Μνήμη χρονολογίου της 8ης Σεπτεμβρίου


...

Η ταυτότητα της ημέρας
και τα γεγονότα που την «σημάδεψαν»

| 8 Σεπτεμβρίου 2025 |

Είναι η 251η ημέρα του έτους κατά το Γρηγοριανό ημερολόγιο
Υπολείπονται 114 ημέρες για τη λήξη του.
🌅  Ανατολή ήλιου: 07:01 – Δύση ήλιου: 19:44 – Διάρκεια ημέρας: 12 ώρες 43 λεπτά
🌕  Σελήνη 15.4 ημερών

| Χρόνια πολλά στους: α |


Γεγονότα

 

1919 – Αμερικανοί πεζοναύτες εισβάλουν στην Ονδούρα για να προστατέψουν τα συμφέροντα των εταιρειών μπανάνας.

Το 1919, έγινε φανερό ότι ο Francisco Bertrand θα αρνιόταν να επιτρέψει ανοιχτές εκλογές για την επιλογή του διαδόχου του. Αυτή η πορεία δράσης αντιτάχθηκε από τις Ηνωμένες Πολιτείες και είχε μικρή λαϊκή υποστήριξη στην Ονδούρα. Ο τοπικός στρατιωτικός διοικητής και κυβερνήτης της Tegucigalpa, Στρατηγός Rafael López Gutiérrez , ανέλαβε την ηγεσία στην οργάνωση της αντιπολίτευσης του PLH στον Bertrand. Ο López Gutiérrez ζήτησε επίσης υποστήριξη από τη φιλελεύθερη κυβέρνηση της Γουατεμάλας και ακόμη και από το συντηρητικό καθεστώς στη Νικαράγουα. Ο Μπερτράν, με τη σειρά του, ζήτησε υποστήριξη από το Ελ Σαλβαδόρ.

Αποφασισμένη να αποφύγει μια διεθνή σύγκρουση, η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών, μετά από κάποιο δισταγμό, προσφέρθηκε να διαλογιστεί τη διαμάχη, αφήνοντας να εννοηθεί στον πρόεδρο της Ονδούρας ότι εάν αρνηθεί την προσφορά, μπορεί να ακολουθήσει ανοιχτή παρέμβαση. Οι Ηνωμένες Πολιτείες αποβίβασαν Αμερικανούς πεζοναύτες στις 8 Σεπτεμβρίου 1919. Ο Μπερτράν παραιτήθηκε αμέσως και εγκατέλειψε τη χώρα. Ο πρεσβευτής των Ηνωμένων Πολιτειών βοήθησε στην εγκατάσταση μιας προσωρινής κυβέρνησης με επικεφαλής τον Francisco Bográn, ο οποίος υποσχέθηκε να κάνει ελεύθερες εκλογές. Ο στρατηγός López Gutiérrez, ο οποίος έλεγχε τώρα τον στρατό, κατέστησε σαφές ότι ήταν αποφασισμένος να είναι ο επόμενος πρόεδρος. Μετά από αρκετή διαπραγμάτευση και κάποια σύγχυση, επεξεργάστηκε μια φόρμουλα βάσει της οποίας διεξήχθησαν οι εκλογές. Ο López Gutiérrez κέρδισε εύκολα σε χειραγωγημένες εκλογές και τον Οκτώβριο του 1920 ανέλαβε την προεδρία.

 

 

1943 – Η Ιταλία «παραδίδει τα όπλα» κι επισήμως.

Στην Αθήνα και στις άλλες πόλεις, οι Έλληνες μόλις πληροφορούνται την είδηση αρχίζουν να πανηγυρίζουν. Μαζί τους και πολλοί Ιταλοί που είναι αντίθετοι στον Μουσολίνι και στο φασιστικό καθεστώς της χώρας τους.
Μετά από την εκκαθάριση των ακτών της Β. Αφρικής από τις δυνάμεις του Άξονα, οι Σύμμαχοι έστρεψαν την προσοχή τους στη δυτική, κατεχόμενη Ευρώπη. Κύριο μέλημά τους ήταν η δημιουργία ενός δεύτερου μετώπου, έτσι ώστε να ελαττωθεί η πίεση του Άξονα προς τη Σοβιετική Ένωση, που βρισκόταν σε φάση ανάκαμψης και προετοιμασίας για αντεπίθεση.

