...
Η ταυτότητα της ημέρας
και τα γεγονότα που την «σημάδεψαν»
| 30 Σεπτεμβρίου 2025 |
Είναι η 273η ημέρα του έτους κατά το Γρηγοριανό ημερολόγιο
Υπολείπονται 92 ημέρες για τη λήξη του.
🌅 Ανατολή ήλιου: 07:20 – Δύση ήλιου: 19:10 – Διάρκεια ημέρας: 11 ώρες 50 λεπτά
🌓 Σελήνη 7.7 ημερών.
| Χρόνια πολλά στους: Στρατόνικο, Στράτο,
Στρατή, Στρατονίκη και Στρατονίκιο |
Γεγονότα
1968 – 34 άτομα σκοτώνονται και 125 τραυματίζονται στη χειρότερη σιδηροδρομική τραγωδία στην Ελλάδα μέχρι το «έγκλημα των Τεμπών».
Αμαξοστοιχία που κατευθύνεται στην Αθήνα πέφτει με ταχύτητα 80 χιλιομέτρων σε άλλη αμαξοστοιχία που επίσης κατευθύνεται προς την Αθήνα κι έχει ακινητοποιηθεί 500 μέτρα από το σταθμό του Δερβενίου Κορινθίας, όταν κάποιος από τους επιβάτες τράβηξε το σήμα κινδύνου.
Και οι δύο αμαξοστοιχίες είχαν ξεκινήσει από τον Πύργο και μετέφεραν ετεροδημότες, που είχαν πάει στις πατρίδες τους για να ψηφίσουν στο δημοψήφισμα της 29ης Σεπτεμβρίου για την έγκριση του χουντικού Συντάγματος.
Οι υπεράριθμοι επιβάτες, η αιφνιδιαστική στάθμευση του ενός τρένου και η ξαφνική αλλαγή μηχανοδηγού στην αμαξοστοιχία που ακολουθούσε οδήγησαν στη σύγκρουση. O απολογισμός ήταν 34 νεκροί και περισσότεροι από 100 τραυματίες. Οικογένειες ξεκληρίστηκαν, παιδιά έμειναν ορφανά και οι μνήμες δεν έσβησαν ποτέ, όσα χρόνια κι αν πέρασαν. Στις 15:15 της 30ης Σεπτεμβρίου, η αμαξοστοιχία 304 αναχώρησε πρώτη από την Πάτρα και στις 18:20 περίπου βρισκόταν ένα χιλιόμετρο μετά από το Δερβένι Κορινθίας. Η αμαξοστοιχία αυτή ήταν ταχεία και σταματούσε σε όλους τους σταθμούς, όπου επικρατούσε κοσμοσυρροή. Η δεύτερη αμαξοστοιχία, η 306, ξεκίνησε από την Πάτρα στις 16:24. Επρόκειτο για υπερταχεία, η οποία σταματούσε μόνο στους μεγάλους σταθμούς…
1987 – Το «Γκάζι», το παλιό εργοστάσιο, μεταβάλλεται σε κέντρο καλλιτεχνικής δημιουργίας, με πρωτοβουλία του δημάρχου Μιλτιάδη Έβερτ.
Το εργοστάσιο παραγωγής αεριόφωτος ιδρύθηκε το 1857. Γύρω στο 1910 εγκαταστάθηκαν στην περιοχή οίκοι ανοχής της Αθήνας, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα να αποκαλείται εκείνη την εποχή η περιοχή και οι οίκοι ανοχής γκάζι ή γκαζοχώρι.
Με το όνομα γκαζοχωρίτης αποκαλούνταν ο τακτικός θαμώνας των οίκων αυτών, ενώ γκαζοχωρίτισσα η κάθε ιερόδουλη που δούλευε εκεί. Γύρω από το εργοστάσιο φωταερίου άρχισαν σταδιακά να οικοδομούνται στα μέσα του 20ού αιώνα χαμηλές κατοικίες με λίγα δωμάτια και μεγάλες αυλές που φιλοξενούσαν πολυμελείς οικογένειες των Αθηνών. Επρόκειτο για υποβαθμισμένη περιοχή, ενώ χαρακτηριστικός δρόμος ήταν η οδός Βουτάδων, όπου βρισκόταν το εργοστάσιο.
