...
Η ταυτότητα της ημέρας
και τα γεγονότα που την «σημάδεψαν» |
26 Ιουλίου 2025 |
Είναι η 207η ημέρα του έτους κατά το Γρηγοριανό ημερολόγιο.
Υπολείπονται 158 ημέρες για τη λήξη του.
🌅 Ανατολή ήλιου: 06:23 – Δύση ήλιου: 20:40 – Διάρκεια ημέρας: 14 ώρες 17 λεπτά
🌑 Σελήνη 1.6 ημερών |
Χρόνια πολλά στους: Ερμόλαο, Ερμολία, Λία, Παρασκευά, Πάρη,
Παρασκευή, Βίβιαν, Έρση, Ωραιοζήλη, Ωραιοζηλία και Ζέλια |
Γεγονότα
1945 – Υπογράφεται η Διακήρυξη του Πότσνταμ. Η τελευταία διασυμμαχική διάσκεψη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, που καθόρισε την τύχη της ηττημένης Γερμανίας και τις διαδικασίες για τις μελλοντικές συνθήκες ειρήνης στην Ευρώπη.
Πραγματοποιήθηκε από τις 17 Ιουλίου έως τις 2 Αυγούστου 1945 στο προάστιο Πότσνταμ του ερειπωμένου Βερολίνου και συγκεκριμένα στο παλάτι Σεσίλιενχοφ, έδρα του διαδόχου του γερμανικού θρόνου Γουλιέλμου Χοετζόλερν. Συμμετείχαν ο ηγέτης της Σοβιετικής Ένωσης, Ιωσήφ Στάλιν, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Χάρι Τρούμαν και ο πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας, Γουίνστον Τσόρτσιλ, ο οποίος στην πορεία αντικαταστάθηκε από τον Κλίμεντ Άτλι, μετά την ήττα τού Τσόρτσιλ στις εκλογές της 5ης Ιουλίου, τα αποτελέσματα των οποίων ανακοινώθηκαν στις 26 Ιουλίου.
Ήδη από την έναρξη της συνδιάσκεψης υπό την προεδρία του αμερικανού προέδρου Χάρι Τρούμαν προέκυψαν αρκετά και σοβαρά προβλήματα. Ο Στάλιν απέρριψε κάθε ανάμιξη των Δυτικών στην Πολωνία, τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία και την Ουγγαρία, υπενθυμίζοντας στους συμμάχους την επιρροή τους στην Ιταλία και την Ελλάδα. Επιπροσθέτως, υποστήριξε την αποκοπή του Αζερμπαϊτζάν από το Ιράν και την ένταξή του στην ΕΣΣΔ.
Η στάση αυτή του Στάλιν οδήγησε σε αλλεπάλληλες κρίσεις τη συνδιάσκεψη, η οποία αντιμετώπισε κίνδυνο ολοκληρωτικής αποτυχίας, μέχρι τη στιγμή που ο αμερικανός υφυπουργός Εξωτερικών, Τζέιμς Μπερνς, με πρότασή του έκανε εφικτό κάποιο συμβιβασμό. Σύμφωνα μ’ αυτόν, η ΕΣΣΔ αποσύρει κάποιες απαιτήσεις της, δηλαδή επιρροή στη Λιβύη, ελεύθερη πρόσβαση στη Μεσόγειο και διεθνοποίηση του Ρουρ. Από την άλλη, οι δυτικές δυνάμεις μένουν χωρίς κανένα δικαίωμα επέμβασης στη σοβιετική σφαίρα επιρροής στην Ανατολική Ευρώπη.
Στο Πότσνταμ αποφασίστηκε να τεθούν σε εφαρμογή οι τέσσερις ζώνες κατοχής της Γερμανίας (Αγγλική, Αμερικανική, Σοβιετική και Γαλλική), οι οποίες είχαν αποφασιστεί στη Διάσκεψη τής Γιάλτας. Το Βερολίνο, η Βιέννη και η Αυστρία χωρίστηκαν, επίσης, σε τέσσερις ζώνες και δημιουργήθηκε μία επιτροπή ελέγχου των τεσσάρων συμμάχων, προκειμένου να ρυθμίζει τα θέματα που αφορούσαν συνολικά στη Γερμανία και στην Αυστρία.
Στη συνδιάσκεψη προσδιορίστηκαν οι πολιτικές και οικονομικές αρχές, οι οποίες έπρεπε να διέπουν την κατοχή της Γερμανίας, όπως ο αφοπλισμός, η αποστρατιωτικοποίηση, οι δίκες των εγκληματιών πολέμου, η αποναζιστικοποίηση, η αποκέντρωση, ο εκδημοκρατισμός και οι πολεμικές επανορθώσεις.