Έτσι, και αφού προώθησαν παραπλανητικές πληροφορίες για δήθεν επικείμενη απόβαση στην Ελλάδα (Επιχείρηση Κιμάς), προκειμένου να παραπλανηθεί ο εχθρός, εισέβαλαν στη Σικελία τον Ιούλιο του 1943, όπου και κατέλαβαν, μετά από πολύνεκρες, και από τις δυο πλευρές, μάχες, το Παλέρμο.

Μέχρι το τέλος Αυγούστου και ύστερα από σκληρή αντίσταση από επίλεκτες γερμανικές δυνάμεις, που στάλθηκαν από τον Χίτλερ για να ανακόψουν την επέλαση των Συμμάχων, κατέλαβαν τη Ρώμη και η Ιταλία παραδόθηκε και πέρασε στην πλευρά των Συμμάχων, χωρίς, εν τούτοις, να σταματήσουν οι μάχες στο έδαφός της, που συνεχίστηκαν πάνω από τη γραμμή Γουσταύου. Αμέσως, η Γερμανία πήρε στον έλεγχο της το βόρειο μέρος της μισής Ιταλίας, ελευθέρωσε τον Μουσολίνι (ο οποίος είχε συλληφθεί από τους Συμμάχους) και τον φυγάδευσε σε έδαφος υπό γερμανική κατοχή, με σκοπό την ίδρυση ενός κράτους-δορυφόρου. Έτσι δημιουργείται από τον Μουσολίνι η Ιταλική Κοινωνική Δημοκρατία (γνωστή και ως Δημοκρατία του Σαλό), που εγκαθιδρύθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 1943 στην κωμόπολη Σαλό της Βόρειας Ιταλίας.

 

 

Γεννήσεις

 

1946 – Ευγένιος Τριβιζάς.

Ο Ευγένιος Τριβιζάς είναι δικηγόρος, πτυχιούχος της Νομικής και των Πολιτικών και Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών, κάτοχος πτυχίου Master of Laws (University College London) και διδάκτωρ Νομικής του Πανεπιστημίου του Λονδίνου (London School of Economics and Political Science). Επίσης Senior Research Fellow του Πανεπιστημίου Λονδίνου. Διδάσκει Εγκληματολογία και Συγκριτικό Ποινικό Δίκαιο στο Πανεπιστήμιο του Reading και διευθύνει το Τμήμα Εγκληματολογικών Μελετών του ίδιου Πανεπιστημίου (Director of Criminal Justice Studies). Έχει διδάξει επίσης στο Bramshill Police College, τo Central London Polytechnic και το London School of Economics. Από το 1993-1998 ήταν επισκέπτης καθηγητής Εγκληματολογίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.

Με τη λογοτεχνία ο Ευγένιος Τριβιζάς έχει ασχοληθεί από τα παιδικά του χρόνια. Έχει γράψει πάνω από 100 βιβλία για παιδιά, ένα βιβλίο για ενήλικες (Ο Ερωτευμένος Πυροσβέστης) και πάνω από 20 θεατρικά έργα, καθώς και λιμπρέτα για όπερες.

Τα θεατρικά του έργα “Το όνειρο του σκιάχτρου” παίχτηκε το 1992 στο θέατρο του Βρετανικού Μουσείου της Αγγλίας στα πλαίσια του European Arts Festival. Τον ίδιο χρόνο το έργο του Χίλιες και Μία Γάτες σε μετάφραση του Z. Rudrinski βραβεύτηκε με το Α΄ Βραβείο στον παγκόσμιο διαγωνισμό θεατρικού έργου που οργάνωσε το Πολωνικό Κέντρο Τέχνης για τη Νεότητα. Το 1993 το βιβλίο του Τα Τρία Μικρά Λυκάκια έφτασε στη δεύτερη θέση των αμερικάνικων παιδικών best sellers (Picture Books). Βιβλία του Ευγένιου Τριβιζά έχουν μεταδοθεί από το BBC, έχουν περιληφθεί στα αναγνωστικά ελληνικών και αμερικανικών σχολείων και έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, γερμανικά, ισπανικά, ολλανδικά, σουηδικά, ιαπωνικά και πολλές άλλες γλώσσες.

Στην Αμερική η βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου της Μινεσότα της Μινεάπολης (Ε.Μ. Αndersen Library) αποφάσισε να συγκεντρώσει το σύνολο των λογοτεχνικών βιβλίων του Ευγένιου Τριβιζά, μελέτες για το έργο του, χειρόγραφα και άλλο υλικό σε μια ειδική ερευνητική συλλογή. Η έκθεση των πρώτων αποκτημάτων της συλλογής έγινε στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα το Μάιο του 2000, όπου ο Ευγένιος Τριβιζάς ο ίδιος ήταν παρών.

