Δημήτριος Βικέλας, (Ερμούπολη Σύρου, 15 Φεβρουαρίου 1835 – Αθήνα, 20 Ιουλίου 1908) ήταν Έλληνας λόγιος, ποιητής και πεζογράφος. Ως λογοτέχνης μνημονεύεται για το μυθιστόρημά του Λουκής Λάρας (1879), έργο πολύ σημαντικό για την εξέλιξη της νεοελληνικής πεζογραφίας.
Έλαβε μέρος στο Διεθνές Αθλητικό Συνέδριο των Παρισίων το 1894 μετά από προτροπή του προέδρου του Πανελλήνιου Αθλητικού Συλλόγου Ιωάννη Φωκιανού, επειδή ο τελευταίος δεν μπορούσε να συμμετάσχει και επειδή ο Δημήτριος Βικέλας ήταν ήδη γνωστός Έλληνας λογοτέχνης στις Ευρωπαϊκές πρωτεύουσες με ισχυρές διασυνδέσεις.
Η ιδέα του Βαρώνου Πιέρ ντε Κουμπερτέν για τον Ολυμπισμό και την αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων της αρχαιότητας στην σύγχρονη εποχή βρήκε σάρκα και οστά στο Συνέδριο, στο οποίο ιδρύθηκε η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή, εκλέχθηκε πρώτος της πρόεδρος ο Δημήτριος Βικέλας και αποφασίστηκε να διεξαχθούν οι πρώτοι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες στην Αθήνα το 1896 μετά από πρόταση του Δημητρίου Βικέλα. Είναι αυτός που υποδέχτηκε στην Αθήνα τους αθλητές που ήρθαν να πάρουν μέρος στα αγωνίσματα που όρισε η τότε επιτροπή.
1887 – Πιοτρ Νεστέροφ. Ρώσος πιλότος μαχητικών αεροσκαφών, με πολλές πρωτιές στο ενεργητικό του, μεταξύ αυτών και την πρώτη ανακύκληση. Ο Νεστέροφ έγινε ο ιδρυτής της σχολής υψηλής αεροπορικής, τεχνικής χάρη στην οποία, στις αερομαχίες του Α’ Και του Β’ Παγκοσμίων Πολέμων, οι αεροπόροι επέτυχαν αρκετές δοξασμένες νίκες.
Την εποχή εκείνη, οι αεροπόροι προσπαθούσαν – ακολουθώντας τις οδηγίες – να πετούν ίσια, αποφεύγοντας τις επικίνδυνες κλίσεις. Ο Νεστέροφ προτιμούσε τα ακραία πειράματα και αρκετές φορές παραβίασε εν πτήσει τους κανόνες. ‘Οπως διαβεβαίωνε ο ίδιος ο θρυλικός αεροπόρος, έμαθε την πτητική τέχνη από τα πουλιά. Η εμπειρία του φάνηκε χρήσιμη στις πραγματικές αερομαχίες των παγκοσμίων πολέμων. Τα ρεκόρ και οι κατακτήσεις των πρωτοπόρων της αεροπορίας είναι πολύ σημαντικά για μάς και σήμερα – επιβεβαιώνει ο συντάκτης της πληροφοριακής διαδικτυακής πύλης avia.ru, Ρομάν Γκουσάροφ:
Οι αεροπόροι πειραματιζόταν με τον εαυτό τους και τα πτητικά τους μέσα, στο όριο του δυνατού. Μέχρι τον Νεστέροφ, κανείς δεν γνώριζε το κατά πόσο είναι κατ΄ αρχήν εφικτή η εκτέλεση ενός παρόμοιου ελιγμού υψηλής αεροπορικής τεχνικής. Αναλαμβάνοντας αυτόν τον -παρανοϊκό για τα δεδομένα της εποχής – κίνδυνο, απέδειξε ότι είναι εφικτός. Εκτός αυτού, ο Νεστέροφ απέδειξε ότι η εκτέλεση ελιγμών υψηλού «πιλοτάζ» εξαρτάται όχι μόνο από το πτητικό μέσο αλλά και από τον ίδιο τον πιλότο.