Το 1967 εξαιτίας των δύσκολων κοινωνικών και οικονομικών συνθηκών που επικρατούσαν στη βόρεια Ελλάδα, οικογένειες μουσουλμάνων κατέβηκαν στην Αθήνα και εγκαταστάθηκαν στο Γκάζι, αναζητώντας εργασία στο εργοστάσιο παραγωγής αεριόφωτος. Με το πέρασμα των ετών, στην περιοχή σταδιακά άνοιξαν πολυάριθμα συνεργεία αυτοκινήτων και συναφή καταστήματα ενώ την ίδια περίοδο στην συνοικία εγκαταστάθηκαν νέοι οίκοι ανοχής. Την 1η Οκτωβρίου του 1984 το εργοστάσιο παραγωγής αεριόφωτος έπαψε οριστικά να λειτουργεί μετά τις έντονες διαμαρτυρίες των κατοίκων της περιοχής και σήμερα στο χώρο του λειτουργεί η Τεχνόπολις του Δήμου Αθηναίων.
Μετά το 2000, το Γκάζι παρουσιάζει τάσεις αστικού εξευγενισμού. Η περιοχή εμφανίζει δραστήρια νυχτερινή ζωή και λειτουργούν νυχτερινά κέντρα, καφέ, εστιατόρια και gay-friendly καταστήματα. Στην περιοχή έχει εγκατασταθεί επίσης παράρτημα του Μουσείου Μπενάκη. Σημείο κατατεθέν αποτελεί η Τεχνόπολις του Δήμου Αθηναίων που λειτουργεί σήμερα ως πολυδύναμο πολιτιστικό κέντρο.
Το Γκάζι έχει συνδεθεί με το Θησείο μέσω των πεζοδρομήσεων της Ερμού, της κατασκευής πάρκων και ελεύθερων χώρων, ενώ σημείο-σταθμός στην ανάπτυξή του στάθηκε η λειτουργία του σταθμού μετρό Κεραμεικός.
Γεννήσεις
1964 – Μόνικα Μπελούτσι. Η Μόνικα Άννα-Μαρία Μπελούτσι (ιταλικά: Monica Anna Maria Bellucci, γενν. 30 Σεπτεμβρίου 1964) είναι Ιταλίδα ηθοποιός και μοντέλο. Γεννήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 1964 στην περιοχή Τσιτά ντι Καστέλλο, στην Ούμπρια της Ιταλίας, ως η μοναχοκόρη των Μπρουνέλα Μριγκάντι και Πασκουάλε Μπελούτσι και μεγάλωσε στο Σαν Τζιουστίνο.
Η Μπελούτσι ξεκίνησε την ενασχόληση της με το modeling, το 1977, σε ηλικία δεκατριών ετών. Μετά την αποφοίτηση της από το σχολείο, ξεκίνησε σπουδές νομικής στο Πανεπιστήμιο της Περούτζα, τις οποίες όμως εγκατέλειψε το 1988 λόγω του modeling, αφού υπέγραψε συμβόλαιο με το πρακτορείο Elite Model Management και εγκαταστάθηκε στο Μιλάνο. Το 1989 ξεκίνησε να δουλεύει ως μοντέλο και στο Παρίσι αλλά και στη Νέα Υόρκη. Μεταξύ άλλων, πόζαρε για τον οίκο Dolce & Gabbana αλλά και τη γαλλική έκδοση του περιοδικού μόδας Elle. To 2001, φωτογραφήθηκε στο εξώφυλλο του περιοδικού Esquire.