 

Θάνατοι

 

2000 – Βασίλης Ραφαηλίδης. Έλληνας δημοσιογράφος, συγγραφέας, δοκιμιογράφος και κριτικός κινηματογράφου.

Γεννήθηκε στις 14 Ιανουαρίου του 1934 στα Σέρβια του νομού Κοζάνης και πέθανε στις 8 Σεπτεμβρίου 2000 στην Αθήνα. Η καταγωγή του πατέρα του ήταν από την Κωνσταντινούπολη, την οποία και ο ίδιος αναγνώριζε ως πατρίδα του (κυρίως διότι του άρεσε ως πόλη). Εξάλλου είχε και άλλες «πατρίδες». Κατεξοχήν, την Καστοριά στην οποία πέρασε την εφηβεία, λόγω μετάθεσης των γονέων του. Σημειωτέον, οι γονείς του ήταν αμφότεροι εκπαιδευτικοί – φιλόλογος ο πατέρας (Απόστολος), δασκάλα η μητέρα του (Ελένη). Η μητέρα του κατάγονταν από το Βελβεντό Κοζάνης.

Σπούδασε το 1959 κινηματογράφο στη σχολή Σταυράκου στην Αθήνα και μετά την αποφοίτησή του εργάστηκε σαν βοηθός του Νίκου Κούνδουρου και του Ροβήρου Μανθούλη, ενώ το 1962 γύρισε και ο ίδιος δύο ταινίες – ντοκιμαντέρ μικρού μήκους, το Βυζαντινό Μνημόσυνο και τους γουναράδες της Καστοριάς και την τέχνη τους. Η πρώτη του ταινία, γυρισμένη με πενιχρά και πεπαλαιωμένα μέσα, ήταν εξαιρετικά φιλόδοξη, αλλά ο ίδιος την απέρριψε αμέσως ως αισθητικά απαράδεκτη και έκτοτε αδιαφόρησε παντελώς για την τύχη της παρότι βραβεύτηκε αργότερα από διεθνές φεστιβάλ.

Το 1963 αποφασίζει να εγκαταλείψει την προοπτική του επαγγελματία σκηνοθέτη για να γίνει επαγγελματίας κριτικός κινηματογράφου. Αρχικά εργάστηκε σ’ αυτό το πόστο σε έντυπα της αριστεράς στην οποία ιδεολογικά ανήκε, αρχικά την Επιθεώρηση Τέχνης και αργότερα στη Δημοκρατική Αλλαγή. Στη συνέχεια εξέδωσε το περιοδικό Ελληνικός Κινηματογράφος το οποίο έκλεισε η Χούντα για να το επανεκδώσει στη συνέχεια με τον τίτλο Σύγχρονος Κινηματογράφος.

Με τη μεταπολίτευση εργάστηκε σε διάφορες εφημερίδες όπως Το Βήμα (1974-1983), Έθνος (1983-1998) και Ελευθεροτυπία (1998 ως τον θάνατό του το 2000), μη περιοριζόμενος στην κριτική κινηματογράφου, αλλά γράφοντας σχόλια και επιφυλλίδες που άπτονταν ευρύτερων πολιτικών και κοινωνικών θεμάτων.

Επίσης παρέδιδε σεμινάρια και δίδαξε κινηματογράφο στη Σχολή Σταυράκου, στη σχολή του Θεάτρου Τέχνης, στο Ινστιτούτο Γκαίτε και αλλού. Επίσης εργάστηκε και σε ραδιοφωνικό σταθμό σε εκπομπές διαλόγου. Στη διάρκεια της δικτατορίας βασανίστηκε και εκτοπίστηκε στις φυλακές της Αίγινας. Υπήρξε συνειδητοποιημένος μαρξιστής-κομμουνιστής και μέσα από κάποια βιβλία του ανέλυσε τη μαρξιστική και κομμουνιστική θεωρία με τρόπο απλό αλλά όχι απλουστευτικό.

Απεβίωσε το 2000 σε ηλικία 66 ετών από καρκίνο και κηδεύτηκε στην Πάτρα. Κατοικούσε στην ιστορική συνοικία της Νεάπολης επί της οδού Ιπποκράτους.

 

Στο link που ακολουθεί μπορείτε να διαβάσετε
ακόμα περισσότερα γεγονότα που συνέβησαν αυτή την ημερομηνία
Γέγονε την 8η Σεπτεμβρίου

————————————————————————
Πηγές: sansimera.gr, el.wikipedia