Θάνατοι
1932 – Λυσίμαχος Καυταντζόγλου. Ήταν διακεκριμένος διπλωμάτης και νομικός παλαιάς οικογένειας της Θεσσαλονίκης. Ο πατέρας του, Λύσανδρος Καυτανζόγλου (1811 – 1885), θεωρείται από τους σημαντικότερους Έλληνες αρχιτέκτονες. Σχεδίασε δεκάδες σημαντικά κτίρια, κυρίως στην πόλη της Αθήνας, με σημαντικότερα το κτίριο του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και το Αρσάκειο.Ο παππούς του, Ιωάννης Γούτας Καυτανζόγλου, ήταν μέλος και χρηματοδότης της Φιλικής Εταιρίας. Η περηφάνια του Λυσίμαχου Καυτανζόγλου για τον παππού του τον ώθησε να αφήσει την περιουσία του για την ανέγερση μνημείου στην πόλη της Θεσσαλονίκης, για να τιμηθεί η μνήμη όσων αγωνίστηκαν και έδωσαν την ζωή τους για την ελευθερία της Ελλάδας, από την Άλωση της Κωνσταντινούπολης έως την Ελληνική επανάσταση του 1821 και τον Μακεδονικό Αγώνα.
Τα εγκαίνια του Καυτανζογλείου Σταδίου έγιναν στις 27 Οκτωβρίου του 1960 από τον τότε πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Καραμανλή, παρουσία της βασιλικής οικογένειας και κλιμακίου υπουργών. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής κήρυξε την έναρξη της λειτουργίας του σταδίου και παρακάλεσε τον ολυμπιονίκη διάδοχο Κωνσταντίνο να παραδώσει στους εκπροσώπους της αθλητικής νεολαίας της Βορείου Ελλάδας την ελληνική σημαία. Τα εγκαίνια του Καυτανζογλείου Σταδίου Θεσσαλονίκης ήταν εντυπωσιακά, με επιδείξεις γυμναστικής από τους σπουδαστές της Παιδαγωγικής Ακαδημίας, τους αθλητές της εθνικής ομάδας στίβου και τους αθλητές των σωματείων της Θεσσαλονίκης, ενώ διεξήχθη και ποδοσφαιρικός αγώνας επίδειξης διάρκειας 15 λεπτών, ανάμεσα στην Εθνική Ελλάδας και τη Μικτή Θεσσαλονίκης.
1988 – Ρίτσαρντ Φάινμαν. Γεννήθηκε στις 11 Μαΐου 1918 στο Φαρ Ρόκαγουεϊ, ένα προάστιο της Νέας Υόρκης, από γονείς μικρής σχετικά μόρφωσης, και μεγαλωμένος μέσα σε μια περίοδο οικονομικού κραχ, ο Φάινμαν καλλιέργησε από πολύ νωρίς τα επιστημονικά του ενδιαφέροντα. Σε ηλικία μόλις 13 ετών δούλευε επισκευάζοντας ραδιόφωνα και στα 16 του είχε ήδη ανακαλύψει τον διαφορικό και τον ολοκληρωτικό λογισμό. Στον τελευταίο του χρόνο στο σχολείο κέρδισε και το πρωτάθλημα μαθηματικών «Putnam Competition» της Νέας Υόρκης με μεγάλη διαφορά.
Παρ’ ότι δεν τον δέχτηκαν στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια, φοίτησε στο MIT από όπου και πήρε το πρώτο του πτυχίο στη φυσική και τα μαθηματικά. Τη διδακτορική διατριβή του την έκανε στο Πανεπιστήμιο Πρίνστον. Λίγο πριν το πέρας των σπουδών του, προτάθηκε να συμμετάσχει στο Σχέδιο Μανχάταν — την προσπάθεια κατασκευής, δηλαδή, της πρώτης ατομικής βόμβας — που διεξαγόταν στο Λος Άλαμος. Εκεί συνεργάστηκε με εξέχοντες φυσικούς της εποχής, όπως ο Οπενχάιμερ, ο Τέλλερ και ο Χανς Μπέτε. Μετά το τέλος του πολέμου και την ολοκλήρωση των σπουδών του, δέχθηκε πρόταση να εργαστεί στο Πρίνστον, την οποία όμως απέρριψε, καθώς προτίμησε να ακολουθήσει τον Χανς Μπέτε στο Πανεπιστήμιο Κορνέλ. Ύστερα συνέχισε στο Καλτέκ (California Institute of Technology), όπου και παρέμεινε μέχρι το τέλος της σταδιοδρομίας του.
Πηγές: Σαν σήμερα, el.wikipedia
Διαβάστε περισσότερα στην ενότητα Χρονολόγιο
με click πάνω στην κάρτα που ακολουθεί
ή στο Posted in Χρονολόγιο