Το 2003 φωτογραφήθηκε για το περιοδικό Maxim ενώ το Men’s Health την συμπεριέλαβε στη λίστα με τις “100 Πιο Καυτές Γυναίκες Όλων Των Εποχών” στη θέση 21. Την ίδια χρονιά, δύο εθνικές εφημερίδες την χαρακτήρισαν ιταλικό sex symbol.
Το 2004, ούσα έγκυος στην κόρη της, Ντέβα, φωτογραφήθηκε γυμνή για την ιταλική έκδοση του Vanity Fair για να δείξει την αντίθεση της στην ιταλική νομοθεσία και την απαγόρευση δωρεάς σπέρματος, ενώ φωτογραφήθηκε ξανά για το ίδιο περιοδικό το 2010, ούσα έγκυος στη δεύτερη κόρη της. Από το 2006 μέχρι το 2010, η Μπελούτσι ήταν το πρόσωπο των προϊόντων του οίκου Dior.
Το 2012, έγινε το πρόσωπο του οίκου Dolce & Gabbana. Τον Φεβρουάριο του 2016, φωτογραφήθηκε για το ιταλικό GQ.
Την άνοιξη του 2019, περπάτησε για τον οίκο Dolce & Gabbana στην Εβδομάδα Μόδας του Μιλάνου. Από το 1990 μέχρι το 1992 ήταν παντρεμένη με τον φωτογράφο Κλαούντιο Κάρλος Μπάσο. Το 1996, στα γυρίσματα της ταινίας «The Appartment» γνώρισε τον Γάλλο ηθοποιό Βενσάν Κασέλ. Παντρεύτηκαν το 1999 και απέκτησαν δύο κόρες, την Ντέβα (γενν. 2004) και την Λέονι (γενν. 2010), ενώ έχουν παίξει μαζί και σε 10 κινηματογραφικές ταινίες. Το ζευγάρι ανακοίνωσε το διαζύγιο του στις 26 Αυγούστου 2013.
Όσον αφορά τη θρησκεία έχει δηλώσει “Είμαι αγνωστικίστρια παρ’ όλο που σέβομαι και με ενδιαφέρουν όλες οι θρησκείες. Αν υπάρχει κάτι που πιστεύω, είναι μια μυστήρια ενέργεια, αυτή που υπάρχει στους ωκεανούς και συνδέει τη φύση με τα όντα”. Το 2003, η Βellucci κέρδισε το βραβείο Nastro d’ Argento β’ γυναικείου ρόλου για την ερμηνεία της ως Alessia στο Remember me, My love. Το 2006, εκτέλεσε χρέη κριτή στο 59ο Φεστιβάλ των Καννών. Το 2009, κέρδισε το βραβείο World Actress Award στο Women’s World Award.
Θάνατοι
1955 – Τζέιμς Ντιν. (James Byron Dean, 8 Φεβρουαρίου 1931 – 30 Σεπτεμβρίου 1955)
Θωρείται ένα πολιτιστικό είδωλο της εφηβικής επανάστασης και της κοινωνικής αποξένωσης, όπως εκφράζεται και στον τίτλο της πιο διάσημης ταινίας του, Επαναστάτης Χωρίς Αιτία ( 1955), στην οποία πρωταγωνιστεί ως τον προβληματισμένο έφηβο, Τζιμ Σταρκ. Οι άλλοι δύο ρόλοι που εκτόξευσαν και καθόρισαν την καριέρα και δόξα του ήταν αυτός του μοναχικόυ Καλ Τρασκ, στην ταινία Ανατολικά της Εδέμ (1955), και αυτός του Jett Rink, στην ταινία Ο Γίγας (1956). Η διαχρονική φήμη και δημοτικότητα του οφείλονται μόνο σε αυτές τις τρεις ταινίες.