Αποφασίστηκε, επίσης, να περιέλθει ένα τμήμα τής Ανατολικής Πρωσίας στην ΕΣΣΔ (στην οποία προσαρτήθηκε η Καινιξβέργη, σημερινό Καλίνινγκραντ) και το υπόλοιπο στην Πολωνία, ενώ τα εδάφη ανατολικά της Γραμμής Όντερ – Νάισε τέθηκαν υπό την προσωρινή διοίκηση της Πολωνίας. Οι Αγγλοαμερικανοί αρνήθηκαν στον Στάλιν το δικαίωμα ελέγχου στα Δαρδανέλια. Έτσι, ενώ το 1937 η Γερμανία είχε έκταση 471.067 τ. χλμ, τώρα περιορίζεται στα 356.678 τ. χλμ.
Στο πλαίσιο της συνδιάσκεψης υπογράφηκε στις 26 Ιουλίου 1945 η διακήρυξη του Πότσνταμ από τις ΗΠΑ, τη Μεγάλη Βρετανία και την Κίνα, βάσει της οποίας απαιτήθηκε άνευ όρων παράδοση της Ιαπωνίας, που συνέχιζε τον πόλεμο. Με το τελεσίγραφο συντάχθηκε και η Σοβιετική Ένωση, που βρισκόταν σε εμπόλεμη κατάσταση με την Ιαπωνία. Η ιαπωνική κυβέρνηση το απέρριψε, αλλά τελικά συνθηκολόγησε στις 10 Αυγούστου, έπειτα από τους δύο ατομικούς βομβαρδισμούς και την είσοδο της ΕΣΣΔ στον πόλεμο.
1996 – Ο Πύρος Δήμας κατακτά το χρυσό μετάλλιο στην κατηγορία των 83ων κιλών της άρσης βαρών στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα.
Η Ελλάδα συμμετείχε στους αγώνες με 121 αθλητές (87 άνδρες και 34 γυναίκες) και κατέκτησε 4 χρυσά μετάλλια (Πύρρος Δήμας και Κάχι Καχιασβίλι στην άρση βαρών, Ιωάννης Μελισσανίδης στη γυμναστική και Νίκος Κακλαμανάκης στην ιστιοσανίδα) και 4 ασημένια (Νίκη Μπακογιάννη στο άλμα εις ύψος, Βαλέριος Λεωνίδης, Λεωνίδας Σαμπάνης και Λεωνίδας Κόκκας στην άρση βαρών), στην πιο πλούσια συγκομιδή της από τους Πρώτους Ολυμπιακούς του 1896.
Η ελληνική dream-team της άρσης βαρών που προπονούσε ο Χρήστος Ιακώβου έδωσε τη μεγαλύτερη χαρά στους έλληνες φιλάθλους. Συγκλονιστική ήταν η αναμέτρηση στα 64 κιλά, μεταξύ του Σουλεϊμάνογλου και του Λεωνίδη, με τον Τούρκο να παίρνει το τρίτο συνεχόμενο χρυσό μετάλλιό του και τον έλληνα αρσιβαρίστα να παίρνει το τρίτο του ασημένιο μετάλλιο από τις αναμετρήσεις του με τον τούρκο αντίπαλό του. Αμείωτο το ενδιαφέρον κράτησε και η προσπάθεια του Βίκτωρα Μήτρου για την κατάκτηση ενός μεταλλίου στα 75 κ. Όταν ολοκλήρωσε τον αγώνα του κατακτώντας την 4η θέση και χάνοντας στην ισοβαθμία το χάλκινο μετάλλιο, δήλωσε γεμάτος πίκρα ότι «η τέταρτη θέση είναι του… βλάκα».
Η εθνική μπάσκετ συμμετείχε για πρώτη φορά σε Ολυμπιακούς Αγώνες και κατέλαβε την 5η θέση, με 5 νίκες και 3 ήττες. Μετά τη λήξη των υποχρεώσεων της «γαλανόλευκης», ο αρχηγός της Παναγιώτης Γιαννάκης ανακοίνωσε ότι αποχωρεί από την ενεργό δράση σε ηλικία 37 ετών, μετρώντας 21 συναπτά χρόνια στις εθνικές ομάδες.
Γεννήσεις
1943 – Μικ Τζάγκερ. Εμβληματική προσωπικότητα της ροκ μουσικής, τραγουδιστής και ιδρυτικό μέλος των Rolling Stones, της κορυφαίας ροκ εν ρολ μπάντας του πλανήτη. Σύμβολο του σεξ κάποτε, παρά την ακαλαίσθητη εμφάνισή του, αγαπημένη προσωπικότητα των μέσων ενημέρωσης, ο Μικ Τζάγκερ, παρά το προχωρημένο της ηλικίας του, διατηρεί μια ζωτικότητα που εκπλήσσει και τον πιο μυημένο στη ροκ μουσική. Η προσήλωσή του στα μπλουζ, το ιδιαίτερο φωνητικό του στιλ και βέβαια η ακούραστη σκηνική του παρουσία, είναι κάποια στοιχεία που συνθέτουν μία καλλιτεχνική περσόνα, η οποία ενίσχυσε τη μακρόχρονη επιτυχία των Rolling Stones, μαζί με την ποιότητα της τραγουδοποιίας του συγκροτήματος και της ερμηνευτικής δεξιοτεχνίας των μελών του.