Ο πρόωρος τραγικός θάνατός του πάνω στην ακμή της επιτυχίας του, έπειτα από αυτοκινητιστικό δυστύχημα, εδραίωσε την θρυλική του υπόσταση. Ήταν ο πρώτος ηθοποιός που έλαβε μεταθανάτια υποψηφιότητα για Όσκαρ Καλύτερου Ηθοποιού, και παραμένει ο μοναδικός ηθοποιός που έχει δύο μεταθανάτιες υποψηφιότητες στην υποκριτική. Το 1999, το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου τον κατέταξε ως τον 17ο καλύτερο αστέρα κινηματογράφου της Χρυσής Εποχής του Χόλιγουντ στην λίστα AFI 100 Χρόνια… 100 Αστέρια.
Υπήρξε είδωλο και προσωποποίηση της νεανικής επαναστατικότητας, ιδίως έπειτα από την ερμηνεία του στην ταινία Επαναστάτης χωρίς αιτία (Rebel without a cause). Γεννημένος στο Φέρμουντ της Ιντιάνα το 1931, παρά τα προβλήματα της παιδικής και οικογενειακής ζωής, ο Τζέιμς Ντιν ξεχώρισε για τις υποκριτικές του ικανότητες καθώς και για την εξωτερική του εμφάνιση.
Πέρα από τα πρώτα χρόνια στην υποκριτική τέχνη σε θέατρα και τηλεοπτικά επεισόδια, ο Τζέιμς Ντιν πρόλαβε να πρωταγωνιστήσει σε τρεις ταινίες που έγιναν ιδιαιτέρως δημοφιλείς: Ανατολικά της Εδέμ (East of Eden, 1955), Επαναστάτης Χωρίς Αιτία (Rebel without a cause, 1955) και Ο Γίγας (The Giant, 1956) (έκδοση μετά θάνατον).
Πριν από τις τρεις αυτές κινηματογραφικές παραγωγές, από τις οποίες έγινε γνωστός, ο Τζέιμς Ντιν είχε πάρει μέρος σε άλλες τρεις κινηματογραφικές ταινίες, σε παραστάσεις του Μπρόντγουέϊ καθώς και σε τηλεοπτικά σήριαλ της εποχής. Έχει επίσης συνεργαστεί με τον Ελληνοαμερικανό σκηνοθέτη Ελία Καζάν και έχει προταθεί για Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου για τις δύο από τις τρεις ταινίες στις οποίες πρωταγωνίστησε (Ανατολικά της Εδέμ και Ο Γίγας).
Η επιτυχία του Ντιν δεν κράτησε για πολύ, καθώς βρήκε τραγικό θάνατο μέσα στο αυτοκίνητό του, κοντά στο Χολάμ της Καλιφόρνια, στις 30 Σεπτεμβρίου του 1955. Σύμφωνα με πηγές της αστυνομίας της Καλιφόρνια που έχουν δημοσιευτεί, ένας φοιτητής πανεπιστημίου ήταν ο υπεύθυνος για το θανατηφόρο τροχαίο καθώς μπήκε στο αντίθετο ρεύμα και συγκρούστηκε με το αυτοκίνητο του γνωστού ηθοποιού.
Ο Τζέιμς Ντιν πέθανε σε ηλικία μόλις 24 ετών, έχοντας ελάχιστη αλλά ιδιαιτέρως σημαντική παρουσία, στο χώρο της υποκριτικής και του κινηματογράφου. Επιπλέον, κατάφερε να δημιουργήσει ένα θρύλο γύρω από το όνομα του και να παραμένει μέχρι και σήμερα μια από τις σπουδαιότερες και πιο αινιγματικές μορφές της αμερικανικής κουλτούρας. Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου τον έχει κατατάξει 18ο στη λίστα με τους 25 μεγαλύτερους σταρ όλων των εποχών.
Στο link που ακολουθεί μπορείτε να διαβάσετε
ακόμα περισσότερα γεγονότα που συνέβησαν αυτή την ημερομηνία
Γέγονε την 30η Σεπτεμβρίου
————————————————————————
Πηγές: sansimera.gr, el.wikipedia