Ο Μάικλ Φίλιπ “Μικ” Τζάγκερ (Michael Phillip “Mick” Jagger) γεννήθηκε στις 26 Ιουλίου 1943, στο Ντάρτφορντ της νοτιοανατολικής Αγγλίας, στους κόλπους μιας μεσοαστικής οικογένειας. Ο πατέρας του ήταν δάσκαλος και η μητέρα του κομμώτρια. Ο Μικ προοριζόταν για εκπαιδευτικός από την οικογένειά του, αλλά η αγάπη του για τα μπλουζ και τη μουσική εν γένει υπερίσχυσε της πατρικής επιθυμίας. Ξεκίνησε πάντως να σπουδάζει στη φημισμένη London School of Economics, αλλά εγκατέλειψε τις σπουδές του για χάρη της μουσικής, όταν το 1961 σχηματίστηκαν οι Rolling Stones.
Σε σχέση με τους κομψευόμενους τραγουδιστές των αρχών της δεκαετίας του ’60, ο Τζάγκερ είχε μία εμφάνιση ακαλαίσθητη (εκκεντρική πόζα, υπερμεγέθη σαρκώδη χείλη, κοκαλιάρικο σώμα), την οποία όμως χειρίστηκε με μεγάλη επιδεξιότητα, μετατρέποντάς τη από μειονέκτημα σε όπλο του. Έφτασε μάλιστα να αλλοιώσει ακόμη και την προφορά του και στα μέσα της δεκαετίας του ‘60 μετακινήθηκε από την καθωσπρέπει εμφάνιση σε μια πιο «αλήτικη» και περιθωριακή στάση, αντάξια ενός ιδιόρρυθμου ροκ.
Η προκλητικότητα του Τζάγκερ, την οποία λάτρευαν τα παιδιά και μισούσαν οι γονείς, δεν περιοριζόταν στη δημόσια εικόνα του. Επεκτεινόταν και στους στίχους τραγουδιών, όπως τα «(Ι Can’t Get No) Satisfaction» και «Street Fighting Man», που άγγιζαν θέματα τα οποία μέχρι τότε αποτελούσαν ταμπού, όπως το σεξ, η αμφισβήτηση της θρησκείας και η μηδενιστική θεώρηση της ζωής. Οι προκλήσεις του Τζάγκερ ενισχύονταν μουσικά από τον Κιθ Ρίτσαρντς (με τα περίφημα ριφ του), αλλά και από τα υπόλοιπα μέλη του γκρουπ (Μπιλ Γουάιμαν, Τσάρλι Γουότς, Μπράιαν Τζόουνς, Ρον Γουντ και Μικ Τέιλορ).
Θάνατοι
1937 – Γκέρντα Τάρο, γνωστή επαγγελματικά ως Γκέρντα Τάρο, ήταν μια Γερμανίδα πολεμική φωτογράφος που δραστηριοποιήθηκε κατά την διάρκεια του Ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου. (Φωτογραφία Κορυφής)
Θεωρείται η πρώτη γυναίκα φωτορεπόρτερ που κάλυπτε τα γεγονότα από την πρώτη γραμμή του πολέμου και που πέθανε πάνω στο καθήκον. Η Τάρο ήταν η σύντροφος και η συνεργάτης, και συνείσφερε στην πρώιμη δουλειά του φωτογράφου Εντρ Φρίντμαν με το ψευδώνυμο Ρόμπερτ Κάπα και ένα σημαντικός όγκος πρώιμου έργου του που αποδίδεται σε αυτόν στην πραγματικότητα ήταν έργο της Τάρο.
Η Γκέρντα Τάρο γεννήθηκε την 1η Αυγούστου 1910 στην Στουτγκάρδη, στο Βασίλειο της Βυρεμβέργης, από μια ιουδαϊκή-γαλικιανή οικογένεια της μεσαίας τάξης. Η Τάρο φοίτησε σε ένα οικοτροφείο της Ελβετίας.
Το 1929, η οικογένεια μετακόμισε στην Λειψία, δίπλα στα σύνορα με την ναζιστική Γερμανία. Η Τάρο αντιτάχθηκε στο ναζιστικό κόμμα και έγινε μέλος αριστερών ομάδων. Το 1933, μετά την ανάληψη της εξουσίας από το ναζιστικό κόμμα, η Τάρο συνελήφθη και τέθηκε υπό κράτηση επειδή μοίραζε φυλλάδια που ασκούσαν αντιεθνικιστική, σοσιαλιστική προπαγάνδα. Ως αποτέλεσμα, ολόκληρη η οικογένεια Pohorylle αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την Γερμανία προς διαφορετικούς προορισμούς.
Στο link που ακολουθεί μπορείτε να διαβάσετε
ακόμα περισσότερα γεγονότα που συνέβησαν αυτή την ημερομηνία
Γέγονε την 26η Ιουλίου
————————————————————————
Πηγές: sansimera.gr, el.wikipedia
